Χατζηαναγνώστου Γιώργος
Πιέζεσαι. Από τον συνάδελφο που θέλει να του παραδώσεις εχθές την εργασία ,από τον/την σύντροφο που θέλει να πάτε μαζί σινεμά,από την γειτόνισσα που έχει βάλει στο "μάτι" τον σκύλο σου γατί γαβγίζει ώρες κοινής ησυχίας,
Πιέζεσαι γενικά από όλα όσα συμβαίνουν ή δεν συμβαίνουν όπως τα θες εσύ .
Οι τρόποι "αντίδρασης" του καθενός μας πολύτροποι,ποικιλόμορφοι ,διαφορετικοί.΄Έχουν όλοι όμως μια κοινή συνιστώσα. Το όριο αποδοχής ενός γεγονότος ή μιας κατάστασης είναι άκρως συνδεδεμένο με αυτά που προσδιορίζουμε σαν ύψιστης προτεραιότητες αξίες ζωής.
Άλλοι προσδιορίζουν σαν ύψιστη αξία (προτεραιότητα) της ζωή μας το χρήμα,άλλοι την αξιοπρέπεια.άλλοι το ήθος,άλλοι την οικογένεια,άλλοι τα επαγγελματικά ,και άλλα πολλά.
Εκεί λοιπόν που "θίγεται" το όριο μας ,εκεί εμφανίζεται και η όποια θετική ή αρνητική αντίδραση μας .Μπορεί να μην είναι πρώτου χρόνου δεδομένου ότι ο καθένας μας έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά και αντιληπτικότητα,άρα και χρόνο αντίδρασης όμως Το όριο μας αργά ή γρήγορα θα "μιλήσει".
Εάν είναι ακραίο το γεγονός ή ή κατάσταση πολύ πιθανόν αφού ξεπεραστεί το αρχικό σοκ μας η αντίδραση θα είναι βίαια και απότομη.
Η ενδεχόμενη ακαριαία αντίδραση ,αφορά μυημένους σε όρια αντοχής είτε ψυχικής είτε σωματικής καταπόνησης,εξαιρούμένων των ενστικτωδώνορίων κινδύνου σωματικής ακεραιότητας της ζωής,και του πόνου,
Διαφορετικά το αποτελέσματα μάλλον θα είναι οδυνηρά.
Εάν είναι όριο ήπιας Κλίμακος αντιδράμε αντίστοιχα ελαστικά χωρίς άμεσες αντιδράσεις είτε λεκτικές είτε κινητικές.
Εάν το΄όριο μας είναι μηδενικό ,μηδενική θα είναι και η αντίδραση μας.
Σε κάθε περίπτωση η επαναλαμβανόμενη συνήθεια ενός γεγονότος ή μιας κατάστασης είτε είναι αδιάφορη είτε ακραία σε βάθος χρόνου το μεταβάλει σαν όριο μετατοπίζοντας το θετικά ή αρνητικά.
Δηλαδή ένα απλό παράδειγμα ο σκύλος σας συνηθίζει να τρώει από την βάση καθημερινά, και αυτό μας δίνει μια σιγουριά και μια ηρεμία ελέγχου του τι συμβαίνει και πως συμβαίνει. Όσο πίο συνηθισμένο και δεδομένο θεωρείται κάτι ,τόσο σε περίπτωση αλλαγής του το αντίστοιχο όριο ανοχής μας μεταβάλλεται σε ένα πιο σφιχτό και άκαμπτο όριο.
Αυτό γιατί η συνεχής μεταβλητότητα δεδομένων "κουράζει" τον πολύ κόσμο που αναζητά το σταθερό το σίγουρο, με μια πινελιά ίσως ίσως κάποια χρονική στιγμή ενός άγνωστου ,για να επαναταυτοποιήσει -επιβεβαιώσει ίσως τα όρια του.
Έτσι απλά τα όρια μας επανακαθορίζονται πυκνά συχνά ανάλογα τον βαθμό ανησυχίας του καθενός μας ,την περιέργεια μας ,αλλά και την ενεργό συμμετοχή μας σε κοινά.
Το ποια είναι τα όρια μας,είναι σχετικό με την παιδεία μας την εμπειρία μας,τις αξίες ζωής που έχουμε,με τους στόχους μας ,όπου προσδιορίζουν τις προτεραιότητες μας.
Σημαντικό είναι οι γύρω μας,οι του πρώτου χρόνου άνθρωποι μας ,να μπορούν να διακρίνουν τα όρια μας ,και να μας ωθούν σε αυτοβελτίωση αντί για κακόπιστη, αφελή ή επιτηδευμένα κακόπιστη στοχευμένη κριτική.
Οι άνθρωποι πρώτου χρόνου που μας δημιουργούν,πονοκέφαλο ,σφίξιμο στο στομάχι, άγχος σίγουρα δεν καταλαβαίνουν τα όρια μας και ενδεχομένως δεν συμμετέχουν στους κοινούς στόχους ζωής μας.
Καλύτερα να διαχωρίσουμε τις προτεραιοτητες μας για να μην βρεθούμε προ αρνητικήςεκπλήξεως μελλοντικά.
Δεν προσδιορίζεται αυτόματα σαν λάθος ή σωστό η όποια αντίδραση μας,χωρίς πρωτίστως να έχουν αναλυθεί η "βάση" αλλά και οι στόχοι του καθενός μας.
Στο σύνολο θα μπορούσε κανείς να πει ότι προτιμότερο να κάνεις για να μάθεις,παρά να μην κάνεις και να μένεις με το ερωτηματικό για το ποια είναι τα όρια σου.
Προσοχή όμως στο τι κάνει ο καθένας μας, γιατί "ω γεγονε γεγονε" και τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά και μη αναστρέψιμα στην ψυχή και στο μυαλό μας,"αναγκάζοντας" μας να είναι τα σιωπηρά θαμμένα μυστικά που βασανίζουν το μυαλό μας.
Προσδιορίστε ,εκφράστε ,διεκδικήστε τα όρια ανοχής σας με ειλικρίνεια, καλή διαθεση, και σεβασμό στα θέλω του άλλου,τωνάλλων. Η κοινωνία των ανθρώπων ξεκινά από εμάς.
*Ο Χατζηαναγνώστου Γιώργος είναι Εntrepreneur Mικρομεσάιων Επιχειρήσεων.
Πιέζεσαι γενικά από όλα όσα συμβαίνουν ή δεν συμβαίνουν όπως τα θες εσύ .
Οι τρόποι "αντίδρασης" του καθενός μας πολύτροποι,ποικιλόμορφοι ,διαφορετικοί.΄Έχουν όλοι όμως μια κοινή συνιστώσα. Το όριο αποδοχής ενός γεγονότος ή μιας κατάστασης είναι άκρως συνδεδεμένο με αυτά που προσδιορίζουμε σαν ύψιστης προτεραιότητες αξίες ζωής.
Άλλοι προσδιορίζουν σαν ύψιστη αξία (προτεραιότητα) της ζωή μας το χρήμα,άλλοι την αξιοπρέπεια.άλλοι το ήθος,άλλοι την οικογένεια,άλλοι τα επαγγελματικά ,και άλλα πολλά.
Εκεί λοιπόν που "θίγεται" το όριο μας ,εκεί εμφανίζεται και η όποια θετική ή αρνητική αντίδραση μας .Μπορεί να μην είναι πρώτου χρόνου δεδομένου ότι ο καθένας μας έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά και αντιληπτικότητα,άρα και χρόνο αντίδρασης όμως Το όριο μας αργά ή γρήγορα θα "μιλήσει".
Εάν είναι ακραίο το γεγονός ή ή κατάσταση πολύ πιθανόν αφού ξεπεραστεί το αρχικό σοκ μας η αντίδραση θα είναι βίαια και απότομη.
Η ενδεχόμενη ακαριαία αντίδραση ,αφορά μυημένους σε όρια αντοχής είτε ψυχικής είτε σωματικής καταπόνησης,εξαιρούμένων των ενστικτωδώνορίων κινδύνου σωματικής ακεραιότητας της ζωής,και του πόνου,
Διαφορετικά το αποτελέσματα μάλλον θα είναι οδυνηρά.
Εάν είναι όριο ήπιας Κλίμακος αντιδράμε αντίστοιχα ελαστικά χωρίς άμεσες αντιδράσεις είτε λεκτικές είτε κινητικές.
Εάν το΄όριο μας είναι μηδενικό ,μηδενική θα είναι και η αντίδραση μας.
Σε κάθε περίπτωση η επαναλαμβανόμενη συνήθεια ενός γεγονότος ή μιας κατάστασης είτε είναι αδιάφορη είτε ακραία σε βάθος χρόνου το μεταβάλει σαν όριο μετατοπίζοντας το θετικά ή αρνητικά.
Δηλαδή ένα απλό παράδειγμα ο σκύλος σας συνηθίζει να τρώει από την βάση καθημερινά, και αυτό μας δίνει μια σιγουριά και μια ηρεμία ελέγχου του τι συμβαίνει και πως συμβαίνει. Όσο πίο συνηθισμένο και δεδομένο θεωρείται κάτι ,τόσο σε περίπτωση αλλαγής του το αντίστοιχο όριο ανοχής μας μεταβάλλεται σε ένα πιο σφιχτό και άκαμπτο όριο.
Αυτό γιατί η συνεχής μεταβλητότητα δεδομένων "κουράζει" τον πολύ κόσμο που αναζητά το σταθερό το σίγουρο, με μια πινελιά ίσως ίσως κάποια χρονική στιγμή ενός άγνωστου ,για να επαναταυτοποιήσει -επιβεβαιώσει ίσως τα όρια του.
Έτσι απλά τα όρια μας επανακαθορίζονται πυκνά συχνά ανάλογα τον βαθμό ανησυχίας του καθενός μας ,την περιέργεια μας ,αλλά και την ενεργό συμμετοχή μας σε κοινά.
Το ποια είναι τα όρια μας,είναι σχετικό με την παιδεία μας την εμπειρία μας,τις αξίες ζωής που έχουμε,με τους στόχους μας ,όπου προσδιορίζουν τις προτεραιότητες μας.
Σημαντικό είναι οι γύρω μας,οι του πρώτου χρόνου άνθρωποι μας ,να μπορούν να διακρίνουν τα όρια μας ,και να μας ωθούν σε αυτοβελτίωση αντί για κακόπιστη, αφελή ή επιτηδευμένα κακόπιστη στοχευμένη κριτική.
Οι άνθρωποι πρώτου χρόνου που μας δημιουργούν,πονοκέφαλο ,σφίξιμο στο στομάχι, άγχος σίγουρα δεν καταλαβαίνουν τα όρια μας και ενδεχομένως δεν συμμετέχουν στους κοινούς στόχους ζωής μας.
Καλύτερα να διαχωρίσουμε τις προτεραιοτητες μας για να μην βρεθούμε προ αρνητικήςεκπλήξεως μελλοντικά.
Δεν προσδιορίζεται αυτόματα σαν λάθος ή σωστό η όποια αντίδραση μας,χωρίς πρωτίστως να έχουν αναλυθεί η "βάση" αλλά και οι στόχοι του καθενός μας.
Στο σύνολο θα μπορούσε κανείς να πει ότι προτιμότερο να κάνεις για να μάθεις,παρά να μην κάνεις και να μένεις με το ερωτηματικό για το ποια είναι τα όρια σου.
Προσοχή όμως στο τι κάνει ο καθένας μας, γιατί "ω γεγονε γεγονε" και τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά και μη αναστρέψιμα στην ψυχή και στο μυαλό μας,"αναγκάζοντας" μας να είναι τα σιωπηρά θαμμένα μυστικά που βασανίζουν το μυαλό μας.
Προσδιορίστε ,εκφράστε ,διεκδικήστε τα όρια ανοχής σας με ειλικρίνεια, καλή διαθεση, και σεβασμό στα θέλω του άλλου,τωνάλλων. Η κοινωνία των ανθρώπων ξεκινά από εμάς.
*Ο Χατζηαναγνώστου Γιώργος είναι Εntrepreneur Mικρομεσάιων Επιχειρήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου