Η Τουρκία από χθες απέκτησε την δυνατότητα πλήγματος σε κάθε σημείο της ελληνικής επικράτειας μετά την επιτυχημένη δοκιμή του Bora-2, («Τυφώνας») ένα βλήμα MRBM στην κατηγορία των μεσαίου (άνω των 500 χλμ.) βεληνεκούς βαλλιστικών πυραύλων.
Εν ολίγοις η Τουρκία επιχειρεί να εκφοβίσει την Ελλάδα με ακραίο επιθετικό οπλοστάσιο την στιγμή που στην Αθήνα οι εξοπλισμοί γίνονται με σκοπό την… άμυνα.
Καμία δυνατότητα επίθεσης και σοβαρής κρούσης δηλαδή.
Και εδώ έρχεται να «κουμπώσει» η εγκληματική επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη να μην προχωρήσει μαζί με τις φρεγάτες Belharra και την παραγγελία πυραύλων Scalp Naval.
Όπως ήδη είναι γνωστό οι γαλλικές Belharra έχουν παραγγελθεί χωρίς την προμήθεια στρατηγικών πυραύλων Scalp Naval και χωρίς τους απαιτούμενους εκτοξευτές, ώστε αν μία κυβέρνηση αλλάξει γνώμη στο μέλλον, να μπορεί να τους προμηθευτεί και να τους χρησιμοποιήσει.
Οι γαλλικοί υπερ-πύραυλοι μπορούν να εκτοξευτούν από υποβρύχια, με εμβέλεια 1000 χλμ αλλά και από πλοία με εμβέλεια άνω των 1000 χλμ., ενώ φέρουν κεφαλή βάρους 500 κιλών.
Με άλλα λόγια, μία ελληνική Belhara θα μπορoύσε να εκτοξεύσει έναν πύραυλο ο οποίος μπορεί να πλήξει στόχο στην Άγκυρα.
Εν ολίγοις η Τουρκία επιχειρεί να εκφοβίσει την Ελλάδα με ακραίο επιθετικό οπλοστάσιο την στιγμή που στην Αθήνα οι εξοπλισμοί γίνονται με σκοπό την… άμυνα.
Καμία δυνατότητα επίθεσης και σοβαρής κρούσης δηλαδή.
Και εδώ έρχεται να «κουμπώσει» η εγκληματική επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη να μην προχωρήσει μαζί με τις φρεγάτες Belharra και την παραγγελία πυραύλων Scalp Naval.
Όπως ήδη είναι γνωστό οι γαλλικές Belharra έχουν παραγγελθεί χωρίς την προμήθεια στρατηγικών πυραύλων Scalp Naval και χωρίς τους απαιτούμενους εκτοξευτές, ώστε αν μία κυβέρνηση αλλάξει γνώμη στο μέλλον, να μπορεί να τους προμηθευτεί και να τους χρησιμοποιήσει.
Οι γαλλικοί υπερ-πύραυλοι μπορούν να εκτοξευτούν από υποβρύχια, με εμβέλεια 1000 χλμ αλλά και από πλοία με εμβέλεια άνω των 1000 χλμ., ενώ φέρουν κεφαλή βάρους 500 κιλών.
Με άλλα λόγια, μία ελληνική Belhara θα μπορoύσε να εκτοξεύσει έναν πύραυλο ο οποίος μπορεί να πλήξει στόχο στην Άγκυρα.
Η διαμόρφωση των πλοίων θα μπορούσε να περιλαμβάνει 24 Aster 30 και 8 Scalp Naval ενώ η σημερινή και τελική διαμόρφωση λόγω άρνησης των ΗΠΑ (οι Γάλλοι το λένε αυτό) είναι με 32 Aster 30.
Σύμφωνα με τους Γάλλους υπήρξε παρέμβαση από την αμερικανική παρέμβαση και έτσι ο Scalp δεν προτάθηκε ξανά στην Ελλάδα καθώς οι ΗΠΑ δεν ήθελαν να έχουν οι Έλληνες πολύ ανώτερο οπλισμό σε σχέση με την Τουρκία.
Έτσι και αφού η στάση των ΗΠΑ δεν έχει μεταβληθεί το ΠΝ επέλεξε τέσσερις Α50 και κανένα Α70, με την δικαιολογία, ότι τάχα είναι «πολυτέλεια» να αποκτήσουμε MdCN και «οκτώ πυραυλάκια δεν κάνουν την διαφορά»!
Έτσι αν τοποθετούσαν SYLVER A70 και ας μην έπαιρναν τώρα MdCN ποιος θα εγγυόταν ότι στο μέλλον κάποια άλλη ελληνική κυβέρνηση δεν θα προχωρούσε στην παραγγελία τους;
Για αυτό ακριβώς το λόγο για να διασφαλιστεί ότι η Ελλάδα δεν θα αποκτήσει ποτέ βλήματα MdCN δεν επέτρεψαν την τοποθέτηση εκτοξευτών Α70 στις φρεγάτες.
Συνοπτικά όμως το θέμα και σε ότι αφορά την επιχειρησιακή του πτυχή έχει ως εξής: Για να «πάρει» MdCN μια φρεγάτα FDI πρέπει να εφοδιαστεί με τον εκτοξευτή Sylver Α70, οκτώ θέσεων, ο οποίος καταλαμβάνει μια αντίστοιχη θέση εκτοξευτή Sylver Α50 που φέρει πυραύλους Aster. Οι δύο διαφέρουν μόνο στο ύψος, καθώς ο ένας είναι 7 μέτρα (Α70) και ο άλλος 5.
Φυσικά ο A70 διατηρεί πλήρη τη δυνατότητα να φέρει τα βλήματα ASTER30/15 κάτι που σημαίνει πως με την επιλογή του εκτοξευτή και μόνο, (δηλαδή τρεις Α50 και ένας Α70) δεν υπάρχει καμία μείωση των α/α δυνατοτήτων του σκάφους, αφού μπορεί να φέρει έως και 32 βλήματα, με εμβέλεια έως 120 χλμ.
Η απόκτηση των στρατηγικών αυτών βλημάτων θέτει το ΠΝ σε μια νέα τροχιά ισχύος, αυτή των πληγμάτων σε στόχους εδάφους κάτι που δεν ποτέ στο παρελθόν, πέραν αυτής της χρήσης των πυροβόλων του. Επομένως η χρήση των βλημάτων MdCN εμπεριέχει δύο αναγκαία στάδια:
Πρώτον η επιλογή του εκτοξευτή.
Δεύτερον η επιλογή των βλημάτων.
Εάν δεν επιλεγούν τα βλήματα σε πρώτη φάση, δεν διαταράσσεται καμία… «ισορροπία κρούσης-αυτοάμυνας» γιατί πολύ απλά ο Α70 θα είναι φορτωμένες με ASTER. Εάν όμως δεν επιλεγεί ο A70 τότε χάνεται δια παντός η δυνατότητα εξοπλισμού με MdCN .
Και αν τώρα φαντάζει ως «πολυτέλεια» δεν γνωρίζουμε τις ισορροπίες πως θα εξελιχθούν στην περιοχή τα επόμενα 35 με 40 χρόνια (που θα επιχειρούν οι FDI) ούτε και τις τεχνολογίες που θα ενσωματωθούν στο MdCN ή σε κάποιο παράγωγό του, για να πούμε με πρωτοφανή άνεση και ασφάλεια δεν τα χρειαζόμαστε είναι πολυτέλεια.
Ο αντίλογος καλύτερα να μείνει αναπάντητος διότι στηρίζεται σε επιχειρήματα που έχουν κενά λογικής.
Η Τουρκία ξεκίνησε το πυραυλικό της πρόγραμμα από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 σε συνεργασία με την Κίνα και το Πακιστάν.
Τα πυραυλικά συστήματα που απέκτησε εδώ και 20 περίπου χρόνια, καθώς και εκείνα που πρόκειται να αποκτήσει στο μέλλον με τη συνέχιση του πυραυλικού της προγράμματος, της δίνουν πρωτοφανείς δυνατότητες και όχι μόνο προσβολής στόχων.
Το ζήτημα είναι πως ο πόλεμος στην Ουκρανία απέδειξε ότι πλέον ζούμε στην εποχή των ΠΥΡΑΥΛΩΝ και των DRONES.
Kαι στα δύο έχουμε πάρει κάτω από την βάση και πρέπει να ξυπνήσουμε άμεσα.
Επειδή υπάρχει option για μία τέταρτη Belharra, απλά εγκυκλοπαιδικά το λέμε… θα μπορούσε να είναι με την σωστή διαμόρφωση και να παραγγελθούν πύραυλοι Scalp Naval.
Η απειλή που συνιστούν οι τουρκικοί βαλλιστικοί πύραυλοι επιβάλλουν την εξέταση της προμήθειας αντίστοιχων πυραύλων από την Ελλάδα, τι το συζητάμε τώρα…
pronews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου