Συστήνεται ως «ο γιατρός της Αριστεράς». Ο «ανθρωπιστής» και επιστήμονας που δήλωσε τον περασμένο Σεπτέμβριο ότι «όσο υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ δεν θα χρεώνω τους ασθενείς μου με αμοιβή» και προς ..
επίρρωση του λόγου του ανάρτησε φωτογραφία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φορώντας μπλούζα ιατρική και καπέλο με το σήμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο λόγος για τον κ. Γιώργο Γρηγοριάδη, χειρουργό και μέχρι τον Ιανουάριο του 2007 βασικό μέτοχο του θεραπευτηρίου «ΣΩΤΗΡ - ΚΛΙΝΙΚΗ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ ΑΕ» που έρχεται και πάλι στο προσκήνιο για υπόθεση εικονικών τιμολογίων ύψους 1.149.330, 14 ευρώ, που αφορά στην κλινική του. Τα τιμολόγια εκδόθηκαν από την κλινική προς ασφαλιστικά ταμεία από το 2007 μέχρι το 2013 για επεμβάσεις που αναφέρονταν όλες ως «αιμορροΐδες» και «ακράτεια κοπράνων».
Για την υπόθεση αυτή έχει ασκηθεί κακουργηματική ποινική δίωξη κατά παντός υπευθύνου της κλινικής για απάτη κατ’ εξακολούθηση σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου (1608/1950). Ο ίδιος ο κ. Γρηγοριάδης ήταν διοικητικός διευθυντής της κλινικής μέχρι τις αρχές του 2008, οπότε και αντικαταστάθηκε.
Η βαριά ποινική δίωξη έχει ως αφετηρία πόρισμα-καταπέλτη του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ) που αποτυπώνει σε 66 σελίδες παρανομίες, τόσο σε οικονομικό επίπεδο στην ίδια την κλινική και στις συναλλαγές της με ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες, όσο και σε επίπεδο ιατρικής δεοντολογίας, σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση ασθενών και τις θεραπευτικές μεθόδους που ακολουθούνταν στην κλινική «Σωτήρ - Κλινική Γρηγοριάδη Α.Ε.». Η ογκώδης δικογραφία βρίσκεται πλέον στα χέρια ανακριτή, στον οποίο οι υπεύθυνοι της κλινικής καλούνται να καταθέσουν για τις πράξεις που τους καταλογίζονται, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται και ο έλεγχος για τις ευθύνες των ασφαλιστικών ταμείων.
«Οσο υπάρχει κυβέρνηση της Αριστεράς δεν χρεώνουμε αμοιβή» αναγράφει η ταμπέλα έξω
από το γραφείο του κ. Γρηγοριάδη
H έρευνα και το πόρισμα
Το πόρισμα προέκυψε μετά από πολυετή, συντονισμένη και ενδελεχή έρευνα των επιθεωρητών του υπουργείου Υγείας, στη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας της Περιφέρειας Αττικής και σε ασφαλιστικά ταμεία, ανάμεσά τους ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, ΤΑΑΠΤΠΓΑΕ, ΤΑΥΤΕΚΩ. Για τα όσα διαδραματίζονταν στο θεραπευτήριο «Σωτήρ - Κλινική Γρηγοριάδη Α.Ε.» επί σειρά ετών είχε γίνει καταγγελία το 2010 στον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, ενώ ήδη το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ) έκανε φύλλο και φτερό τα αρχεία της κλινικής στο Νέο Ηράκλειο Αττικής. Το πόρισμα ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 2014 και ακολούθως διαβιβάστηκε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών, η οποία διενήργησε προκαταρκτική έρευνα και άσκησε την ποινική δίωξη.
«Χρεώνονται σιλικονούχα σκευάσματα που δήθεν χρησιμοποιούνται για την ακράτεια κοπράνων με 2.943 ευρώ έκαστο, ενώ το κουτί περιλαμβάνει τρία τεμάχια με κόστος 160 ευρώ έκαστο», ανέφερε η καταγγελία, στο κείμενο της οποίας περιγραφόταν όμως και κάτι ακόμη, που παρέπεμπε σε τριγωνικές συναλλαγές: «Το 2007 ή 2008 με τη σύσταση της νέας τους εταιρίας PAVIRO (σ.σ.: όπου μετείχαν τρία μέλη του Δ.Σ. της κλινικής, όχι όμως ο κ. Γρηγοριάδης), η προμήθεια του υλικού γινόταν από την PAVIRO. Μέχρι τότε κόβονταν κανονικά τιμολόγια άσχετα αν γινόταν πραγματική χρήση, αφού στην πραγματικότητα από τα εκατοντάδες που χρεώθηκαν δεν χρησιμοποιήθηκαν παραπάνω από 20». Σημειώνεται ότι ο κ. Γρηγοριάδης, πατέρας του αντιμνημονιακού ηθοποιού Κλέωνα Γρηγοριάδη, μέχρι και τον Ιανουάριο του 2007 ήταν βασικός μέτοχος της κλινικής - κατείχε το 51% - και διοικητικός διευθυντής της.
Η εταιρεία PAVIRO
Σύμφωνα με το πόρισμα του ΣΕΥΥΠ που έχει στα χέρια του το «ΘΕΜΑ», στο οποίο στηρίζεται η κακουργηματική δίωξη, αρχικά η κλινική «Σωτήρ» προμηθευόταν το επίμαχο υλικό PTQ από την κατασκευάστρια εταιρεία Uroplasty μέσω της εταιρείας Μedical Consulting ΕΠΕ. Η τιμή πώλησης του συγκεκριμένου υλικού από την κατασκευάστρια εταιρεία Uroplasty στη Μedical Consulting ΕΠΕ ανερχόταν στο ποσό των 923 ευρώ - συσκευασία των τριών τεμαχίων.
Το 2007 τρία μέλη του Δ.Σ. της κλινικής (όχι όμως ο κ. Γρηγοριάδης) ίδρυσαν την εταιρεία PAVIRO (από τα αρχικά των επωνύμων των τριών μελών του Δ.Σ. της κλινικής), η οποία προμηθευόταν απευθείας από την κατασκευάστρια εταιρεία το σιλικονούχο υλικό.
Οπως προκύπτει ωστόσο από τα παραστατικά που συμπεριλαμβάνονται στη δικογραφία, με την ίδρυση της PAVIRO το κόστος του υλικού μειώνεται δραστικά, σχεδόν κατά 50% σε σχέση με την τιμή που το πωλούσε η Uroplasty στη Medical. Συγκεκριμένα, από τα 923 ευρώ η τιμή έπεσε στα 509 ευρώ το 2007 και στα 514 ευρώ το 2008. Ομως η κλινική χρέωνε στους ασθενείς και στα ασφαλιστικά ταμεία το υλικό 2.943 ευρώ, σχεδόν πέντε φορές πάνω από την τιμή που το προμηθευόταν. Το κέρδος, δε, πολλαπλασιαζόταν με γεωμετρική πρόοδο, αφού οι υπεύθυνοι της κλινικής χρέωναν με 2.943 ευρώ κάθε ένα από τα τρία τεμάχια της συσκευασίας.
Την ίδια ώρα, στα ασφαλιστικά ταμεία απέφευγαν να διευκρινίσουν πώς χρησιμοποιούσαν τη συσκευασία, με αποτέλεσμα να τους καταβάλλεται για κάθε συσκευασία το ποσό των 8.829 ευρώ. Με τον τρόπο αυτό, από κάθε συσκευασία κέρδιζαν 8.315 ευρώ. Κι όλα αυτά, κόντρα στη νομοθεσία (Ν. 2238/1994) που ορίζει το καθεστώς τιμολογήσεων των συνδεδεμένων επιχειρήσεων και την τεκμηρίωση τιμών των ενδοομιλικών συναλλαγών, δεδομένου ότι η εταιρεία PAVIRO κατείχε το 51% των μετοχών του «Σωτήρ». Σε αυτό τον τρόπο... επιχειρηματικής δραστηριότητας προστίθεται το σχόλιο, που περιλαμβάνεται στην έκθεση ότι το 2010 οι εκπρόσωποι της PAVIRO «προκειμένου να καθυστερήσουν τον έλεγχο του ΣΔΟΕ δηλώνουν πτώχευση της εταιρείας».
Ποιο είναι όμως το περίφημο σιλικονούχο υλικό που μονοπωλούσε το ενδιαφέρον της κλινικής και προσωπικά του ιδρυτή της Γιώργου Γρηγοριάδη; Το υλικό PTQ είναι ένα ενέσιμο διογκωτικό εμφύτευμα που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της ακράτειας κοπράνων. Το εμφύτευμα αυτό μπορεί να αυξήσει τον πρωκτικό σφιγκτήρα μυ.
Στην ιστοσελίδα της κλινικής γίνεται αναφορά στη μέθοδο Peter Lord, την οποία ο κ. Γρηγοριάδης δηλώνει ότι εφαρμόζει στη συντριπτική πλειονότητα των ασθενών του. Ωστόσο, από την έρευνα προέκυψε πως «στις παρενέργειες της μεθόδου συγκαταλέγεται και η ακράτεια κοπράνων», ένα πρόβλημα που ο κλινικάρχης έλυνε με την τοποθέτηση του σιλικονούχου υλικού.
Την ιατρική αυτή μέθοδο του κ. Γρηγοριάδη (μάλιστα ο ίδιος επαίρεται για το προσωπικό του ρεκόρ στο πεδίο των σχετικών επεμβάσεων - 64.700 επιτυχημένες επεμβάσεις είναι ο απολογισμός που κάνει ο ίδιος στην ιστοσελίδα του, αναφέροντας ότι έχουν γίνει με την «παγκόσμια αναγνωρισμένη μέθοδο Γρηγοριάδη»), αμφισβήτησε το 2008 το ΙΚΑ και παράλληλα αρνήθηκε να αποζημιώσει τις σιλικόνες και τις σχετικές επεμβάσεις.
Οι ελεγκτές του ΙΚΑ αναφέρουν χαρακτηριστικά: «Η συγκεκριμένη μέθοδος με τα εμφυτεύματα σιλικόνης ακόμη δεν έχει πιστοποιηθεί σε διεθνές επίπεδο, αλλά βρίσκεται στο στάδιο τυχαιοποιημένης εν εξελίξει προοπτικής μελέτης. Η συγκεκριμένη μέθοδος θα μπορούσε ίσως να ακολουθηθεί μόνο σε άτομα ηλικιωμένα και υψηλού κινδύνου, δεδομένου ότι η κλασική χειρουργική αντιμετώπιση δίνει οριστική λύση σε ποσοστό 95%». Τα ευρήματα του ελέγχου δε γίνονται όλο και πιο σοκαριστικά: «Κανένας από τους ασφαλισμένους οι οποίοι αντιμετωπίστηκαν στην κλινική σας, μετά από έλεγχο όλων των περιστατικών, δεν ανήκε σε ομάδα υψηλού κινδύνου και επιπλέον, κανένας από αυτούς δεν διερευνήθηκε πλήρως προεπεμβατικά».
Σύμφωνα με το πόρισμα, σε τουλάχιστον 88 περιστατικά τοποθετήθηκε το σιλικονούχο σκεύασμα για την ακράτεια κοπράνων, ενώ στις διαγνώσεις των ασθενών αναφέρονταν ίλιγγος, βουβωνοκήλη, κάταγμα, στεφανιαία νόσος, εγκεφαλικό, καρκίνος κ.ά.: «Στη συντριπτική πλειονότητα των χειρουργείων το σιλικονούχο σκεύασμα PTQ φέρεται να χρησιμοποιήθηκε για την αντιμετώπιση πάθησης διαφορετικής από αυτή που αναφέρεται στην ιστοσελίδα της κατασκευάστριας εταιρίας, ήτοι ακράτεια κοπράνων, αιμορροΐδες, πρόπτωση ορθού, διάνοιξη θρόμβωσης κ.λπ.».
Τα εικονικά τιμολόγια
Πυλώνας της δικογραφίας, βάσει της οποίας ασκήθηκε η κακουργημτική δίωξη για απάτη, αποτελεί η έκδοση εικονικών τιμολογίων από την κλινική συνολικού ύψους 1.149.330,14 ευρώ.
Σύμφωνα με το πόρισμα του ΣΕΥΥΠ, «οι εκδοθείσες από την κλινική Αποδείξεις Παροχής Υπηρεσιών (ΑΠΥ) στις οποίες γίνεται χρέωση ασθενών και ασφαλιστικών ταμείων για χρήση του σιλικονούχου υλικού PTQ ανέρχονται σε 483, χρεωστικές και πιστωτικές, συνολικού ποσού 1.149.330, 14 ευρώ». Η έρευνα του ΣΕΥΥΠ σκιαγραφεί τις ευθύνες του κάθε μέλους του Δ.Σ. της κλινικής. Αναλυτικά, για τον χειρουργό κ. Γρηγοριάδη το πόρισμα αναφέρει:
■ Για τις περιπτώσεις ασθενών που προσήλθαν κατά δήλωσή του έχοντας «αιμορροΐδες» και ταυτόχρονα και ακράτεια κοπράνων, συνεπεία προηγούμενων αποτυχημένων επεμβάσεων ή συντηρητικών θεραπειών, για τις οποίες στο βιβλίο χειρουργείου αναγράφονταν ως πάθηση αιμορροΐδες, όφειλε στη γνωμάτευση εισόδου να αναφέρει ως πάθηση αιμορροΐδες - ακράτεια κοπράνων.
■ Χρησιμοποίησε το υλικό PTQ σε δοσολογία και με τρόπο χορήγησης διαφορετικό από την προβλεπόμενη από την κατασκευάστρια εταιρία.
■ Προέβη σε επανάληψη της επέμβασης, με χρήση του εν λόγω υλικού, τουλάχιστον σε δύο περιπτώσεις ασθενών, σε διάστημα ενός και δύο μηνών αντίστοιχα.
Για τα υπόλοιπα τρία μέλη του Δ.Σ. της κλινικής «Σωτήρ» και ιδρυτές της εταιρείας PAVIRO, το πόρισμα αναφέρει:
■ Σε μεγάλο αριθμό περιπτώσεων γνώριζαν ότι στις πραγματοποιηθείσες χειρουργικές επεμβάσεις χρησιμοποιήθηκε δόση σιλικόνης λιγότερη από τα τρία αυτόνομα μεταξύ τους πακέτα που περιείχε η συσκευασία. Ωστόσο, ενέκριναν την έκδοση ΑΠΥ όπου χρεώνεται στα ασφαλιστικά ταμεία το σύνολο αυτών, σαν να είχε χρησιμοποιηθεί ολόκληρη η συσκευασία και όχι μέρος αυτής.
■ Ενέκριναν την έκδοση 288 χρεωστικών ΑΠΥ συνολικού ποσού 853.060, 86 ευρώ, εκ των οποίων ποσό 847.584 ευρώ αφορά σε χρέωση του υλικού PTQ ενώ γνώριζαν ότι δεν υπήρχε τιμολόγιο αγοράς αυτού από την προμηθεύτρια εταιρία.
■ Αποφάσισαν για την ενεχυρίαση 202 από τις 288 ΑΠΥ σε τράπεζες προκειμένου να προεισπράξουν χρήματα από αυτές λόγω της επίγνωσης του γεγονότος ότι δεν ήταν εφικτή η είσπραξή τους από τα ασφαλιστικά ταμεία εξαιτίας ελλείψεως τιμολογίου αγοράς του εν λόγω υλικού, δρώντας με τρόπο παραπλανητικό προς τα πιστωτικά ιδρύματα.
■ Ενέκριναν την έκδοση 88 εικονικών χρεωστικών ΑΠΥ ποσού 260.978, 74 ευρώ με χρέωση του υλικού PTQ, στις οποίες πέραν του γεγονότος ότι δεν είχε επιδειχθεί παραστατικό αγοράς του υλικού, αφορούσαν σε ασθενείς με παθήσεις που δεν δικαιολογούν τη χρήση του σιλικονούχου σκευάσματος.
■ Ενέκριναν την έκδοση 48 εικονικών ΑΠΥ συνολικού ποσού 147.297,02 ευρώ που αφορούν σε ασθενείς για τους οποίους φέρεται να έχει γίνει χρήση του υλικού PTQ και το εκδοθέν δελτίο αποστολής-τιμολόγιο της προμηθεύτριας εταιρίας Medical και PAVIRO φέρει ημερομηνία μεταγενέστερη από αυτή που αναγράφεται στο βιβλίο χειρουργείου. Περαιτέρω, για 13 ΑΠΥ εξ αυτών ποσού 38.259 ευρώ το τιμολόγιο αγοράς του υλικού από την εταιρία PAVIRO θεωρείται εικονικό, δεδομένου ότι δεν υφίσταται οποιοδήποτε στοιχείο βάσει του οποίου να αποδεικνύεται η προμήθεια του υλικού PTQ από την κατασκευάστρια εταιρία.
■ Για τα περιστατικά που διαπιστώθηκε εκ των υστέρων η αναγκαιότητα χρήσης του υλικού δεν προέβησαν σε γραπτή αναφορά αυτού στα αντίστοιχα στοιχεία του φακέλου των ασθενών ώστε να τεκμηριώνεται η τοποθέτησή του. Επιπλέον, διαπίστωση των ελεγκτών είναι ότι η ανταπόκριση των υπευθύνων της κλινικής στον έλεγχο ήταν ελλιπής, οι χρόνοι απόκρισης στα σχετικά αιτήματά τους μεγάλοι, η χορήγηση των αιτούμενων εγγράφων και στοιχείων γινόταν με το σταγονόμετρο και μόνο κατόπιν συνεχών οχλήσεων. Μάλιστα, υπογραμμίζουν πως κατάφεραν τελικά τα απαραίτητα στοιχεία να τα συγκεντρώσουν ως επί το πλείστον από τα ασφαλιστικά ταμεία. Οι ευθύνες όμως επεκτείνονται σύμφωνα με το πόρισμα, και προς άλλες δύο κατευθύνσεις: α) προς τη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας της Περιφέρειας Αττικής, η οποία παρέλειψε να ελέγξει το καθεστώς λειτουργίας της κλινικής «Σωτήρ», με αποτέλεσμα αυτή να παρέχει υπηρεσίες υγείας χωρίς να διαθέτει την απαραίτητη Βεβαίωση Καλής Λειτουργίας για διάστημα τριών ετών και εννέα μηνών (28-3-2010 έως 27-12-2013), β) προς τα ασφαλιστικά ταμεία που συνεργάζονταν με την κλινική. Οι επιθεωρητές του ΣΕΥΥΠ σημειώνουν ότι την περίοδο εκείνη η διοίκηση κάθε ασφαλιστικού φορέα ήταν η μόνη που αποφάσιζε τα ανώτατα όρια αποδιδόμενων δαπανών για υλικά και επεμβάσεις υλικών, ωστόσο αποδίδουν ευθύνες και στα ασφαλιστικά ταμεία για τους εξής λόγους:
■ Τα ασφαλιστικά ταμεία είχαν τη δυνατότητα κατά τη σύναψη των συμβάσεων με τις κλινικές να προσδιορίζουν ειδικότερα τις διαδικασίες και προϋποθέσεις για την κάλυψη των δαπανών (θεραπειών και υλικών).
■ Η διακρίβωση της τοποθέτησης του υλικού επαφίετο στη διακριτική ευχέρεια των ελεγκτών ιατρών. Δηλαδή με μία απλή βεβαίωση του γιατρού που διενεργούσε την επέμβαση, άνοιγε ο δρόμος για την αποζημίωση υλικού και επέμβασης. Δεν είχαν μεριμνήσει ώστε να υπάρχουν δικλίδες ασφαλείας σε ό,τι αφορά την τοποθέτηση του υλικού, π.χ. εν προκειμένω με την τοποθέτηση της σιλικόνης μια απλή ακτινογραφία λεκάνης.
■ Δεν διέθεταν πληροφοριακά συστήματα που να διευκολύνουν τον σωστό έλεγχο των δικαιολογητικών που υπέβαλλε η κλινική για την αποζημίωσή της. Για παράδειγμα, οι αρμόδιοι των Ταμείων σε αρκετές περιπτώσεις δεν είχαν εντοπίσει καν τις χρονικές αναντιστοιχίες στα υποβαλλόμενα δικαιολογητικά, όπως και περιπτώσεις πολλαπλών παρόμοιων επεμβάσεων στον ίδιο ασθενή, και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Ποιος είναιο «γιατρός της Αριστεράς»
Ο γιατρός Γιώργος Γρηγοριάδης έγινε ευρέως γνωστός τον περασμένο Σεπτέμβριο όταν ανάρτησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τη φωτογραφία που απεικονίζει τον ίδιο να φοράει ιατρική μπλούζα με το λογότυπο του ΣΥΡΙΖΑ και αντίστοιχο καπέλο. Και προφανώς για όσους είχαν... τυχόν αμφιβολία για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, είχε καρφιτσώσει και μία κονκάρδα του ΣΥΡΙΖΑ. Πολλοί τότε είχαν απορήσει για τους λόγους που οδήγησαν τον κ. Γρηγοριάδη να διακηρύξει τον ανθρωπισμό του και την επιστημοσύνη του για «όσο υπάρχει κυβέρνηση της Αριστεράς», κατά τη δήλωσή του.
Το 2015 όμως ο ίδιος έβαλε λουκέτο στην κλινική του, αφήνοντας σε εκκρεμότητα μεγάλες οικονομικές υποχρεώσεις προς τους εργαζομένους αλλά και σε προμηθευτές. Παρ’ όλα αυτά δεν πτοήθηκε και συνέχισε την επαγγελματική του δραστηριότητα σε κλινική στην Κυψέλη, όπου εργάζεται ακόμη σε ηλικία 82 ετών.
Ο κ. Γρηγοριάδης διετέλεσε δήμαρχος Ηρακλείου Αττικής και στην ίδια περιοχή ίδρυσε πριν από έξι χρόνια την Πινακοθήκη Γρηγοριάδη, η οποία περιλαμβάνει, κατά δήλωσή του, περισσότερα από 2.500 έργα τέχνης του 20ού αιώνα, με κορωνίδα τα έργα του Αλέξη Ακριθάκη. Η αγορά έργων τέχνης ήταν μονόδρομος για τον κ. Γρηγοριάδη καθώς, όπως ο ίδιος είχε δηλώσει παλαιότερα σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Εποχή», «ως γιατρός έβγαζα πολλά λεφτά, παρότι δεν έπαιρνα από τους φτωχούς».
πρωτο θεμα
