Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥΗ απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που κάνει λόγο για «στοχευμένα μέτρα» εναντίον της
Τουρκίας για την εισβολή της κατοχικής δύναμης στη θάλασσα της Κύπρου, είναι χωρίς αμφιβολία θετική. Θα δούμε αν έχει και «δόντια», όπως λένε στη διπλωματική γλώσσα, αν θα φέρει αποτελέσματα.
Παράλληλα απαιτείται μεγάλη προσοχή διότι η Βρετανία βυσσοδομεί εναντίον της Κύπρου και δυστυχώς αρχίζει να επηρεάζει και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έγιναν κάποια «ανάρμοστα» πράγματα τις τελευταίες μέρες από την πλευρά της Αμερικής, που δεν αρμόζουν σε όσα κάνουν η Κύπρος και η Ελλάδα για την αμερικανική υπερδύναμη.
Εάν οι Εγγλέζοι επιτύχουν τον σκοπό τους, φοβάμαι πως θα αδυνατίσει η αμερικανική υποστήριξη. Και αυτό θα είναι μέγα λάθος των Ηνωμένων Πολιτειών. Διότι όταν κυριολεκτικά τους «έφτυσε» ο Ταγίπ Ερντογάν, η Αθήνα και η Λευκωσία τις στήριξαν στον ανώτατο βαθμό.Έπρεπε να εκτιμήσουν ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, που προέρχεται από την ριζοσπαστική Αριστερά, στάθηκε βράχος και η Ελλάδα έδωσε υποστήριξη όσο καμία άλλη χώρα στην περιοχή. Το ίδιο έκανε και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Χωρίς αμφιβολία οι στιγμές είναι δύσκολες για το νησί, διότι η επιθετικότητα της Τουρκίας δείχνει και μία αποφασιστικότητα για να προχωρήσει και πέραν της γεώτρησης.
Η απειλή είναι πραγματική και εάν δεν υπάρξει στήριξη από εξωτερικούς παράγοντες ο ισλαμιστής Ερντογάν δεν πρόκειται να κάνει βήμα πίσω. Δείχνει να μην υπολογίζει κανένα. Είναι εξαιρετική η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αλλά απαιτείται το κάτι παραπάνω. Και αυτό δεν είναι μόνο οι κυρώσεις, που οι Ευρωπαίοι θα αναγκαστούν να τις ανακοινώσουν και να τις υλοποιήσουν. Διότι η Κύπρος είναι και ευρωπαϊκό έδαφος.Είναι ελπιδοφόρα η ανακοίνωση της υποστήριξης της πρόσκλησης για την επιβολή “κατάλληλων μέτρων” και κατά προσώπων, αλλά απέναντι από το σίδερο πρέπει να υπάρχει ατσάλι. Και η Κύπρος είναι μικρή. Στη θάλασσα και τον αέρα δεν έχει τύχη καμία, αφού δεν διαθέτει μαχητικά αεροπλάνα και πολεμικά πλοία. Στο έδαφος τα πράγματα αλλάζουν. Μπορεί να αμυνθεί αποτελεσματικά για αρκετό καιρό. Αλλά αν συμβεί το αδιανόητο, το νησί πρέπει να υποστηριχθεί απ’ έξω.
Αυτό που έχει σημασία είναι να σταματήσει η Τουρκία την επιθετικότητά της και να αποσυρθεί από την κυπριακή ΑΟΖ.
Ποιες δυνάμεις θα μπορούσαν να την αποτρέψουν;
– Η πρώτη δεν είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως θα ήταν μία λογική απάντηση στο ερώτημα. Είναι η Ρωσία και ο Πούτιν. Αυτό το γνωρίζουν οι πάνσοφοι του ΑΚΕΛ, που συνεχίζουν να εξυπηρετούν την Μόσχα, ξεχνώντας ότι η σημερινή Ρωσία είναι μία συντηρητική δεξιά και βαθιά χριστιανική χώρα;Ο ηγέτης του «ξανθού γένους», λοιπόν, θα μπορούσε να σταματήσει τον Ερντογάν. Με άνεση και περισσή ευκολία. Είναι ο μόνος που έχει αυτή τη στιγμή επιρροή στον Ερντογάν. Ο Πούτιν, άντε και η Εμινέ, η σύζυγος του Τούρκου ηγέτη. Θα το πράξει; Ας μας απαντήσει ο κ. Άνδρος Κυπριανού, ο γενικός γραμματέας του ροζ «κομμουνιστικού» κόμματος της Κύπρου.
Ο Πούτιν έχει υποσχεθεί στον Ερντογάν ότι μπορεί να καλύψει το κενό της Αμερικής για την Τουρκία. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί ποτέ… Όμως, ο Τούρκος πρόεδρος τον πιστεύει…
– Η δεύτερη δύναμη είναι η Αμερική, η οποία βρίσκεται σε μία διαρκή σύγκρουση με την Τουρκία. Ουδείς γνωρίζει που θα καταλήξει αυτή η άνευ προηγουμένου διαμάχη, η οποία έχει μολύνει τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις σε απίστευτο βαθμό.Ο πρόεδρος της Τουρκίας δεν κρύβει τα λόγια του. Όποιος τον παρακολουθεί στενά και αναλύει τις δηλώσεις του βλέπει μία συνέπεια στο θέμα των S-400. Βεβαίως, περίπου, το ίδιο παιγνίδι έπαιξε για τον Πάστορα Άντριου Μπράνσον και στο τέλος δείλιασε και υποχώρησε μόλις οι Αμερικανοί του επέβαλαν πολύ «μαλακές» κυρώσεις. Στο θέμα του ρωσικού συστήματος είναι τα πράγματα διαφορετικά. Πρόκειται για διακρατική συμφωνία με μία μεγάλη δύναμη, τη Ρωσία. Και δεν είναι εύκολο να ακυρωθεί από τη μία στιγμή στην άλλη.
Όμως, εάν δεν ακυρωθεί -και εάν πιστέψουμε τον Λευκό Οίκο- οι «συνέπειες θα είναι οδυνηρές». Όλες οι διαρροές από την αμερικανική κυβέρνηση έχουν το ίδιο αίτημα: «Ή τους S-400 ή τα μαχητικά F-35. Όχι και τα δύο μαζί». Θα αλλάξει αυτή η θέση; Εξαιρετικά δύσκολο, αν και θα έλεγα -με βάση όλα όσα ακούμε και βλέπουμε- ότι είναι αδύνατον.
Στην περίπτωση αυτή η Άγκυρα και η Ουάσιγκτον θα οδηγηθούν σε ρήξη. Άρα, για να πάμε στην περίπτωση της Κύπρου, η Αμερική δεν θα έχει καμία επιρροή επί της Τουρκίας. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα μπορεί και να απαιτήσει τον τερματισμό των παράνομων τουρκικών ενεργειών στην κυπριακή ΑΟΖ. Και επειδή κάποιοι …ονειρεύονται, και επειδή πρέπει να είμαστε πάντα σοβαροί, δεν βλέπω να κινητοποιείται ο Έκτος Στόλος…
– Η τρίτη δύναμη είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Το βασικό ερώτημα είναι αυτό. Πέραν των σκληρών δηλώσεων, άντε και των κυρώσεων, τι άλλο μπορεί να πράξει για να σταματήσει την τουρκική εισβολή στην κυπριακή ΑΟΖ που είναι ταυτόχρονα και ευρωπαϊκή;Δυσκολεύομαι να απαντήσω το ερώτημα διότι θα εισέλθουμε σε συζήτηση για μία πραγματικότητα: ότι είναι μία Ένωση χωρίς δόντια και ότι η κάθε χώρα που την αποτελεί έχει τα δικά της συμφέροντα. Έτσι όμως δεν γίνεται δουλειά..
«Θα είμαστε μόνοι μας», είπε την Πέμπτη ο υπουργός Άμυνας της Ελλάδας απαντώντας στο ερώτημα για την αντιμετώπιση του τουρκικού κινδύνου. Τουλάχιστον η Ελλάδα έχει πολεμικά πλοία και μαχητικά αεροσκάφη για να αμυνθεί, αλλά και να επιτεθεί.
Στην Κύπρο, 44 χρόνια μετά την εισβολή, όλες μα όλες οι κυβερνήσεις δεν φρόντισαν να θωρακίσουν το νησί. Με τα χρήματα που χάθηκαν από το «κούρεμα» θα παίρναμε 100 και πλέον F-35, και ένα σωρό συστοιχίες Patriot. Ως παράδειγμα το καταγράφω για να καταλάβουν οι πολίτες και το μέγεθος της διαφθοράς των πολιτικών…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Είναι πολύ καλή η απάντηση που έδωσε στους ανεγκέφαλους του ΑΚΕΛ -για να μην χρησιμοποιήσω άλλη λέξη σεβόμενος την εφημερίδα που με φιλοξενεί- ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Ιωάννης Κασουλίδης (ΕΔΩ), για το θέμα του νομοσχεδίου που κατέθεσε ο φιλέλληνας Δημοκρατικός γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ μαζί με τον Ρεπουμπλικάνο συνάδελφο του Μάρκο Ρούμπιο. Γράφει και συμφωνώ:
– Οι γερουσιαστές Μενέντεζ και Ρούμπιο ασφαλώς επιδιώκουν με τη πρότασή τους, πρώτα, την προώθηση των στρατηγικών συμφερόντων της χώρας τους, αλλά κάνοντας μια ανάλυση του περιεχομένου, τα θετικά σημεία προς όφελος των στρατηγικών συμφερόντων της Κύπρου αλλά και της Ελλάδας υπερτερούν κατά παρασάγγας των όποιων αρνητικών, όπως τα βλέπει το ΑΚΕΛ, για τα οποία υπερβάλλει με τα επιχειρήματά του.Για το θέμα αυτό, το ΑΚΕΛ δεν σκέφτεται κυπριακά, όπως θα έπρεπε, αλλά διεθνιστικά. Με αποτέλεσμα να εξυπηρετεί -άθελά του ελπίζω- ξένες δυνάμεις και όχι τα συμφέροντα της Κύπρου. Υπενθυμίζω ότι η Τουρκία πληρώνει χιλιάδες των χιλιάδων για να «σκοτώσει» το σχέδιο νόμου. Είναι σίγουρο ότι δεν θα τα καταφέρει. Την Τρίτη θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από την Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας και μετά θα σταλεί στην Ολομέλεια του σώματος.
Έγινε καλή δουλειά από την Ομογένεια -ειδικά από τους ακτιβιστές του HALC- και τα πράγματα είναι καλά. Όλες οι πληροφορίες που φτάνουν στο HALC αναφέρουν ότι η υποστήριξη των γερουσιαστών και των δύο κομμάτων θα είναι ισχυρή. Μακάρι. Διότι η Κύπρος και η Ελλάδα θα εισέλθουν στο «κλαμπ» των ισχυρών. Η Ρωσία έχει επίσης τα συμφέροντά της. Αλλά αυτά ταυτίζονται δυστυχώς με την κατοχική δύναμη. Είναι μία επιλογή του Βλαντιμίρ Πούτιν, που το ΑΚΕΛ δεν έκανε τίποτα για να αλλάξει…
Παράλληλα απαιτείται μεγάλη προσοχή διότι η Βρετανία βυσσοδομεί εναντίον της Κύπρου και δυστυχώς αρχίζει να επηρεάζει και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έγιναν κάποια «ανάρμοστα» πράγματα τις τελευταίες μέρες από την πλευρά της Αμερικής, που δεν αρμόζουν σε όσα κάνουν η Κύπρος και η Ελλάδα για την αμερικανική υπερδύναμη.
Εάν οι Εγγλέζοι επιτύχουν τον σκοπό τους, φοβάμαι πως θα αδυνατίσει η αμερικανική υποστήριξη. Και αυτό θα είναι μέγα λάθος των Ηνωμένων Πολιτειών. Διότι όταν κυριολεκτικά τους «έφτυσε» ο Ταγίπ Ερντογάν, η Αθήνα και η Λευκωσία τις στήριξαν στον ανώτατο βαθμό.Έπρεπε να εκτιμήσουν ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, που προέρχεται από την ριζοσπαστική Αριστερά, στάθηκε βράχος και η Ελλάδα έδωσε υποστήριξη όσο καμία άλλη χώρα στην περιοχή. Το ίδιο έκανε και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Χωρίς αμφιβολία οι στιγμές είναι δύσκολες για το νησί, διότι η επιθετικότητα της Τουρκίας δείχνει και μία αποφασιστικότητα για να προχωρήσει και πέραν της γεώτρησης.
Η απειλή είναι πραγματική και εάν δεν υπάρξει στήριξη από εξωτερικούς παράγοντες ο ισλαμιστής Ερντογάν δεν πρόκειται να κάνει βήμα πίσω. Δείχνει να μην υπολογίζει κανένα. Είναι εξαιρετική η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αλλά απαιτείται το κάτι παραπάνω. Και αυτό δεν είναι μόνο οι κυρώσεις, που οι Ευρωπαίοι θα αναγκαστούν να τις ανακοινώσουν και να τις υλοποιήσουν. Διότι η Κύπρος είναι και ευρωπαϊκό έδαφος.Είναι ελπιδοφόρα η ανακοίνωση της υποστήριξης της πρόσκλησης για την επιβολή “κατάλληλων μέτρων” και κατά προσώπων, αλλά απέναντι από το σίδερο πρέπει να υπάρχει ατσάλι. Και η Κύπρος είναι μικρή. Στη θάλασσα και τον αέρα δεν έχει τύχη καμία, αφού δεν διαθέτει μαχητικά αεροπλάνα και πολεμικά πλοία. Στο έδαφος τα πράγματα αλλάζουν. Μπορεί να αμυνθεί αποτελεσματικά για αρκετό καιρό. Αλλά αν συμβεί το αδιανόητο, το νησί πρέπει να υποστηριχθεί απ’ έξω.
Αυτό που έχει σημασία είναι να σταματήσει η Τουρκία την επιθετικότητά της και να αποσυρθεί από την κυπριακή ΑΟΖ.
Ποιες δυνάμεις θα μπορούσαν να την αποτρέψουν;
– Η πρώτη δεν είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως θα ήταν μία λογική απάντηση στο ερώτημα. Είναι η Ρωσία και ο Πούτιν. Αυτό το γνωρίζουν οι πάνσοφοι του ΑΚΕΛ, που συνεχίζουν να εξυπηρετούν την Μόσχα, ξεχνώντας ότι η σημερινή Ρωσία είναι μία συντηρητική δεξιά και βαθιά χριστιανική χώρα;Ο ηγέτης του «ξανθού γένους», λοιπόν, θα μπορούσε να σταματήσει τον Ερντογάν. Με άνεση και περισσή ευκολία. Είναι ο μόνος που έχει αυτή τη στιγμή επιρροή στον Ερντογάν. Ο Πούτιν, άντε και η Εμινέ, η σύζυγος του Τούρκου ηγέτη. Θα το πράξει; Ας μας απαντήσει ο κ. Άνδρος Κυπριανού, ο γενικός γραμματέας του ροζ «κομμουνιστικού» κόμματος της Κύπρου.
Ο Πούτιν έχει υποσχεθεί στον Ερντογάν ότι μπορεί να καλύψει το κενό της Αμερικής για την Τουρκία. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί ποτέ… Όμως, ο Τούρκος πρόεδρος τον πιστεύει…
– Η δεύτερη δύναμη είναι η Αμερική, η οποία βρίσκεται σε μία διαρκή σύγκρουση με την Τουρκία. Ουδείς γνωρίζει που θα καταλήξει αυτή η άνευ προηγουμένου διαμάχη, η οποία έχει μολύνει τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις σε απίστευτο βαθμό.Ο πρόεδρος της Τουρκίας δεν κρύβει τα λόγια του. Όποιος τον παρακολουθεί στενά και αναλύει τις δηλώσεις του βλέπει μία συνέπεια στο θέμα των S-400. Βεβαίως, περίπου, το ίδιο παιγνίδι έπαιξε για τον Πάστορα Άντριου Μπράνσον και στο τέλος δείλιασε και υποχώρησε μόλις οι Αμερικανοί του επέβαλαν πολύ «μαλακές» κυρώσεις. Στο θέμα του ρωσικού συστήματος είναι τα πράγματα διαφορετικά. Πρόκειται για διακρατική συμφωνία με μία μεγάλη δύναμη, τη Ρωσία. Και δεν είναι εύκολο να ακυρωθεί από τη μία στιγμή στην άλλη.
Όμως, εάν δεν ακυρωθεί -και εάν πιστέψουμε τον Λευκό Οίκο- οι «συνέπειες θα είναι οδυνηρές». Όλες οι διαρροές από την αμερικανική κυβέρνηση έχουν το ίδιο αίτημα: «Ή τους S-400 ή τα μαχητικά F-35. Όχι και τα δύο μαζί». Θα αλλάξει αυτή η θέση; Εξαιρετικά δύσκολο, αν και θα έλεγα -με βάση όλα όσα ακούμε και βλέπουμε- ότι είναι αδύνατον.
Στην περίπτωση αυτή η Άγκυρα και η Ουάσιγκτον θα οδηγηθούν σε ρήξη. Άρα, για να πάμε στην περίπτωση της Κύπρου, η Αμερική δεν θα έχει καμία επιρροή επί της Τουρκίας. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα μπορεί και να απαιτήσει τον τερματισμό των παράνομων τουρκικών ενεργειών στην κυπριακή ΑΟΖ. Και επειδή κάποιοι …ονειρεύονται, και επειδή πρέπει να είμαστε πάντα σοβαροί, δεν βλέπω να κινητοποιείται ο Έκτος Στόλος…
– Η τρίτη δύναμη είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Το βασικό ερώτημα είναι αυτό. Πέραν των σκληρών δηλώσεων, άντε και των κυρώσεων, τι άλλο μπορεί να πράξει για να σταματήσει την τουρκική εισβολή στην κυπριακή ΑΟΖ που είναι ταυτόχρονα και ευρωπαϊκή;Δυσκολεύομαι να απαντήσω το ερώτημα διότι θα εισέλθουμε σε συζήτηση για μία πραγματικότητα: ότι είναι μία Ένωση χωρίς δόντια και ότι η κάθε χώρα που την αποτελεί έχει τα δικά της συμφέροντα. Έτσι όμως δεν γίνεται δουλειά..
«Θα είμαστε μόνοι μας», είπε την Πέμπτη ο υπουργός Άμυνας της Ελλάδας απαντώντας στο ερώτημα για την αντιμετώπιση του τουρκικού κινδύνου. Τουλάχιστον η Ελλάδα έχει πολεμικά πλοία και μαχητικά αεροσκάφη για να αμυνθεί, αλλά και να επιτεθεί.
Στην Κύπρο, 44 χρόνια μετά την εισβολή, όλες μα όλες οι κυβερνήσεις δεν φρόντισαν να θωρακίσουν το νησί. Με τα χρήματα που χάθηκαν από το «κούρεμα» θα παίρναμε 100 και πλέον F-35, και ένα σωρό συστοιχίες Patriot. Ως παράδειγμα το καταγράφω για να καταλάβουν οι πολίτες και το μέγεθος της διαφθοράς των πολιτικών…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Είναι πολύ καλή η απάντηση που έδωσε στους ανεγκέφαλους του ΑΚΕΛ -για να μην χρησιμοποιήσω άλλη λέξη σεβόμενος την εφημερίδα που με φιλοξενεί- ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Ιωάννης Κασουλίδης (ΕΔΩ), για το θέμα του νομοσχεδίου που κατέθεσε ο φιλέλληνας Δημοκρατικός γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ μαζί με τον Ρεπουμπλικάνο συνάδελφο του Μάρκο Ρούμπιο. Γράφει και συμφωνώ:
– Οι γερουσιαστές Μενέντεζ και Ρούμπιο ασφαλώς επιδιώκουν με τη πρότασή τους, πρώτα, την προώθηση των στρατηγικών συμφερόντων της χώρας τους, αλλά κάνοντας μια ανάλυση του περιεχομένου, τα θετικά σημεία προς όφελος των στρατηγικών συμφερόντων της Κύπρου αλλά και της Ελλάδας υπερτερούν κατά παρασάγγας των όποιων αρνητικών, όπως τα βλέπει το ΑΚΕΛ, για τα οποία υπερβάλλει με τα επιχειρήματά του.Για το θέμα αυτό, το ΑΚΕΛ δεν σκέφτεται κυπριακά, όπως θα έπρεπε, αλλά διεθνιστικά. Με αποτέλεσμα να εξυπηρετεί -άθελά του ελπίζω- ξένες δυνάμεις και όχι τα συμφέροντα της Κύπρου. Υπενθυμίζω ότι η Τουρκία πληρώνει χιλιάδες των χιλιάδων για να «σκοτώσει» το σχέδιο νόμου. Είναι σίγουρο ότι δεν θα τα καταφέρει. Την Τρίτη θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από την Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας και μετά θα σταλεί στην Ολομέλεια του σώματος.
Έγινε καλή δουλειά από την Ομογένεια -ειδικά από τους ακτιβιστές του HALC- και τα πράγματα είναι καλά. Όλες οι πληροφορίες που φτάνουν στο HALC αναφέρουν ότι η υποστήριξη των γερουσιαστών και των δύο κομμάτων θα είναι ισχυρή. Μακάρι. Διότι η Κύπρος και η Ελλάδα θα εισέλθουν στο «κλαμπ» των ισχυρών. Η Ρωσία έχει επίσης τα συμφέροντά της. Αλλά αυτά ταυτίζονται δυστυχώς με την κατοχική δύναμη. Είναι μία επιλογή του Βλαντιμίρ Πούτιν, που το ΑΚΕΛ δεν έκανε τίποτα για να αλλάξει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου