Οι χαμηλοί τόνοι από τον Νίκο Μιχαλολιάκο, που δημιουργούν ερωτήματα ως προς τη σκοπιμότητά τους, και οι αποχωρήσεις στελεχών, που αφήνουν σαφείς αιχμές για σχέσεις του κόμματος με τον εφοπλιστή Μαρινάκη
Από τον
Ανδρέα Καψαμπέλη..
O λες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι συνεχίζει να διατηρεί τις δυνάμεις της σχεδόν στα ίδια επίπεδα. Η Χρυσή Αυγή παραμένει τρίτο κόμμα, ακόμη και τώρα, που η Δημοκρατική Συμπαράταξη επιχειρεί την ανασύνταξή της, συνενώνοντας κόμματα και ομάδες από τον χώρο της Κεντροαριστεράς. Το αξιοσημείωτο μάλιστα είναι ότι η απήχησή της στο εκλογικό σώμα παραμένει σταθερή, μολονότι εδώ και αρκετό καιρό δίνει την εντύπωση -για λόγους που δεν είναι απόλυτα ευκρινείς- ότι ως κόμμα έχει περιπέσει σε κατάσταση «νάρκης», η οποία τείνει να εξελιχθεί, εν όψει και της νέας πολιτικής περιόδου, σε «χειμερία»…
Η Χρυσή Αυγή, η οποία επί δεκαετίες ήταν καθηλωμένη σε αμελητέα ποσοστά, έκανε τη μεγάλη έκπληξη στις εκλογές του 2012, αξιοποιώντας την όξυνση της μνημονιακής κρίσης, αλλά και τη διαρκώς αυξανόμενη αποστροφή της κοινωνίας προς το μεταπολιτευτικό πολιτικό σκηνικό της χώρας. Ακόμη και η έναρξη της μεγάλης δικαστικής περιπέτειάς της, μετά τη δολοφονία Φύσσα και την προφυλάκιση σχεδόν του συνόλου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της, δεν μπόρεσε -παρά τις προβλέψεις, αλλά και τις επιδιώξεις ορισμένων- να κάμψει την επιρροή της. Αντιθέτως, φάνηκε μια σταθεροποίηση στα επίπεδα του 7%. «Πακτώσαμε», όπως είχε πει χαρακτηριστικά ο βουλευτής της Χρήστος Παππάς…
Ενώ λοιπόν αναμενόταν ότι αυτή η σταθεροποίηση θα αξιοποιηθεί ως αφετηρία για περαιτέρω ενίσχυση των δυνάμεών της, το τελευταίο διάστημα παρατηρείται -και σχολιάζεται ποικιλοτρόπως στα παρασκήνια- το αντίθετο. Η ηγεσία της Χρυσής Αυγής έχει χαμηλώσει αισθητά τους τόνους, ο ίδιος ο αρχηγός της Νίκος Μιχαλολιάκος έχει περιορίσει τις εμφανίσεις του, οι αποχωρήσεις ακόμη και βουλευτών συνεχίζονται, οι ψίθυροι εντείνονται και τα ερωτήματα για το «τι συμβαίνει με τη Χρυσή Αυγή» καθημερινώς πολλαπλασιάζονται.
Βεβαίως, ένα σταθερό επιχείρημα που διατυπώνεται είναι ότι τα μέσα ενημέρωσης την έχουν αποκλείσει και δεν την προβάλλουν. Ανάλογος όμως ήταν ο αποκλεισμός της και κατά το παρελθόν, αλλά αυτό δεν επηρέαζε αρνητικά την ανάληψη κομματικών και
κοινοβουλευτικών δραστηριοτήτων. Τώρα, η υποτονικότητα είναι εμφανής σε όλα τα επίπεδα. Από τους βουλευτές, η μόνη εξαίρεση εντοπίζεται στο πρόσωπο του Ηλία Κασιδιάρη, ο οποίος κρατά μονίμως ανεβασμένες τις... στροφές, ενώ την ίδια ώρα στους διαδρόμους επισημαίνεται το γεγονός ότι ο κ. Μιχαλολιάκος αποφεύγει να αξιοποιεί τις δυνατότητες που έχει ως αρχηγός κόμματος για να δίνει, όπως έκανε παλαιότερα, δυναμικό «παρών» στη Βουλή. Υπήρξαν μάλιστα κορυφαίες αναμετρήσεις των πολιτικών αρχηγών κατά τους προηγούμενους μήνες, όπου η παρουσία του πέρασε σχεδόν απαρατήρητη.
Καθώς μάλιστα η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση οδηγεί τον άξονα των κοινωνικών αξιών και αντιλήψεων σε σαφή μετατόπιση προς πιο παραδοσιακές κατευθύνσεις, οι σημερινές συνθήκες θεωρούνται από πολλούς ως οι πλέον κατάλληλες για την κλιμάκωση της αντιπολιτευτικής δράσης από ένα κόμμα όπως η Χρυσή Αυγή και την κάλυψη του «εκ δεξιών» χώρου, που εν πολλοίς αναζητεί έκφραση. Μη εκμεταλλευόμενη αυτό το κενό και τη συγκυρία των ανακατατάξεων -είτε σκοπίμως είτε όχι-, η Χρυσή Αυγή αφήνει το εκλογικό σώμα που βρίσκεται στην ευρύτερη σφαίρα επιρροής της και θέλει να «τιμωρήσει» τον ΣΥΡΙΖΑ (για την πολιτική του στα οικονομικά, αλλά και στα κοινωνικά θέματα) να μετεωρίζεται προς άλλους ισχυρούς πόλους της αντιπολίτευσης, της Ν.Δ. συμπεριλαμβανομένης. Κι αυτό γεννά τα ερωτήματα...
Οι απορίες ενισχύονται και από την αδράνεια με την οποία αντιμετωπίζονται οι αποχωρήσεις. Μετά τον βουλευτή Μεσσηνίας Δημήτρη Κουκούτση, ανεξαρτητοποιήθηκε προ μηνός και ο βουλευτής Ευβοίας Νίκος Μίχος, με μια σκληρή δήλωση στην οποία άφηνε σαφείς αιχμές για σχέσεις της ηγεσίας του κόμματος με «συμφέροντα» που τον ώθησαν σε αυτή την απόφαση. Μάλιστα, η αποχώρηση αυτή συνέπεσε -τουλάχιστον χρονικά- με την πλήρη ευθυγράμμιση της Χρυσής Αυγής με τη Νέα Δημοκρατία, μόλις την προηγούμενη ημέρα στη Βουλή, κατά τη συζήτηση και την ψηφοφορία σε βάρος του υπουργού Εθνικής Αμυνας Πάνου Καμμένου, προκειμένου να συσταθεί Εξεταστική Επιτροπή με αφορμή την υπόθεση του «Noor 1».
Ακόμη πιο σαφείς υπαινιγμούς έκανε αποχωρώντας, προ περίπου δύο εβδομάδων, ένα άλλο υψηλόβαθμο κομματικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής. Υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης στα Χανιά, ο Δημήτρης Σταθάκης απευθυνόμενος στον Νίκο Μιχαλολιάκο έγραψε σε ανάρτησή του: «Αρχηγέ… Με τον Μαρινάκη… την Ντόρα και το Μητσοτακέικο Αυγή… Χρυσή για την Πατρίδα μας μην περιμένεις. Κρίμα… για τα όνειρα που κάηκαν...» Μια δεύτερη αποστροφή του λόγου του ήταν ακόμη πιο δηκτική. «Για τα μάτια του Μαρινάκη ξεσπάθωσε ο Λαγός… Μπορεί να είμαστε αφελείς και επιπόλαιοι… αλλά χρήσιμοι ηλίθιοι όχι…» ξιφούλκησε, αναφερόμενος στην ίδια συζήτηση για την Εξεταστική Επιτροπή στη Βουλή, όπου ο βουλευτής Γιάννης Λαγός ως εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής (και με απόντα τον κ. Μιχαλολιάκο) είχε, εκτός των άλλων, ισχυριστεί ότι ο κ. Καμμένος «το μόνο που ήθελε ήταν να βάλει φυλακή τον Μαρινάκη…».
Οι βολές από τον Πειραιώς Σεραφείμ και η δίκη!
Από τον Πειραιά προστέθηκε αυτές τις ημέρες κι ένα διαφορετικό κομμάτι στο παζλ. Ο μητροπολίτης κ. Σεραφείμ εμφανίστηκε να συμβάλλει στην αποδυνάμωση της Χρυσής Αυγής με μια επιθετική δήλωση: Συνέδεσε τον Νίκο Μιχαλολιάκο με τους ύμνους των σατανιστών (και δη του Aleister Crowley και του ερμητικού τάγματος «Χρυσή Αυγή»!), από τους οποίους είναι εμπνευσμένη η θεατρική παράσταση «Η ώρα του Διαβόλου», που παίζεται αυτόν τον καιρό στη Θεσσαλονίκη, προκαλώντας μεγάλες αντιδράσεις...
Αυτό που σίγουρα δεν υποτιμάται, όσον αφορά τον τρόπο δράσης της ηγεσίας και των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, είναι η αγωνία για την έκβαση της δίκης τους, η οποία πάντως προχωρά με πολύ αργό ρυθμό. Και καθώς η ολοκλήρωσή της υπολογίζεται για μετά τις εκλογές, αποδίδεται -εν όψει της μείζονος σημασίας των συσχετισμών στην επόμενη Βουλή- δευτερεύουσα βαρύτητα στο αν το δικό της ποσοστό θα χρειαστεί να παραμείνει ή να «καθηλωθεί» εκουσίως κι άλλο...
Από τον
Ανδρέα Καψαμπέλη..
O λες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι συνεχίζει να διατηρεί τις δυνάμεις της σχεδόν στα ίδια επίπεδα. Η Χρυσή Αυγή παραμένει τρίτο κόμμα, ακόμη και τώρα, που η Δημοκρατική Συμπαράταξη επιχειρεί την ανασύνταξή της, συνενώνοντας κόμματα και ομάδες από τον χώρο της Κεντροαριστεράς. Το αξιοσημείωτο μάλιστα είναι ότι η απήχησή της στο εκλογικό σώμα παραμένει σταθερή, μολονότι εδώ και αρκετό καιρό δίνει την εντύπωση -για λόγους που δεν είναι απόλυτα ευκρινείς- ότι ως κόμμα έχει περιπέσει σε κατάσταση «νάρκης», η οποία τείνει να εξελιχθεί, εν όψει και της νέας πολιτικής περιόδου, σε «χειμερία»…
Η Χρυσή Αυγή, η οποία επί δεκαετίες ήταν καθηλωμένη σε αμελητέα ποσοστά, έκανε τη μεγάλη έκπληξη στις εκλογές του 2012, αξιοποιώντας την όξυνση της μνημονιακής κρίσης, αλλά και τη διαρκώς αυξανόμενη αποστροφή της κοινωνίας προς το μεταπολιτευτικό πολιτικό σκηνικό της χώρας. Ακόμη και η έναρξη της μεγάλης δικαστικής περιπέτειάς της, μετά τη δολοφονία Φύσσα και την προφυλάκιση σχεδόν του συνόλου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της, δεν μπόρεσε -παρά τις προβλέψεις, αλλά και τις επιδιώξεις ορισμένων- να κάμψει την επιρροή της. Αντιθέτως, φάνηκε μια σταθεροποίηση στα επίπεδα του 7%. «Πακτώσαμε», όπως είχε πει χαρακτηριστικά ο βουλευτής της Χρήστος Παππάς…
Ενώ λοιπόν αναμενόταν ότι αυτή η σταθεροποίηση θα αξιοποιηθεί ως αφετηρία για περαιτέρω ενίσχυση των δυνάμεών της, το τελευταίο διάστημα παρατηρείται -και σχολιάζεται ποικιλοτρόπως στα παρασκήνια- το αντίθετο. Η ηγεσία της Χρυσής Αυγής έχει χαμηλώσει αισθητά τους τόνους, ο ίδιος ο αρχηγός της Νίκος Μιχαλολιάκος έχει περιορίσει τις εμφανίσεις του, οι αποχωρήσεις ακόμη και βουλευτών συνεχίζονται, οι ψίθυροι εντείνονται και τα ερωτήματα για το «τι συμβαίνει με τη Χρυσή Αυγή» καθημερινώς πολλαπλασιάζονται.
Βεβαίως, ένα σταθερό επιχείρημα που διατυπώνεται είναι ότι τα μέσα ενημέρωσης την έχουν αποκλείσει και δεν την προβάλλουν. Ανάλογος όμως ήταν ο αποκλεισμός της και κατά το παρελθόν, αλλά αυτό δεν επηρέαζε αρνητικά την ανάληψη κομματικών και
κοινοβουλευτικών δραστηριοτήτων. Τώρα, η υποτονικότητα είναι εμφανής σε όλα τα επίπεδα. Από τους βουλευτές, η μόνη εξαίρεση εντοπίζεται στο πρόσωπο του Ηλία Κασιδιάρη, ο οποίος κρατά μονίμως ανεβασμένες τις... στροφές, ενώ την ίδια ώρα στους διαδρόμους επισημαίνεται το γεγονός ότι ο κ. Μιχαλολιάκος αποφεύγει να αξιοποιεί τις δυνατότητες που έχει ως αρχηγός κόμματος για να δίνει, όπως έκανε παλαιότερα, δυναμικό «παρών» στη Βουλή. Υπήρξαν μάλιστα κορυφαίες αναμετρήσεις των πολιτικών αρχηγών κατά τους προηγούμενους μήνες, όπου η παρουσία του πέρασε σχεδόν απαρατήρητη.
Καθώς μάλιστα η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση οδηγεί τον άξονα των κοινωνικών αξιών και αντιλήψεων σε σαφή μετατόπιση προς πιο παραδοσιακές κατευθύνσεις, οι σημερινές συνθήκες θεωρούνται από πολλούς ως οι πλέον κατάλληλες για την κλιμάκωση της αντιπολιτευτικής δράσης από ένα κόμμα όπως η Χρυσή Αυγή και την κάλυψη του «εκ δεξιών» χώρου, που εν πολλοίς αναζητεί έκφραση. Μη εκμεταλλευόμενη αυτό το κενό και τη συγκυρία των ανακατατάξεων -είτε σκοπίμως είτε όχι-, η Χρυσή Αυγή αφήνει το εκλογικό σώμα που βρίσκεται στην ευρύτερη σφαίρα επιρροής της και θέλει να «τιμωρήσει» τον ΣΥΡΙΖΑ (για την πολιτική του στα οικονομικά, αλλά και στα κοινωνικά θέματα) να μετεωρίζεται προς άλλους ισχυρούς πόλους της αντιπολίτευσης, της Ν.Δ. συμπεριλαμβανομένης. Κι αυτό γεννά τα ερωτήματα...
Οι απορίες ενισχύονται και από την αδράνεια με την οποία αντιμετωπίζονται οι αποχωρήσεις. Μετά τον βουλευτή Μεσσηνίας Δημήτρη Κουκούτση, ανεξαρτητοποιήθηκε προ μηνός και ο βουλευτής Ευβοίας Νίκος Μίχος, με μια σκληρή δήλωση στην οποία άφηνε σαφείς αιχμές για σχέσεις της ηγεσίας του κόμματος με «συμφέροντα» που τον ώθησαν σε αυτή την απόφαση. Μάλιστα, η αποχώρηση αυτή συνέπεσε -τουλάχιστον χρονικά- με την πλήρη ευθυγράμμιση της Χρυσής Αυγής με τη Νέα Δημοκρατία, μόλις την προηγούμενη ημέρα στη Βουλή, κατά τη συζήτηση και την ψηφοφορία σε βάρος του υπουργού Εθνικής Αμυνας Πάνου Καμμένου, προκειμένου να συσταθεί Εξεταστική Επιτροπή με αφορμή την υπόθεση του «Noor 1».
Ακόμη πιο σαφείς υπαινιγμούς έκανε αποχωρώντας, προ περίπου δύο εβδομάδων, ένα άλλο υψηλόβαθμο κομματικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής. Υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης στα Χανιά, ο Δημήτρης Σταθάκης απευθυνόμενος στον Νίκο Μιχαλολιάκο έγραψε σε ανάρτησή του: «Αρχηγέ… Με τον Μαρινάκη… την Ντόρα και το Μητσοτακέικο Αυγή… Χρυσή για την Πατρίδα μας μην περιμένεις. Κρίμα… για τα όνειρα που κάηκαν...» Μια δεύτερη αποστροφή του λόγου του ήταν ακόμη πιο δηκτική. «Για τα μάτια του Μαρινάκη ξεσπάθωσε ο Λαγός… Μπορεί να είμαστε αφελείς και επιπόλαιοι… αλλά χρήσιμοι ηλίθιοι όχι…» ξιφούλκησε, αναφερόμενος στην ίδια συζήτηση για την Εξεταστική Επιτροπή στη Βουλή, όπου ο βουλευτής Γιάννης Λαγός ως εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής (και με απόντα τον κ. Μιχαλολιάκο) είχε, εκτός των άλλων, ισχυριστεί ότι ο κ. Καμμένος «το μόνο που ήθελε ήταν να βάλει φυλακή τον Μαρινάκη…».
Οι βολές από τον Πειραιώς Σεραφείμ και η δίκη!
Από τον Πειραιά προστέθηκε αυτές τις ημέρες κι ένα διαφορετικό κομμάτι στο παζλ. Ο μητροπολίτης κ. Σεραφείμ εμφανίστηκε να συμβάλλει στην αποδυνάμωση της Χρυσής Αυγής με μια επιθετική δήλωση: Συνέδεσε τον Νίκο Μιχαλολιάκο με τους ύμνους των σατανιστών (και δη του Aleister Crowley και του ερμητικού τάγματος «Χρυσή Αυγή»!), από τους οποίους είναι εμπνευσμένη η θεατρική παράσταση «Η ώρα του Διαβόλου», που παίζεται αυτόν τον καιρό στη Θεσσαλονίκη, προκαλώντας μεγάλες αντιδράσεις...
Αυτό που σίγουρα δεν υποτιμάται, όσον αφορά τον τρόπο δράσης της ηγεσίας και των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, είναι η αγωνία για την έκβαση της δίκης τους, η οποία πάντως προχωρά με πολύ αργό ρυθμό. Και καθώς η ολοκλήρωσή της υπολογίζεται για μετά τις εκλογές, αποδίδεται -εν όψει της μείζονος σημασίας των συσχετισμών στην επόμενη Βουλή- δευτερεύουσα βαρύτητα στο αν το δικό της ποσοστό θα χρειαστεί να παραμείνει ή να «καθηλωθεί» εκουσίως κι άλλο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου