Η Ζωή Κωνσταντοπούλου αναφέρθηκε στην αντισυνταγματική διάλυση της Βουλής του προηγούμενου καλοκαιριού και σημείωσε: “η συγκρότηση μιας Βουλής όπως την ξέρανε, μιας Βουλής-επικυρωτηρίου των μνημονιακών κελευσμάτων, δεν αλλοιώνει σε τίποτε το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος, δεν αλλοιώνει και δεν συρρικνώνει επ’ ουδενί το περιεχόμενο αυτής της εντολής.
Το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος, το ΟΧΙ της 5ης Ιουλίου ισχύει και σήμερα, 10 Μαϊου του 2016, ισχύει και αύριο, θα ισχύει και μεθαύριο, ισχύει στο διηνεκές και καταλαμβάνει όλες τις πράξεις που έχουν μεσολαβήσει από το ΟΧΙ αυτό, που αυτομάτως τίθεται εκτός πλαισίου δημοκρατικής και συνταγματικής νομιμότητας.
Ο παράνομος χαρακτήρας του χρέους, η αποκρυστάλλωση της απονομιμοποιημένης φύσης του χρέους, η απόδειξη, μέσα και από την Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, ότι το χρέος αυτό όχι μόνο δεν μπορεί να αποπληρωθεί από το λαό αλλά και δεν πρέπει να αποπληρωθεί, αποτελούν περίτρανη συνθήκη και ευκαιρία άσκησης αυτού που αποτελεί το κυριαρχικό δικαίωμα του λαού, το δικαίωμα αποκήρυξης του παράνομου, αθέμιτου, απεχθούς και μη βιώσιμου χρέους: το δικαίωμα άρνησης αποπληρωμής αυτού του χρέους, το δικαίωμα άρνησης του καθενός και της καθεμιάς και του λαού μας συνολικά, να υποβληθεί σε μέτρα για την αποπληρωμή αυτού του χρέους, να υποβληθεί σε μέτρα, μάλιστα, παραβιαστικά των δικαιωμάτων και των ελευθεριών του.
Δεν είναι, μόνο, υποχρέωση της Κυβέρνησης η αποκήρυξη του χρέους και δεν είναι ανήμπορος και ανυπεράσπιστος ο λαός απέναντι στην παράνομη άρνηση μιας Κυβέρνησης να αποκηρύξει αυτό το χρέος. Δεν είναι ανήμπορος και ανυπεράσπιστος ο λαός απέναντι στην παράνομη επιμονή της Κυβέρνησης να μετακυλύει αυτό το παράνομο χρέος στις πλάτες ενός λαού που δεν το οφείλει, στις πλάτες πολιτών που δεν το δημιούργησαν, στις πλάτες γενεών που δεν το νομιμοποίησαν, δεν ωφελήθηκαν, ούτε θα ωφεληθούν από καμμία από τις δαπάνες που οδήγησαν στη συγκρότηση και τη διόγκωση αυτού του χρέους.
Σας καλώ, λοιπόν, σήμερα, από αυτήν εδώ τη γωνιά να ξεκινήσουμε να γράφουμε τη δική μας ιστορία.
Τη δική μας ιστορία αντίστασης και ανυπακοής.
Τη δική μας ιστορία ενίσχυσης όλων εκείνων που αντιστέκονται και αρνούνται να υποταχθούν, όλων εκείνων που αρνούνται να νομιμοποιήσουν με πράξεις ή με παραλείψεις αυτή τη δολοφονική, κοινωνιοκτόνο πολιτική.
Σας καλώ να γράψουμε τη δική μας ιστορία, την ιστορία του λαού και της χώρας μας.Την ιστορία των ανθρώπων που επιμένουν, που αντιστέκονται.
Την ιστορία της Πλεύσης Ελευθερίας, ως φορέα αντίστασης, ανυπακοής και ανατροπής”.Στην εκδήλωση, μίλησαν, επίσης, ο Επ. Καθηγητής Γιώργος Κασιμάτης και ο δικηγόρος, Κώστας Ζηκογιάννης.
Ο Γιώργος Κασιμάτης αναφέρθηκε στην Πλεύση Ελευθερίας επισημαίνοντας ότι η πλεύση για την ελευθερία δεν είναι κομματική, αλλά εθνική υπόθεση, αφού πρόκειται για την απελευθέρωση του λαού. Διευκρίνισε ότι δεν αγνοεί τις υποχρεώσεις της χώρας μας, αλλά “τις νόμιμες και όχι αυτές που δεν σέβονται τον πολιτισμό, ουσιώδη δικαιώματα, τις νέες γενιές και το μέλλον του λαού μας. Χαρακτήρισε δε, την Ζωή Κωνσταντοπούλου “σύγχρονο Οδυσσέα” που θα σκοτώσει τους μνηστήρες οι οποίοι διαλύουν τη χώρα και πρότεινε τον σχηματισμό «μετώπου απελευθέρωσης από το παράνομο χρέος”.
Στο νέο ασφαλιστικό αναφέρθηκε, ο Κώστας Ζηκογιάννης, επισημαίνοντας ότι δόθηκε το τελειωτικό χτύπημα στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας. Σε συνδυασμό με το φορολογικό, πρόσθεσε, “καθιστά την πολιτική ανυπακοή επιτακτική ανάγκη, εφόσον σε πολλές περιπτώσεις οι πολίτες δεν θα δύνανται να ανταποκριθούν και η φοροδοσία θα υπερβαίνει το σύνολο του εισοδήματος τους”.
*Το βίντεο της εκδήλωσης:
https://www.plefsieleftherias.gr/ekdilosi-tis-plefsis-eleftherias-sto-etion/*Επισυνάπτονται φωτογραφίες.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου
Καλησπέρα σας
Είναι μεγάλη χαρά που βρισκόμαστε ξανά, τόσοι πολλοί, και σε τόσο σύντομο χρόνο. Πριν από 3 ακριβώς εβδομάδες, η Πλεύση Ελευθερίας άνοιξε τα πανιά της, με σκοπό τη συγκρότηση ενός κόμματος-κινήματος, με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, με την ενεργοποίηση του διαδικτύου, με την παρουσία σε κάθε γωνιά της Επικράτειας και πέραν αυτής, σε κάθε κοιτίδα της Ομογένειας, με σκοπό την απελευθέρωση της πατρίδας και του λαού μας από τα μνημονιακά δεσμά. Για να πάρουμε πίσω το μέλλον μας, ξεκινώντας από το παρόν μας.
Για να διεκδικήσουμε, να ανακτήσουμε και να θωρακίσουμε αυτά που ανήκουν στους ανθρώπους, αυτά που ανήκουν σε εμάς, Για να πάρουμε πίσω εκείνα που κάποιοι αυτόκλητοι διαχειριστές-τοποτηρητές και αυτοαποκαλούμενοι σωτήρες εποφθαλμιούν και σφετερίζονται, εκχωρούν και λυμαίνονται.
Δηλώσαμε εξ αρχής και με τη διακήρυξή μας ότι θα συμπλεύσουμε και θα συμπράξουμε με κοινωνικές, πολιτικές και κινηματικές δυνάμεις που εργάζονται για τον ίδιο σκοπό και με τις οποίες θα μας συνδέουν κοινές αφετηρίες, αξίες, στόχοι. Και η σημερινή εκδήλωση, που γίνεται σε σύμπραξη και σύμπλευση με το «Αίτιον», ένα κίνημα για τον Πολιτισμό, που συνδέει το περιεχόμενο του πολιτισμού μας με την ποιότητα και την ουσία της δημοκρατίας, αποτελεί μια πρώτη ένδειξη του ότι θα πορευτούμε με συνέπεια λόγων και έργων και με συνείδηση και συναίσθηση της σημασίας των λέξεων και της αξίας των πράξεων.
Το ίδιο και η συμμετοχή στην Εκδήλωση αυτή του Επίτιμου Καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου, του καλού φίλου, μπορώ να λέω πια, Γιώργου Κασιμάτη, ενός ανθρώπου που δίνει με συνέπεια, ανιδιοτέλεια, γνώση, επιστημοσύνη και ψυχή. Μέσα από την Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους αλλά και σε σύμπραξη με τα κοινωνικά κινήματα, τη μάχη για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα και την απαλλαγή του λαού από το Καθεστώς των Μνημονίων, που εδράζεται στο Σύστημα ενός παράνομου Χρέους, ενός Χρέους εργαλείου εξανδραποδισμού του λαού.Η Πλεύση Ελευθερίας αγωνίζεται και θα αγωνισθεί μέχρι τέλους για τη Δημοκρατία.
Τη Δημοκρατία όχι ως αφηρημένη έννοια ούτε ως μια αδιάφορη και άχρωμη δήθεν κανονικότητα.Τη Δημοκρατία ως ζωντανή, παλλόμενη, υπαρξιακή συνθήκη ζωής. Ως εγγύηση αξιοπρέπειας, ισότητας, δικαιοσύνης. Ως έμψυχη αξία που εμπνέει τους ανθρώπους να κατακτούν μια αξιοβίωτη ζωή για καθέναν και καθεμιά, αλλά και για την κοινωνία, για τον λαό, και συνολικά για τις κοινωνίες, για τους λαούς, για την ανθρωπότητα.
Τη Δημοκρατία θεμέλιο του σεβασμού στα κεκτημένα ανθρώπινα δικαιώματα, στην ανθρώπινη ζωή και στην αξιοπρέπεια όλων. Δεν υπάρχει δημοκρατία έξω από τη ζώσα και δρώσα κοινωνία. Και οι ίδιοι οι δημοκρατικοί θεσμοί αντλούν την αξία και την νομιμοποίησή τους από την παρουσία και τη συμμετοχή, από την έμπρακτη υπηρέτηση των διακηρυκτικών τους θεμελίων.
Δημοκρατία είναι η δύναμη της αμφισβήτησης, της δημιουργίας, αλλά και της ανατροπής κάθε συνθήκης και κάθε εγκατεστημένου μηχανισμού, που περιορίζει τα κεκτημένα δικαιώματα και τις ανθρώπινες ελευθερίες και υποβαθμίζει ή υποσκάπτει την κοινωνική ευημερία προς χάριν αλλότριων συμφερόντων και υπόγειων στοχεύσεων των λίγων και των ολιγαρχιών.
Τα Μνημόνια συγκροτούν ένα αντιδημοκρατικό καθεστώς, ένα αντιδημοκρατικό καθεστώς που εγκαθιδρύεται και ξετυλίγεται με τον πιο εφιαλτικό τρόπο εδώ και 6 χρόνια, στη χώρα μας αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Έξι χρόνια Μνημονίων συμπληρώθηκαν πριν λίγες ημέρες, στις 6 Μαΐου. Ήδη η σημερινή Κυβέρνηση, η 4η κατά σειρά μνημονιακή κυβέρνηση, υπόσχεται στους δανειστές-δυνάστες μας πίστη και πιστή εφαρμογή των Μνημονίων, εκχωρώντας τα αδιαπραγμάτευτα δικαιώματα των πολιτών στην υγεία, στην κοινωνική ασφάλιση, στην εργασία, στην αξιοπρεπή σύνταξη, συνολικά στον πυρήνα και την ουσία μιας ζωής με περιεχόμενο και με αξιοπρέπεια.
Αποδεχόμενη να παραχωρήσει συνολικά την δημόσια περιουσία και ιδιοκτησία, για να συνεχίσει να Κυβερνά ως επιτετραμμένη του Μνημονιακού καθεστώτος. Συνομολογώντας τo Χρέος, το παράνομο και επονείδιστο χρέος, ως δήθεν νόμιμο και ζητιανεύοντας διευκολύνσεις στην εξυπηρέτηση των δανειακών συμβάσεων για στην αποπληρωμή αυτού του παράνομου χρέους.
Εμφανίζοντας ως επιτυχία, κατά το πρότυπο του πάλαι ποτέ «success story» του κ. Σαμαρά όσα εφιαλτικά ψηφίσθηκαν προχθές στο Κοινοβούλιο και όσα ζοφερά αποφασίσθηκαν χθες στο Eurogroup. Ακούσατε ένα κομμάτι αυτών των “ρυθμίσεων”, ένα κομμάτι αυτών των παραμέτρων, των όπλων και των στρατηγικών επίθεσης στην κοινωνία, από τον Κώστα Ζηκογιάννη, έναν λαμπρό συνάδελφο και πραγματικό συμπαραστάτη σε αυτήν την δύσκολη πορεία για την οποία η Πλεύση Ελευθερίας έχει ανοίξει πανιά.
Τα όσα εφιαλτικά ψηφίσθηκαν προχθές, τα όσα τρομακτικά εγκρίθηκαν χθες δεν αποτελούν παρά ένα ακόμη επεισόδιο του μνημονιακού θρίλερ, που διαδραματίζεται τμηματικά, έχοντας προαναγγελμένο τέλος το 2060, έχοντας προαναγγείλει και το σήκουελ, που ξεκινά μετά το 2060, και θέλοντας να καθηλώσει όλους εμάς, στη θέση του θεατή της ίδιας μας της ζωής, να παρακολουθούμε παραλυμένοι από το φόβο τον κατακερματισμό της ύπαρξής μας, της ύπαρξης των οικείων μας προσώπων, του πολιτισμού, της δημοκρατίας και της πατρίδας μας και να περιμένουμε το επόμενο επεισόδιο, το επόμενο κατεπείγον νομοσχέδιο, το επόμενο Eurogroup, τα επόμενα μέτρα χωρίς να αντιδρούμε.
Να παρακολουθούμε εκείνους που υποσχέθηκαν δημοκρατία και αξιοπρέπεια να μεταβάλλονται ο ένας μετά τον άλλον σε Μνημονιακούς Ρινόκερους του Ιονέσκο, και να βιώνουμε την άρνηση των δεδομένων και αδιαπραγμάτευτων και εγγυημένων ελευθεριών μας σε ένα νεομνημονιακό σύμπαν που μας θυμίζει την Δίκη του Κάφκα, με εμάς κατηγορούμενους χωρίς αιτία.
Είναι ώρα αφύπνισης, αποτίμησης και πράξης. Είναι ώρα αντίστασης και ανυπακοής σε κάθε αντιδημοκρατικό και ανελεύθερο μέτρο. Σε κάθε μνημονιακό μέτρο. Γιατί η Δημοκρατία δεν είναι θεωρία. Είναι πάνω απ’ όλα πράξη. Πράξη που εναπόκειται στον πατριωτισμό μας. Πράξη που δεν θα αποφασισθεί ούτε στην παραδομένη νεομνημονιακή Βουλή, που λειτουργεί ως οπερέτα, μιας Κυβέρνησης-μαριονέτας των δανειστών. Πράξη που δεν θα εγκριθεί από το Eurogroup.
Πράξη που δε θα επιβεβαιωθεί ούτε θα συμφωνηθεί με το Κουαρτέτο των ψευδεπίγραφων Θεσμών Πράξη για την οποία ο κ. Σόιμπλε θα μας απειλήσει, ίσως, με ανθρωπιστική καταστροφή Πράξη για την οποία ο κ. Ντράγκι θα μας έκοβε, αν μπορούσε, και τον αέρα που αναπνέουμε. Πράξη που θα απαγορευθεί.
Πράξη που θα ποινικοποιηθεί, όπως ποινικοποιείται ήδη η αλληλεγγύη σε Έλληνες και πρόσφυγες, η αλληλεγγύη στην περίοδο της ανθρωπιστικής κρίσης, θα ποινικοποιηθεί όπως ποινικοποιούνται τα κινήματα των πολιτών, το Κίνημα Δεν Πληρώνω, τα κινήματα για την περιφρούρηση, θωράκιση και αποτροπή εκποίησης της δημόσιας περιουσίας.
Πράξη που θα υποστεί αντίποινα του καθεστώτος , όπως ήταν η προχθεσινή προμελετημένη, στοχευμένη κατά αντιφρονούντων δολοφονική καταστολή. Πράξη που θα επιχειρηθεί να τεθεί εκτός νόμου, όσο οι νόμοι κείνται εκτός του δημοκρατικού πλαισίου.
Πριν από 6 χρόνια το Μνημόνιο ξεκίνησε θέτοντας την ανταγωνιστικότητα πάνω από την κοινωνία και τη δημοκρατία. Και ήδη, 6 χρόνια μετά και πολλά χρόνια μετά την πρώτη προαναγγελθείσα ανάπτυξη έχουμε φθάσει στη μεταμόρφωση του πολιτεύματος, σε ένα προκρούστειο μηχανισμό προσαρμογής, σε έναν αυτόματο πιλότο αποπληρωμής ενός παράνομου χρέους με το αίμα των ανθρώπων, με το αίμα του λαού και της κοινωνίας.
Θα σας διαβάσω λίγο από την χθεσινή απόφαση του Eurogroup γιατί αξίζει να ακούσει κανείς τη διατύπωση. Αξίζει να ακούσει πως αντιμετωπίζεται η δημοκρατία, η κοινωνία, η ελευθερία εν καιρώ Μνημονίων: “To Eurogroup καλωσορίζει την ολοκλήρωση ενός πακέτου μέτρων, τα οποία μπορούν να ανοίξουν τον δρόμο για μία επιτυχημένη ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος του ESM, βάσει της υιοθέτησης των προαπαιτουμένων.
Η Ελλάδα θα εφαρμόσει ως μέρος αυτών των προαπαιτουμένων προκειμένου να υπάρξει η πρώτη αξιολόγηση, ένα πρώτο πακέτο δημοσιονομικών παραμετρικών μέτρων τα οποία θα φθάσουν στο 3% του ΑΕΠ έως το 2018. Σε αυτό το πακέτο περιλαμβάνονται η συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση, η μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος και επιπλέον δημοσιονομικά παραμετρικά μέτρα όπως μεταρρύθμιση του ΦΠΑ και μέτρα που αφορούν στο μισθολόγιο του δημοσίου τομέα.
Έναν πρόσθετο προληπτικό μηχανισμό, ο οποίος θα νομοθετηθεί ώστε να διαβεβαιώσει πως ένα πακέτο μέτρων, συμπεριλαμβανομένων και μέτρων που δεν μπορούν να παρεμποδιστούν και θα τίθεται σε εφαρμογή αυτόματα μόλις υπάρξουν αντικειμενικές ενδείξεις ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα επίτευξης των στόχων για το πρωτογενές πλεόνασμα (3,5% του ΑΕΠ σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα)”.
Αν τα μέτρα τεθούν σε εφαρμογή με προσωρινή μορφή, μόλις ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός τότε θα πρέπει να συμφωνηθούν μόνιμα δομικά μέτρα μαζί με τους θεσμούς συμπεριλαμβανομένων των μέτρων που αφορούν στα έσοδα και αυτό θα συμβεί το επόμενο έτος ως μία διαδικασία φυσιολογικής πορείας του προϋπολογισμού και με στόχο ο προϋπολογισμός να επανέλθει στην ορθή πορεία.
Και όσοι αισθάνεσθε ότι ακούτε ένα απόσπασμα από το “1984” του Τζορτζ Όργουελ, ορθά το αισθάνεσθε. Γιατί η νέα φυσιολογική πορεία είναι αυτή η μηχανιστική παραμόρφωση του πολιτεύματος, της δημοκρατίας, της ανθρώπινης ζωής. Μια μηχανιστική λειτουργία που λειτουργεί απρόσωπα, δήθεν αντικειμενικά, στην πραγματικότητα απάνθρωπα για να συνθλίβει τις ζωές μας και να εξαϋλώνει την δημοκρατία. Γι’ αυτά τα μέτρα, γι’ αυτήν τη λεγόμενη συμφωνία είναι οι πανηγυρισμοί, οι σημερινοί. Και γι’ άλλα ακόμη, που δε σας διάβασα, γιατί νομίζω πως έχει αξία ο καθένας και η καθεμιά να ανατρέξει αυτοτελώς σε αυτό το Οργουελικό κείμενο.
Είμαστε ανυπεράσπιστοι; Είμαστε ανήμποροι, απέναντι σε αυτό; Κάθε άλλο. Αντίθετα, θα έλεγα ότι η ίδια η διατύπωση αυτού του εξοργιστικού κειμένου, μας προσκαλεί σε αντίσταση και ανυπακοή. Μας προσκαλεί, ιδίως, όταν θρασύτατα και ανερυθρίαστα ισχυρίζεται ότι υπάρχουν μέτρα που δεν μπορούν να παρεμποδιστούν. Και αυτός ο λαός, αυτή η κοινωνία, εμείς οι άνθρωποι, η Πλεύση Ελευθερίας με επιμονή στην ελευθερία και τη δημοκρατία θα δώσουμε και αυτή τη μάχη και αυτό το μάθημα, ότι δεν υπάρχουν μέτρα που δεν μπορούν να παρεμποδιστούν, ότι δεν υπάρχει μια μοιραία παράδοση του λαού και της χώρας μας σε αυτόν τον νέο, τον νεομνημονιακό μεσαίωνα του πλήρους αναχρονισμού, της πλήρους συνθλιβής κάθε αξίας, κάθε δικαιώματος, κάθε ελευθερίας που έχει κατακτηθεί με αίμα, με αγώνα, με θυσίες.
Έχουμε όπλα; Έχουμε. Έχουμε, για την ακρίβεια, πολλά και σοβαρά όπλα, όπλα που κείνται με την πλευρά του δικαίου, όπλα που κείνται με την πλευρά της δημοκρατίας, όπλα που αναδύονται τόσο από τη συνταγματική μας, αγωνιστική παράδοση όσο και από την πρόσφατη μεγαλειώδη αγωνιστική πορεία αυτού του λαού.
Το άρθρο 120 Συντάγματος, το άρθρο 1-1-4 των άλλων, μιας άλλης εποχής επανέρχεται ως ηθική, πολιτική και δημοκρατική επιταγή. Η πίστη στην πατρίδα και τη δημοκρατία αποτελούν δικαίωμα αλλά και θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο απέναντι σε όποιον επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.
Η παραβίαση του ΟΧΙ του δημοψηφίσματος. Η παραβίαση της 5ης Ιουλίου του 2015 αποτελεί βίαιη κατάλυση του Συντάγματος και της Δημοκρατίας. Η παραβίαση της απερίφραστης, μεγαλειώδους, λαϊκής ετυμηγορίας. Η παραβίαση της λαϊκής και κοινωνικής εντολής απόκρουσης του Μνημονίου, απόκρουσης αυτών των μέτρων, απόκρουσης αυτής της θηλειάς στο λαιμό του λαού αποτελεί βίαιη κατάλυση του Συντάγματος.
Η παραβίαση του ΟΧΙ ενεργοποιεί το άρθρο 120 του Συντάγματος.
Η αντισυνταγματική διάλυση της Βουλής του προηγούμενου καλοκαιριού, η συγκρότηση μιας Βουλής όπως την ξέρανε, μιας Βουλής-επικυρωτηρίου των μνημονιακών κελευσμάτων, δεν αλλοιώνει σε τίποτε το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος, δεν αλλοιώνει και δεν συρρικνώνει επ’ ουδενί το περιεχόμενο αυτής της εντολής. Το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος, το ΟΧΙ της 5ης Ιουλίου ισχύει και σήμερα, 10 Μαΐου του 2016, ισχύει και αύριο, θα ισχύει και μεθαύριο, ισχύει στο διηνεκές και καταλαμβάνει όλες τις πράξεις που έχουν μεσολαβήσει από το ΟΧΙ αυτό, που αυτομάτως τίθεται εκτός πλαισίου δημοκρατικής και συνταγματικής νομιμότητας.
Ο παράνομος χαρακτήρας του χρέους, η αποκρυστάλλωση της απονομιμοποιημένης φύσης του χρέους, η απόδειξη, μέσα και από την Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, ότι το χρέος αυτό όχι μόνο δεν μπορεί να αποπληρωθεί από το λαό αλλά και δεν πρέπει να αποπληρωθεί, αποτελούν περίτρανη συνθήκη και ευκαιρία άσκησης αυτού που αποτελεί το κυριαρχικό δικαίωμα του λαού, το δικαίωμα αποκήρυξης του παράνομου, αθέμιτου, απεχθούς και μη βιώσιμου χρέους: το δικαίωμα άρνησης αποπληρωμής αυτού του χρέους, το δικαίωμα άρνησης του καθενός και της καθεμιάς και του λαού μας συνολικά, να υποβληθεί σε μέτρα για την αποπληρωμή αυτού του χρέους, να υποβληθεί σε μέτρα, μάλιστα, παραβιαστικά των δικαιωμάτων και των ελευθεριών του.
Δεν είναι, μόνο, υποχρέωση της Κυβέρνησης η αποκήρυξη του χρέους και δεν είναι ανήμπορος και ανυπεράσπιστος ο λαός απέναντι στην παράνομη άρνηση μιας Κυβέρνησης να αποκηρύξει αυτό το χρέος. Δεν είναι ανήμπορος και ανυπεράσπιστος ο λαός απέναντι στην παράνομη επιμονή της Κυβέρνησης να μετακυλύει αυτό το παράνομο χρέος στις πλάτες ενός λαού που δεν το οφείλει, στις πλάτες πολιτών που δεν το δημιούργησαν, στις πλάτες γενεών που δεν το νομιμοποίησαν, δεν ωφελήθηκαν, ούτε θα ωφεληθούν από καμμία από τις δαπάνες που οδήγησαν στη συγκρότηση και τη διόγκωση αυτού του χρέους.
Η ιστορία γράφεται με ανυπακοή. Η ιστορία γράφεται με αντίσταση και ανυπακοή. Και όταν η αδικία και η ανελευθερία γίνονται νόμος, τότε η αντίσταση και η ανυπακοή γίνονται δημοκρατικό και ηθικό καθήκον. Η Δημοκρατία είναι πράξη αντίστασης και ανυπακοής. Αντίστασης και ανυπακοής που θα ποινικοποιηθεί, όπως ιστορικά ποινικοποιήθηκαν οι αγώνες, η αντίσταση και οι πράξεις απελευθέρωσης του λαού μας. Αντίστασης και ανυπακοής που θα πολεμηθεί λυσσαλέα από τα συμφέροντα που θέλουν να μας καθυποτάξουν. Αντίστασης και ανυπακοής, που αν είναι μαζική, συλλογική και ανυποχώρητη, και πιστεύω βαθιά ότι θα είναι μαζική, συλλογική και ανυποχώρητη, θα επικρατήσει και θα ανατρέψει και θα γράψει ιστορία.
Σας καλώ, λοιπόν, σήμερα, από αυτήν εδώ τη γωνιά να ξεκινήσουμε να γράφουμε τη δική μας ιστορία. Τη δική μας ιστορία αντίστασης και ανυπακοής. Τη δική μας ιστορία ενίσχυσης όλων εκείνων που αντιστέκονται και αρνούνται να υποταχθούν, όλων εκείνων που αρνούνται να νομιμοποιήσουν με πράξεις ή με παραλείψεις αυτή τη δολοφονική, κοινωνιοκτόνο πολιτική.
Σας καλώ να γράψουμε τη δική μας ιστορία, την ιστορία του λαού και της χώρας μας. Την ιστορία των ανθρώπων που επιμένουν, που αντιστέκονται. Την ιστορία της Πλεύσης Ελευθερίας, ως φορέα αντίστασης, ανυπακοής και ανατροπής”.
Σας ευχαριστώ πολύ.
