Του Θεόδωρου Καριώτη
Στην γειτονιά μας όλοι μιλούν για ΑΟΖ εκτός από εμάς. Ξαφνικά και οι Τούρκοι άρχισαν να ψελλίζουν το απαγορευμένο ακρωνύμιο ...
ισχυριζόμενοι ότι η ΑΟΖ τους συνορεύει με την ΑΟΖ της Λιβύης και του Ισραήλ! Εμείς, βέβαια, γεμίζουμε με χάρτες της ΑΟΖ όλα τα μέσα ΜΜΕ, και τα τηλεοπτικά κανάλια φιλοξενούν διάφορους αναλυτές για να εξηγήσουν την γεωστρατηγική κατάσταση της ανατολικής Μεσογείου. Εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα αποτελούν τα ελληνικά πολιτικά κόμματα, που αγνοούν συστηματικά την ΑΟΖ εκτός των ακραίων κομμάτων.
Αξίζει να μελετήσει κανείς τα εκλογικά προγράμματα των κομμάτων, που διεκδικούν την ψήφο του ελληνικού λαού την 7η Ιουλίου. Συγκεκριμένα, η Νέα Δημοκρατία αναφέρεται ελάχιστα στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά πουθενά στην ΑΟΖ. Απλώς στο τέλος του προγράμματος της αναφέρει: «Δημιουργούμε στα πρότυπα άλλων κρατών, όπως η Γαλλία και το Ισραήλ Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας, για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, άμυνας και διαχείρισης κρίσεων. Το όργανο αυτό, που λειτουργεί υπό τον Πρωθυπουργό, εντοπίζει κινδύνους για την εθνική και περιφερειακή ασφάλεια, εισηγείται πολιτικές και υποστηρίζει την κυβέρνηση στην διαχείριση κρίσεων.»
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να αναφερθεί στην ΑΟΖ, όταν ξεκίνησε την προεκλογική του εκστρατεία από το Καστελόριζο στις 8 Ιουνίου 2019, όταν δήλωσε: «Το Καστελόριζο έχει όλα τα απαράβατα δικαιώματα που προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας και αυτά τα δικαιώματα θα τα υπερασπιστούμε απόλυτα από κάθε αμφισβήτηση και κάθε πρόκληση». Η θέση του, βέβαια, ήταν γνωστή σε μένα, από τον Μάρτιο του 2018, όταν είχε επισκεφθεί την Ουάσιγκτον και είχε μιλήσει στο Center of Strategic and International Studies. Τον είχα ρωτήσει τότε: «Σχεδιάζετε να ανακηρύξετε Αποκλειστική Οικονομική Ζωή της Ελλάδας όταν γίνετε Πρωθυπουργός της χώρας;»
Η απάντηση ήρθε γρήγορα. Είπε συγκεκριμένα: «Είναι μία ερώτηση που δεν μπορεί να απαντηθεί με ένα Ναι ή ένα Όχι. Η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να ανακηρύξει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε τις συνέπειες μιας τέτοιας πράξης. Θα ξεκινούσα να λύσω το πρόβλημα με την Αλβανία, το οποίο στην πραγματικότητα είχε λυθεί από την κυβέρνηση το 2009, αλλά οι Αλβανοί αποχώρησαν από τη συμφωνία που είχαν υπογράψει. Ας ελπίσουμε ότι θα είναι μια συμφωνία που μπορεί να γίνει αποδεκτή. Ας ξεκινήσουμε πρώτα από τα δυτικά.»
Έτσι τώρα θα πρέπει να περιμένουμε μέσα στο ζεστό αθηναίικο καλοκαίρι για να δούμε εάν θα αναφέρει αυτές τις τρεις μαγικές λέξεις, όταν παρουσιάσει στην Βουλή των Ελλήνων τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησής του.
Το πρόγραμμα της σημερινής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ αγνοεί επίσης την ΑΟΖ, αλλά αυτό δεν αποτελεί έκπληξη διότι η πλειοψηφία των στελεχών του αδιαφορούσαν για το θέμα της ΑΟΖ στα τεσσεράμιση χρόνια, που βρέθηκαν στην εξουσία. Έτσι στις τελευταίες δεσμεύσεις του για το μέλλον όχι μόνο δεν αναφέρεται στην ΑΟΖ αλλά ούτε καν στην εξωτερική πολιτική.
Όσον αφορά το ΚΙΝΑΛ, που με δυσκολία προσπαθεί να διαχειριστεί το βαρύ όνομά του, δεν περιλαμβάνει στο πρόγραμμά του, των 185 σελίδων, ούτε μια αναφορά στην ΑΟΖ. Το ΚΙΝΑΛ είχε την ευκαιρία να μιλήσει για την ΑΟΖ σε μία παράγραφο, που συγκεκριμένα ανέφερε: «Ενίσχυση της γεωστρατηγικής σημασίας της Ελλάδας, ως πόλου πολιτικής σταθερότητας, ειρήνης και ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή και ανάδειξή της σε σημαντικό ενεργειακό κόμβο της Νότιο-Ανατολικής Ευρώπης, με την προωθούμενη περαιτέρω διαφοροποίηση ενεργειακών πηγών και οδών διαμετακόμισης, σε στενή συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και γειτονικά κράτη-μέλη καθώς και ενεργειακές συνεργασίες με άλλες κοινοτικές και τρίτες χώρες. Η ολοκλήρωση του αγωγού ΤΑΡ, που με τη στήριξή μας επιλέχθηκε να υλοποιήσει το Νότιο Ευρωπαϊκό Διάδρομο, αποτελεί άμεση προτεραιότητα καθώς και του αγωγού IGB. Με την υλοποίηση τους θα ενισχυθεί η διαφοροποίηση πηγών, με συνέπεια την βελτίωση της ασφάλειας εφοδιασμού αλλά και την ανταγωνιστικότητα των τιμών φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή. 123 Θα στηρίξουμε παραπέρα τις πρωτοβουλίες που ξεκινήσαμε για διασυνδέσεις με την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.»
Το ΚΚΕ παρουσίασε το πρόγραμμά του, αλλά δεν ασχολείται με την εξωτερική πολιτική αφού η Ελλάδα ανήκει στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Μόνο σε μια παράγραφο θα μπορούσε να ασχοληθεί με την ΑΟΖ, αλλά την αγνοεί και αυτό παντελώς: «Διαθέτει έμπειρο, πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, ακόμα και υψηλής τεχνολογικής και επιστημονικής ειδίκευσης. Διαθέτει σημαντικές εγχώριες ενεργειακές πηγές, αξιόλογο ορυκτό πλούτο, βιομηχανική, βιοτεχνική και αγροτική παραγωγή, μπορεί να καλύψει μεγάλο μέρος των λαϊκών αναγκών, όπως των διατροφικών και ενεργειακών, των μεταφορών, των κατασκευών δημόσιων έργων υποδομής και λαϊκής στέγης.»
Πάντως, προξενεί εντύπωση ότι τα τρία ακραία κόμματα που υπάρχει πιθανότητα να εισέλθουν στην επόμενη Βουλή ασχολούνται με την ΑΟΖ. Η Χρυσή Αυγή, για πολλά χρόνια ασχολείται με την ΑΟΖ και ιδιαίτερα ο βουλευτής της Ηλίας Κασιδιάρης, ο οποίος σε μια ομιλία του στην Βουλή είχε παροτρύνει να με διαβάζουν, μία παρότρυνση που με έκανε να νοιώθω πολύ άβολα. ( Οταν βέβαια διαπίστωσε σε ποιό πολιτικό χώρο ανήκω, με εγκατέλειψε προς ανακούφισή μου). Έτσι στο τελευταίο πρόγραμμά τους αναφέρουν: «ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ Χωρικά Ύδατα στα 12 Ναυτικά Μίλια: Έλεγχος Αιγαίου Πελάγους και Στενών των Δαρδανελίων. Εφαρμογή του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδος – Κύπρου.»
Ένας άλλος φανατικός οπαδός της ΑΟΖ, επίσης για πολλά χρόνια, είναι ο αρχηγός της Ελληνικής Λύσης Κυριάκος Βελόπουλος. Στις προεκλογικές εξαγγελίες του αναφέρει πολύ σύντομα: «Σχετικά με την ΑΟΖ: άσκηση του κυριαρχικού δικαιώματος του καθορισμού των ΑΟΖ.» Δεν είμαι σίγουρος γιατί μίλησε για πολλές ΑΟΖ και όχι μόνο για μία.
Τέλος, ο μοναδικός εχθρός της ΑΟΖ, είναι ο ηγέτης της ΜέΡΑ25, Γιάνης Βαρουφάκης που, το 2015, μας χρέωσε 80 δισ. Ευρώ με την περήφανη διαπραγμάτευση του. Μετά ζήτησε να μοιραστούμε τους υδρογονάνθρακές μας με την Τουρκία. Αλλά τώρα, σε ένα νέο άρθρο του, θέλει να σταματήσουμε, παντελώς, την εξερεύνηση υδρογονανθράκων! Συγκεκριμένα γράφει:
«Το μόνο ελληνικό κόμμα που τολμά να πει ΟΙ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ ΣΤΑ ΕΓΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ είναι το ΜέΡΑ25. Τιμή μας το μένος των εκπροσώπων της ολιγαρχίας που τρέχουν τα σάλια τους με την ιδέα των εξορύξεων». Αυτό το προεκλογικό σλόγκαν του ΜέΡΑ25 αγγίζει τα όρια της ηλιθιότητας, για να χρησιμοποιήσω ένα ήπιο χαρακτηρισμό. Γύρω από την ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου διακυβεύονται τεράστια εθνικά συμφέροντα και να την αγνοούμε επιδεικτικά, όπως κάνουμε μέχρι σήμερα, αγγίζουμε τα όρια μιας νέας εθνικής συμφοράς. Μέχρι σήμερα, 138 χώρες έχουν ανακηρύξει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) 200 ν.μ. μιλίων ή έχουν δημιουργήσει μια Αποκλειστική Αλιευτική Ζώνη (ΑΑΖ) 200 ν.μ. Μόνο δύο κράτη στον κόσμο παραβιάζουν την ΑΟΖ άλλων κρατών. Η Κίνα και η Τουρκία! Εμείς παρακολουθούμε για δεκαετίες τις παράλογες και παράνομες απαιτήσεις της Τουρκία για τις θάλασσές μας. Οι Τούρκοι, να είστε σίγουροι, γνωρίζουν πολύ καλά σε τι αποσκοπούν απαιτώντας συνεχώς νησιά, νησίδες και βραχονησίδες. Θέλουν απλώς να κατοχυρώσουν την θέση τους, όταν θα έρθει η ώρα του Διεθνούς Δικαστηρίου με το επιχείρημα: «εμείς ποτέ δεν αποδεχτήκαμε ότι αυτή είναι θάλασσα μόνο για την Ελλάδα».
Για αυτό, σήμερα, ισχυρίζονται με παρανοϊκή προκλητικότητα ότι έχουν θαλάσσια σύνορα με την Λιβύη και το Ισραήλ. Ο ελληνικός λαός περιμένει πολλά από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως το νέο πρωθυπουργό της χώρας. Ευχόμαστε να μην απογοητευτούμε πάλι. Περιμένουμε την ΑΟΖ εδώ και 37 χρόνια και μια άλλη καθυστέρηση μπορεί να μας φέρει κοντά σε μια άλλη εθνική καταστοφή.
Απο το Hellas Journal
Αξίζει να μελετήσει κανείς τα εκλογικά προγράμματα των κομμάτων, που διεκδικούν την ψήφο του ελληνικού λαού την 7η Ιουλίου. Συγκεκριμένα, η Νέα Δημοκρατία αναφέρεται ελάχιστα στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά πουθενά στην ΑΟΖ. Απλώς στο τέλος του προγράμματος της αναφέρει: «Δημιουργούμε στα πρότυπα άλλων κρατών, όπως η Γαλλία και το Ισραήλ Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας, για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, άμυνας και διαχείρισης κρίσεων. Το όργανο αυτό, που λειτουργεί υπό τον Πρωθυπουργό, εντοπίζει κινδύνους για την εθνική και περιφερειακή ασφάλεια, εισηγείται πολιτικές και υποστηρίζει την κυβέρνηση στην διαχείριση κρίσεων.»
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να αναφερθεί στην ΑΟΖ, όταν ξεκίνησε την προεκλογική του εκστρατεία από το Καστελόριζο στις 8 Ιουνίου 2019, όταν δήλωσε: «Το Καστελόριζο έχει όλα τα απαράβατα δικαιώματα που προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας και αυτά τα δικαιώματα θα τα υπερασπιστούμε απόλυτα από κάθε αμφισβήτηση και κάθε πρόκληση». Η θέση του, βέβαια, ήταν γνωστή σε μένα, από τον Μάρτιο του 2018, όταν είχε επισκεφθεί την Ουάσιγκτον και είχε μιλήσει στο Center of Strategic and International Studies. Τον είχα ρωτήσει τότε: «Σχεδιάζετε να ανακηρύξετε Αποκλειστική Οικονομική Ζωή της Ελλάδας όταν γίνετε Πρωθυπουργός της χώρας;»
Η απάντηση ήρθε γρήγορα. Είπε συγκεκριμένα: «Είναι μία ερώτηση που δεν μπορεί να απαντηθεί με ένα Ναι ή ένα Όχι. Η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να ανακηρύξει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε τις συνέπειες μιας τέτοιας πράξης. Θα ξεκινούσα να λύσω το πρόβλημα με την Αλβανία, το οποίο στην πραγματικότητα είχε λυθεί από την κυβέρνηση το 2009, αλλά οι Αλβανοί αποχώρησαν από τη συμφωνία που είχαν υπογράψει. Ας ελπίσουμε ότι θα είναι μια συμφωνία που μπορεί να γίνει αποδεκτή. Ας ξεκινήσουμε πρώτα από τα δυτικά.»
Έτσι τώρα θα πρέπει να περιμένουμε μέσα στο ζεστό αθηναίικο καλοκαίρι για να δούμε εάν θα αναφέρει αυτές τις τρεις μαγικές λέξεις, όταν παρουσιάσει στην Βουλή των Ελλήνων τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησής του.
Το πρόγραμμα της σημερινής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ αγνοεί επίσης την ΑΟΖ, αλλά αυτό δεν αποτελεί έκπληξη διότι η πλειοψηφία των στελεχών του αδιαφορούσαν για το θέμα της ΑΟΖ στα τεσσεράμιση χρόνια, που βρέθηκαν στην εξουσία. Έτσι στις τελευταίες δεσμεύσεις του για το μέλλον όχι μόνο δεν αναφέρεται στην ΑΟΖ αλλά ούτε καν στην εξωτερική πολιτική.
Όσον αφορά το ΚΙΝΑΛ, που με δυσκολία προσπαθεί να διαχειριστεί το βαρύ όνομά του, δεν περιλαμβάνει στο πρόγραμμά του, των 185 σελίδων, ούτε μια αναφορά στην ΑΟΖ. Το ΚΙΝΑΛ είχε την ευκαιρία να μιλήσει για την ΑΟΖ σε μία παράγραφο, που συγκεκριμένα ανέφερε: «Ενίσχυση της γεωστρατηγικής σημασίας της Ελλάδας, ως πόλου πολιτικής σταθερότητας, ειρήνης και ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή και ανάδειξή της σε σημαντικό ενεργειακό κόμβο της Νότιο-Ανατολικής Ευρώπης, με την προωθούμενη περαιτέρω διαφοροποίηση ενεργειακών πηγών και οδών διαμετακόμισης, σε στενή συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και γειτονικά κράτη-μέλη καθώς και ενεργειακές συνεργασίες με άλλες κοινοτικές και τρίτες χώρες. Η ολοκλήρωση του αγωγού ΤΑΡ, που με τη στήριξή μας επιλέχθηκε να υλοποιήσει το Νότιο Ευρωπαϊκό Διάδρομο, αποτελεί άμεση προτεραιότητα καθώς και του αγωγού IGB. Με την υλοποίηση τους θα ενισχυθεί η διαφοροποίηση πηγών, με συνέπεια την βελτίωση της ασφάλειας εφοδιασμού αλλά και την ανταγωνιστικότητα των τιμών φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή. 123 Θα στηρίξουμε παραπέρα τις πρωτοβουλίες που ξεκινήσαμε για διασυνδέσεις με την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.»
Το ΚΚΕ παρουσίασε το πρόγραμμά του, αλλά δεν ασχολείται με την εξωτερική πολιτική αφού η Ελλάδα ανήκει στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Μόνο σε μια παράγραφο θα μπορούσε να ασχοληθεί με την ΑΟΖ, αλλά την αγνοεί και αυτό παντελώς: «Διαθέτει έμπειρο, πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, ακόμα και υψηλής τεχνολογικής και επιστημονικής ειδίκευσης. Διαθέτει σημαντικές εγχώριες ενεργειακές πηγές, αξιόλογο ορυκτό πλούτο, βιομηχανική, βιοτεχνική και αγροτική παραγωγή, μπορεί να καλύψει μεγάλο μέρος των λαϊκών αναγκών, όπως των διατροφικών και ενεργειακών, των μεταφορών, των κατασκευών δημόσιων έργων υποδομής και λαϊκής στέγης.»
Πάντως, προξενεί εντύπωση ότι τα τρία ακραία κόμματα που υπάρχει πιθανότητα να εισέλθουν στην επόμενη Βουλή ασχολούνται με την ΑΟΖ. Η Χρυσή Αυγή, για πολλά χρόνια ασχολείται με την ΑΟΖ και ιδιαίτερα ο βουλευτής της Ηλίας Κασιδιάρης, ο οποίος σε μια ομιλία του στην Βουλή είχε παροτρύνει να με διαβάζουν, μία παρότρυνση που με έκανε να νοιώθω πολύ άβολα. ( Οταν βέβαια διαπίστωσε σε ποιό πολιτικό χώρο ανήκω, με εγκατέλειψε προς ανακούφισή μου). Έτσι στο τελευταίο πρόγραμμά τους αναφέρουν: «ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ Χωρικά Ύδατα στα 12 Ναυτικά Μίλια: Έλεγχος Αιγαίου Πελάγους και Στενών των Δαρδανελίων. Εφαρμογή του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδος – Κύπρου.»
Ένας άλλος φανατικός οπαδός της ΑΟΖ, επίσης για πολλά χρόνια, είναι ο αρχηγός της Ελληνικής Λύσης Κυριάκος Βελόπουλος. Στις προεκλογικές εξαγγελίες του αναφέρει πολύ σύντομα: «Σχετικά με την ΑΟΖ: άσκηση του κυριαρχικού δικαιώματος του καθορισμού των ΑΟΖ.» Δεν είμαι σίγουρος γιατί μίλησε για πολλές ΑΟΖ και όχι μόνο για μία.
Τέλος, ο μοναδικός εχθρός της ΑΟΖ, είναι ο ηγέτης της ΜέΡΑ25, Γιάνης Βαρουφάκης που, το 2015, μας χρέωσε 80 δισ. Ευρώ με την περήφανη διαπραγμάτευση του. Μετά ζήτησε να μοιραστούμε τους υδρογονάνθρακές μας με την Τουρκία. Αλλά τώρα, σε ένα νέο άρθρο του, θέλει να σταματήσουμε, παντελώς, την εξερεύνηση υδρογονανθράκων! Συγκεκριμένα γράφει:
«Το μόνο ελληνικό κόμμα που τολμά να πει ΟΙ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ ΣΤΑ ΕΓΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ είναι το ΜέΡΑ25. Τιμή μας το μένος των εκπροσώπων της ολιγαρχίας που τρέχουν τα σάλια τους με την ιδέα των εξορύξεων». Αυτό το προεκλογικό σλόγκαν του ΜέΡΑ25 αγγίζει τα όρια της ηλιθιότητας, για να χρησιμοποιήσω ένα ήπιο χαρακτηρισμό. Γύρω από την ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου διακυβεύονται τεράστια εθνικά συμφέροντα και να την αγνοούμε επιδεικτικά, όπως κάνουμε μέχρι σήμερα, αγγίζουμε τα όρια μιας νέας εθνικής συμφοράς. Μέχρι σήμερα, 138 χώρες έχουν ανακηρύξει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) 200 ν.μ. μιλίων ή έχουν δημιουργήσει μια Αποκλειστική Αλιευτική Ζώνη (ΑΑΖ) 200 ν.μ. Μόνο δύο κράτη στον κόσμο παραβιάζουν την ΑΟΖ άλλων κρατών. Η Κίνα και η Τουρκία! Εμείς παρακολουθούμε για δεκαετίες τις παράλογες και παράνομες απαιτήσεις της Τουρκία για τις θάλασσές μας. Οι Τούρκοι, να είστε σίγουροι, γνωρίζουν πολύ καλά σε τι αποσκοπούν απαιτώντας συνεχώς νησιά, νησίδες και βραχονησίδες. Θέλουν απλώς να κατοχυρώσουν την θέση τους, όταν θα έρθει η ώρα του Διεθνούς Δικαστηρίου με το επιχείρημα: «εμείς ποτέ δεν αποδεχτήκαμε ότι αυτή είναι θάλασσα μόνο για την Ελλάδα».
Για αυτό, σήμερα, ισχυρίζονται με παρανοϊκή προκλητικότητα ότι έχουν θαλάσσια σύνορα με την Λιβύη και το Ισραήλ. Ο ελληνικός λαός περιμένει πολλά από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως το νέο πρωθυπουργό της χώρας. Ευχόμαστε να μην απογοητευτούμε πάλι. Περιμένουμε την ΑΟΖ εδώ και 37 χρόνια και μια άλλη καθυστέρηση μπορεί να μας φέρει κοντά σε μια άλλη εθνική καταστοφή.
Απο το Hellas Journal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου