Αναδημοσιεύουμε από το Indymedia: Κανείς, ποτέ, κανένα καθεστώς, όσο καταπιεστικό και «αντιδημοκρατικό» κι αν ήταν δεν απαγόρευσε την «ελευθερία του λόγου» όταν αυτή
δενστρέφονταν εναντίον του. Δεν έχει υπάρξει ποτέ αφέντης που να μην επέτρεπε να τον κολακέψουν, που να απαγόρευε τους τεμενάδες.
Το κακό με εμάς τους αναρχικούς είναι ότι ποτέ δεν κολακεύουμε αφέντες, ότι δεν μας αρέσει να λυγίζουμε γόνατα. Και άρα για εμάς η «ελευθερία του λόγου» θα είναι πάντα ένα ζητούμενο, ένα πεδίο μάχης.
Για άλλη μια φορά ένα μέλος μας συλλαμβάνεται για ανάρτηση του στα social media. Είναι μια συνηθισμένη πρακτική των διωκτικών αρχών εδώ και κάποια χρόνια για να αντιμετωπίσουν την συλλογικότητά μας. Μην αυταπατάται όμως κανείς. Αρχίζουν από εμάς και θα συνεχίσουν με όλους. Η «ελευθερία του λόγου» αποδεικνύεται μια ακόμα «κατάκτηση» που τίθεται σε αμφιβολία. Γιατί η καταστολή της γνώμης έχει ακόμα ένα χαρακτηριστικό: όσο ένα κράτος αισθάνεται ότι είναι σε κίνδυνο τόσο «σφίγγει τα λουριά». Και παρά την φαινομενική ηρεμία στην Ελλάδα της εποχής που η κρίση έγινε κανονικότητα το κράτος δεν αισθάνεται καθόλου ήσυχο. Η Νέα Δημοκρατία είναι στην εξουσία για να προχωρήσει το επόμενο στάδιο της αντικοινωνικής φιλελεύθερης επίθεσης. Παρά την κοινωνική νηνεμία που εξασφάλισε ο Σύριζα η κοινωνία ούτε ανοχές έχει, ούτε εμπιστοσύνη πρόκειται να δείξει στους νέους διαχειριστές της εξουσίας. Η δεξιά θέλει να προλάβει να κόψει όσα κεφάλια είναι αυτή τη στιγμή όρθια μπας και καταφέρει να μανιπιουλάρει το κύμα κοινωνικής οργής που θα αντιμετωπίσει όταν οι δυστοπίες που ευαγγελίζεται πραγματοποιηθούν.
Αυτό που εντυπωσιάζει είναι οι κατηγορίες που απευθύνονται σε αυτές τις περιπτώσεις. Η πρώτη είναι η χουντικής προέλευσης «Διέγερση». Αυτό που εννοούσε η χούντα με αυτή την κατηγορία είναι ότι συγκεκριμένος πολιτικός λόγος χαλάει την σούπα των κρατικών αφηγήσεων, ότι θυμίζει στην βάση ποιός είναι ο εαυτός της και ποιός είναι ο εχθρός της. Το ακόμα πιο εντυπωσιακό όμως είναι η δεύτερη κατηγορία στον σύντροφο Καλαϊτζίδη. Τον κατηγορούν για ηθική αυτουργία, με την ανάρτησή του, σε μια δράση που έγινε ΠΡΙΝ την ανάρτηση. Το κράτος φαίνεται ότι μας θεωρεί ικανούς για ταξίδια στον χρόνο. Δυστυχώς δεν είμαστε ακόμα ικανοί για κάτι τέτοιο. Από ότι φαίνεται όμως το κράτος είναι, αφού οι εμφυλιοπολεμικές πρακτικές των διωκτικών αρχών της δεκαετίας του 50 επανεμφανίζονται στο 2020.
Οι δικαστές και οι μπάτσοι είναι μέσα στην καλή χαρά αυτόν τον καιρό.
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Δεν είναι η ίδια η ΝΔ που προκαλεί στο βαθύ κράτος ενθουσιασμό. Είναι το νέο στάδιο που μπήκε το καθεστώς μετά το στάδιο Σύριζα. Ένα στάδιο γεμάτο επιθέσεις στην κοινωνική βάση. Είναι η προοπτική αναβάθμισης του ρόλου και της εξουσίας μπάτσων και δικαστών στις νέες συνθήκες. Με ακόρεστη όρεξη για ποινές, φυλακίσεις, διώξεις, ξύλο, για ακόμα περισσότερη εξουσία, χάνουν την αίσθηση του μέτρου με το «καλημέρα».
Δεν περιμένουμε κάτι καλύτερο απο αυτούς. Το πάθος για εξουσία και δύναμη είναι ένα πάθος που διαφθείρει πολύ γρήγορα, ειδικά μανδαρίνους της εξουσίας που το ηθικό τους στάτους δεν ήταν και ποτέ ιδιαίτερα μεγάλο.
Εμείς από την μεριά μας θα συνεχίσουμε πιο αφοσιωμένα, πιο αποφασιστικά αυτό που κάνουμε από πάντα. Να θυμίζουμε στην τάξη μας την κρυμμένη της δύναμη, να την καλούμε να μετρηθεί με τους εχθρούς της. Στις νέες συνθήκες τα καθήκοντά μας γίνονται ακόμα πιο σημαντικά και ας μην έχει αμφιβολίες το βαθύ κράτος, θα σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Δεν περιμένουμε να σεβαστούν καμμιά «ελευθερία γνώμης», αυτά είναι παραμύθια που πιστεύουν μόνο αφελείς δημοκράτες, όχι εμείς οι αναρχικοί. Εμείς ξέρουμε τι αντιμετωπίζουμε αλλά και το κράτος ξέρει τι έχει απέναντί του. Θα είναι μια σκληρή και δύσκολη μάχη αλλά θα την δώσουμε. Κι όταν η κοινωνική βάση ξαναμπεί στο παιχνίδι τότε ξέρουμε ότι αυτή την μάχη μπορούμε να την κερδίσουμε. Και τότε ο ενθουσιασμός του βαθέως κράτους θα μεταμορφωθεί σε φόβο.
Αλληλεγγύη στον σύντροφο Γιώργο Καλαϊτζίδη που δικάζεται τη Δευτέρα 29/7 και σε όσους με θάρρος σηκώνουν κεφάλι.
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας
Για άλλη μια φορά ένα μέλος μας συλλαμβάνεται για ανάρτηση του στα social media. Είναι μια συνηθισμένη πρακτική των διωκτικών αρχών εδώ και κάποια χρόνια για να αντιμετωπίσουν την συλλογικότητά μας. Μην αυταπατάται όμως κανείς. Αρχίζουν από εμάς και θα συνεχίσουν με όλους. Η «ελευθερία του λόγου» αποδεικνύεται μια ακόμα «κατάκτηση» που τίθεται σε αμφιβολία. Γιατί η καταστολή της γνώμης έχει ακόμα ένα χαρακτηριστικό: όσο ένα κράτος αισθάνεται ότι είναι σε κίνδυνο τόσο «σφίγγει τα λουριά». Και παρά την φαινομενική ηρεμία στην Ελλάδα της εποχής που η κρίση έγινε κανονικότητα το κράτος δεν αισθάνεται καθόλου ήσυχο. Η Νέα Δημοκρατία είναι στην εξουσία για να προχωρήσει το επόμενο στάδιο της αντικοινωνικής φιλελεύθερης επίθεσης. Παρά την κοινωνική νηνεμία που εξασφάλισε ο Σύριζα η κοινωνία ούτε ανοχές έχει, ούτε εμπιστοσύνη πρόκειται να δείξει στους νέους διαχειριστές της εξουσίας. Η δεξιά θέλει να προλάβει να κόψει όσα κεφάλια είναι αυτή τη στιγμή όρθια μπας και καταφέρει να μανιπιουλάρει το κύμα κοινωνικής οργής που θα αντιμετωπίσει όταν οι δυστοπίες που ευαγγελίζεται πραγματοποιηθούν.
Αυτό που εντυπωσιάζει είναι οι κατηγορίες που απευθύνονται σε αυτές τις περιπτώσεις. Η πρώτη είναι η χουντικής προέλευσης «Διέγερση». Αυτό που εννοούσε η χούντα με αυτή την κατηγορία είναι ότι συγκεκριμένος πολιτικός λόγος χαλάει την σούπα των κρατικών αφηγήσεων, ότι θυμίζει στην βάση ποιός είναι ο εαυτός της και ποιός είναι ο εχθρός της. Το ακόμα πιο εντυπωσιακό όμως είναι η δεύτερη κατηγορία στον σύντροφο Καλαϊτζίδη. Τον κατηγορούν για ηθική αυτουργία, με την ανάρτησή του, σε μια δράση που έγινε ΠΡΙΝ την ανάρτηση. Το κράτος φαίνεται ότι μας θεωρεί ικανούς για ταξίδια στον χρόνο. Δυστυχώς δεν είμαστε ακόμα ικανοί για κάτι τέτοιο. Από ότι φαίνεται όμως το κράτος είναι, αφού οι εμφυλιοπολεμικές πρακτικές των διωκτικών αρχών της δεκαετίας του 50 επανεμφανίζονται στο 2020.
Οι δικαστές και οι μπάτσοι είναι μέσα στην καλή χαρά αυτόν τον καιρό.
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Δεν είναι η ίδια η ΝΔ που προκαλεί στο βαθύ κράτος ενθουσιασμό. Είναι το νέο στάδιο που μπήκε το καθεστώς μετά το στάδιο Σύριζα. Ένα στάδιο γεμάτο επιθέσεις στην κοινωνική βάση. Είναι η προοπτική αναβάθμισης του ρόλου και της εξουσίας μπάτσων και δικαστών στις νέες συνθήκες. Με ακόρεστη όρεξη για ποινές, φυλακίσεις, διώξεις, ξύλο, για ακόμα περισσότερη εξουσία, χάνουν την αίσθηση του μέτρου με το «καλημέρα».
Δεν περιμένουμε κάτι καλύτερο απο αυτούς. Το πάθος για εξουσία και δύναμη είναι ένα πάθος που διαφθείρει πολύ γρήγορα, ειδικά μανδαρίνους της εξουσίας που το ηθικό τους στάτους δεν ήταν και ποτέ ιδιαίτερα μεγάλο.
Εμείς από την μεριά μας θα συνεχίσουμε πιο αφοσιωμένα, πιο αποφασιστικά αυτό που κάνουμε από πάντα. Να θυμίζουμε στην τάξη μας την κρυμμένη της δύναμη, να την καλούμε να μετρηθεί με τους εχθρούς της. Στις νέες συνθήκες τα καθήκοντά μας γίνονται ακόμα πιο σημαντικά και ας μην έχει αμφιβολίες το βαθύ κράτος, θα σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Δεν περιμένουμε να σεβαστούν καμμιά «ελευθερία γνώμης», αυτά είναι παραμύθια που πιστεύουν μόνο αφελείς δημοκράτες, όχι εμείς οι αναρχικοί. Εμείς ξέρουμε τι αντιμετωπίζουμε αλλά και το κράτος ξέρει τι έχει απέναντί του. Θα είναι μια σκληρή και δύσκολη μάχη αλλά θα την δώσουμε. Κι όταν η κοινωνική βάση ξαναμπεί στο παιχνίδι τότε ξέρουμε ότι αυτή την μάχη μπορούμε να την κερδίσουμε. Και τότε ο ενθουσιασμός του βαθέως κράτους θα μεταμορφωθεί σε φόβο.
Αλληλεγγύη στον σύντροφο Γιώργο Καλαϊτζίδη που δικάζεται τη Δευτέρα 29/7 και σε όσους με θάρρος σηκώνουν κεφάλι.
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου