Το αμερικανικό think tank Stratfor, εκτιμά με ανάλυσή του ότι η συμμαχία ΗΠΑ-Τουρκίας έφθασε
στο τέλος της. Μην ξεχνάμε πως το γεωπολιτικό think tank αποτελεί το μακρύ χέρι της CIA. Αρα θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στο συγκεκριμένο άρθρο.
Οι διεργασίες που λαμβάνουν χώρα τις τελευταίες ημέρες είναι έντονες όπως φαίνεται.
Σύμφωνα με ανώτερη διπλωματική πηγή στην Ουάσιγκτον, που μίλησε στο hellasjournal.comυπό καθεστώς ανωνυμίας, ο νέος υπουργός Εξωτερικών, από τα πιο γνωστά «γεράκια» της κυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ, έλαβε εντολή από τον Πρόεδρο να επιλύσει τα τρία πιο σημαντικά προβλήματα που ταλανίζουν την προεδρία του.
Ο ίδιος ο κ. Τραμπ, αναγκάστηκε να συνομιλήσει ακόμα μία φορά, την Παρασκευή, με τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, στην προσπάθειά του να τον πείσει να απαγκιστρωθεί από τη Μόσχα και την Τεχεράνη. Φαίνεται ότι ο Αμερικανός πρόεδρος δεν μπόρεσε να μεταπείσει τον κ. Ερντογάν, ο οποίος αποφάσισε να προχωρήσει κανονικά τον δρόμο που επέλεξε, της στρατηγικής δηλαδή συνεργασίας με τη Ρωσία και το Ιράν.
Η δυσάρεστη αυτή εξέλιξη ήταν αναμενόμενη για τους αναλυτές της αμερικανικής κυβέρνησης, οι οποίοι έχουν καταλήξει εδώ και καιρό στα συμπεράσματά τους, αναφορικά με το πόσο πιστή σύμμαχος είναι πλέον η Τουρκία για την Αμερική και γενικότερα τη Δύση.
Η Ουάσιγκτον πρότεινε στην Άγκυρα να της παραχωρήσει τα συστήματα Πάτριοτς υπό τον όρο ότι θα αποσυρθεί από τη συμφωνία για αγορά των ρωσικών πυραύλων S-400. Αυτή τη στιγμή η τουρκική απάντηση είναι αρνητική, αλλά ουδείς γνωρίζει ποια θα είναι η τελική απόφαση με δεδομένο το απρόβλεπτο του χαρακτήρα του κ. Ερντογάν.
Σύμφωνα με την πηγή, τα μέλη της ομάδας που θα πλαισιώσουν τον κ. Πομπέο στις συνομιλίες με τους Τούρκους, είναι πεπεισμένα ότι η διαπραγμάτευση θα είναι εξαιρετικά δύσκολη και ότι η πιο πιθανή εξέλιξη θα είναι το αδιέξοδο.
Η εντολή που έχει ο κ. Πομπέο είναι να πολιτευθεί με διαφορετικό τρόπο απ’ ότι ο προκάτοχός του, Ρεξ Τίλερσον, και να μην εισέλθει σε ένα παρατεταμένο και χωρίς νόημα διάλογο με τους Τούρκους. Αυτό που υπογραμμίζεται μετά επιτάσεως είναι ότι ο νέος υπουργός, εάν επικυρωθεί ο διορισμός του, θα επιλέξει τη σκληρή γραμμή με τους Τούρκους. Θα διαγράψει όσα έκανε ο κ. Τίλερσον και θα αρχίσει από την αρχή
Ο κ. Πομπέο επιθυμεί να θέσει τις αμερικανοτουρκικές θέσεις σε ένα πλαίσιο, όπου τα προβλήματα είτε θα λυθούν και η Τουρκία θα επανέλθει στη Δύση, είτε θα τραβήξει η κάθε χώρα την πορεία της. Ξεκάθαρο μύνημα δηλαδή, είτε ακολουθείτε την συμμαχία και τις ΗΠΑ, είτε πορεύεστε με την Μόσχα.
Μέχρι της στιγμής δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι ο κ. Ερντογάν θα σπάσει τους δεσμούς του με τη Μόσχα και την Τεχεράνη, μία ερμαφρόδιτη κατάσταση, που ενοχλεί και την πλειοψηφία των βουλευτών και των γερουσιαστών, οι οποίοι εξέφρασαν την επιθυμία μέχρι και να υποβάλουν κυρώσεις εάν χρειαστεί.
Ας επιστρέψουμε όμως τώρα στην ανάλυση του STRATFOR
Η ανάλυση στηρίζεται στην πεποίθηση πως ΗΠΑ και Τουρκία ακολουθούν αποκλίνουσες προσεγγίσεις ως προς τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία.Τα τελευταία 24ωρα οι δηλώσεις Τραμπ περί αποχώρησης από τη Συρία “για να αναλάβουν άλλοι” προκαλούν άλλες σκέψεις.
Η ανάλυση του Stratfor κάνει μια αναδρομή στην σχέση ΗΠΑ-Τουρκίας που “αναπτύχθηκε μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκίας σε μεγάλο βαθμό ως υποπροϊόν του Ψυχρού Πολέμου”.
Φθάνοντας στο σήμερα και στον εμφύλιο της Συρίας ο συντάκτης επισημαίνει ότι “οι ΗΠΑ, επικεντρωμένες στην εξάλειψη της τζιχαντιστικής οργάνωσης, έχουν βασιστεί σε Κούρδους αντάρτες όπως οι Μονάδες Λαϊκής Προστασίας (YPG) για βοήθεια στη μάχη. Όμως η στήριξη της Ουάσινγκτον στους Κούρδους αποτέλεσε πηγή εκνευρισμού και διαμάχης για τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εν μέρει διότι η Τουρκία θεωρεί το YPG τρομοκρατική οργάνωση.
Επιπλέον, η Άγκυρα αισθάνθηκε πως με το να βάζουν σε προτεραιότητα τη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους και με το να παρέχουν στήριξη στην πρωτοβουλία για τη δημιουργία Κουρδικού κράτους στα νότια σύνορα της Τουρκίας, οι ΗΠΑ ηθελημένα αγνοούν τις τουρκικές ανησυχίες για την ασφάλεια.
Ως απάντηση, η Τουρκία επικεντρώνεται όλο και περισσότερο στους δικούς της στόχους, έναντι αυτών των ΗΠΑ.
Η Άγκυρα έχει επικεντρώσει τις προσπάθειές της στη Συρία στην ανατροπή της κυβέρνησης του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, ενώ στηρίζει ριζοσπαστικές εξτρεμιστικές ομάδες στη χώρα για να τα βάλουν με το YPG”.
Το “αγκάθι” των S-400
Υπάρχει και η υπόθεση των S-400 η οποία κατά το Stratfor έχει εκνευρίσει τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Από την άλλη πλευρά το καθεστώς Ερντογάν βάλλει όλο και περισσότερο κατά της Δύσης -και ιδιαίτερα των ΗΠΑ- μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016. Η τουρκική κυβέρνηση κατηγορεί τακτικά τις ΗΠΑ για υπόθαλψη του φερόμενου ως «εγκέφαλου» του πραξικοπήματος, Φετουλά Γκιουλέν.
Πρόβλημα αποτελεί και η πρόσφατη δίκη και καταδίκη Τούρκου τραπεζίτη στις ΗΠΑ,με τον οποίο ο Ερντογάν και η κυβέρνησή του έχουν συνεργαστεί για να υπονομεύσουν την Ουάσινγκτον, αψηφώντας τις κυρώσεις που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ στο Ιράν, μέσω της πώλησης ιρανικού πετρελαίου.
Η Τουρκία ως αντίποινα έχει αρχίσει να φυλακίζει Αμερικανούς πολίτες καθώς και Τούρκους υπαλλήλους αμερικανικών επιχειρήσεων και αποστολών στη χώρα, κάτι που αξιωματούχοι της Ουάσινγκτον καταδικάζουν ως συλλήψεις με πολιτικά κίνητρα. Υπάρχει κάθε λόγος να θεωρηθεί πως οι εχθροπραξίες μεταξύ των δύο χωρών θα συνεχίσουν να κλιμακώνονται καθώς περνά ο χρόνος.
Και η ανάλυση του Stratfor καταλήγει:
Η διπλωματία δεν φαίνεται να αποτελεί πλέον μια βιώσιμη επιλογή για την Άγκυρα και την Ουάσινγκτον. Τα τελευταία χρόνια, ο πρόεδρος της Τουρκίας έχει εκμεταλλευτεί κάθε ευκαιρία για να συγκεντρώσει εξουσία. Η κυβέρνησή του απέλυσε περισσότερους από 150.000 δημόσιους υπαλλήλους σε μια προσπάθεια να εξαλείψουν τους διαφωνούντες, όμως έτσι έχει μειώσει δραστικά τον αριθμό των μερών και των απόψεων που εμπλέκονται στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Οι ΗΠΑ, εν τω μεταξύ, δεν έχουν καν πρέσβη στην Άγκυρα αυτή τη στιγμή.
Η διατλαντική συμμαχία μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκίας χρειάστηκε δεκαετίες για να χτιστεί πάνω σε θεμέλια αμοιβαίας εμπιστοσύνης και συνεργασίας. Σήμερα, μια σειρά συνειδητών επιλογών από τους ηγέτες και των δύο χωρών έχουν φέρει τη σχέση σε μια κατάσταση αποσύνθεσης, που μπορεί να χρειαστεί και μια γενιά για να αντιστραφεί, εάν μπορέσει ποτέ να αντιστραφεί.
Τί σημαίνουν όμως όλα αυτά για την Ελλάδα;
Στο πρόβλημα του Ιράν, της Βόρειας Κορέας, αν προστεθεί και η Τουρκία που αποκλίνει ήδη από το ΝΑΤΟ, η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει από κάθε έλεγχο για το μέλλον του κόσμου, πρωτίστως για τη Δύση. Ίσως αυτό θέλουν, πέραν των άλλων, να προλάβουν οι Αμερικανοί.
Οπως αναφέρει το Omega Press, το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών έχει ήδη εκθέσει στην ελληνική κυβέρνηση το σχέδιο επιστροφής των ΗΠΑ στην περιοχή και μάλιστα με αντιτουρκικό μένος. Στις επαφές με την Αθήνα έχουν παρουσιάσει νέο χάρτη, και έχουν ζητήσει την εμπλοκή της Ελλάδας για την υλοποίησή του. β
Συνομιλητές της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα αποκαλύπτουν ότι το σχέδιο εμπλοκής της Ελλάδας στο σχέδιο των ΗΠΑ παρουσίασε στην ελληνική κυβέρνηση ο υφυπουργός Εξωτερικών Γουές Μίτσαμ κατά την πρόσφατη επίσκεψή του, ενώ νωρίτερα από αυτόν είχε κινητοποιηθεί ο πρέσβης Πάιατ.
Επίσημα η Ουάσινγκτον έχει ζητήσει τη μεταφορά, άμεσα μάλιστα, της βάσης του Ιντσιρλίκ της Τουρκίας στην Ελλάδα. Σημειώνουμε και τη βάση της Σούδας που είναι ό,τι πιο σημαντικό διαθέτουν οι ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή.
Λεπτομέρειες δεν είναι γνωστές, αλλά δεν χρειάζονται γιατί από τις δηλώσεις του πρέσβη Πάιατ στην Αθήνα είναι φανερό ότι η Ουάσινγκτον προετοιμάζει την ελληνική κοινή γνώμη για εμπλοκή.
Οι διεργασίες που λαμβάνουν χώρα τις τελευταίες ημέρες είναι έντονες όπως φαίνεται.
Σύμφωνα με ανώτερη διπλωματική πηγή στην Ουάσιγκτον, που μίλησε στο hellasjournal.comυπό καθεστώς ανωνυμίας, ο νέος υπουργός Εξωτερικών, από τα πιο γνωστά «γεράκια» της κυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ, έλαβε εντολή από τον Πρόεδρο να επιλύσει τα τρία πιο σημαντικά προβλήματα που ταλανίζουν την προεδρία του.
Ο ίδιος ο κ. Τραμπ, αναγκάστηκε να συνομιλήσει ακόμα μία φορά, την Παρασκευή, με τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, στην προσπάθειά του να τον πείσει να απαγκιστρωθεί από τη Μόσχα και την Τεχεράνη. Φαίνεται ότι ο Αμερικανός πρόεδρος δεν μπόρεσε να μεταπείσει τον κ. Ερντογάν, ο οποίος αποφάσισε να προχωρήσει κανονικά τον δρόμο που επέλεξε, της στρατηγικής δηλαδή συνεργασίας με τη Ρωσία και το Ιράν.
Η δυσάρεστη αυτή εξέλιξη ήταν αναμενόμενη για τους αναλυτές της αμερικανικής κυβέρνησης, οι οποίοι έχουν καταλήξει εδώ και καιρό στα συμπεράσματά τους, αναφορικά με το πόσο πιστή σύμμαχος είναι πλέον η Τουρκία για την Αμερική και γενικότερα τη Δύση.
Η Ουάσιγκτον πρότεινε στην Άγκυρα να της παραχωρήσει τα συστήματα Πάτριοτς υπό τον όρο ότι θα αποσυρθεί από τη συμφωνία για αγορά των ρωσικών πυραύλων S-400. Αυτή τη στιγμή η τουρκική απάντηση είναι αρνητική, αλλά ουδείς γνωρίζει ποια θα είναι η τελική απόφαση με δεδομένο το απρόβλεπτο του χαρακτήρα του κ. Ερντογάν.
Σύμφωνα με την πηγή, τα μέλη της ομάδας που θα πλαισιώσουν τον κ. Πομπέο στις συνομιλίες με τους Τούρκους, είναι πεπεισμένα ότι η διαπραγμάτευση θα είναι εξαιρετικά δύσκολη και ότι η πιο πιθανή εξέλιξη θα είναι το αδιέξοδο.
Η εντολή που έχει ο κ. Πομπέο είναι να πολιτευθεί με διαφορετικό τρόπο απ’ ότι ο προκάτοχός του, Ρεξ Τίλερσον, και να μην εισέλθει σε ένα παρατεταμένο και χωρίς νόημα διάλογο με τους Τούρκους. Αυτό που υπογραμμίζεται μετά επιτάσεως είναι ότι ο νέος υπουργός, εάν επικυρωθεί ο διορισμός του, θα επιλέξει τη σκληρή γραμμή με τους Τούρκους. Θα διαγράψει όσα έκανε ο κ. Τίλερσον και θα αρχίσει από την αρχή
Ο κ. Πομπέο επιθυμεί να θέσει τις αμερικανοτουρκικές θέσεις σε ένα πλαίσιο, όπου τα προβλήματα είτε θα λυθούν και η Τουρκία θα επανέλθει στη Δύση, είτε θα τραβήξει η κάθε χώρα την πορεία της. Ξεκάθαρο μύνημα δηλαδή, είτε ακολουθείτε την συμμαχία και τις ΗΠΑ, είτε πορεύεστε με την Μόσχα.
Μέχρι της στιγμής δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι ο κ. Ερντογάν θα σπάσει τους δεσμούς του με τη Μόσχα και την Τεχεράνη, μία ερμαφρόδιτη κατάσταση, που ενοχλεί και την πλειοψηφία των βουλευτών και των γερουσιαστών, οι οποίοι εξέφρασαν την επιθυμία μέχρι και να υποβάλουν κυρώσεις εάν χρειαστεί.
Ας επιστρέψουμε όμως τώρα στην ανάλυση του STRATFOR
Η ανάλυση στηρίζεται στην πεποίθηση πως ΗΠΑ και Τουρκία ακολουθούν αποκλίνουσες προσεγγίσεις ως προς τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία.Τα τελευταία 24ωρα οι δηλώσεις Τραμπ περί αποχώρησης από τη Συρία “για να αναλάβουν άλλοι” προκαλούν άλλες σκέψεις.
Η ανάλυση του Stratfor κάνει μια αναδρομή στην σχέση ΗΠΑ-Τουρκίας που “αναπτύχθηκε μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκίας σε μεγάλο βαθμό ως υποπροϊόν του Ψυχρού Πολέμου”.
Φθάνοντας στο σήμερα και στον εμφύλιο της Συρίας ο συντάκτης επισημαίνει ότι “οι ΗΠΑ, επικεντρωμένες στην εξάλειψη της τζιχαντιστικής οργάνωσης, έχουν βασιστεί σε Κούρδους αντάρτες όπως οι Μονάδες Λαϊκής Προστασίας (YPG) για βοήθεια στη μάχη. Όμως η στήριξη της Ουάσινγκτον στους Κούρδους αποτέλεσε πηγή εκνευρισμού και διαμάχης για τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εν μέρει διότι η Τουρκία θεωρεί το YPG τρομοκρατική οργάνωση.
Επιπλέον, η Άγκυρα αισθάνθηκε πως με το να βάζουν σε προτεραιότητα τη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους και με το να παρέχουν στήριξη στην πρωτοβουλία για τη δημιουργία Κουρδικού κράτους στα νότια σύνορα της Τουρκίας, οι ΗΠΑ ηθελημένα αγνοούν τις τουρκικές ανησυχίες για την ασφάλεια.
Ως απάντηση, η Τουρκία επικεντρώνεται όλο και περισσότερο στους δικούς της στόχους, έναντι αυτών των ΗΠΑ.
Η Άγκυρα έχει επικεντρώσει τις προσπάθειές της στη Συρία στην ανατροπή της κυβέρνησης του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, ενώ στηρίζει ριζοσπαστικές εξτρεμιστικές ομάδες στη χώρα για να τα βάλουν με το YPG”.
Το “αγκάθι” των S-400
Υπάρχει και η υπόθεση των S-400 η οποία κατά το Stratfor έχει εκνευρίσει τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Από την άλλη πλευρά το καθεστώς Ερντογάν βάλλει όλο και περισσότερο κατά της Δύσης -και ιδιαίτερα των ΗΠΑ- μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016. Η τουρκική κυβέρνηση κατηγορεί τακτικά τις ΗΠΑ για υπόθαλψη του φερόμενου ως «εγκέφαλου» του πραξικοπήματος, Φετουλά Γκιουλέν.
Πρόβλημα αποτελεί και η πρόσφατη δίκη και καταδίκη Τούρκου τραπεζίτη στις ΗΠΑ,με τον οποίο ο Ερντογάν και η κυβέρνησή του έχουν συνεργαστεί για να υπονομεύσουν την Ουάσινγκτον, αψηφώντας τις κυρώσεις που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ στο Ιράν, μέσω της πώλησης ιρανικού πετρελαίου.
Η Τουρκία ως αντίποινα έχει αρχίσει να φυλακίζει Αμερικανούς πολίτες καθώς και Τούρκους υπαλλήλους αμερικανικών επιχειρήσεων και αποστολών στη χώρα, κάτι που αξιωματούχοι της Ουάσινγκτον καταδικάζουν ως συλλήψεις με πολιτικά κίνητρα. Υπάρχει κάθε λόγος να θεωρηθεί πως οι εχθροπραξίες μεταξύ των δύο χωρών θα συνεχίσουν να κλιμακώνονται καθώς περνά ο χρόνος.
Και η ανάλυση του Stratfor καταλήγει:
Η διπλωματία δεν φαίνεται να αποτελεί πλέον μια βιώσιμη επιλογή για την Άγκυρα και την Ουάσινγκτον. Τα τελευταία χρόνια, ο πρόεδρος της Τουρκίας έχει εκμεταλλευτεί κάθε ευκαιρία για να συγκεντρώσει εξουσία. Η κυβέρνησή του απέλυσε περισσότερους από 150.000 δημόσιους υπαλλήλους σε μια προσπάθεια να εξαλείψουν τους διαφωνούντες, όμως έτσι έχει μειώσει δραστικά τον αριθμό των μερών και των απόψεων που εμπλέκονται στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Οι ΗΠΑ, εν τω μεταξύ, δεν έχουν καν πρέσβη στην Άγκυρα αυτή τη στιγμή.
Η διατλαντική συμμαχία μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκίας χρειάστηκε δεκαετίες για να χτιστεί πάνω σε θεμέλια αμοιβαίας εμπιστοσύνης και συνεργασίας. Σήμερα, μια σειρά συνειδητών επιλογών από τους ηγέτες και των δύο χωρών έχουν φέρει τη σχέση σε μια κατάσταση αποσύνθεσης, που μπορεί να χρειαστεί και μια γενιά για να αντιστραφεί, εάν μπορέσει ποτέ να αντιστραφεί.
Τί σημαίνουν όμως όλα αυτά για την Ελλάδα;
Στο πρόβλημα του Ιράν, της Βόρειας Κορέας, αν προστεθεί και η Τουρκία που αποκλίνει ήδη από το ΝΑΤΟ, η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει από κάθε έλεγχο για το μέλλον του κόσμου, πρωτίστως για τη Δύση. Ίσως αυτό θέλουν, πέραν των άλλων, να προλάβουν οι Αμερικανοί.
Οπως αναφέρει το Omega Press, το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών έχει ήδη εκθέσει στην ελληνική κυβέρνηση το σχέδιο επιστροφής των ΗΠΑ στην περιοχή και μάλιστα με αντιτουρκικό μένος. Στις επαφές με την Αθήνα έχουν παρουσιάσει νέο χάρτη, και έχουν ζητήσει την εμπλοκή της Ελλάδας για την υλοποίησή του. β
Συνομιλητές της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα αποκαλύπτουν ότι το σχέδιο εμπλοκής της Ελλάδας στο σχέδιο των ΗΠΑ παρουσίασε στην ελληνική κυβέρνηση ο υφυπουργός Εξωτερικών Γουές Μίτσαμ κατά την πρόσφατη επίσκεψή του, ενώ νωρίτερα από αυτόν είχε κινητοποιηθεί ο πρέσβης Πάιατ.
Επίσημα η Ουάσινγκτον έχει ζητήσει τη μεταφορά, άμεσα μάλιστα, της βάσης του Ιντσιρλίκ της Τουρκίας στην Ελλάδα. Σημειώνουμε και τη βάση της Σούδας που είναι ό,τι πιο σημαντικό διαθέτουν οι ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή.
Λεπτομέρειες δεν είναι γνωστές, αλλά δεν χρειάζονται γιατί από τις δηλώσεις του πρέσβη Πάιατ στην Αθήνα είναι φανερό ότι η Ουάσινγκτον προετοιμάζει την ελληνική κοινή γνώμη για εμπλοκή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου