Το φαινόμενο του ενδοσχολικού –και όχι μόνο- εκφοβισμού, της βίας, του bullying είναι πλέον υπαρκτό, όποιο όνομα κι αν του δώσουμε.
Αποτελεί ένα κοινωνικό φαινόμενο, που απαιτεί κοινή δράση αντιμετώπισης από τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς, την κοινωνία και τους θεσμούς.
Είναι κάτι που μας αφορά όλους.
Πρέπει να το προλάβουμε, να το εντοπίσουμε, να το αντιμετωπίσουμε.
Κυρίως όμως πρέπει να μιλήσουμε ανοιχτά γι’ αυτό το φαινόμενο, γιατί η σιωπή μας είναι αυτή που το συντηρεί.
Φαινόμενα βίας και εκφοβισμού δεν τα συναντάμε μόνο τα τελευταία χρόνια.
Αν ο καθένας από μας ανατρέξει στο παρελθόν του, θα ανακαλέσει στη μνήμη σχετικά γεγονότα.
Ενδεχομένως είναι τα χαρακτηριστικά της εποχής μας ή των σημερινών κοινωνικών συνθηκών που οδηγούν σε ένταση αυτών των φαινομένων.
Στο βαθμό που θα λέγαμε ότι λαμβάνουν και ανησυχητικές διαστάσεις πλέον.
Τα τελευταία χρόνια λέξεις όπως εκφοβισμός, bullying, άρχισαν να μπαίνουν στο λεξιλόγιο μας.
Δεν είχαμε όμως ως κοινωνία την ετοιμότητα, για να δράσουμε αποτελεσματικά, παρά μόνο αποσπασματικά.
Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια, χρειάζεται γνώση, χρειάζεται συνεργασία και επικοινωνία όλων των πλευρών, ώστε να έχουν αποτέλεσμα οι προσπάθειες πρόληψης και αντιμετώπισης τους φαινομένου.
Γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι η βία και ο εκφοβισμός είναι φαινόμενα με πολλούς παράγοντες, πολλές αιτίες, πολλές μορφές και η αντιμετώπιση τους είναι πολυεπίπεδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου