Παρεμβάσεις από πολιτικά πρόσωπα, που είχαν ως αποτέλεσμα οι Κρητικοί που καταδικάστηκαν για τους βασανισμούς με θύμα τον Βαγγέλη Γιακουμάκη να νιώθουν ότι έχουν το ακαταδίωκτο,
έγινανστη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων. Αυτό δηλώνει σε συνέντευξή του στο «Εθνος» ο Ανδρέας Αθανασόπουλος, νομικός σύμβουλος της σχολής και επικεφαλής του κλιμακίου που έκανε τη διοικητική έρευνα που άνοιξε τον δρόμο των ερευνών για την αποκάλυψη της υπόθεσης.
«Οι παρεμβάσεις υπέρ των συγκεκριμένων σπουδαστών είναι αναμφισβήτητο γεγονός. Η ομάδα αυτή των Κρητικών είχε υποστήριξη από πολιτικά πρόσωπα. Οι παρεμβάσεις που έγιναν τους αποθράσυναν. Τους έκαναν ανεξέλεγκτους, νομίζοντας ότι έχουν το ακαταδίωκτο. Οχι μόνο προς τον Βαγγέλη. Απόδειξη αυτού είναι ότι επιτέθηκαν στον φύλακα της σχολής, ο οποίος ζητούσε εναγωνίως βοήθεια, επιτέθηκαν σε μαθήτρια βγάζοντάς της μαχαίρι, έκοψαν τα δέντρα από τον δρόμο, έσπασαν τα δωμάτιά τους, έκαναν ζημιές σε μαγαζιά εκτός σχολής, με αποτέλεσμα οι καταστηματάρχες να ζητούν αποζημίωση από τη διοίκηση» εξηγεί ο κ. Αθανασόπουλος.
Μάλιστα, υπήρξαν πιέσεις προς τη διεύθυνση από πολλά και διαφορετικά πρόσωπα: «Ο κ. Μαρκογιαννάκης, προς τιμήν του, παραδέχθηκε ότι έκανε παρέμβαση. Το ελληνικό Δημόσιο δεν στράφηκε εναντίον του, γιατί η παρέμβασή του αφορούσε σε άλλες παραβάσεις που είχαν κάνει οι Κρητικοί και όχι στους βασανισμούς που υπέστη ο Βαγγέλης. Αφορούσε, δηλαδή, στα ίδια άτομα, αλλά για άλλα περιστατικά, τα οποία δεν συνδέονταν με τον Γιακουμάκη. Ο Μαρκογιαννάκης, όμως, δεν ήταν ο μοναδικός που πήρε τηλέφωνα υπέρ τους».
Ο κ. Αθανασόπουλος τονίζει ότι ο Βαγγέλης θα μπορούσε να είχε σωθεί εάν η διεύθυνση της σχολής ενημέρωνε έγκαιρα τον ίδιο και το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης όπου υπάγεται: «Δεν γνωρίζαμε ούτε για τα έκτροπα εντός της σχολής ούτε για τις παρεμβάσεις. Ηταν όλα κρυφά. Δεν είχαν πει λέξη στο υπουργείο. Ενημερώθηκα για τα τηλέφωνα που έγιναν προκειμένου να μην αποβληθούν οι Κρητικοί από την εστία, στις 15 Φεβρουαρίου 2015, από τον ίδιο τον διευθυντή όταν ήταν πλέον αργά. Ενώπιον μαρτύρων παραδέχθηκε ότι τον πήραν τηλέφωνο προκειμένου να μην τους τιμωρήσει και δεν τους τιμώρησε. Τα τηλέφωνα έγιναν για να μη φύγουν από τα δωμάτιά τους στην εστία και χρειαστεί να νοικιάσουν σπίτι στα Ιωάννινα. Εάν γνώριζα αυτά που πραγματικά συνέβαιναν, θα καλούσα την ίδια ώρα την Αστυνομία, οι σπουδαστές αυτοί θα αποβάλλονταν από την εστία και το μαρτύριο που οδήγησε τον Βαγγέλη στον θάνατο θα σταματούσε».
«Μπορούσαν να σταματήσουν οι βασανισμοί»
Στη Γαλακτοκομική Σχολή υπήρχαν δύο «φουρνιές» παραβατικών σπουδαστών, χωρίς, όμως, να ληφθούν μέτρα για την αντιμετώπιση της κατάστασης: «Η ομάδα των παραβατικών σπουδαστών έκανε την εμφάνισή της στη σχολή την περίοδο 2013-2014, κάποιοι από αυτούς αποφοίτησαν και συμπληρώθηκαν από σπουδαστές που μπήκαν την περίοδο 2014-2015. Τα μέτρα έπρεπε να έχουν ληφθεί από την πρώτη χρονιά. Οχι μόνο για τον Βαγγέλη, αλλά συνολικά για τη λειτουργία της σχολής. Να ξέρετε ότι υπήρχε τρόπος να σταματήσουν οι βασανισμοί από τους συμπατριώτες του». Ο νομικός σύμβουλος επισημαίνει και τον σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισε η Ελενα Ακρίτα, η οποία έφερε στο φως το θέμα των πολιτικών παρεμβάσεων: «Η κυρία Ακρίτα ανέδειξε αυτό που ψιθυριζόταν και κανείς δεν έλεγε δημόσια».
Προσθέτει, μάλιστα, ότι υπάρχουν ακόμα πολλά «παράδοξα» στην υπόθεση, τα οποία πρέπει να διερευνηθούν: «Δεν έχει κλείσει ακόμα ο φάκελος για τον θάνατο του Γιακουμάκη. Η υπόθεση έχει ακόμα δρόμο για τη δικαίωσή της. Μην ξεχνάτε ότι υπάρχει ανοικτή δικογραφία για ανθρωποκτονία από πρόθεση εν τοις πράγμασι (κατ’ αγνώστου). Δεν θα ξεχάσω ότι όταν μου τηλεφώνησαν, γύρω στις δέκα το βράδυ, στις 6 Φεβρουαρίου 2015, και μου είπαν ότι ένας ενήλικας σπουδαστής εξαφανίστηκε, αμέσως μου έκανε εντύπωση γιατί όλοι έχουν αρχίσει να ψάχνουν έναν ενήλικα ο οποίος λείπει μόνο λίγες ώρες από τη σχολή; Μεσημέρι Παρασκευής έφυγε ο Βαγγέλης και το απόγευμα είχαν αρχίσει να τρέχουν και να τον αναζητούν. Το ερώτημα αυτό δεν μου απαντήθηκε ποτέ».
Κατά τη γνώμη του κ. Αθανασόπουλου, η δικογραφία της υπόθεσης δεν θα έπρεπε να «σπάσει» ποτέ σε τρία κομμάτια: «Το ένα σκέλος αφορούσε τις ευθύνες της διοίκησης, το άλλο τις ευθύνες των σπουδαστών που βασάνιζαν το παιδί και το τρίτο στη δίωξη για ανθρωποκτονία. Ηταν λάθος που χωρίστηκε στα τρία ο φάκελος. Ολα είναι αλληλένδετα μεταξύ τους. Επρεπε να υπάρχει μια συνολική θεώρηση της κατάστασης. Η συνολική εικόνα θα έφερνε το βέλτιστο αποτέλεσμα».
Ποιος, όμως, ήταν ο Βαγγέλης; «Ο Γιακουμάκης έδειξε ποιότητα χαρακτήρα. Λειτούργησε σαν λεβέντης. Αυτός ήταν πραγματικός Κρητικός και όχι αυτοί που τον βασάνιζαν. Στον δικό του κώδικα αξιών, καλώς ή κακώς, ήταν προδοσία να καταγγείλει τους συμπατριώτες του. Αυτό εκμεταλλεύθηκαν οι καταδικασθέντες. Οταν ξεκίνησα την έρευνα, κατάλαβα ότι οι συγκεκριμένοι Κρητικοί λειτουργούσαν με όρους ζούγκλας μέσα στη σχολή. Ζούσαν από πριν αποκλεισμένοι από την κοινωνία και συνέχισαν να ζουν έτσι όταν εγκαταστάθηκαν στα Ιωάννινα και στην εστία της Σχολής. Είχαν τους δικούς τους νόμους και δεν ήταν διατεθειμένοι να τους αλλάξουν» επισημαίνει ο κ. Αθανασόπουλος.
Αναδημοσίευση από το «Έθνος», Αλέξανδρος Καλαφάτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου