Η συνεχής εργασία ακόμη και 16 ωρών το 24ωρο, προφανώς για λόγους… πλουτισμού, είναι ατομική απόφαση σύμφωνα με την κυβέρνηση.
Κατ αυτόν τον τρόπο ένας εργαζόμενος μπορεί να γυρίσει στην εποχή του Σικάγου πριν και...το 1886 (απαρχή της εργατικής Πρωτομαγιάς). Θα εργάζεται όσο… επιθυμεί. Χωρίς κανένα όριο. Και εάν δεν προλαβαίνει να πηγαίνει από τη μια δουλειά στην άλλη, υπάρχει και η τηλεργασία, το φασόν στο σπίτι…
Δεν ήταν λάθος του κ. Α.Γεωργιάδη (υπουργός Εργασίας του κ.Μητσοτάκη) η αναφορά για τη διπλή 8ωρη βάρδια σε ένα 24ωρο. (Δήλωση που έσπευσε να ανασκευάσει εντός 4ωρης βάρδιας…)
Η κυβέρνηση θεωρεί περιττές τις ρυθμίσεις για την8ωρη εργασία, την αναγκαία 48ωρη συνεχόμενη ανάπαυλα στην διάρκεια της εβδομάδας, την άδεια (έστω) 22 εργάσιμων ημερών.
Κυρίως είναι περιττός ο ελεύθερος χρόνος και η επιμόρφωση του εργαζομένου…
Εξάλλου, κατ αυτόν τον τρόπο… πληρούται και η δέσμευση του πρωθυπουργού ότι ο (μέσος) μισθός του ιδιωτικού τομέα θα ανέλθει στα 1.500 ευρώ στο τέλος της τετραετίας. Με το διπλό 8ωρο ξεπερνά το στόνο κατά 60 ευρώ (780 € βασικός μισθός μεικτά επί 2 βάρδιες την ημέρα…)
Ατομικές συμβάσεις
Εδώ και δύο και πλέον χρόνια (Ιούνιος 2021) η κυβέρνηση της ΝΔ (επί υπουργίας Κ.Χατζηδάκη) εισήγαγε νόμο που καταργεί, ουσιαστικά, τις Συλλογικές ρυθμίσεις. Οι εργαζόμενοι, με ατομικές συμβάσεις, επιτρέπεται να εργάζονται και 10 ώρες την ημέρα χωρίς να παίρνουν υπερωρίες. (Δείτε ΕΔΩ).
Πέραν του θεσμικού προβλήματος, ότι διαλύονται έτσι οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ), το τραγικό της ρύθμισης -όπως διαβολεμένα προβλέπεται στο νόμο 4808/21-, ότι προβλέπεται πως ο ίδιος ο εργαζόμενος ζητάει να εργαστεί περισσότερες ώρες την ημέρα (10) και την εβδομάδα (50) χωρίς να αμείβεται γι αυτό!
Στον ίδιο εργασιακό νόμο προβλέφθηκε επίσης η «κατσαρή» βάρδια (πρωί-απόγευμα) ακόμη και στο 4ωρο (εργασία παρτ τάιμ). Όπως και η μη επαναπρόσληψη μισθωτού, ακόμη και εάν δικαστικά αποδειχθεί ότι πρόκειται για παράνομη και καταχρηστική απόλυση!
Ο κυβερνητικός οίστρος για την πλήρη διάλυση των Συλλογικών ρυθμίσεων και την καθιέρωση μόνο ατομικών συμβάσεων είναι στην ιδεολογία της ΝΔ. Και… ωρίμασε λόγω των υποδείξεων από ορισμένες επιχειρήσεις που βλέπουν να εξαντλούνται τα (όποια) οφέλη είχαν από τις μειώσεις στην εργατική αμοιβή (β’ μνημόνιο). Και τώρα, λόγω πληθωρισμού, χάνουν τόσο ως προς την αδύναμη στην εξωστρέφεια τους, όσο και από τις εισαγωγές ομοειδών προϊόντων. Άρα, η χαμένη ανταγωνιστικότητα αναζητείται στο εργατικό κόστος και μόνο…
Ανάπαυση
Αυτή η περιρρέουσα επιχειρηματική συζήτηση επηρέασε και τον κ.Γεωργιάδη και, προφανώς αγνοώντας το κοινοτικό δίκαιο που έχει ενσωματωθεί στο εθνικό ήδη από το 2012, εισηγήθηκε την 16ωρη εργασία…
Συγκεκριμένα: Με την περίπτωση 2 της υποπαραγράφου ΙΑ.14 του άρθρου πρώτου του Ν.4093/2012, με την οποία αντικαταστάθηκε το άρθρο 3 του Π.Δ. 88/1999 (Α’ 94), καθιερώνεται για κάθε περίοδο είκοσι τεσσάρων (24) ωρών, ελάχιστη ημερήσια ανάπαυση έντεκα (11) συνεχών ωρών αντί των δώδεκα (12) ωρών που προέβλεπε η προηγούμενη ρύθμιση. Η περίοδος αυτή των είκοσι τεσσάρων (24) ωρών έχει ως έναρξη την 00.01’ και λήξη την 24.00’ ώρα.
Η ελάχιστη ημερήσια αυτή ανάπαυση, η οποία προβλέπεται ρητώς από την Οδηγία 93/104/ΕΚ (νυν 2003/88/ΕΚ) ισχύει και για τις περιπτώσεις των βαρδιών έτσι όπως αυτές προβλέπονται ως σύστημα εργασίας στο Π.Δ. 88/99. Ως εκ τούτου, σε εργαζόμενο που απασχολείται με σύστημα βαρδιών θα πρέπει από τη λήξη της μιας βάρδιας μέχρι την έναρξη της επόμενης, να μεσολαβεί ημερήσια ανάπαυση 11 συνεχών ωρών, χωρίς να περιορίζεται από την περίοδο των είκοσι τεσσάρων (24) ωρών που έχει ως έναρξη την 00.01’ και λήξη την 24.00’ ώρα.
Εργαζόμενοι με διακεκομμένο ωράριο: Οι εργαζόμενοι, που απασχολούνται κατά πλήρες ημερήσιο, αλλά διακεκομμένο ωράριο για όλες ή μερικές ημέρες της εβδομάδας, δικαιούνται αναπαύσεως, ενδιαμέσως μεταξύ των τμημάτων του ωραρίου τους, που δεν μπορεί να είναι μικρότερη από τρεις (3) ώρες.
Δόκιμοι
Κάποιοι αδαείς πρότειναν επίσης στον υπουργό Εργασία την 12μηνη δοκιμαστική περίοδο εργασίας, εντός της οποίας ο απολυμένος δεν δικαιούνται αποζημίωσης. Γιατί αυτό ισχύει από το 2010…
Σύμφωνα με το ΚΕΠΕΑ της ΓΣΕΕ: «Σύμβαση εργασίας με δοκιμή υπάρχει όταν ο εργοδότης διατηρεί για εύλογο χρονικό διάστημα το δικαίωμα να κρίνει εάν ο εργαζόμενος διαθέτει τις απαραίτητες για τη συγκεκριμένη θέση εργασίας ικανότητες, προσόντα και επιμέλεια, προκειμένου να προχωρήσει σε οριστική πρόσληψη. Το χαρακτηριστικό της σύμβασης με δοκιμή είναι ότι καθιστά ευχερέστερη τη λύση της.
Σύμφωνα με τη διάταξη του Ν. 3899/2010, η απασχόληση με σύμβαση αορίστου χρόνου θεωρείται ως απασχόληση δοκιμαστικής περιόδου για τους πρώτους δώδεκα μήνες και μπορεί να καταγγελθεί χωρίς προειδοποίηση και χωρίς αποζημίωση απολύσεως, εκτός εάν υπάρχει διαφορετική συμφωνία των μερών…»
Αλλά, όταν επιλέγεται σαν αρχή (λογική) να κατισχύουν οι ατομικές των συλλογικών ρυθμίσεων, όταν το αδύνατο μέρος (μισθωτός) βρίσκεται ενώπιον του παντοδύναμου προσωπάρχη, ένα είναι βέβαιον: η κυβέρνηση θα επανέλθει-συνεχίσει…
Κατ αυτόν τον τρόπο ένας εργαζόμενος μπορεί να γυρίσει στην εποχή του Σικάγου πριν και...το 1886 (απαρχή της εργατικής Πρωτομαγιάς). Θα εργάζεται όσο… επιθυμεί. Χωρίς κανένα όριο. Και εάν δεν προλαβαίνει να πηγαίνει από τη μια δουλειά στην άλλη, υπάρχει και η τηλεργασία, το φασόν στο σπίτι…
Δεν ήταν λάθος του κ. Α.Γεωργιάδη (υπουργός Εργασίας του κ.Μητσοτάκη) η αναφορά για τη διπλή 8ωρη βάρδια σε ένα 24ωρο. (Δήλωση που έσπευσε να ανασκευάσει εντός 4ωρης βάρδιας…)
Η κυβέρνηση θεωρεί περιττές τις ρυθμίσεις για την8ωρη εργασία, την αναγκαία 48ωρη συνεχόμενη ανάπαυλα στην διάρκεια της εβδομάδας, την άδεια (έστω) 22 εργάσιμων ημερών.
Κυρίως είναι περιττός ο ελεύθερος χρόνος και η επιμόρφωση του εργαζομένου…
Εξάλλου, κατ αυτόν τον τρόπο… πληρούται και η δέσμευση του πρωθυπουργού ότι ο (μέσος) μισθός του ιδιωτικού τομέα θα ανέλθει στα 1.500 ευρώ στο τέλος της τετραετίας. Με το διπλό 8ωρο ξεπερνά το στόνο κατά 60 ευρώ (780 € βασικός μισθός μεικτά επί 2 βάρδιες την ημέρα…)
Ατομικές συμβάσεις
Εδώ και δύο και πλέον χρόνια (Ιούνιος 2021) η κυβέρνηση της ΝΔ (επί υπουργίας Κ.Χατζηδάκη) εισήγαγε νόμο που καταργεί, ουσιαστικά, τις Συλλογικές ρυθμίσεις. Οι εργαζόμενοι, με ατομικές συμβάσεις, επιτρέπεται να εργάζονται και 10 ώρες την ημέρα χωρίς να παίρνουν υπερωρίες. (Δείτε ΕΔΩ).
Πέραν του θεσμικού προβλήματος, ότι διαλύονται έτσι οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ), το τραγικό της ρύθμισης -όπως διαβολεμένα προβλέπεται στο νόμο 4808/21-, ότι προβλέπεται πως ο ίδιος ο εργαζόμενος ζητάει να εργαστεί περισσότερες ώρες την ημέρα (10) και την εβδομάδα (50) χωρίς να αμείβεται γι αυτό!
Στον ίδιο εργασιακό νόμο προβλέφθηκε επίσης η «κατσαρή» βάρδια (πρωί-απόγευμα) ακόμη και στο 4ωρο (εργασία παρτ τάιμ). Όπως και η μη επαναπρόσληψη μισθωτού, ακόμη και εάν δικαστικά αποδειχθεί ότι πρόκειται για παράνομη και καταχρηστική απόλυση!
Ο κυβερνητικός οίστρος για την πλήρη διάλυση των Συλλογικών ρυθμίσεων και την καθιέρωση μόνο ατομικών συμβάσεων είναι στην ιδεολογία της ΝΔ. Και… ωρίμασε λόγω των υποδείξεων από ορισμένες επιχειρήσεις που βλέπουν να εξαντλούνται τα (όποια) οφέλη είχαν από τις μειώσεις στην εργατική αμοιβή (β’ μνημόνιο). Και τώρα, λόγω πληθωρισμού, χάνουν τόσο ως προς την αδύναμη στην εξωστρέφεια τους, όσο και από τις εισαγωγές ομοειδών προϊόντων. Άρα, η χαμένη ανταγωνιστικότητα αναζητείται στο εργατικό κόστος και μόνο…
Ανάπαυση
Αυτή η περιρρέουσα επιχειρηματική συζήτηση επηρέασε και τον κ.Γεωργιάδη και, προφανώς αγνοώντας το κοινοτικό δίκαιο που έχει ενσωματωθεί στο εθνικό ήδη από το 2012, εισηγήθηκε την 16ωρη εργασία…
Συγκεκριμένα: Με την περίπτωση 2 της υποπαραγράφου ΙΑ.14 του άρθρου πρώτου του Ν.4093/2012, με την οποία αντικαταστάθηκε το άρθρο 3 του Π.Δ. 88/1999 (Α’ 94), καθιερώνεται για κάθε περίοδο είκοσι τεσσάρων (24) ωρών, ελάχιστη ημερήσια ανάπαυση έντεκα (11) συνεχών ωρών αντί των δώδεκα (12) ωρών που προέβλεπε η προηγούμενη ρύθμιση. Η περίοδος αυτή των είκοσι τεσσάρων (24) ωρών έχει ως έναρξη την 00.01’ και λήξη την 24.00’ ώρα.
Η ελάχιστη ημερήσια αυτή ανάπαυση, η οποία προβλέπεται ρητώς από την Οδηγία 93/104/ΕΚ (νυν 2003/88/ΕΚ) ισχύει και για τις περιπτώσεις των βαρδιών έτσι όπως αυτές προβλέπονται ως σύστημα εργασίας στο Π.Δ. 88/99. Ως εκ τούτου, σε εργαζόμενο που απασχολείται με σύστημα βαρδιών θα πρέπει από τη λήξη της μιας βάρδιας μέχρι την έναρξη της επόμενης, να μεσολαβεί ημερήσια ανάπαυση 11 συνεχών ωρών, χωρίς να περιορίζεται από την περίοδο των είκοσι τεσσάρων (24) ωρών που έχει ως έναρξη την 00.01’ και λήξη την 24.00’ ώρα.
Εργαζόμενοι με διακεκομμένο ωράριο: Οι εργαζόμενοι, που απασχολούνται κατά πλήρες ημερήσιο, αλλά διακεκομμένο ωράριο για όλες ή μερικές ημέρες της εβδομάδας, δικαιούνται αναπαύσεως, ενδιαμέσως μεταξύ των τμημάτων του ωραρίου τους, που δεν μπορεί να είναι μικρότερη από τρεις (3) ώρες.
Δόκιμοι
Κάποιοι αδαείς πρότειναν επίσης στον υπουργό Εργασία την 12μηνη δοκιμαστική περίοδο εργασίας, εντός της οποίας ο απολυμένος δεν δικαιούνται αποζημίωσης. Γιατί αυτό ισχύει από το 2010…
Σύμφωνα με το ΚΕΠΕΑ της ΓΣΕΕ: «Σύμβαση εργασίας με δοκιμή υπάρχει όταν ο εργοδότης διατηρεί για εύλογο χρονικό διάστημα το δικαίωμα να κρίνει εάν ο εργαζόμενος διαθέτει τις απαραίτητες για τη συγκεκριμένη θέση εργασίας ικανότητες, προσόντα και επιμέλεια, προκειμένου να προχωρήσει σε οριστική πρόσληψη. Το χαρακτηριστικό της σύμβασης με δοκιμή είναι ότι καθιστά ευχερέστερη τη λύση της.
Σύμφωνα με τη διάταξη του Ν. 3899/2010, η απασχόληση με σύμβαση αορίστου χρόνου θεωρείται ως απασχόληση δοκιμαστικής περιόδου για τους πρώτους δώδεκα μήνες και μπορεί να καταγγελθεί χωρίς προειδοποίηση και χωρίς αποζημίωση απολύσεως, εκτός εάν υπάρχει διαφορετική συμφωνία των μερών…»
Αλλά, όταν επιλέγεται σαν αρχή (λογική) να κατισχύουν οι ατομικές των συλλογικών ρυθμίσεων, όταν το αδύνατο μέρος (μισθωτός) βρίσκεται ενώπιον του παντοδύναμου προσωπάρχη, ένα είναι βέβαιον: η κυβέρνηση θα επανέλθει-συνεχίσει…
ieidiseis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου