Χατζηαναγνώστου Γιώργος
Σύγχυση,παραπληροφόρηση,στρέβλωση είναι οι λέξεις που εκτυπώνονται σε ετικέτες προιόντων όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως.
Made in Greece,made in usa,Eu Product κ.α. "σηματάκια" χωρίς ιχνηλασιμότητα αλλά και πολλές ασάφειες σε ότι αφορά την πραγματική προέλευση ενός προϊόντος.
Ακόμα και το 520 του Μητρώου Ελληνικών προϊόντων στρεβλώνεται έντεχνα.
Τα χαρακτηριστικά ενός προϊόντος ανεξάρτητα του είδους του περιέχουν τεράστιες ασάφειες. Είτε αυτό είναι διαρκές καταναλωτικό ( ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά είδη, οι οικιακές συσκευές, τα έπιπλα, τα μουσικά όργανα, κλπ.) ή Ενέργεια ( άνθρακας και ο λιγνίτης, το αργό πετρέλαιο και το φυσικό αέριο), ή Ενδιάμεσα αγαθά (μεταλλεύματα των ορυχείων και λατομείων, των αλευρόμυλων, την παραγωγή ζωοτροφών, τη νηματοποίηση υφαντικών ινών, την ύφανση κλωστοϋφαντουργικών υλών και το φινίρισμα τους) ,ή Μη διαρκή καταναλωτικά αγαθά (Όλα τα είδη διατροφής, τα ποτά, τα τσιγάρα, κάποια κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, τα είδη ρουχισμού και τα παπούτσια,)
Ένα απλό παράδειγμα ο γύρος στα σουβλατζίδικα. Ελληνικό προϊόν: χαρακτηρίζεται ,και διανέμεται από Ελληνική εταιρεία (αναγκαστικά λόγω λογιστικά ελεγχόμενου ΑΦΜ). Όταν τα κρέατα είναι κατά 99% εισαγόμενα από Δανία ,Ολλανδία κ.α.το προϊόν μπορεί να χαρακτηριστεί Ελληνικό:
Είθισται για λόγους γρήγορης αναγνώρισης και εμπορικότητας από τον τελικό καταναλωτή να περιγράφεται σαν Ελληνικό προϊόν. Δεν είναι όμως Ελληνικό προϊόν .Είναι ένα μεταποιημένο προϊόν στην Ελλάδα με εξωχώριες πρώτες ύλες .
Και εδώ είναι που ερχόμαστε στην ανάγκη παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας,που δολίως επί δεκαετίες εγκλωβίζεται προς όφελος των εξωχώριων παραγωγών με αισχρά και δόλια νομοθετήματα,ΚΥΑ κλπ ,υφαρπάζοντας την παραγόμενη δύναμη του ελέγχου της Α¨ύλης από την χώρα .
Είναι σαφέστατη η πρόθεση των παραγωγών Ά υλών (δες ΔΕΗ) από "ανταγωνιστικές" χώρες σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον να ελέγξουν, και να ποδηγετήσουν τα δίκτυα διανομής κρατώντας επ ωφέλειά τους τα δίκτυα διανομής , επιτρέποντας υπό προυποθέσεις την διανομή με το υψηλό κόστος διείσδυσης ,κρατώντας εκείνες την Ά Ύλη.
Πέραν λοιπόν των νέων έξυπνων ετικετών όπου αποτυπώνουν μέρος της αλήθειας ,υπάρχει η επιτακτική ανάγκη διαχωρισμού του προϊόντος ως προς την μεταποίηση αλλά και την παραγωγή του.
Και μπορεί να γίνονται αργά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση,όμως τα κρυμμένα συστατικά τύπου Ε σε τρόφιμα,η ακόμα και τα MSDS 21σημείων μπορούν να αποκρύψουν την πραγματική χώρα προέλευσης αλλά και τα συστατικά ενός προϊόντος λόγω ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων.
Άρα τα σημεία αναφοράς είναι δύο.
Η εκπαίδευση των καταναλωτών ως προς την χώρα προέλευσης της Ά ύλης ποσοστιαία,και η ανάγκη διαχωρισμού ενός προϊόντος σε χώρα μεταποίησης.
Ας μην προσθέσουμε και την υπαρκτή ανάγκη οργανισμού πιστοποίησης σε βιομηχανικά προϊόντα όπου αναγκαστικά γίνεται μέσω "Γερμανίας" θυμίζοντας αρκετά και το ισλαμικό χαλάλ .
Πίσω απο όλα αυτά αναδεικνύεται η ανάγκη της εκάστοτε χώρας να έχει παραγωγικό δυναμικό και πρώτες ύλες.
Η Ελλάδα λόγω γεωμορφολογίας κλιματολογικών συνθηκώνν αλλά και γεωγραφικής θέσης θα μπορούσε να είναι ένας παραγωγικός χώρος και όχι μόνο τουριστικός ώρος υπηρεσιών για ηλικιωμένους .
Αυτό όμως προϋποθέτει θέληση αποφασιστικότητα ,και γνωστική επάρκεια εν τω συνόλω της παραγωγικής και εμπορικής διαδικασίας .
Και από την γνώση του όλου πάσχουμε βυθισμένοι σε συνήθη πρωταπριλιάτικα ψέματα δήθεν γνώσης από φιλαυτιστές.
*Ο Χατζηαναγνώστου Γιώργος είναι entrepreneur Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων.
Σύγχυση,παραπληροφόρηση,στρέβλωση είναι οι λέξεις που εκτυπώνονται σε ετικέτες προιόντων όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως.
Made in Greece,made in usa,Eu Product κ.α. "σηματάκια" χωρίς ιχνηλασιμότητα αλλά και πολλές ασάφειες σε ότι αφορά την πραγματική προέλευση ενός προϊόντος.
Ακόμα και το 520 του Μητρώου Ελληνικών προϊόντων στρεβλώνεται έντεχνα.
Τα χαρακτηριστικά ενός προϊόντος ανεξάρτητα του είδους του περιέχουν τεράστιες ασάφειες. Είτε αυτό είναι διαρκές καταναλωτικό ( ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά είδη, οι οικιακές συσκευές, τα έπιπλα, τα μουσικά όργανα, κλπ.) ή Ενέργεια ( άνθρακας και ο λιγνίτης, το αργό πετρέλαιο και το φυσικό αέριο), ή Ενδιάμεσα αγαθά (μεταλλεύματα των ορυχείων και λατομείων, των αλευρόμυλων, την παραγωγή ζωοτροφών, τη νηματοποίηση υφαντικών ινών, την ύφανση κλωστοϋφαντουργικών υλών και το φινίρισμα τους) ,ή Μη διαρκή καταναλωτικά αγαθά (Όλα τα είδη διατροφής, τα ποτά, τα τσιγάρα, κάποια κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, τα είδη ρουχισμού και τα παπούτσια,)
Ένα απλό παράδειγμα ο γύρος στα σουβλατζίδικα. Ελληνικό προϊόν: χαρακτηρίζεται ,και διανέμεται από Ελληνική εταιρεία (αναγκαστικά λόγω λογιστικά ελεγχόμενου ΑΦΜ). Όταν τα κρέατα είναι κατά 99% εισαγόμενα από Δανία ,Ολλανδία κ.α.το προϊόν μπορεί να χαρακτηριστεί Ελληνικό:
Είθισται για λόγους γρήγορης αναγνώρισης και εμπορικότητας από τον τελικό καταναλωτή να περιγράφεται σαν Ελληνικό προϊόν. Δεν είναι όμως Ελληνικό προϊόν .Είναι ένα μεταποιημένο προϊόν στην Ελλάδα με εξωχώριες πρώτες ύλες .
Και εδώ είναι που ερχόμαστε στην ανάγκη παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας,που δολίως επί δεκαετίες εγκλωβίζεται προς όφελος των εξωχώριων παραγωγών με αισχρά και δόλια νομοθετήματα,ΚΥΑ κλπ ,υφαρπάζοντας την παραγόμενη δύναμη του ελέγχου της Α¨ύλης από την χώρα .
Είναι σαφέστατη η πρόθεση των παραγωγών Ά υλών (δες ΔΕΗ) από "ανταγωνιστικές" χώρες σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον να ελέγξουν, και να ποδηγετήσουν τα δίκτυα διανομής κρατώντας επ ωφέλειά τους τα δίκτυα διανομής , επιτρέποντας υπό προυποθέσεις την διανομή με το υψηλό κόστος διείσδυσης ,κρατώντας εκείνες την Ά Ύλη.
Πέραν λοιπόν των νέων έξυπνων ετικετών όπου αποτυπώνουν μέρος της αλήθειας ,υπάρχει η επιτακτική ανάγκη διαχωρισμού του προϊόντος ως προς την μεταποίηση αλλά και την παραγωγή του.
Και μπορεί να γίνονται αργά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση,όμως τα κρυμμένα συστατικά τύπου Ε σε τρόφιμα,η ακόμα και τα MSDS 21σημείων μπορούν να αποκρύψουν την πραγματική χώρα προέλευσης αλλά και τα συστατικά ενός προϊόντος λόγω ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων.
Άρα τα σημεία αναφοράς είναι δύο.
Η εκπαίδευση των καταναλωτών ως προς την χώρα προέλευσης της Ά ύλης ποσοστιαία,και η ανάγκη διαχωρισμού ενός προϊόντος σε χώρα μεταποίησης.
Ας μην προσθέσουμε και την υπαρκτή ανάγκη οργανισμού πιστοποίησης σε βιομηχανικά προϊόντα όπου αναγκαστικά γίνεται μέσω "Γερμανίας" θυμίζοντας αρκετά και το ισλαμικό χαλάλ .
Πίσω απο όλα αυτά αναδεικνύεται η ανάγκη της εκάστοτε χώρας να έχει παραγωγικό δυναμικό και πρώτες ύλες.
Η Ελλάδα λόγω γεωμορφολογίας κλιματολογικών συνθηκώνν αλλά και γεωγραφικής θέσης θα μπορούσε να είναι ένας παραγωγικός χώρος και όχι μόνο τουριστικός ώρος υπηρεσιών για ηλικιωμένους .
Αυτό όμως προϋποθέτει θέληση αποφασιστικότητα ,και γνωστική επάρκεια εν τω συνόλω της παραγωγικής και εμπορικής διαδικασίας .
Και από την γνώση του όλου πάσχουμε βυθισμένοι σε συνήθη πρωταπριλιάτικα ψέματα δήθεν γνώσης από φιλαυτιστές.
*Ο Χατζηαναγνώστου Γιώργος είναι entrepreneur Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου