Εδώ Πολυτεχνείο

Πήγαινα δημοτικό όταν ξεκίνησε να γιορτάζεται η εξέγερση του πολυτεχνείου.
Τα πρώτα εκείνα χρόνια θυμάμαι τα ρίγη συγκίνησης που μας προκαλούσαν οι γιορτές εκείνες, αισθανόμασταν κι εμείς πιτσιρικάδες δικαιωμένοι για τον προοδευτισμό μας.

Εμπνεόμασταν από τα οράματα της γενιάς του πολυτεχνείου, από τους αγώνες τους, από τις ιδέες τους.
Τώρα …χρόνια μετά μέσα στην κρίση που ξύπνησε την ψυχή μου και το μυαλό μου καταλαβαίνω ότι αυτή η γενιά του πολυτεχνείου είναι η ίδια που μας οδήγησε στην σημερινή τραγική κατάσταση της χώρας και την πλήρη απαξίωση της πολιτικής.

Από αυτούς τους εξεγερμένους του πολυτεχνείου ξεπήδησαν οι μεταπολιτευτικοί «προοδευτικοί» πολιτικοί μας οι οποίοι τα γαμήσαν όλα.
Πάνε οι ιδέες, πάνε τα οράματα, πάνε όλα.
Μέσα από την κουτάλα της εξουσίας τρώγανε και μας πουλούσαν το αγωνιστιλίκι τους.
Όλοι έγιναν κομμάτια του συστήματος, πολλοί μάλιστα δημιούργησαν το σύστημα της μίζας της λαμογιάς του ρουσφετιού κ.ο.κ.

Πουτ@ν@ γενιά του πολυτεχνείου, μας π^δ^ξ€ς τα βάρδουλα. Όχι δεν θα γιορτάσω την επέτειο. Όχι δεν θα δακρύσω με τα αγωνιστικά τραγούδια. Όχι δεν θα δώσω καμία σημασία γιατί κανένας από αυτούς σήμερα δεν αξίζει ούτε την ροχάλα μου.
Τ’ ακούς Ορέστη απ’ τον Βόλο; Τα’ ακούς Μαρία απ’ την Σπάρτη;

politikilagneia