Παναγιώτης Λιάκος
Στο βιβλίο της Γ΄ Γυμνασίου για τη νεοελληνική γλώσσα φιγουράρει κείμενο «ανθρωπιστή»
υπόπτου για σεξουαλικά εγκλήματα στο Νεπάλ.Oνομάζεται Peter Dalglish. Είναι 60
χρονών, Καναδός,έχει δουλέψει στον ΟΗΕ και έχει την ΜΚΟ Street Kids (Παιδιά του Δρόμου). Η αστυνομία του Νεπάλ τον συνέλαβε στις 8 Απριλίου ως ύποπτο παιδεραστίας, «διασώζοντας», όπως ανέφεραν τα τηλεγραφήματα των πρακτορείων ειδήσεων, δύο ανήλικα παιδιά από το διαμέρισμά του. Κατηγορείται ότι υποσχόταν στα παιδιά «απόδραση» από τη φτώχεια, σπουδές και μια καλή ζωή, και το αντάλλαγμα ήταν το σεξ.
Το ελληνόφωνο υπουργείο Παιδείας, ψωνίζοντας, όπως συνήθως, «από σβέρκο», περιέλαβε κείμενο του «ανθρωπιστή» στο βιβλίο της Γ΄ Γυμνασίου για τη νεοελληνική γλώσσα. Διαβάζουμε στη σελίδα 106 κείμενο του Dalglish: «Παρόλο που ποτέ δε θα γίνω πλούσιος σχεδιάζοντας προγράμματα για τα άστεγα παιδιά, είχα την καλή τύχη να συνεργάζομαι με ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο, οι οποίοι επέλεξαν να συμβάλουν σε κάτι θετικό παρά να αποκτήσουν πολλά χρήματα. Οι περισσότεροι έχουν πάθος για τη δουλειά τους και θεωρούν τυχερό τον εαυτό τους που πληρώνονται για να κάνουν κάτι το οποίο πιστεύουν. Και είναι επίσης από τους πιο ικανούς ανθρώπους στον πλανήτη. [...] Πώς καταλήγουν οι άνθρωποι να εργάζονται σε μακρινές χώρες με οργανώσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων ή προστασίας του περιβάλλοντος; Οι περισσότεροι ακτιβιστές λένε την ίδια ιστορία. Σε κάποια κρίσιμη στιγμή της ζωής τους συνειδητοποίησαν ότι ανοιγόταν ένας άλλος δρόμος μπροστά τους. Εγώ βίωσα μια τέτοια στιγμή το 1984, σ’ ένα σταθμό επείγουσας βοήθειας στην έρημο Ογκαντέν της Αιθιοπίας, περιτριγυρισμένος από παιδιά κάτισχνα, αλλά με απίστευτη δύναμη. Ορκίστηκα να μην τα ξεχάσω. Ποτέ όμως δε συνάντησα κάποιον που να βίωσε τέτοιου είδους φώτιση ξαπλωμένος δίπλα σε μια πισίνα ή στα κλιματισμένα γραφεία ενός ουρανοξύστη».
Είναι άραγε τυχαίο που απ' όλη τη γραμματεία του πλανήτη, απ' όλους τους συντάκτες, ποιητές, δημοσιογράφους, σεναριογράφους και συγγραφείς διάλεξαν τον Peter Dalglish; Δεν θα έπρεπε κάποια στιγμή η ελληνική κοινή γνώμη να μάθει και να δει ποιοι... πεφωτισμένοι επιλέγουν τη διδακτέα ύλη;
Το ελληνόφωνο υπουργείο Παιδείας, ψωνίζοντας, όπως συνήθως, «από σβέρκο», περιέλαβε κείμενο του «ανθρωπιστή» στο βιβλίο της Γ΄ Γυμνασίου για τη νεοελληνική γλώσσα. Διαβάζουμε στη σελίδα 106 κείμενο του Dalglish: «Παρόλο που ποτέ δε θα γίνω πλούσιος σχεδιάζοντας προγράμματα για τα άστεγα παιδιά, είχα την καλή τύχη να συνεργάζομαι με ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο, οι οποίοι επέλεξαν να συμβάλουν σε κάτι θετικό παρά να αποκτήσουν πολλά χρήματα. Οι περισσότεροι έχουν πάθος για τη δουλειά τους και θεωρούν τυχερό τον εαυτό τους που πληρώνονται για να κάνουν κάτι το οποίο πιστεύουν. Και είναι επίσης από τους πιο ικανούς ανθρώπους στον πλανήτη. [...] Πώς καταλήγουν οι άνθρωποι να εργάζονται σε μακρινές χώρες με οργανώσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων ή προστασίας του περιβάλλοντος; Οι περισσότεροι ακτιβιστές λένε την ίδια ιστορία. Σε κάποια κρίσιμη στιγμή της ζωής τους συνειδητοποίησαν ότι ανοιγόταν ένας άλλος δρόμος μπροστά τους. Εγώ βίωσα μια τέτοια στιγμή το 1984, σ’ ένα σταθμό επείγουσας βοήθειας στην έρημο Ογκαντέν της Αιθιοπίας, περιτριγυρισμένος από παιδιά κάτισχνα, αλλά με απίστευτη δύναμη. Ορκίστηκα να μην τα ξεχάσω. Ποτέ όμως δε συνάντησα κάποιον που να βίωσε τέτοιου είδους φώτιση ξαπλωμένος δίπλα σε μια πισίνα ή στα κλιματισμένα γραφεία ενός ουρανοξύστη».
Είναι άραγε τυχαίο που απ' όλη τη γραμματεία του πλανήτη, απ' όλους τους συντάκτες, ποιητές, δημοσιογράφους, σεναριογράφους και συγγραφείς διάλεξαν τον Peter Dalglish; Δεν θα έπρεπε κάποια στιγμή η ελληνική κοινή γνώμη να μάθει και να δει ποιοι... πεφωτισμένοι επιλέγουν τη διδακτέα ύλη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου