Κραυγή αγωνίας από πληγέντες: «Δεν έχουμε λάβει ούτε ένα ευρώ, εμείς φταίμε που πλημμυρίσαμε;»

Μπορεί να έχει περάσει σχεδόν ένας μήνας από το δεύτερο κύμα κακοκαιρίας που έπληξε την Θεσσαλία, όμως οι κάτοικοι εξακολουθούν να βρίσκονται στο μηδέν και να μετρούν τις πληγές τους, έχοντας δεχτεί το «χτύπημα» τόσο του Daniel όσο και του Elias.

Οι πλημμυροπαθείς στο Νέο Δέλτα, της Μαγνησίας αισθάνονται στο έλεος του Θεού, αφού οι περισσότεροι δεν έχουν πάρει ούτε ευρώ για αποζημίωση και ζουν με το συσσίτιο της Μητρόπολης και τη βοήθεια των εθελοντών.
«Έχουν καταστραφεί τα πάντα»

Η Φωτεινή Νικολούλη, κάτοικος της περιοχής επιβεβαιώνει τα παραπάνω και εξηγεί πως επικρατεί απελπισία στους κατοίκους της περιοχής. Η ίδια είδε όλα τα πράγματα του σπιτιού της να καταστρέφονται με το σαρωτικό πέρασμα της πρώτης κακοκαιρίας. Ανέβηκε στην ταράτσα του σπιτιού της για να σωθεί μαζί με την οικογένειά της, όμως όταν έφραξε από φερτά υλικά η γέφυρα της περιοχής, το νερό του Ξηριά βρήκε διέξοδο στη γειτονιά της πλημμυρίζοντας τα πάντα.

«”Έσπασε το ποτάμι. Τρέξτε να σωθείτε. Τρέξτε”, φώναζα. Παίχτηκαν απερίγραπτες σκηνές. Πετούσαμε σχοινιά πάνω από το ταρατσάκι για να σώσουμε όσους μπορούσαμε. Μία γιαγιά παραλίγο να πνιγεί. Το νερό πήρε μαζί του αυτοκίνητα, μηχανάκια. Το μόνο καλό είναι ότι δεν πνιγήκαμε», περιέγραψε αρχικά η γυναίκα και συνέχισε:

«Μας φέρνει φαγητό η Εκκλησία για να τρώμε, ενώ κοιμόμαστε σε τρεις καναπέδες που μας έδωσαν εθελοντές. Εχουν καταστραφεί τα πάντα στο σπίτι, ενώ μόλις πιάσει μία βροχή φοβόμαστε».

Όπως εξηγεί, στο σπίτι αυτή τη στιγμή μένει η ίδια, ο σύζυγός της και ο ανήλικος γιος της. Ο μεγαλύτερος γιος, όταν τους επισκέπτεται από την Υπηρεσία του, κοιμάται σε συγγενικό πρόσωπο στις Αλυκές, αφού δεν υπάρχει άλλο κρεβάτι για να κοιμηθεί. Απ΄την πλημμύρα σώθηκαν μόνο ένα ψυγείο, καναπέδες και δύο τηλεοράσεις.
«Εμείς φταίμε που πλημμυρίσαμε;»

«Κάτι πρέπει να κάνουμε. Είμαστε στο έλεος του Θεού. Φοράμε τα ρούχα και τα παπούτσια που μας φέρνουν εθελοντές, τους οποίους ευχαριστούμε πάρα πολύ που είναι δίπλα μας. Είναι οι μόνοι αυτοί και η Εκκλησία που μας συμπαραστέκονται», σημειώνει, κάνοντας σαφές πως το αίτημά της για αποζημίωση δεν έχει ικανοποιηθεί. Το σπίτι ήταν της μητέρας της η οποία έχει αποβιώσει και παρά το γεγονός πως σε όλη της την ζωή μένει σε αυτό, δεν έχει λάβει αποζημίωση.

«Πρέπει να υπάρξει μία πρόβλεψη. Εμείς φταίμε που πλημμυρίσαμε; Είναι πολλοί που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με εμάς. Δεν είμαστε οι μόνοι. Να έρθει ένας αρμόδιος να μας δει. Δεν πρέπει να ξεκινήσει η ζωή μας και πάλι; Δεν έχουμε χρήματα ούτε για να πάρουμε τα φάρμακά μας, ούτε μαντήλι για να κλάψουμε», κατέληξε φανερά απελπισμένη η γυναίκα.