Οι πρόωρες γενικές εκλογές διεξάγονται στην Ισπανία σήμερα Κυριακή, ενώ η εκλογική αναμέτρηση θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική όχι μόνο για το μέλλον της χώρας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης, καθώς οι Σοσιαλδημοκράτες πιθανότατα.... παραδώσουν τα ηνία στον Αλμπέρτο Νούνιεθ Φεϊχόο του Λαϊκού Κόμματος (PP).
Τα δεδομένα όμως αλλάζουν, αφού όπως όλα δείχνουν ο Φεϊχόο προκειμένου να κυβερνήσει θα χρειαστεί τη συνεργασία του ακροδεξιού Vox του Σαντιάγο Αμπασκάλ, αφού μόνος του δεν θα εξασφαλίσει λογικά αυτοδυναμία.
Στη σκιά της ακροδεξιάς η Ευρώπη
Το πρακτορείο Bloomberg σε ανάλυση που δημοσίευσε πρόσφατα αναφέρθηκε εκτενώς στη νέα γενιά ακροδεξιών κομμάτων που δείχνει να ισχυροποιείται στην Ευρώπη. Κοινός τόπος ανάμεσα σε όλους τους υποψήφιους που τα εκπροσωπούν είναι θέματα όπως η μετανάστευση, το φύλο και η ταυτότητα.
Πέντε χρόνια υπό τη σοσιαλιστική ηγεσία του Σάντσεθ, η ισπανική κοινωνία έχει δει μεταρρυθμίσεις σε ζητήματα που άπτονται των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, της προστασίας του περιβάλλοντος αλλά και βήματα προς την προσέγγιση των Καταλανών και των Βάσκων, καθώς και προκλήσεις για τους παραδοσιακούς, κυρίως με την απόφαση να μεταφερθεί η σορός του Φράνκο από το ορεινό μαυσωλείο του κοντά στη Μαδρίτη.
Από την άλλη πλευρά, το ακροδεξιό Vox «πουλά» νοσταλγία για τον προηγούμενο αιώνα, όταν λίγοι άνθρωποι αμφισβητούσαν τους ρόλους των φύλων και η ανάδειξη της Ισπανίας σε πλούσια οικονομία μόλις είχε αρχίσει να προσελκύει τους μετανάστες που έχουν μεταμορφώσει έκτοτε τις ισπανικές πόλεις.
Οι βασικές πολιτικές του Vox
Επιγραμματικά, οι βασικές πολιτικές του Vox εστιάζουν στη μεταφορά του ελέγχου της εκπαίδευσης, των δικαστηρίων και της ασφάλειας από τις περιφέρειες στη Μαδρίτη, την απόσυρση από τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, τις μαζικές μειώσεις φόρων για τα υψηλότερα εισοδήματα και τις επιχειρήσεις και το μπλοκάρισμα των παροχών σε οικογένειες ΛΟΑΤΚΙ.
Το ζήτημα του τρόπου κατανομής των διοικητικών αρμοδιοτήτων μεταξύ κεντρικών και περιφερειακών αρχών είναι ένα αρκετά δαιδαλώδες θέμα στις περισσότερες χώρες. Στην Ισπανία, το ζήτημα προκαλεί εντάσεις.
Σύμφωνα με τις αναλύσεις, οι εκλογές δεν πρόκειται να δώσουν στον Αμπασκάλ «λευκή επιταγή» για να εφαρμόσει τα σχέδιά του, αλλά είναι πιθανό να έχει λόγο στο πώς θα γραφτεί το επόμενο κεφάλαιο στην πολιτική της Ισπανίας.
Η τελευταία δημοσκόπηση του GAD3 που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη έδειξε ότι το Vox ήταν σε καλό δρόμο για να κερδίσει περίπου 30 έδρες, σε σύγκριση με 52 στις τελευταίες εκλογές του 2019. Αλλά ακόμη και με λιγότερες έδρες, ο Αμπασκάλ θα έχει πολύ μεγαλύτερη επιρροή, καθώς το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα θα έχει περίπου 150 έδρες, αρκετές για να δώσουν στα δύο κόμματα πλειοψηφία στο κοινοβούλιο των 350 βουλευτών.
Μιλώντας στο Associated Press, ο Ναγκόρε Κάλβο Μεντιζαμπάλ, ανώτερος λέκτορας Ισπανικής και Ευρωπαϊκής Πολιτικής στο King’s College του Λονδίνου, υπογράμμισε πως το ενδεχόμενο να εισέλθει το VOX σημαίνει πως σε αυτές τις βουλευτικές εκλογές επί της ουσίας «διακυβεύεται το μέλλον της Δημοκρατίας στην Ισπανία».
Oι πρωταγωνιστές
Πέδρο Σάντσεθ
Ο Πέδρο Σάντσεθ, που βρίσκεται πίσω στις δημοσκοπήσεις, δίνει μάχη για να διατηρήσει τη θέση του στις εκλογές της 23ης Ιουλίου. Ο ηγέτης του Ισπανικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος ανέλαβε την εξουσία έπειτα από πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης του Λαϊκού Κόμματος (ΡΡ) το 2018. Τότε, στη συζήτηση, έκανε λόγο για τρία σημαντικά προβλήματα: την οικονομία, τη διαφθορά και την Καταλονία. Μπορεί να ισχυριστεί ότι και στα τρία σημείωσε πρόοδο.
Πολλοί θεωρούν τις παραχωρήσεις του Σάντσεθ ασυγχώρητες. Η πρώτη ήταν η απονομή χάριτος σε εννέα αυτονομιστές ηγέτες (αν και τους έχει απαγορευτεί η οποιαδήποτε συμμετοχή τους στην πολιτική). Η δεύτερη ήταν η μεταρρύθμιση δύο νόμων βάσει των οποίων καταδικάστηκαν. Ένας παλιός, ασυνήθιστα σκληρός νόμος περί εξέγερσης αντικαταστάθηκε, εισάγοντας ένα ασυνήθιστα ήπιο αδίκημα «σοβαρής δημόσιας διατάραξης». Η κατάχρηση δημόσιων πόρων (τους οποίους οι Καταλανοί χρησιμοποίησαν για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος) χωρίστηκε σε ένα αδίκημα που αφορούσε την προσωπική διαφθορά και σε ένα ηπιότερο χωρίς αυτήν.
Αλμπέρτο Νούνιεθ Φέιχο
Ο Αλμπέρτο Νούνιεθ Φέιχο ο οποίος ανέλαβε ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος πέρυσι, είναι ο άνθρωπος που ελπίζει να επωφεληθεί από την πολωτική φύση του Σάντσεθ. Γεννημένος σε μια φτωχή πόλη, σπούδασε νομικά, διηύθυνε την ταχυδρομική υπηρεσία και το σύστημα υγείας πριν ασχοληθεί με τις εκλογικές αναμετρήσεις, όπου κέρδισε τέσσερις διαδοχικές απόλυτες πλειοψηφίες για να διοικήσει τη Γαλικία, στα βορειοδυτικά, που θεωρείται κατόρθωμα στην εποχή της κατακερματισμένης πολιτικής.
Το ύφος του είναι περισσότερο ειρωνικό, παρά επιδεικτικό. Δεν μιλάει αγγλικά και έχει ελάχιστο υπόβαθρο στην εξωτερική πολιτική. Μεταξύ των προσόντων του συγκαταλέγει το ότι είναι «προβλέψιμος».
Σαντιάγο Αμπασκάλ
Με 52 εκπροσώπους στην εθνική Βουλή (σε σύνολο 350) και 4 στην Ευρωβουλή (σε σύνολο 59), το ακροδεξιό Vox έχει φτάσει να διεκδικεί κάτι παραπάνω από το να είναι απλώς ο πολιτικός χώρος έκφρασης των - πολυπληθών - νοσταλγών του φρανκισμού, οι οποίοι στο παρελθόν έβρισκαν καταφύγιο στο Λαϊκό Κόμμα.
Πλέον, ο Σαντιάγο Αμπασκάλ, εκμεταλλευόμενος και τη σχετική τάση που ενισχύεται διαρκώς σε όλη την Ευρώπη, έχει καταφέρει να φέρει το Vox σε τροχιά συμμετοχής στην επόμενη κυβέρνηση, κάτι που έχει να συμβεί από τον θάνατο του δικτάτορα και την επιστροφή της δημοκρατίας, το 1975.
Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την επιρροή του να υποχωρεί ελαφρώς σε σύγκριση με τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές, που έγιναν τον Νοέμβριο του 2019.
Πλέον, ο Σαντιάγο Αμπασκάλ, εκμεταλλευόμενος και τη σχετική τάση που ενισχύεται διαρκώς σε όλη την Ευρώπη, έχει καταφέρει να φέρει το Vox σε τροχιά συμμετοχής στην επόμενη κυβέρνηση, κάτι που έχει να συμβεί από τον θάνατο του δικτάτορα και την επιστροφή της δημοκρατίας, το 1975.
Γιολάντα Ντίαζ
Σε μια προεκλογική υπόσχεση με στόχο την ενίσχυση των ποσοστών της που προκάλεσε μεγάλο θόρυβο στην Ισπανία προχώρησε τον προηγούμενο μήνα η επικεφαλής της πολιτικής πλατφόρμας Sumar, Γιολάντα Ντίαζ, η μοναδική δηλαδή γυναίκα που διεκδικεί την πρωθυπουργία.
Η επικεφαλής της πολιτικής πλατφόρμας Sumar, πρότεινε ένα σχέδιο για την αντιμετώπιση της κοινωνικής ανισότητας, το οποίο προβλέπει πως κάθε νέος και νέα στη χώρα που συμπληρώνει το 18ο έτος θα λαμβάνει από το κράτος 20.000 ευρώ για τις σπουδές, την κατάρτιση ή τη δημιουργία μιας επιχείρησης.
«Θα δώσουμε την ευκαιρία στους νέους να σπουδάσουν ή να ξεκινήσουν μια επιχείρηση χωρίς αυτό να εξαρτάται από το επώνυμό τους ή την οικογένεια από την οποία προέρχονται», δήλωσε ο Diaz σε συγκέντρωση ξένων ανταποκριτών στη Μαδρίτη το απόγευμα της Τετάρτης. «Προτείνουμε να δίνονται στους πολίτες 20.000 ευρώ, όταν γίνονται 18 ετών, ώστε να μπορούν να αναπτυχθούν, είτε σπουδάζοντας είτε ιδρύοντας τη δική τους επιχείρηση. Αυτό είναι το διακύβευμα της 23ης Ιουλίου», συμπλήρωσε.
ethnos.gr
Τα δεδομένα όμως αλλάζουν, αφού όπως όλα δείχνουν ο Φεϊχόο προκειμένου να κυβερνήσει θα χρειαστεί τη συνεργασία του ακροδεξιού Vox του Σαντιάγο Αμπασκάλ, αφού μόνος του δεν θα εξασφαλίσει λογικά αυτοδυναμία.
Στη σκιά της ακροδεξιάς η Ευρώπη
Το πρακτορείο Bloomberg σε ανάλυση που δημοσίευσε πρόσφατα αναφέρθηκε εκτενώς στη νέα γενιά ακροδεξιών κομμάτων που δείχνει να ισχυροποιείται στην Ευρώπη. Κοινός τόπος ανάμεσα σε όλους τους υποψήφιους που τα εκπροσωπούν είναι θέματα όπως η μετανάστευση, το φύλο και η ταυτότητα.
Πέντε χρόνια υπό τη σοσιαλιστική ηγεσία του Σάντσεθ, η ισπανική κοινωνία έχει δει μεταρρυθμίσεις σε ζητήματα που άπτονται των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, της προστασίας του περιβάλλοντος αλλά και βήματα προς την προσέγγιση των Καταλανών και των Βάσκων, καθώς και προκλήσεις για τους παραδοσιακούς, κυρίως με την απόφαση να μεταφερθεί η σορός του Φράνκο από το ορεινό μαυσωλείο του κοντά στη Μαδρίτη.
Από την άλλη πλευρά, το ακροδεξιό Vox «πουλά» νοσταλγία για τον προηγούμενο αιώνα, όταν λίγοι άνθρωποι αμφισβητούσαν τους ρόλους των φύλων και η ανάδειξη της Ισπανίας σε πλούσια οικονομία μόλις είχε αρχίσει να προσελκύει τους μετανάστες που έχουν μεταμορφώσει έκτοτε τις ισπανικές πόλεις.
Οι βασικές πολιτικές του Vox
Επιγραμματικά, οι βασικές πολιτικές του Vox εστιάζουν στη μεταφορά του ελέγχου της εκπαίδευσης, των δικαστηρίων και της ασφάλειας από τις περιφέρειες στη Μαδρίτη, την απόσυρση από τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, τις μαζικές μειώσεις φόρων για τα υψηλότερα εισοδήματα και τις επιχειρήσεις και το μπλοκάρισμα των παροχών σε οικογένειες ΛΟΑΤΚΙ.
Το ζήτημα του τρόπου κατανομής των διοικητικών αρμοδιοτήτων μεταξύ κεντρικών και περιφερειακών αρχών είναι ένα αρκετά δαιδαλώδες θέμα στις περισσότερες χώρες. Στην Ισπανία, το ζήτημα προκαλεί εντάσεις.
Σύμφωνα με τις αναλύσεις, οι εκλογές δεν πρόκειται να δώσουν στον Αμπασκάλ «λευκή επιταγή» για να εφαρμόσει τα σχέδιά του, αλλά είναι πιθανό να έχει λόγο στο πώς θα γραφτεί το επόμενο κεφάλαιο στην πολιτική της Ισπανίας.
Η τελευταία δημοσκόπηση του GAD3 που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη έδειξε ότι το Vox ήταν σε καλό δρόμο για να κερδίσει περίπου 30 έδρες, σε σύγκριση με 52 στις τελευταίες εκλογές του 2019. Αλλά ακόμη και με λιγότερες έδρες, ο Αμπασκάλ θα έχει πολύ μεγαλύτερη επιρροή, καθώς το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα θα έχει περίπου 150 έδρες, αρκετές για να δώσουν στα δύο κόμματα πλειοψηφία στο κοινοβούλιο των 350 βουλευτών.
Μιλώντας στο Associated Press, ο Ναγκόρε Κάλβο Μεντιζαμπάλ, ανώτερος λέκτορας Ισπανικής και Ευρωπαϊκής Πολιτικής στο King’s College του Λονδίνου, υπογράμμισε πως το ενδεχόμενο να εισέλθει το VOX σημαίνει πως σε αυτές τις βουλευτικές εκλογές επί της ουσίας «διακυβεύεται το μέλλον της Δημοκρατίας στην Ισπανία».
Oι πρωταγωνιστές
Πέδρο Σάντσεθ
Ο Πέδρο Σάντσεθ, που βρίσκεται πίσω στις δημοσκοπήσεις, δίνει μάχη για να διατηρήσει τη θέση του στις εκλογές της 23ης Ιουλίου. Ο ηγέτης του Ισπανικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος ανέλαβε την εξουσία έπειτα από πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης του Λαϊκού Κόμματος (ΡΡ) το 2018. Τότε, στη συζήτηση, έκανε λόγο για τρία σημαντικά προβλήματα: την οικονομία, τη διαφθορά και την Καταλονία. Μπορεί να ισχυριστεί ότι και στα τρία σημείωσε πρόοδο.
Πολλοί θεωρούν τις παραχωρήσεις του Σάντσεθ ασυγχώρητες. Η πρώτη ήταν η απονομή χάριτος σε εννέα αυτονομιστές ηγέτες (αν και τους έχει απαγορευτεί η οποιαδήποτε συμμετοχή τους στην πολιτική). Η δεύτερη ήταν η μεταρρύθμιση δύο νόμων βάσει των οποίων καταδικάστηκαν. Ένας παλιός, ασυνήθιστα σκληρός νόμος περί εξέγερσης αντικαταστάθηκε, εισάγοντας ένα ασυνήθιστα ήπιο αδίκημα «σοβαρής δημόσιας διατάραξης». Η κατάχρηση δημόσιων πόρων (τους οποίους οι Καταλανοί χρησιμοποίησαν για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος) χωρίστηκε σε ένα αδίκημα που αφορούσε την προσωπική διαφθορά και σε ένα ηπιότερο χωρίς αυτήν.
Αλμπέρτο Νούνιεθ Φέιχο
Ο Αλμπέρτο Νούνιεθ Φέιχο ο οποίος ανέλαβε ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος πέρυσι, είναι ο άνθρωπος που ελπίζει να επωφεληθεί από την πολωτική φύση του Σάντσεθ. Γεννημένος σε μια φτωχή πόλη, σπούδασε νομικά, διηύθυνε την ταχυδρομική υπηρεσία και το σύστημα υγείας πριν ασχοληθεί με τις εκλογικές αναμετρήσεις, όπου κέρδισε τέσσερις διαδοχικές απόλυτες πλειοψηφίες για να διοικήσει τη Γαλικία, στα βορειοδυτικά, που θεωρείται κατόρθωμα στην εποχή της κατακερματισμένης πολιτικής.
Το ύφος του είναι περισσότερο ειρωνικό, παρά επιδεικτικό. Δεν μιλάει αγγλικά και έχει ελάχιστο υπόβαθρο στην εξωτερική πολιτική. Μεταξύ των προσόντων του συγκαταλέγει το ότι είναι «προβλέψιμος».
Σαντιάγο Αμπασκάλ
Με 52 εκπροσώπους στην εθνική Βουλή (σε σύνολο 350) και 4 στην Ευρωβουλή (σε σύνολο 59), το ακροδεξιό Vox έχει φτάσει να διεκδικεί κάτι παραπάνω από το να είναι απλώς ο πολιτικός χώρος έκφρασης των - πολυπληθών - νοσταλγών του φρανκισμού, οι οποίοι στο παρελθόν έβρισκαν καταφύγιο στο Λαϊκό Κόμμα.
Πλέον, ο Σαντιάγο Αμπασκάλ, εκμεταλλευόμενος και τη σχετική τάση που ενισχύεται διαρκώς σε όλη την Ευρώπη, έχει καταφέρει να φέρει το Vox σε τροχιά συμμετοχής στην επόμενη κυβέρνηση, κάτι που έχει να συμβεί από τον θάνατο του δικτάτορα και την επιστροφή της δημοκρατίας, το 1975.
Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την επιρροή του να υποχωρεί ελαφρώς σε σύγκριση με τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές, που έγιναν τον Νοέμβριο του 2019.
Πλέον, ο Σαντιάγο Αμπασκάλ, εκμεταλλευόμενος και τη σχετική τάση που ενισχύεται διαρκώς σε όλη την Ευρώπη, έχει καταφέρει να φέρει το Vox σε τροχιά συμμετοχής στην επόμενη κυβέρνηση, κάτι που έχει να συμβεί από τον θάνατο του δικτάτορα και την επιστροφή της δημοκρατίας, το 1975.
Γιολάντα Ντίαζ
Σε μια προεκλογική υπόσχεση με στόχο την ενίσχυση των ποσοστών της που προκάλεσε μεγάλο θόρυβο στην Ισπανία προχώρησε τον προηγούμενο μήνα η επικεφαλής της πολιτικής πλατφόρμας Sumar, Γιολάντα Ντίαζ, η μοναδική δηλαδή γυναίκα που διεκδικεί την πρωθυπουργία.
Η επικεφαλής της πολιτικής πλατφόρμας Sumar, πρότεινε ένα σχέδιο για την αντιμετώπιση της κοινωνικής ανισότητας, το οποίο προβλέπει πως κάθε νέος και νέα στη χώρα που συμπληρώνει το 18ο έτος θα λαμβάνει από το κράτος 20.000 ευρώ για τις σπουδές, την κατάρτιση ή τη δημιουργία μιας επιχείρησης.
«Θα δώσουμε την ευκαιρία στους νέους να σπουδάσουν ή να ξεκινήσουν μια επιχείρηση χωρίς αυτό να εξαρτάται από το επώνυμό τους ή την οικογένεια από την οποία προέρχονται», δήλωσε ο Diaz σε συγκέντρωση ξένων ανταποκριτών στη Μαδρίτη το απόγευμα της Τετάρτης. «Προτείνουμε να δίνονται στους πολίτες 20.000 ευρώ, όταν γίνονται 18 ετών, ώστε να μπορούν να αναπτυχθούν, είτε σπουδάζοντας είτε ιδρύοντας τη δική τους επιχείρηση. Αυτό είναι το διακύβευμα της 23ης Ιουλίου», συμπλήρωσε.
ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου