Μετά από την «ηχηρή» συγχώνευση των ομίλων Σκλαβενίτη και Μαρινόπουλου το προηγούμενο χρονικό διάστημα, παλιότερα το λουκέτο της Ατλάντικ, τώρα έσκασε η πρόσφατη συμφωνία εξαγοράς της Προμηθευτικής που ανήκε στην ομάδα του ΕΛΟΜΑΣ από τη Μασούτης και ο κατάλογος των εξαγορών και των συγχωνεύσεων παραμένει ανοικτός ακόμη.
Επίσης παρατηρούμε ότι για να ενισχύσουν οι διάφορες επιχειρήσεις τα μερίδιά τους ανοίγουν σε γειτονιές όλο και νέα καταστήματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για την περιοχή μας αποτελεί ο Παπαδόπουλος που άνοιξε νέο κατάστημα πριν λίγες μέρες.
Οι σημαντικές αυτές ανακατατάξεις ανάμεσα στις αλυσίδες των super markets και γενικότερα στο κλάδο του εμπορίου είτε λόγω του ανταγωνισμού των επιχειρηματικών ομίλων, είτε λόγω διαφορετικών επιλογών και επενδύσεων που καθορίζονται από νέα πεδία κερδοφορίας που προσβλέπουν τα αφεντικά, επηρεάζουν τις μικρού και μικρομεσαίου δυναμικού αντίστοιχες επιχειρήσεις. Η διαδικασία της συγκέντρωσης του κλάδου δεν είναι κάτι το πρωτόγνωρο αφού είναι το αποτέλεσμα της οικονομίας που κίνητρο έχει το κέρδος και επιταχύνεται ιδιαίτερα στη φάση της καπιταλιστικής κρίσης.
Όλες αυτές οι εξελίξεις κάθε άλλο παρά θετικές επιπτώσεις φέρνουν στους εργαζόμενους. Η εντατικοποίηση της εργασίας, τα εργατικά ατυχήματα, η δουλειά τις Κυριακές, οι απλήρωτες υπερωρίες, ο μισθολογικός διαχωρισμός σε παλιούς και νέους συναδέλφους, με αρκετούς συναδέλφους να παίρνουν μισθό χαρτζιλίκι είναι ένα μικρό δείγμα των όσων βιώνουν στην καθημερινότητά τους οι εργαζόμενοι. Ακόμη και το διάλειμμα είναι υπό διαπραγμάτευση.
Ταυτόχρονα οι θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης όλο και περιορίζονται αφού αντικαθίστανται είτε με ελαστικές μορφές απασχόλησης συνήθως με 4ωρες συμβάσεις, είτε με εκ περιτροπής εργασία, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σήμερα εργαζόμενοι στον κλάδο με 180-200 ευρώ μηνιαίο μισθό.
Οι γονείς, ιδιαίτερα οι μητέρες, με δυσκολία προσπαθούν να μεγαλώσουν τα παιδιά. Η καθημερινότητα είναι γεμάτη με τρέξιμο από γιαγιά σε γιαγιά γιατί δεν υπάρχει ούτε χρόνος, ούτε κρατική μέριμνα. Ούτε κουβέντα για συμμετοχή στον αθλητισμό, τον πολιτισμό, τις διακοπές, άλλες εκδηλώσεις. Οι ανάγκες αυτές ουσιαστικά αποτελούν πολυτέλεια και είναι για λίγους.
Τελικά αυτό που κάνει η μεγαλοεργοδοσία είναι να παίρνει όποιο μέτρο μπορεί για να αυξήσει τα κέρδη της, αξιοποιώντας όλο το νομοθετικό οπλοστάσιο που έχει διαμορφωθεί τόσο από την σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όσο και από τις προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για την περιοχή μας απoτελούν τα Market IN που για να διαφυλάξει τα «προσδοκώμενα κέρδη» του δεν προχωρεί την υλοποίηση 3 δικαστικών αποφάσεων που αφορούν την επαναπρόσληψη των εργαζόμενων που δεν έχει πάρει ακόμη στην δουλειά.
Η όποια διαφοροποίηση εργασιακών σχέσεων που μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στις αλυσίδες των super markets είναι προσωρινή και αξιοποιείται από την εργοδοσία για την ανάπτυξη του ανταγωνισμού μεταξύ των εργαζομένων, για την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για την περιοχή μας αποτελεί η περίπτωση Παπαγεωργίου που προχώρησε πρόσφατα σε μείωση μισθών.
Όλα τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα σύμφωνα με δημοσιοποιημένα στοιχεία οι πωλήσεις στις αλυσίδες σούπερ μάρκετ στην ηπειρωτική Ελλάδα κατά το πρώτο πεντάμηνο του 2018 να αυξηθούν κατά 4,6% σε σύγκριση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Το 2017 συνολικά οι πωλήσεις των σούπερ μάρκετ είχαν κλείσει με αύξηση 2,3% σε σύγκριση με το 2016.
Η όποια «ανάπτυξη» επομένως με κίνητρο το κέρδος που επικαλούνται αστική κυβέρνηση και αστική αντιπολίτευση πατάει πάνω στην εξασφάλιση φθηνότερης εργατική δύναμης, στο τσάκισμα όσων εργατικών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων έχουν απομείνει όρθια από την διαρκή και ολομέτωπη επίθεση κυβερνήσεων-εργοδοσίας-ΕΕ όπως η κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας.
Σοβαρές είναι και οι ευθύνες της πλειοψηφίας της ΟΙΥΕ (ΣΥΡΙΖΑ/ΛΑΕ-ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ), για την διαμόρφωση αυτών των απαράδεκτων εργασιακών σχέσεων που επικρατούν στα super markets και γενικότερα στο κλάδο εμπορίου. Με την ψευδεπίγραφη αντιμνημονιακή γραμμή που επικαλούνταν τα προηγούμενα χρόνια, απέκρυψε την μεγαλοεργοδοσία που είναι η μόνη κερδισμένη από τις αντεργατικές πολιτικές. Την μεγαλοεργοδοσία η οποία βοήθησε πολύπλευρα για να διατηρηθεί η συγκεκριμένη πλειοψηφία στα όργανα της Ομοσπονδίας. Η γραμμή στήριξης της ανταγωνιστικότητας-επιχειρηματικότητας που έχει η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ το μόνο που κάνει είναι να συμβάλλει στην ενσωμάτωση των εργαζόμενων στην κυρίαρχη αστική πολιτική κυρίως μέσω των ελπίδων-αυταπατών που καλλιεργεί με το επιχείρημα ότι αν αυξηθούν τα κέρδη θα ανοίξουν θέσεις εργασίας και θα καλυφθούν οι ανάγκες των εργαζόμενων. Τώρα η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ μπροστά στον εργασιακό μεσαίωνα που έχει συμβάλει να δημιουργηθεί, συμπεριφέρεται προπαγανδιστικά σαν εξαπατημένη «θλιμμένη χήρα». Για παράδειγμα αποφασίζει για απεργία διαρκείας από τον ΜΑΗ ως τον Οκτώβρη χωρίς να έχει πάρει κανένα μέτρο προετοιμασίας της απεργίας, δεν έχουν βγάλει μια αφίσα, μια ανακοίνωση, δεν έχουν πραγματοποιήσει ούτε καν για τους τύπους μια απεργιακή συγκέντρωση παρ΄όλο που έχουν περάσει αρκετές Κυριακές από την αντίστοιχη απόφαση. Αυτό που κάνουν είναι να λερώνουν και να αποδυναμώνουν το ισχυρότερο όπλο των εργαζόμενων την απεργία, το εκφυλίζουν.
Είναι οι ίδιες δυνάμεις που στην πρόταση για απεργία απέναντι στα μέτρα της κυβέρνησης τον Γενάρη που εμπεριείχαν το χτύπημα στις συνδικαλιστικές ελευθερίες και την απεργία, σφύριζαν αδιάφορα, μιλούσαν για μορφή πάλης που «έχει φάει τα ψωμιά της». Η αθλιότητα και ο τυχοδιωκτισμός τους, έχουν ξεπεράσει κάθε όριο.
Καλούμε τους συναδέλφους στο εμπόριο να δυναμώσουν τις εστίες αγώνα σε χώρους δουλειάς. Να δυναμώσει η αγωνιστική στάση απέναντι σε αποφάσεις της εργοδοσίας που τους καλούν να εργάζονται με μειωμένους μισθούς, να εργάζονται και τις Κυριακές. Να μην ξεγελαστούν από πρόσκαιρες αποφάσεις επιχειρηματικών ομίλων που για λόγους ανταγωνισμού επιλέγουν αυτήν την περίοδο να μην προχωρούν σε άνοιγμα των καταστημάτων τους, τις Κυριακές. Το κυνήγι των κερδών τους είναι το μοναδικό που τους καίει και τους ενδιαφέρει. Δε χαράσσουν την τακτική τους με βάση τα εργατικά συμφέροντα.
Καλούμε τους συναδέλφους με την πείρα που έχουν αποκτήσει να κατανοήσουν ότι όσο χαμηλώνουμε τον πήχη των απαιτήσεων και δεν οργανώνουμε τον αγώνα με αιτήματα που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες μας, η επίθεση της εργοδοσίας θα εντείνεται καθημερινά.
Καλούμε τους συναδέλφους να κάνουν το βήμα, να μετατρέψουν την οργή και αγανάκτηση σε οργανωμένη ταξική πάλη. Να συσπειρωθούν στο κλαδικό σωματείο Εμποροϋπαλλήλων να ενισχύσουν τη δράση του που βρίσκεται σε σύγκρουση με τη γραμμή της πλειοψηφίας της ΟΙΥΕ.
Το κλαδικό σωματείο Εμποροϋπαλλήλων του Νομού υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων του κλάδου κόντρα στα συμφέροντα της μεγαλοεργοδοσίας, προβάλλει την αναγκαιότητα κοινού αγωνιστικού βηματισμού με άλλα τμήματα της εργατικής τάξης, αλλά και των φτωχών αυτοαπασχολούμενων τόσο του κλάδου όσο και γενικότερα. Συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ, αποτελεί βασικό στήριγμα του Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων και οργανώνει την πάλη βάζοντας μπροστά τις ανάγκες των εργαζόμενων και όχι τα κέρδη της μεγαλεργοδοσίας.
Οργανώνουμε την πάλη με τα δικά μας αιτήματα και τις δικές μας σημαίες!
–Καμία μείωση μισθών
–Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας. Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά. Υπερασπίζουμε την Κυριακή ως υποχρεωτική αργία για όλα τα καταστήματα
–Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι και οι διατάξεις που απελευθερώνουν το ωράριο.
–Κατάργηση των αντεργατικών-αντιλαϊκών νόμων των μνημονίων που τσακίζουν τις εργασιακές σχέσεις, μειώνουν τους μισθούς με τη διάλυση των ΣΣΕ για τους εμποροϋπάλληλους.
–Κανένας εργαζόμενος κάτω από 751 ευρώ!
–Κάτω τα χέρια σας από τις Κυριακές, δούλοι δε θα γίνουμε στις πολυεθνικές!
Επίσης παρατηρούμε ότι για να ενισχύσουν οι διάφορες επιχειρήσεις τα μερίδιά τους ανοίγουν σε γειτονιές όλο και νέα καταστήματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για την περιοχή μας αποτελεί ο Παπαδόπουλος που άνοιξε νέο κατάστημα πριν λίγες μέρες.
Οι σημαντικές αυτές ανακατατάξεις ανάμεσα στις αλυσίδες των super markets και γενικότερα στο κλάδο του εμπορίου είτε λόγω του ανταγωνισμού των επιχειρηματικών ομίλων, είτε λόγω διαφορετικών επιλογών και επενδύσεων που καθορίζονται από νέα πεδία κερδοφορίας που προσβλέπουν τα αφεντικά, επηρεάζουν τις μικρού και μικρομεσαίου δυναμικού αντίστοιχες επιχειρήσεις. Η διαδικασία της συγκέντρωσης του κλάδου δεν είναι κάτι το πρωτόγνωρο αφού είναι το αποτέλεσμα της οικονομίας που κίνητρο έχει το κέρδος και επιταχύνεται ιδιαίτερα στη φάση της καπιταλιστικής κρίσης.
Όλες αυτές οι εξελίξεις κάθε άλλο παρά θετικές επιπτώσεις φέρνουν στους εργαζόμενους. Η εντατικοποίηση της εργασίας, τα εργατικά ατυχήματα, η δουλειά τις Κυριακές, οι απλήρωτες υπερωρίες, ο μισθολογικός διαχωρισμός σε παλιούς και νέους συναδέλφους, με αρκετούς συναδέλφους να παίρνουν μισθό χαρτζιλίκι είναι ένα μικρό δείγμα των όσων βιώνουν στην καθημερινότητά τους οι εργαζόμενοι. Ακόμη και το διάλειμμα είναι υπό διαπραγμάτευση.
Ταυτόχρονα οι θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης όλο και περιορίζονται αφού αντικαθίστανται είτε με ελαστικές μορφές απασχόλησης συνήθως με 4ωρες συμβάσεις, είτε με εκ περιτροπής εργασία, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σήμερα εργαζόμενοι στον κλάδο με 180-200 ευρώ μηνιαίο μισθό.
Οι γονείς, ιδιαίτερα οι μητέρες, με δυσκολία προσπαθούν να μεγαλώσουν τα παιδιά. Η καθημερινότητα είναι γεμάτη με τρέξιμο από γιαγιά σε γιαγιά γιατί δεν υπάρχει ούτε χρόνος, ούτε κρατική μέριμνα. Ούτε κουβέντα για συμμετοχή στον αθλητισμό, τον πολιτισμό, τις διακοπές, άλλες εκδηλώσεις. Οι ανάγκες αυτές ουσιαστικά αποτελούν πολυτέλεια και είναι για λίγους.
Τελικά αυτό που κάνει η μεγαλοεργοδοσία είναι να παίρνει όποιο μέτρο μπορεί για να αυξήσει τα κέρδη της, αξιοποιώντας όλο το νομοθετικό οπλοστάσιο που έχει διαμορφωθεί τόσο από την σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όσο και από τις προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για την περιοχή μας απoτελούν τα Market IN που για να διαφυλάξει τα «προσδοκώμενα κέρδη» του δεν προχωρεί την υλοποίηση 3 δικαστικών αποφάσεων που αφορούν την επαναπρόσληψη των εργαζόμενων που δεν έχει πάρει ακόμη στην δουλειά.
Η όποια διαφοροποίηση εργασιακών σχέσεων που μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στις αλυσίδες των super markets είναι προσωρινή και αξιοποιείται από την εργοδοσία για την ανάπτυξη του ανταγωνισμού μεταξύ των εργαζομένων, για την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για την περιοχή μας αποτελεί η περίπτωση Παπαγεωργίου που προχώρησε πρόσφατα σε μείωση μισθών.
Όλα τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα σύμφωνα με δημοσιοποιημένα στοιχεία οι πωλήσεις στις αλυσίδες σούπερ μάρκετ στην ηπειρωτική Ελλάδα κατά το πρώτο πεντάμηνο του 2018 να αυξηθούν κατά 4,6% σε σύγκριση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Το 2017 συνολικά οι πωλήσεις των σούπερ μάρκετ είχαν κλείσει με αύξηση 2,3% σε σύγκριση με το 2016.
Η όποια «ανάπτυξη» επομένως με κίνητρο το κέρδος που επικαλούνται αστική κυβέρνηση και αστική αντιπολίτευση πατάει πάνω στην εξασφάλιση φθηνότερης εργατική δύναμης, στο τσάκισμα όσων εργατικών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων έχουν απομείνει όρθια από την διαρκή και ολομέτωπη επίθεση κυβερνήσεων-εργοδοσίας-ΕΕ όπως η κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας.
Σοβαρές είναι και οι ευθύνες της πλειοψηφίας της ΟΙΥΕ (ΣΥΡΙΖΑ/ΛΑΕ-ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ), για την διαμόρφωση αυτών των απαράδεκτων εργασιακών σχέσεων που επικρατούν στα super markets και γενικότερα στο κλάδο εμπορίου. Με την ψευδεπίγραφη αντιμνημονιακή γραμμή που επικαλούνταν τα προηγούμενα χρόνια, απέκρυψε την μεγαλοεργοδοσία που είναι η μόνη κερδισμένη από τις αντεργατικές πολιτικές. Την μεγαλοεργοδοσία η οποία βοήθησε πολύπλευρα για να διατηρηθεί η συγκεκριμένη πλειοψηφία στα όργανα της Ομοσπονδίας. Η γραμμή στήριξης της ανταγωνιστικότητας-επιχειρηματικότητας που έχει η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ το μόνο που κάνει είναι να συμβάλλει στην ενσωμάτωση των εργαζόμενων στην κυρίαρχη αστική πολιτική κυρίως μέσω των ελπίδων-αυταπατών που καλλιεργεί με το επιχείρημα ότι αν αυξηθούν τα κέρδη θα ανοίξουν θέσεις εργασίας και θα καλυφθούν οι ανάγκες των εργαζόμενων. Τώρα η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ μπροστά στον εργασιακό μεσαίωνα που έχει συμβάλει να δημιουργηθεί, συμπεριφέρεται προπαγανδιστικά σαν εξαπατημένη «θλιμμένη χήρα». Για παράδειγμα αποφασίζει για απεργία διαρκείας από τον ΜΑΗ ως τον Οκτώβρη χωρίς να έχει πάρει κανένα μέτρο προετοιμασίας της απεργίας, δεν έχουν βγάλει μια αφίσα, μια ανακοίνωση, δεν έχουν πραγματοποιήσει ούτε καν για τους τύπους μια απεργιακή συγκέντρωση παρ΄όλο που έχουν περάσει αρκετές Κυριακές από την αντίστοιχη απόφαση. Αυτό που κάνουν είναι να λερώνουν και να αποδυναμώνουν το ισχυρότερο όπλο των εργαζόμενων την απεργία, το εκφυλίζουν.
Είναι οι ίδιες δυνάμεις που στην πρόταση για απεργία απέναντι στα μέτρα της κυβέρνησης τον Γενάρη που εμπεριείχαν το χτύπημα στις συνδικαλιστικές ελευθερίες και την απεργία, σφύριζαν αδιάφορα, μιλούσαν για μορφή πάλης που «έχει φάει τα ψωμιά της». Η αθλιότητα και ο τυχοδιωκτισμός τους, έχουν ξεπεράσει κάθε όριο.
Καλούμε τους συναδέλφους στο εμπόριο να δυναμώσουν τις εστίες αγώνα σε χώρους δουλειάς. Να δυναμώσει η αγωνιστική στάση απέναντι σε αποφάσεις της εργοδοσίας που τους καλούν να εργάζονται με μειωμένους μισθούς, να εργάζονται και τις Κυριακές. Να μην ξεγελαστούν από πρόσκαιρες αποφάσεις επιχειρηματικών ομίλων που για λόγους ανταγωνισμού επιλέγουν αυτήν την περίοδο να μην προχωρούν σε άνοιγμα των καταστημάτων τους, τις Κυριακές. Το κυνήγι των κερδών τους είναι το μοναδικό που τους καίει και τους ενδιαφέρει. Δε χαράσσουν την τακτική τους με βάση τα εργατικά συμφέροντα.
Καλούμε τους συναδέλφους με την πείρα που έχουν αποκτήσει να κατανοήσουν ότι όσο χαμηλώνουμε τον πήχη των απαιτήσεων και δεν οργανώνουμε τον αγώνα με αιτήματα που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες μας, η επίθεση της εργοδοσίας θα εντείνεται καθημερινά.
Καλούμε τους συναδέλφους να κάνουν το βήμα, να μετατρέψουν την οργή και αγανάκτηση σε οργανωμένη ταξική πάλη. Να συσπειρωθούν στο κλαδικό σωματείο Εμποροϋπαλλήλων να ενισχύσουν τη δράση του που βρίσκεται σε σύγκρουση με τη γραμμή της πλειοψηφίας της ΟΙΥΕ.
Το κλαδικό σωματείο Εμποροϋπαλλήλων του Νομού υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων του κλάδου κόντρα στα συμφέροντα της μεγαλοεργοδοσίας, προβάλλει την αναγκαιότητα κοινού αγωνιστικού βηματισμού με άλλα τμήματα της εργατικής τάξης, αλλά και των φτωχών αυτοαπασχολούμενων τόσο του κλάδου όσο και γενικότερα. Συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ, αποτελεί βασικό στήριγμα του Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων και οργανώνει την πάλη βάζοντας μπροστά τις ανάγκες των εργαζόμενων και όχι τα κέρδη της μεγαλεργοδοσίας.
Οργανώνουμε την πάλη με τα δικά μας αιτήματα και τις δικές μας σημαίες!
–Καμία μείωση μισθών
–Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας. Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά. Υπερασπίζουμε την Κυριακή ως υποχρεωτική αργία για όλα τα καταστήματα
–Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι και οι διατάξεις που απελευθερώνουν το ωράριο.
–Κατάργηση των αντεργατικών-αντιλαϊκών νόμων των μνημονίων που τσακίζουν τις εργασιακές σχέσεις, μειώνουν τους μισθούς με τη διάλυση των ΣΣΕ για τους εμποροϋπάλληλους.
–Κανένας εργαζόμενος κάτω από 751 ευρώ!
–Κάτω τα χέρια σας από τις Κυριακές, δούλοι δε θα γίνουμε στις πολυεθνικές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου