Του Δημήτρη Διακομιχάλη
Οι Τούρκοι με τη ΝΑΥΤΕΧ 764/2017 στις 6 Αυγούστου παράνομα δέσμευσαν περιοχή που βρίσκεται εντός του FIR Αθηνών, εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας και εντός της Ελληνικής περιοχής για την έρευνα και διάσωση Νοτιοανατολικά της Καρπάθου από τις 11 μέχρι τις 13 Αυγούστου, για άσκηση βρετανικού πλοίου με πραγματικά πυρά.
Βέβαια η υδρογραφική υπηρεσία του Πολεμικού ΝαυτικούΝ εξέδωσε ακυρωτική ΝΑΥΤΕΧ ως απάντηση στην νέα Τουρκική πρόκληση και μετά βέβαια την σκληρή Ελληνική αντίδραση η άσκηση ακυρώθηκε και το Λονδίνο ενημέρωσε αφ’ ενός το ελληνικό υπουργείο των Εξωτερικών αφ’ ετέρου το ΓΕΕΘΑ.
Το ίδιο έγινε από την γειτονική χώρα όταν με άλλη παράνομη ΝΑΥΤΕΧ την 746/17 στις 28/7/2017 δέσμευσαν περιοχή εντός της Κυπριακής ΑΟΖ εμπλέκοντας αμερικανικό πολεμικό πλοίο που θα πραγματοποιούσε ρυμούλκηση υποβρύχιας συσκευής στις 31 Ιουλίου από τις 15:00 έως τις 20:59 που στη συνέχεια βέβαια οι Αμερικανοί άδειασαν τους Τούρκους με ανακοίνωση του εκπροσώπου του Υπουργείου των Εξωτερικών και η άσκηση δεν έγινε.
Όλη αυτή η συνεχής κίνηση των Τουρκικών πολεμικών πλοίων με παράνομες ΝΑΥΤΕΧ, με δεσμεύσεις μεγάλων περιοχών του Αιγαίου για ασκήσεις με πραγματικά πυρά, με πτήσεις αεροσκαφών επιτήρησης και ηλεκτρονικού πολέμου, με συνεχείς παραβιάσεις του FIR Αθηνών της Τουρκικής Αεροπορίας, με υπερπτήσεις Τουρκικών αεροσκαφών πάνω από συγκεκριμένα Ελληνικά νησιά, με τη θέση τους ότι Ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού στο Αιγαίο αυτοί έχουν την ευθύνη έρευνας και διάσωσης και όχι η χώρα μας σε συνδυασμό με τον διπλωματικό τους τσαμπουκά αναφορικά με την ΑΟΖ του Καστελλορίζου, μολονότι η Τουρκία δεν υπέγραψε τη Σύμβαση για το Δίκαιο της θάλασσας και η απειλή άσκησης βίας κατά της χώρας μας σε ενδεχόμενη οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Κύπρο και την Αίγυπτο, προφανώς και δεν εντάσσονται σε μια λογική να ικανοποιηθεί εσωτερικά η Τουρκική κοινή γνώμη αλλά σε μια στρατηγική επιλογή δημιουργίας γενικευμένης αμφισβήτησης του status στο Αιγαίο όπως αυτό προβλέπεται από τις διεθνείς συνθήκες (Συνθήκη της Λωζάνης 1923, Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων 1947, Συμφωνία ICAO του 1950 περί καθορισμού του FIR Αθηνών Κωνσταντινούπολης, Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας 1982).
Ταυτόχρονα με όλες αυτές τις επιθετικές ενέργειες τους σε πραγματικές πολεμικές συνθήκες θέλουν να μετρήσουν τα αντανακλαστικά του Ελληνικού συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης και ενεργοποίησης όλων των συστημάτων που διαθέτουμε ως χώρα για την υπεράσπιση του θαλάσσιου, εναέριου. Χερσαίου και νησιωτικού μας εθνικού χώρου.
Αυτή η απαράδεκτη τακτική της Τουρκίας, απέναντι στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας έχει ενταθεί τα τελευταία 2 χρόνια, μη σεβόμενοι τα Μ.Ο.Ε των Παπούλια- Γιλμάζ που προέβλεπαν τουλάχιστον στις μεγάλες εορτές της Χριστιανοσύνης και το καλοκαίρι με τα εκατομμύρια τουρίστες στα Ελληνικά νησιά και τα παράλια της Μικράς Ασίας να μην γίνονται τέτοιες ενέργειες.
Αυτή η συμπεριφορά της Τουρκίας είναι αποτέλεσμα της ανισορροπίας δυνάμεων που έχει δημιουργηθεί στο Αιγαίο. Αυτό δυστυχώς είναι ένα πραγματικό γεγονός αν λάβουμε υπόψιν μας τις τεράστιες περικοπές που έγιναν στις προμήθειες οπλικών συστημάτων των Ε.Δ της χώρας λόγω μνημονίων.
Αντίθετα η Τουρκία επενδύει τεράστια ποσά σε εξοπλισμούς και έχει αναπτύξει την εγχώρια στρατιωτική βιομηχανία της σε τέτοιο βαθμό που να καλύπτει σε ποσοστό περισσότερο από το 60% των αναγκών της από την εγχώρια βιομηχανία, σε αντίθεση με μας που ξεπουλάμε τη δική μας αμυντική βιομηχανία και δεν χάνουμε μάλιστα την ευκαιρία να κτυπούμε και εταιρίες του ιδιωτικού τομέα που δραστηριοποιούνται σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς με ιδιαίτερη επιτυχία και μάλιστα στο εξωτερικό, προκειμένου να εξυπηρετηθούν συμφέροντα εταιριών από το εξωτερικό.
Αναφορικά με το τελευταίο παραλήρημα του Υπουργού των Εξωτερικών κ. Τσαβούσογλου τόσον στη Τουρκική εθνοσυνέλευση όσον και σε συνέντευξη στη Τουρκική τηλεόραση λέγοντας ότι η Τουρκία επιθυμεί να βρεθεί δίκαιη λύση σε όλα τα προβλήματα μεταξύ των δύο χωρών στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου, παραβιάζει πόρτες ανοικτές. Είπε ότι δεν υπάρχουν καθορισμένα θαλάσσια σύνορα.
Για να του ικανοποιήσω την ασχετοσύνη του ή την ιμπεριαλιστική του συμπεριφορά επειδή η Τουρκία θέλει να το παίξει ιμπεριαλιστική δύναμη ενώ γνωρίζουν οι ταγοί της ότι δεν έχει τα φόντα, ο κύριος Τσαβούσογλου ας μελετήσει καλά τον χάρτη της Τουρκικής Υδρογραφικής υπηρεσίας του έτους 1969 με χαραγμένα τα θαλάσσια σύνορα στη περιοχή των Δωδεκανήσων αλλά και ιδιαίτερα στη περιοχή των Ιμίων επειδή στις δηλώσεις του κάνει και ξεχωριστή αναφορά για το έτος 1996 καθώς επίσης και τους τουρκικούς χάρτες του 1953 που φαίνονται χαραγμένα τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ των δύο χωρών.
Όσον αφορά το δήθεν αδιευκρίνιστο καθεστώς κυριαρχίας 152 νησίδων στο Αιγαίο από τη Ζουράφα μέχρι τη Γαύδο καλό είναι να βάλει τους συμβούλους του να του ερμηνεύσουν συνδυαστικά τα άρθρα 12 και 16 της Συνθήκης της Λωζάνης και το άρθρο 15 που κάνει αναφορά στα Δωδεκάνησα, για να καταλάβει ο κύριος Τσαβούσογλου ότι αυτά που δηλώνει αποτελούν διπλωματικές ακροβασίες που αγγίζουν τα όρια του γελοίου αφού στη Τουρκία ανήκουν μόνο η Ίμβρος, η Τένεδος και οι Λαγούσες νήσοι καθώς και όλα τα νησιά που βρίσκονται σε μικρότερη απόσταση των τριών μιλίων από τις ακτές της Μικράς Ασίας, καθώς και ότι παραιτήθηκε παντός τίτλου και δικαιώματος επί όλων των άλλων νησιών.
Παραθέτω αυτούσια τα προαναφερθέντα άρθρα της συνθήκης της Λωζάνης:
Άρθρο 12
Η ληφθείσα απόφασις τη 13η Φεβρουαρίου 1914 υπό της Συνδιασκέψεως του Λονδίνου εις εκτέλεσιν των άρθρων 5 της Συνθήκης του Λονδίνου της 17/30 Μαΐου 1913, και 15 της Συνθήκης των Αθηνών της 1/14 Νοεμβρίου 1913, η κοινοποιηθείσα εις την Ελληνικήν Κυβέρνησιν τη 13 Φεβρουαρίου 1914 και αφορώσα εις την κυριαρχίαν της Ελλάδος επί των νήσων της Ανατολικής Μεσογείου, εκτός της Ίμβρου, Τενέδου και Λαγουσών νήσων (Μαυρυών), ιδία των νήσων Λήμνου. Σαμοθράκης, Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας επικυρούνται υπό την επιφύλαξιν των διατάξεων της παρούσης Συνθήκης των συναφών προς τας υπό κυριαρχίαν της Ιταλίας διατελούσας νήσους, περί ων διαλαμβάνει το άρθρον 15. Εκτός αντιθέτου διατάξεως της παρούσης Συνθήκης , αι νήσοι, αι κείμεναι εις μικροτέραν απόστασιν των τριών μιλλίων της ασιατικής ακτής, παραμένουσιν υπό την τουρκικήν κυριαρχίαν.
Άρθρο 16
Η Τουρκία δήλοι ότι παραιτείται παντός τίτλου και δικαιώματος πάσης φύσεως επί των εδαφών ή εν σχέσει προς τα εδάφη άτινα κείνται πέραν των προβλεπομένων υπό της παρούσης Συνθήκης ορίων, ως και επί των νήσων, εκτός εκείνων ων η κυριαρχία έχει αναγνωρισθή αυτή διά της παρούσης Συνθήκης, της τύχης των εδαφών και των νήσων τούτων κανονισθείσης ή κανονισθησομένης μεταξύ των ενδιαφερομένων.
Αι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν θίγουσι τας συνομολογηθείσας ή συνομολογηθησομένας ιδιαιτέρας συμφωνίας μεταξύ της Τουρκίας και των ομόρων χωρών λόγω της γειτνιάσεως αυτών.
Άρθρο 15
Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί των κάτωθι απαριθμουμένων νήσων, τουτέστι της Αστυπάλαιας, Ρόδου Χάλκης, Καρπάθου, Κάσσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Λειψούς, Σύμης και Κω, των κατεχωμένων νυν υπό της Ιταλίας και των νησίδων των εξ αυτών εξαρτωμένων, ως και της νήσου Καστελλορίζου (όρα χάρτη υπ’ αρ. 2).
Οι Ιταλοί με τη Συνθήκη των Παρισίων το 1947 παρεχώρησαν τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα και σ’ αυτή τη Συνθήκη η Τουρκία δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος και ως εκ τούτου δεν έχει κανένα δικαίωμα για τις ρυθμίσεις που έγιναν μεταξύ των μερών.
Επειδή όμως ο Αύγουστος ως μήνας έχει την δική του ξεχωριστή ιστορία από την περίοδο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του 1821 για την επικράτηση στο Αιγαίο θυμίζω ότι στις 29 Αυγούστου 1824 ο Ανδρέας Μιαούλης τσάκισε τον τουρκικό στόλο στη Ναυμαχία του Γέροντα κοντά στα Ίμια.
Σ’ αυτή τη ναυμαχία έγινε κάτι το πρωτοφανές, κάτι το οποίο δεν είχε ξαναγίνει στην παγκόσμια ναυτική ιστορία!!! Τότε μίλησε η ναυτοσύνη των Ελλήνων και φάνηκε η αξία του έμψυχου υλικού με το οποίο ήταν στελεχωμένα τα Ελληνικά πλοία , που μολονότι ο Ελληνικός στόλος απαριθμούσε γύρω στα 70 πλοία με 800 πυροβόλα ενώ ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος υπό τους πασάδες Χοσρέφ και Ιμπραήμ με πάνω από 250 πλοία και με 2500 πυροβόλα αντιμετώπισε νικηφόρα τους Τούρκους διαλύοντας στη κυριολεξία τον Τουρκοαιγυπτιακό στόλο.
Οι Τούρκοι γνώριζαν ότι για να πνίξουν καίρια την Επανάσταση έπρεπε να συντρίψουν τον Ελληνικό στόλο. Ο Μιαούλης από την άλλη πλευρά ήξερε καλύτερα πως μόνο η θαλάσσια δύναμη θα έσωζε τον αγώνα.
Για μια άλλη φορά τα όνειρα των υπερφίαλων όπως και σήμερα Τούρκων ναυάγησαν εμπρός στην ανωτερότητα και την πολεμική αρετή των Ελλήνων!!!
Αυτό ας το έχουν υπόψη τους και οι σημερινοί Τούρκοι!!!
Στη ναυμαχία του Γέροντα απεδείχθει περίτρανα, τι μπορεί να πετύχουν οι Έλληνες όταν είναι ενωμένοι.
Το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό ουδέποτε έχει νικηθεί από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα και θα συνεχίσει παρά τις δυσκολίες των τελευταίων ετών λόγω μνημονίων το παράδειγμα των προγόνων του!! Άλλωστε ακόμα και σήμερα συγκαταλέγεται στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως από πλευράς ναυτοσύνης.
Η Ναυμαχία του Γέροντα η οποία υπήρξε καθοριστική στη νικηφόρα ολοκλήρωση της Επανάστασης του 1821 γιατί προηγήθηκε η καταστροφή της Κάσου (30 Μαΐου του 1824) και των Ψαρών (21 Ιουνίου του 1824) και το ηθικό του Ελληνικού Ναυτικού είχε καταπέσει, είναι πάντα επίκαιρη για όλο τον Ελληνισμό. Μονιασμένοι και με σωστό σχεδιασμό κάνουμε κατορθώματα και όπως τότε ο Ανδρέας Μιαούλης ένωσε Υδραίους, Σπετσιώτες, Ψαριανούς, Κασιώτες και με το μεγαλοφυές ναυτικό σχέδιο του διέλυσε τον πολυαριθμότερο Τουρκοαιγυπτιακό στόλο, έτσι και σήμερα επιβάλλεται η χάραξη Εθνικής Στρατηγικής προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του νεοσουλτάνου Ερντογάν που σε κοινή γραμμή με όλες τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας του αγνοώντας και περιφρονώντας το Διεθνές Δίκαιο και τις Διεθνείς Συνθήκες και Συμβάσεις επιβουλεύεται την εδαφική μας ακεραιότητα.
Έχει εθνικό χρέος ο αξιότιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ανεξάρτητα αν προβλέπεται αυτό Συνταγματικά από τις αρμοδιότητες του, να συγκαλέσει άμεσα σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών παρουσία της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων και του Διοικητή της Ε.Υ.Π και ο ένας απέναντι στον άλλο, αναλαμβάνοντας ένας ένας ξεχωριστά και όλοι μαζί τις ευθύνες τους απέναντι στην ιστορία του Έθνους, να πάρουν συγκεκριμένες αποφάσεις για την χάραξη και υλοποίηση μιας Εθνικής Στρατηγικής που θα διασφαλίσει στο ακέραιο χωρίς εκπτώσεις τα συμφέροντα του Ελληνισμού στη Κύπρο, στο Αιγαίο, στη Θράκη, στη Βόρεια Ήπειρο.
Έχουν ξεχωριστό ενδιαφέρον οι Δηλώσεις του αξιότιμου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας όταν περιοδεύει στην Ελλάδα και στέλνει τα ηχηρά μηνύματα του στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου. Ήταν συγκινητικό το “Μωλόν Λαβέ” που είπε ο αρχηγός του Ελληνικού κράτους, αλλά μετά από αυτό τι;
Οι Τούρκοι δυστυχώς κανονικά και απτόητοι συνεχίζουν να αλωνίζουν στους αιθέρες του Αιγαίου και οι Έλληνες πιλότοι αναγκάζονται σε ημέρες ειρήνης να δίνουν νικηφόρα τις «πολεμικές» τους μάχες προστατεύοντας τον Ελληνικό Εθνικό Εναέριο χώρο τιμώντας την ιστορία της Πολεμικής μας Αεροπορίας.
Γι’ αυτό κύριε Πρόεδρε αυτό που έκανε ο ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης και ένωσε τους Υδραίους , τους Σπετσιώτες , του Ψαριανούς και τους Κασιώτες για να σωθεί η επανάσταση οφείλεται να το κάνετε και εσείς άμεσα, καλέστε τους όλους σε ένα τραπέζι το έχει ανάγκη το Έθνος και ο Ελληνισμός. Πάρτε επιτέλους την απόφαση και ενημερώστε την Διεθνή κοινή γνώμη με καθαρή γλώσσα ότι ο Ελληνισμός δεν απεμπολεί τα δίκαια του.
Μπροστά σ’ αυτή τη σκληρή πραγματικότητα οι ταγοί της χώρας μας πρέπει άμεσα να χαράξουν την Εθνική μας στρατηγική που πρέπει να την επικαιροποιούμε παρακολουθώντας τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της γειτονιάς μας στο βαθμό που αυτές οι εξελίξεις επηρεάζουν την ασφάλεια μας και μας δίνουν την δυνατότητα να συμμετέχουμε στη διαμόρφωση της νέας πραγματικότητας από θέση που διασφαλίζει με τον καλύτερο τρόπο τα Εθνικά μας συμφέροντα. Η Εθνική μας στρατηγική πρέπει να κινείται στους παρακάτω σταθερούς άξονες:
1) Λύση του Κυπριακού στη βάση ότι είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής Ξένης χώρας και στη βάση αυτή πρέπει να υπάρξει λύση χωρίς εγγυητές, χωρίς ξένα στρατεύματα, χωρίς παρεμβατικά δικαιώματα.
2) Επαναφορά με κοινές στρατιωτικές ασκήσεις του ενιαίου αμυντικού δόγματος Ελλάδας – Κύπρου και από κοινού σχεδιασμός στις προμήθειες των εξοπλιστικών προγραμμάτων για τις Ένοπλες Δυνάμεις των δύο χωρών.
3) Ταχύτατη και ορθολογική ανάπτυξη της Παλλαϊκής Άμυνας στα νησιά του Αιγαίου και τη Δυτική Θράκη για τη συμπλήρωση των τακτικών δυνάμεων στα πλαίσια της Εθνοφυλακής, ώστε οργανωμένα να αντιμετωπίσουμε κάθε τουρκική επιβουλή και να μεταβάλουμε το χώρο σ’ ένα παλλαϊκό πεδίο Άμυνας.
4) Ουσιαστική ανάπτυξη στη Θράκη και σε όλα τα νησιά του Αιγαίου, από το μικρότερο μέχρι το μεγαλύτερο χωρίς την αποψίλωση των κρατικών υπηρεσιών από αυτές τις περιοχές.
5) Ίδρυση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας υπό τον Πρωθυπουργό της χώρας καταργώντας το ΚΥΣΕΑ.
6) Σταθερή και διαχρονική καταγγελία και ανάδειξη της επιθετικής συμπεριφοράς της Τουρκίας από τις διπλωματικές μας αρχές σε όλους τους αρμόδιους Διεθνείς Οργανισμούς και στη κοινή γνώμη των χωρών όλου του κόσμου.
Προκειμένου όμως από τον σχεδιασμό της Εθνικής Στρατηγικής να περάσουμε και στην εφαρμογή της, απαιτούνται ισχυρές ένοπλες δυνάμεις. Γι αυτό πρέπει άμεσα να γίνουν οι όποιες οικονομικές υπερβάσεις και να αποκατασταθεί η ποιοτική και ποσοτική ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο και τη Θράκη και να είστε όλοι σίγουροι ότι ο Ελληνικός Λαός αγόγγυστα θα δεχθεί τέτοιες θυσίες και θα τις επικροτήσει. Η πολιτική ηγεσία της χώρας ας εγκαταλείψει μια για πάντα το φοβικό σύνδρομο με το οποίο αντιμετωπίζει την Τουρκία και στις επιλογές της ας αντιγράφει τον αείμνηστο Τάσο Παπαδόπουλο.
Πολιτικός μηχανικός, τέως δήμαρχος Καλύμνιων
