Καθώς νέοι Έλληνες μεταναστεύουν για να εγκατασταθούν στις πλουσιότερες χώρες, η χώρα βυθίζεται σε όλο και πιο αδιέξοδη ύφεση χωρίς τέλος.
Το μοντέλο ανάπτυξης χαμηλού κόστους, το οποίο προσπαθεί να προσελκύσει παγκόσμιες μεταποιητικές επιχειρήσεις με την προσφορά του φθηνού εργατικού δυναμικού της περιοχής, είναι αυτοκαταστροφικό. Η εξάρτηση από τις βιομηχανίες χαμηλών μισθών αποδεικνύεται μη βιώσιμη, καθώς εργαζόμενοι όλων των ειδών των ικανοτήτων έχουν μεταναστεύσει για υψηλότερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας σε όλη την Ευρώπη με αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις να αντιμετωπίζουν σοβαρές ελλείψεις εργατικού δυναμικού.
Αυτό ήδη έχει γίνει φανερό σε χώρες της Βαλτικής αλλά και σε Ουγγαρία, Ρουμανία, Σλοβακία, που πλέον στερούνται τις δεξιότητες και τις γνώσεις που απαιτούνται για να ωθήσουν τις οικονομίες τους σε πιο προσοδοφόρες τριτογενείς βιομηχανίες.
Και αυτό έχει επιπτώσεις στην ανάπτυξη. Σύμφωνα με έρευνες που αφορούν κράτη της Ανατολικής Ευρώπης που έχουν μεγάλη μετανάστευση, η φυγή των ανθρώπων έχει κοστίσει κατά μέσο όρο, περίπου 7% πραγματικής οικονομικής ανάπτυξης, με μια πιθανή απώλεια 9% στη συνολική παραγωγή να αναμένεται έως το 2030 αν συνεχιστούν οι σημερινές τάσεις, σύμφωνα με μελέτη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου το 2016.
Για να περιπλέξουν περαιτέρω τα θέματα, οι πληθυσμοί συρρικνώνονται και γερνούν, καθώς αναχωρεί ο πληθυσμός που τεκνοποιεί. Η αναλογία των ηλικιωμένων που εξαρτώνται από τον πληθυσμό σε ηλικία εργασίας αυξάνεται σε ολόκληρη την περιοχή, πιέζοντας τα κρατικά ταμεία με υψηλές δαπάνες πρόνοιας.
Από την ένταξή της στην ΕΕ το 2004, η Πολωνία έχει χάσει πάνω από δύο εκατομμύρια προς τους δυτικούς γείτονές της, κάτι που έχει επιταχύνει το γκριζάρισμα του πληθυσμού της. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο λόγος εξάρτησης των ηλικιωμένων της χώρας -ο πληθυσμός ηλικίας 65 ετών και άνω ως ποσοστό του πληθυσμού ηλικίας 15 έως 64 ετών- ήταν περίπου 15%. Τώρα, ο αριθμός αυτός είναι πιο κοντά στο 20%, και κατά πάσα πιθανότητα θα διπλασιαστεί έως το 40% μέχρι το 2040, σύμφωνα με την Eurostat.
Στις χώρες της Βαλτικής, η δημογραφική παρακμή έχει πρόσθετες επιπτώσεις στην ασφάλεια. Η μετανάστευση, όπως προειδοποίησε μια έκθεση του Υπουργείου Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου το 2015, «μειώνει το διαθέσιμο ανθρώπινο δυναμικό για στρατολόγηση στις ένοπλες δυνάμεις σε περίπτωση κρίσης». Ήδη, η Εσθονία, η Λετονία και η Λιθουανία έχουν συνολικό πληθυσμό μόνο έξι εκατομμύρια. Οι αναμενόμενες ελλείψεις έρχονται σε μια ιδιαίτερα τεταμένη περίοδο, με την απειλή μιας επανεμφανιζόμενης Ρωσίας και την αβεβαιότητα σχετικά με τη δέσμευση των ΗΠΑ στην περιοχή.
Το μοντέλο ανάπτυξης χαμηλού κόστους, το οποίο προσπαθεί να προσελκύσει παγκόσμιες μεταποιητικές επιχειρήσεις με την προσφορά του φθηνού εργατικού δυναμικού της περιοχής, είναι αυτοκαταστροφικό. Η εξάρτηση από τις βιομηχανίες χαμηλών μισθών αποδεικνύεται μη βιώσιμη, καθώς εργαζόμενοι όλων των ειδών των ικανοτήτων έχουν μεταναστεύσει για υψηλότερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας σε όλη την Ευρώπη με αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις να αντιμετωπίζουν σοβαρές ελλείψεις εργατικού δυναμικού.
Αυτό ήδη έχει γίνει φανερό σε χώρες της Βαλτικής αλλά και σε Ουγγαρία, Ρουμανία, Σλοβακία, που πλέον στερούνται τις δεξιότητες και τις γνώσεις που απαιτούνται για να ωθήσουν τις οικονομίες τους σε πιο προσοδοφόρες τριτογενείς βιομηχανίες.
Και αυτό έχει επιπτώσεις στην ανάπτυξη. Σύμφωνα με έρευνες που αφορούν κράτη της Ανατολικής Ευρώπης που έχουν μεγάλη μετανάστευση, η φυγή των ανθρώπων έχει κοστίσει κατά μέσο όρο, περίπου 7% πραγματικής οικονομικής ανάπτυξης, με μια πιθανή απώλεια 9% στη συνολική παραγωγή να αναμένεται έως το 2030 αν συνεχιστούν οι σημερινές τάσεις, σύμφωνα με μελέτη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου το 2016.
Για να περιπλέξουν περαιτέρω τα θέματα, οι πληθυσμοί συρρικνώνονται και γερνούν, καθώς αναχωρεί ο πληθυσμός που τεκνοποιεί. Η αναλογία των ηλικιωμένων που εξαρτώνται από τον πληθυσμό σε ηλικία εργασίας αυξάνεται σε ολόκληρη την περιοχή, πιέζοντας τα κρατικά ταμεία με υψηλές δαπάνες πρόνοιας.
Από την ένταξή της στην ΕΕ το 2004, η Πολωνία έχει χάσει πάνω από δύο εκατομμύρια προς τους δυτικούς γείτονές της, κάτι που έχει επιταχύνει το γκριζάρισμα του πληθυσμού της. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο λόγος εξάρτησης των ηλικιωμένων της χώρας -ο πληθυσμός ηλικίας 65 ετών και άνω ως ποσοστό του πληθυσμού ηλικίας 15 έως 64 ετών- ήταν περίπου 15%. Τώρα, ο αριθμός αυτός είναι πιο κοντά στο 20%, και κατά πάσα πιθανότητα θα διπλασιαστεί έως το 40% μέχρι το 2040, σύμφωνα με την Eurostat.
Στις χώρες της Βαλτικής, η δημογραφική παρακμή έχει πρόσθετες επιπτώσεις στην ασφάλεια. Η μετανάστευση, όπως προειδοποίησε μια έκθεση του Υπουργείου Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου το 2015, «μειώνει το διαθέσιμο ανθρώπινο δυναμικό για στρατολόγηση στις ένοπλες δυνάμεις σε περίπτωση κρίσης». Ήδη, η Εσθονία, η Λετονία και η Λιθουανία έχουν συνολικό πληθυσμό μόνο έξι εκατομμύρια. Οι αναμενόμενες ελλείψεις έρχονται σε μια ιδιαίτερα τεταμένη περίοδο, με την απειλή μιας επανεμφανιζόμενης Ρωσίας και την αβεβαιότητα σχετικά με τη δέσμευση των ΗΠΑ στην περιοχή.
ΠΗΓΗ :premium.paratiritis
Από: sofokleousin.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου