Ο Paolo Coelho μάς έχει συμβουλέψει «Όταν λες «ναι» στους άλλους, βεβαιώσου ότι δεν λες «όχι» σε εσένα» και είναι δύσκολο να διαφωνήσουμε με αυτή την οπτική του. Όταν λέμε «όχι» στον εαυτό
μας, αντί να νιώθουμε γεμάτοι, χαρούμενοι και ευγνώμονες, πιθανώς να νιώσουμε μουδιασμένοι και άδειοι· η επίδραση που έχει η άρνηση στις επιθυμίες μας μπορεί να είναι φοβερή.
Πράγματι, το να προσπαθούμε να ικανοποιούμε τους πάντες μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε ότι πνιγόμαστε και φυσικά αυτό είναι ψυχικά εξουθενωτικό· αυτό ακριβώς συμβαίνει όταν είστε υπερβολικά καλοί, πιστοί, φροντιστικοί και ευγενικοί. Οι άνθρωποι χρειαζόμαστε χρόνο και όρια, για να επαναφορτίζουμε τις μπαταρίες μας.
Για να μπορέσετε να εκπληρώνετε την «επαναφόρτιση» και αναζωογόνηση αυτή, κάντε μια συνειδητή προσπάθεια να ξεκινήσετε και να διατηρήσετε διάφορα χόμπι, απομονωθείτε λίγο από τους άλλους και ξεκουραστείτε, γράψτε για τα συναισθήματά σας και αποφορτιστείτε κάνοντας κάτι διασκεδαστικό.
Βέβαια, όλα αυτά είναι λίγο δυσκολότερα στην πράξη, αλλά αν αφοσιωθείτε σε τέτοιους στόχους, θα ωφεληθείτε παραπάνω απ’ όσο φαντάζεστε. Στην αρχή μπορεί να νιώσετε δυσανασχέτηση, αλλά αυτές οι εναλλακτικές δραστηριότητες μπορούν στη συνέχεια να σας επιτρέψουν να βοηθήσετε, να στηρίξετε, να σώσετε τον εαυτό σας. Για να το θέσουμε κι αλλιώς, αυτές οι κινήσεις θα ικανοποιήσουν ΕΣΑΣ ασχέτως του αν έμμεσα θα ικανοποιήσουν και τους γύρω σας.
Τι θα συμβεί όμως αν συνεχίσουμε να σπαταλάμε όλη μας την ενέργεια, ικανοποιώντας μονίμως και αποκλειστικά τους άλλους;
1. Θα χάσουμε τον εαυτό μας
Αν βυθιστείτε σε αυτή τη συνήθεια, στο τέλος αυτό θα γίνει το κυριότερο χαρακτηριστικό σας. Αυτό μπορεί να μη φανεί άσχημο στην αρχή, αλλά σκεφτείτε το: στην ουσία θα είστε ένα διαφορετικό άτομο, καταπιέζοντας τον πραγματικό σας εαυτό.
2. Θα νιώθουμε ότι δεν αγαπιόμαστε αρκετά από τους άλλους
Αν βοηθάτε υπερβολικά πολύ τους άλλους, ειρωνικά, θα σας είναι δύσκολο να βρίσκετε τη στήριξη που χρειάζεστε για να βοηθήσετε τον εαυτό σας. Και αυτό γιατί οι περισσότεροι δεν θα σκεφτούν καν ότι χρειάζεστε εσείς βοήθεια σε κάτι (γιατί θα είστε πάντα παρόντες και μόνο για τους άλλους). Οπότε οι δικές σας ανάγκες θα αγνοούνται, ακόμα κι αν εσείς τις δείχνετε άμεσα.
3. Θα δημιουργούμε συνεχώς αλληλεξαρτήσεις
Ο κόσμος θα αρχίζει να εξαρτάται τόσο πολύ από εσάς, που θα γίνετε το μόνο στήριγμά τους και αν κάποια στιγμή δεν εμφανιστείτε, τότε τα σχέδια και η ζωή τους θα διαταραχθούν σοβαρά. Αυτό πρέπει να το γνωρίζετε, ώστε να μπορείτε να διατηρείτε τα απαραίτητα όρια.
4. Θα είμαστε ευάλωτοι
Αν προσπαθείτε να ικανοποιείτε συνεχώς τους άλλους, θα γίνετε ευάλωτοι τόσο στην κριτική, όσο και σε ατέλειες (αφού προφανώς είναι αδύνατο να ικανοποιείτε τους πάντες συνεχώς).
5. Θα βλάπτουμε την υγεία μας
Αν ξοδεύετε υπερβολικά πολύ χρόνο, σκέψη και προσπάθεια στην ικανοποίηση των άλλων, είναι αρκετά εύκολο να βάλετε στην άκρη την υγεία σας, να μην προσέχετε τον εαυτό σας, αφού η προτεραιότητά σας θα είναι άλλη.
6. Θα βλάπτουμε συνεχώς τον εαυτό μας
Μόλις τελικά συνειδητοποιήσετε ότι έχετε αποτύχει σε αυτή την αποστολή (αφού αυτό, όπως προαναφέραμε, είναι αδύνατο), θα νιώσετε τέτοια ματαίωση και αποτυχία, που θα σας καταρρακώσει. Τέτοιες σκέψεις μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρότερες καταστάσεις, όπως κατάθλιψη ή και απόπειρες αυτοκτονίας.
Παραδόξως, μια τέτοια άσχημη συνήθεια προκαλείται από έλλειψη αυτό- αξίας, από φόβο απόρριψης, ενοχές ή πίεση. Μπορεί εύκολα μάλιστα να εξελιχθεί σε εθισμό. Γι’ αυτό κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να καθορίζει την αξία του μόνο από τις πράξεις, τα επιτεύγματα, την περιουσία του ή τον βαθμό αυτοθυσίας του. Χρειάζεται να επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να αναγνωρίζουμε ότι η αξία μας δεν εξαρτάται από κανέναν εξωτερικό παράγοντα. Αν συμπεριφερόμαστε στους άλλους με σεβασμό και καλοσύνη, είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι αξίζουμε αγάπη και ευτυχία.
Αν δεν σπαταλάτε όλο τον πολύτιμο χρόνο σας ικανοποιώντας τους γύρω σας, θα έχετε περισσότερο χώρο να διαμορφώσετε τα όνειρά σας, να τα κυνηγήσετε, να ξεκουραστείτε, να αναζωογονηθείτε, να διαβάσετε και να συνδεθείτε με τη φύση. Τα όρια εγγυώνται και την ευτυχία σας.
Πράγματι, το να προσπαθούμε να ικανοποιούμε τους πάντες μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε ότι πνιγόμαστε και φυσικά αυτό είναι ψυχικά εξουθενωτικό· αυτό ακριβώς συμβαίνει όταν είστε υπερβολικά καλοί, πιστοί, φροντιστικοί και ευγενικοί. Οι άνθρωποι χρειαζόμαστε χρόνο και όρια, για να επαναφορτίζουμε τις μπαταρίες μας.
Για να μπορέσετε να εκπληρώνετε την «επαναφόρτιση» και αναζωογόνηση αυτή, κάντε μια συνειδητή προσπάθεια να ξεκινήσετε και να διατηρήσετε διάφορα χόμπι, απομονωθείτε λίγο από τους άλλους και ξεκουραστείτε, γράψτε για τα συναισθήματά σας και αποφορτιστείτε κάνοντας κάτι διασκεδαστικό.
Βέβαια, όλα αυτά είναι λίγο δυσκολότερα στην πράξη, αλλά αν αφοσιωθείτε σε τέτοιους στόχους, θα ωφεληθείτε παραπάνω απ’ όσο φαντάζεστε. Στην αρχή μπορεί να νιώσετε δυσανασχέτηση, αλλά αυτές οι εναλλακτικές δραστηριότητες μπορούν στη συνέχεια να σας επιτρέψουν να βοηθήσετε, να στηρίξετε, να σώσετε τον εαυτό σας. Για να το θέσουμε κι αλλιώς, αυτές οι κινήσεις θα ικανοποιήσουν ΕΣΑΣ ασχέτως του αν έμμεσα θα ικανοποιήσουν και τους γύρω σας.
Τι θα συμβεί όμως αν συνεχίσουμε να σπαταλάμε όλη μας την ενέργεια, ικανοποιώντας μονίμως και αποκλειστικά τους άλλους;
1. Θα χάσουμε τον εαυτό μας
Αν βυθιστείτε σε αυτή τη συνήθεια, στο τέλος αυτό θα γίνει το κυριότερο χαρακτηριστικό σας. Αυτό μπορεί να μη φανεί άσχημο στην αρχή, αλλά σκεφτείτε το: στην ουσία θα είστε ένα διαφορετικό άτομο, καταπιέζοντας τον πραγματικό σας εαυτό.
2. Θα νιώθουμε ότι δεν αγαπιόμαστε αρκετά από τους άλλους
Αν βοηθάτε υπερβολικά πολύ τους άλλους, ειρωνικά, θα σας είναι δύσκολο να βρίσκετε τη στήριξη που χρειάζεστε για να βοηθήσετε τον εαυτό σας. Και αυτό γιατί οι περισσότεροι δεν θα σκεφτούν καν ότι χρειάζεστε εσείς βοήθεια σε κάτι (γιατί θα είστε πάντα παρόντες και μόνο για τους άλλους). Οπότε οι δικές σας ανάγκες θα αγνοούνται, ακόμα κι αν εσείς τις δείχνετε άμεσα.
3. Θα δημιουργούμε συνεχώς αλληλεξαρτήσεις
Ο κόσμος θα αρχίζει να εξαρτάται τόσο πολύ από εσάς, που θα γίνετε το μόνο στήριγμά τους και αν κάποια στιγμή δεν εμφανιστείτε, τότε τα σχέδια και η ζωή τους θα διαταραχθούν σοβαρά. Αυτό πρέπει να το γνωρίζετε, ώστε να μπορείτε να διατηρείτε τα απαραίτητα όρια.
4. Θα είμαστε ευάλωτοι
Αν προσπαθείτε να ικανοποιείτε συνεχώς τους άλλους, θα γίνετε ευάλωτοι τόσο στην κριτική, όσο και σε ατέλειες (αφού προφανώς είναι αδύνατο να ικανοποιείτε τους πάντες συνεχώς).
5. Θα βλάπτουμε την υγεία μας
Αν ξοδεύετε υπερβολικά πολύ χρόνο, σκέψη και προσπάθεια στην ικανοποίηση των άλλων, είναι αρκετά εύκολο να βάλετε στην άκρη την υγεία σας, να μην προσέχετε τον εαυτό σας, αφού η προτεραιότητά σας θα είναι άλλη.
6. Θα βλάπτουμε συνεχώς τον εαυτό μας
Μόλις τελικά συνειδητοποιήσετε ότι έχετε αποτύχει σε αυτή την αποστολή (αφού αυτό, όπως προαναφέραμε, είναι αδύνατο), θα νιώσετε τέτοια ματαίωση και αποτυχία, που θα σας καταρρακώσει. Τέτοιες σκέψεις μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρότερες καταστάσεις, όπως κατάθλιψη ή και απόπειρες αυτοκτονίας.
Παραδόξως, μια τέτοια άσχημη συνήθεια προκαλείται από έλλειψη αυτό- αξίας, από φόβο απόρριψης, ενοχές ή πίεση. Μπορεί εύκολα μάλιστα να εξελιχθεί σε εθισμό. Γι’ αυτό κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να καθορίζει την αξία του μόνο από τις πράξεις, τα επιτεύγματα, την περιουσία του ή τον βαθμό αυτοθυσίας του. Χρειάζεται να επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να αναγνωρίζουμε ότι η αξία μας δεν εξαρτάται από κανέναν εξωτερικό παράγοντα. Αν συμπεριφερόμαστε στους άλλους με σεβασμό και καλοσύνη, είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι αξίζουμε αγάπη και ευτυχία.
Αν δεν σπαταλάτε όλο τον πολύτιμο χρόνο σας ικανοποιώντας τους γύρω σας, θα έχετε περισσότερο χώρο να διαμορφώσετε τα όνειρά σας, να τα κυνηγήσετε, να ξεκουραστείτε, να αναζωογονηθείτε, να διαβάσετε και να συνδεθείτε με τη φύση. Τα όρια εγγυώνται και την ευτυχία σας.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου