Τις τελευταίες ώρες γίνονται πρωτόγνωρα πράγματα στην Ουάσιγκτον. Ο Πρόεδρος Ντόναλντ
Τραμπ και η Πρώτη Κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών υποδέχθηκαν τον πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν και τη σύζυγό του, με απίστευτες τιμές που ....θα κορυφωθούν με το επίσημο δείπνο στον Λευκό Οίκο, στο οποίο προσκλήθηκε η αφρόκρεμα της αμερικανικής και της γαλλικής πολιτικής, οικονομικής και καλλιτεχνικής ζωής.
Από χθες και για τρεις μέρες, οι δύο ηγέτες θα έχουν την ευκαιρία να συναντηθούν και να συνομιλήσουν πολλές φορές, για το νέο ρόλο της Γαλλίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Και ο ρόλος αυτός αφορούν πρωτίστως την Ευρώπη, αλλά και τη Μέση Ανατολή.
Η Αμερική του κ. Τραμπ αποφάσισε να βαδίσει χέρι-χέρι με τη Γαλλία του κ. Μακρόν. Οι δύο ηγέτες φαίνεται να συμφωνούν στα περισσότερα ζητήματα, αν και τα θέματα του εμπορίου και της οικονομίας, δεν τους ενώνουν. Ο πρόεδρος της Γαλλίας θα προσπαθήσει να πείσει τον Αμερικανό ομόλογό του να αφήσει την Ευρώπη εκτός των σχεδιασμών του και να συνεχιστεί η εμπορική και η οικονομική σχέση και συνεργασία.
Οι αναλυτές πιστεύουν ότι ο κ. Μακρόν θα φύγει από την Ουάσιγκτον, μετά την ομιλία του στο Κογκρέσο, ως ο ισχυρός ηγέτης της Ευρώπης, ο οποίος θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο έχοντας τις ευλογίες και την υποστήριξη του Ντόναλντ Τραμπ.
Ποιος περίμενε πριν 15 μήνες, ότι ο κ. Τραμπ και ο κ. Μακρόν θα κέρδιζαν τις εκλογές στις πατρίδες τους και ότι θα σχημάτιζαν μία δυνατή συμμαχία, η οποία θα αναλάβει να επιλύσει θέματα και να ηγηθεί γεωπολιτικά και στρατηγικά στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Αν προσθέσει κανείς και το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός του Ισραήλ διατηρεί εξαιρετική σχέση τόσο με τον κ. Τραμπ, όσο και με τον κ. Μακρόν, ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι βρισκόμαστε στο αρχικό στάδιο μίας περιόδου που θα μπορούσε να συγκλονίσει και να φέρει τα κάτω πάνω στη γειτονιά μας. Με την υποστήριξη της Αμερικής και του Ισραήλ, η Γαλλία του κ. Μακρόν θα μπορούσε να ηγηθεί και στρατιωτικά στη Μέση Ανατολή και να καλύψει το κενό που θα αφήσει η απόφαση για αποχώρηση των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων..
Πριν από μερικές εβδομάδες είχαν προκαλέσει εντύπωση:
Η ανακοίνωση του κ. Τραμπ για την πρόθεσή του να αποχωρήσουν οι ΗΠΑ από τη Συρία, και
Η αναγγελία ότι ο κ. Μακρόν ότι θα ασχοληθεί με το «συριακό» και θα υποστηρίξει τους Κούρδους της Συρίας.
Τώρα πληροφορούμαστε ότι οι δύο ηγέτες είχαν συζητήσει και είχαν αποφασίσει αυτή τη στρατηγική στη διάρκεια των συνεχών τηλεφωνικών τους συνομιλιών.
Αντικείμενο των συζητήσεων τους αποτελούσε και η Τουρκία, ο πρόεδρος της οποίας ανεπίσημα την έχει αποσύρει από το δυτικό στρατόπεδο, καθώς συνεργάζεται στρατηγικά με τη Ρωσία και το Ιράν. Δεν γνωρίζουμε αν έλαβαν αποφάσεις για το Κουρδικό και ποιες είναι αυτές. Φαντάζομαι ότι τις επόμενες ημέρες θα έχουμε μία ιδέα για τον τρόπο σκέψης των δύο προέδρων και σε ποια καλά ή άσχημα σχέδια και σενάρια έχουν εντάξει την Τουρκία. Με τα σημερινά δεδομένα και μετά την απόφαση του Ταγίπ Ερντογάν να μην ακυρώσει την αγορά των ρωσικών S-400, η Αμερική θα αναγκαστεί να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία.
Στα πέριξ της Ουάσιγκτον λένε τα εξής, που είναι επιβεβαιωμένα:
Ότι από τη στιγμή που το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το οποίο ήταν ο πιο ισχυρός υποστηρικτής της Τουρκίας και του κ. Ερντογάν, ομιλεί για κυρώσεις, αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι οι Αμερικανοί αρχίζουν να συνηθίζουν την ιδέα για την επιβολή κυρώσεων εναντίον μίας χώρας που ήταν παραδοσιακός σύμμαχός τους.
Η κατάθεση του υφυπουργού Εξωτερικών Γουές Μίτσελ στο Κογκρέσο πρέπει να μελετηθεί από την Αθήνα και τη Λευκωσία, και γνωρίζω ότι οι Έλληνες και Κύπριοι διπλωμάτες στην Ουάσιγκτον απέστειλαν όλο το υλικό.
Ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Εμανουέλ Μακρόν βλέπουν τους εαυτούς τους ως τους προστάτες της Δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και ο ρόλος αυτός -και δεν γνωρίζω πόσο τον πιστεύει ο πρόεδρος της Αμερικής- είναι πολύ σημαντικός και απαιτείται να διαθέτει κανείς ατσάλινη ισχύ για να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. Όμως, έχει μεγάλη σημασία ότι ο κ. Τραμπ επέλεξε να συνεργαστεί με ένα όμοιό του, όσον αφορά την καταπολέμηση του πολιτικού κατεστημένου των χωρών τους, και όχι μόνο.
Ο Αμερικανός πλανητάρχης θα προσφέρει την Τετάρτη το «δακτυλίδι» στον κ. Μακρόν και η Καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ, που αναμένεται στην Ουάσιγκτον μετά την αναχώρηση του Γάλλου προέδρου, θα περιοριστεί σε ένα δεύτερο ρόλο, αυτόν της προστάτιδος της παγκοσμιοποίησης. Για το λόγο αυτό, και πέραν των δημοσίων χαμόγελων, η σύγκρουσή της με τον κ. Τραμπ είναι αναπόφευκτη…
Από χθες και για τρεις μέρες, οι δύο ηγέτες θα έχουν την ευκαιρία να συναντηθούν και να συνομιλήσουν πολλές φορές, για το νέο ρόλο της Γαλλίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Και ο ρόλος αυτός αφορούν πρωτίστως την Ευρώπη, αλλά και τη Μέση Ανατολή.
Η Αμερική του κ. Τραμπ αποφάσισε να βαδίσει χέρι-χέρι με τη Γαλλία του κ. Μακρόν. Οι δύο ηγέτες φαίνεται να συμφωνούν στα περισσότερα ζητήματα, αν και τα θέματα του εμπορίου και της οικονομίας, δεν τους ενώνουν. Ο πρόεδρος της Γαλλίας θα προσπαθήσει να πείσει τον Αμερικανό ομόλογό του να αφήσει την Ευρώπη εκτός των σχεδιασμών του και να συνεχιστεί η εμπορική και η οικονομική σχέση και συνεργασία.
Οι αναλυτές πιστεύουν ότι ο κ. Μακρόν θα φύγει από την Ουάσιγκτον, μετά την ομιλία του στο Κογκρέσο, ως ο ισχυρός ηγέτης της Ευρώπης, ο οποίος θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο έχοντας τις ευλογίες και την υποστήριξη του Ντόναλντ Τραμπ.
Ποιος περίμενε πριν 15 μήνες, ότι ο κ. Τραμπ και ο κ. Μακρόν θα κέρδιζαν τις εκλογές στις πατρίδες τους και ότι θα σχημάτιζαν μία δυνατή συμμαχία, η οποία θα αναλάβει να επιλύσει θέματα και να ηγηθεί γεωπολιτικά και στρατηγικά στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Αν προσθέσει κανείς και το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός του Ισραήλ διατηρεί εξαιρετική σχέση τόσο με τον κ. Τραμπ, όσο και με τον κ. Μακρόν, ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι βρισκόμαστε στο αρχικό στάδιο μίας περιόδου που θα μπορούσε να συγκλονίσει και να φέρει τα κάτω πάνω στη γειτονιά μας. Με την υποστήριξη της Αμερικής και του Ισραήλ, η Γαλλία του κ. Μακρόν θα μπορούσε να ηγηθεί και στρατιωτικά στη Μέση Ανατολή και να καλύψει το κενό που θα αφήσει η απόφαση για αποχώρηση των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων..
Πριν από μερικές εβδομάδες είχαν προκαλέσει εντύπωση:
Η ανακοίνωση του κ. Τραμπ για την πρόθεσή του να αποχωρήσουν οι ΗΠΑ από τη Συρία, και
Η αναγγελία ότι ο κ. Μακρόν ότι θα ασχοληθεί με το «συριακό» και θα υποστηρίξει τους Κούρδους της Συρίας.
Τώρα πληροφορούμαστε ότι οι δύο ηγέτες είχαν συζητήσει και είχαν αποφασίσει αυτή τη στρατηγική στη διάρκεια των συνεχών τηλεφωνικών τους συνομιλιών.
Αντικείμενο των συζητήσεων τους αποτελούσε και η Τουρκία, ο πρόεδρος της οποίας ανεπίσημα την έχει αποσύρει από το δυτικό στρατόπεδο, καθώς συνεργάζεται στρατηγικά με τη Ρωσία και το Ιράν. Δεν γνωρίζουμε αν έλαβαν αποφάσεις για το Κουρδικό και ποιες είναι αυτές. Φαντάζομαι ότι τις επόμενες ημέρες θα έχουμε μία ιδέα για τον τρόπο σκέψης των δύο προέδρων και σε ποια καλά ή άσχημα σχέδια και σενάρια έχουν εντάξει την Τουρκία. Με τα σημερινά δεδομένα και μετά την απόφαση του Ταγίπ Ερντογάν να μην ακυρώσει την αγορά των ρωσικών S-400, η Αμερική θα αναγκαστεί να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία.
Στα πέριξ της Ουάσιγκτον λένε τα εξής, που είναι επιβεβαιωμένα:
Ότι από τη στιγμή που το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το οποίο ήταν ο πιο ισχυρός υποστηρικτής της Τουρκίας και του κ. Ερντογάν, ομιλεί για κυρώσεις, αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι οι Αμερικανοί αρχίζουν να συνηθίζουν την ιδέα για την επιβολή κυρώσεων εναντίον μίας χώρας που ήταν παραδοσιακός σύμμαχός τους.
Η κατάθεση του υφυπουργού Εξωτερικών Γουές Μίτσελ στο Κογκρέσο πρέπει να μελετηθεί από την Αθήνα και τη Λευκωσία, και γνωρίζω ότι οι Έλληνες και Κύπριοι διπλωμάτες στην Ουάσιγκτον απέστειλαν όλο το υλικό.
Ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Εμανουέλ Μακρόν βλέπουν τους εαυτούς τους ως τους προστάτες της Δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και ο ρόλος αυτός -και δεν γνωρίζω πόσο τον πιστεύει ο πρόεδρος της Αμερικής- είναι πολύ σημαντικός και απαιτείται να διαθέτει κανείς ατσάλινη ισχύ για να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. Όμως, έχει μεγάλη σημασία ότι ο κ. Τραμπ επέλεξε να συνεργαστεί με ένα όμοιό του, όσον αφορά την καταπολέμηση του πολιτικού κατεστημένου των χωρών τους, και όχι μόνο.
Ο Αμερικανός πλανητάρχης θα προσφέρει την Τετάρτη το «δακτυλίδι» στον κ. Μακρόν και η Καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ, που αναμένεται στην Ουάσιγκτον μετά την αναχώρηση του Γάλλου προέδρου, θα περιοριστεί σε ένα δεύτερο ρόλο, αυτόν της προστάτιδος της παγκοσμιοποίησης. Για το λόγο αυτό, και πέραν των δημοσίων χαμόγελων, η σύγκρουσή της με τον κ. Τραμπ είναι αναπόφευκτη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου