Η επέτειος του ξεσηκωμού των φοιτητών ενάντια στη χούντα και τους Αμερικάνους, αλλά και στο κομματικό κατεστημένο της μεταπολεμικής Ελλάδος, για να μη ξεχνιόμαστε. Λοιπόν. Δεν ήρθε ακόμα ο καιρός να ξαναγραφεί η Ιστορία, αν θεωρείται συγγραφή το ψέμα στα όρια τηςκαραμπινάτης αλητείας να εμφανίζεται κάθε χρόνο το επεισόδιο του Πολυτεχνείου όπως βολεύει τους καταστροφείς της χώρας.
Αμάν, πια. Μια γνήσια αντιστασιακή πράξη, ολότελα περιθωριακή, με ξεκάθαρο ταξικό, πολιτειακό χαρακτήρα, την έχουν μετατρέψει, ένα μήνα ενωρίτερα, να μοιάζει σε χριστουγεννιάτικο δένδρο που το στολίζουν με μπιχλιμπίδια αθώα πιτσιρίκια.
Καμιά λαϊκή εξέγερση δεν έγινε, ούτε απ' αυτή προέκυψε το Πολυτεχνείο. Πέρα απ’ αυτό. Είναι το αίσχος να το τιμούν σήμερα ακόμα και οι «αγωνιστές» του, όταν αυτοί οι ίδιοι το πρόδωσαν ως επώνυμοι πολιτικοί. Όταν αυτοί είναι οι μεγάλοι ένοχοι του μνημονίου.
Η περιβόητη γενΙά του Πολυτεχνείου άνοιξε τα πόδια στη διαπλοκή, ξάπλωσε στο κρεβάτι ντυμένη με τα ανατρεπτικά συνθήματα του Πολυτεχνείου, και αφέθηκε στις σεξουαλικές παρορμήσεις των νταβατζήδων του δημοσίου. Αυτή η φουρνιά που ταυτίστηκε με το Πολυτεχνείο και τόσο ξεδιάντροπα συνεχίζει να το καπηλεύεται ανέδειξε τους κομματικούς παικταράδες της αρπαγής της κυβερνητικής εξουσίας.
αποδυτηριακιας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου