Η αλήθεια πίσω από την αιφνίδια πτώση του Άσαντ και της Συρίας στα χέρια των ισλαμιστών τρομοκρατών. Όλοι αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν ένας στρατός μπαρουτοκαπνισμένος να παραδίδει την χώρα του σε μια χούφτα κατσαπλιάδες, χωρίς καμία αντίσταση.
Η αλήθεια, είναι απλή.
Εδώ και έναν χρόνο ειδικά τους τελευταίους 6 μήνες, κλιμάκια των Τουρκικών μυστικών υπηρεσιών με τη βοήθεια σουνιτικών πυρήνων σε όλες τις πόλεις της Συρίας, έκαναν μία εξαιρετικά απλή και αναίμακτη εκστρατεία.
Η εκστρατεία είχε δύο πτυχές. Τον τρόμο και το χρήμα.
Στόχος ήταν πρωτίστως οι υψηλόβαθμοι αξιωματικοί, εκεί που υπήρχε πρόσβαση σε αυτούς. Ειδάλλως πήγαιναν στους χαμηλόβαθμους.
Η πρόταση ήταν απλή. Ή θα σφαγιαστείτε εσείς και οι οικογένειες σας, ή θα πετάξετε τα όπλα, θα παραμείνετε ασφαλείς και θα εισπράξετε ένα γενναίο ποσό για την προδοσία σας.
Δεν χρειαζόταν φυσικά να συμφωνήσουν όλοι. Ακόμα και μικρές ομάδες μέσα στους τακτικούς σχηματισμούς εάν υποχωρούσαν, αυτό θα καταρράκωνε το ηθικό του συνόλου.
Επιχειρησιακός βραχίονας αυτού του σχεδίου που προσομοίαζε στην συντριβή της Ρωσίας από την Γερμανία μέσω των μπολσεβίκων και του Λένινο οποίος με 30.000 χρυσά γερμανικά μάρκα κατάφερε και διέλυσε την τσαρική άμυνα, ήταν φυσικά η Τουρκία.
Χρηματοδότης με το ιλιγγιώδες ποσό των 2 δισεκατομμυρίων €, ήταν το Κατάρ.
Η Ρωσία έχοντας το μέτωπο της Ουκρανίας ανοιχτό, δεν είχε κανένα λόγο να εμπλακεί περισσότερο. Άλλωστε, ένας αγωγός από το Ιράν στην Μεσόγειο, θα ήταν καταστροφικός για τα δικά της συμφέροντα. Ενώ μία ευθεία σύγκρουση με την Τουρκία, δεν θα την συνέφερε, από τη στιγμή που η Τουρκία βρίσκεται στο μαλακό υπογάστριο της το οποίο πρέπει να κρατήσει στεγανό από εχθροπραξίες, όσο το ουκρανικό βρίσκεται σε εξέλιξη.
Η φυγάδευση του Άσαντ στη Μόσχα, ήταν θέμα αρχής, προκειμένου να σταλεί το μήνυμα ότι οι ηγέτες που υπερασπίζονται τα ρωσικά συμφέροντα, δεν εγκαταλείπονται για να έχουν την τύχη του Σαντάμ ή του Καντάφι.
Κάπως έτσι κατακτήθηκε μία χώρα που πάλεψε επί 13 ολόκληρα χρόνια να μείνει ελεύθερη
Η αλήθεια, είναι απλή.
Εδώ και έναν χρόνο ειδικά τους τελευταίους 6 μήνες, κλιμάκια των Τουρκικών μυστικών υπηρεσιών με τη βοήθεια σουνιτικών πυρήνων σε όλες τις πόλεις της Συρίας, έκαναν μία εξαιρετικά απλή και αναίμακτη εκστρατεία.
Η εκστρατεία είχε δύο πτυχές. Τον τρόμο και το χρήμα.
Στόχος ήταν πρωτίστως οι υψηλόβαθμοι αξιωματικοί, εκεί που υπήρχε πρόσβαση σε αυτούς. Ειδάλλως πήγαιναν στους χαμηλόβαθμους.
Η πρόταση ήταν απλή. Ή θα σφαγιαστείτε εσείς και οι οικογένειες σας, ή θα πετάξετε τα όπλα, θα παραμείνετε ασφαλείς και θα εισπράξετε ένα γενναίο ποσό για την προδοσία σας.
Δεν χρειαζόταν φυσικά να συμφωνήσουν όλοι. Ακόμα και μικρές ομάδες μέσα στους τακτικούς σχηματισμούς εάν υποχωρούσαν, αυτό θα καταρράκωνε το ηθικό του συνόλου.
Επιχειρησιακός βραχίονας αυτού του σχεδίου που προσομοίαζε στην συντριβή της Ρωσίας από την Γερμανία μέσω των μπολσεβίκων και του Λένινο οποίος με 30.000 χρυσά γερμανικά μάρκα κατάφερε και διέλυσε την τσαρική άμυνα, ήταν φυσικά η Τουρκία.
Χρηματοδότης με το ιλιγγιώδες ποσό των 2 δισεκατομμυρίων €, ήταν το Κατάρ.
Η Ρωσία έχοντας το μέτωπο της Ουκρανίας ανοιχτό, δεν είχε κανένα λόγο να εμπλακεί περισσότερο. Άλλωστε, ένας αγωγός από το Ιράν στην Μεσόγειο, θα ήταν καταστροφικός για τα δικά της συμφέροντα. Ενώ μία ευθεία σύγκρουση με την Τουρκία, δεν θα την συνέφερε, από τη στιγμή που η Τουρκία βρίσκεται στο μαλακό υπογάστριο της το οποίο πρέπει να κρατήσει στεγανό από εχθροπραξίες, όσο το ουκρανικό βρίσκεται σε εξέλιξη.
Η φυγάδευση του Άσαντ στη Μόσχα, ήταν θέμα αρχής, προκειμένου να σταλεί το μήνυμα ότι οι ηγέτες που υπερασπίζονται τα ρωσικά συμφέροντα, δεν εγκαταλείπονται για να έχουν την τύχη του Σαντάμ ή του Καντάφι.
Κάπως έτσι κατακτήθηκε μία χώρα που πάλεψε επί 13 ολόκληρα χρόνια να μείνει ελεύθερη
…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου