Τι γίνεται με τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας;

Η αβεβαιότητα των ημερών μας, που ενισχύεται και από την επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία, αφήνει ένα ερώτημα «τι γίνεται με τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας;»



«Τι γίνεται με τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας; Είναι πράγματι ικανές/ικανά να εκτελέσουν τις αποστολή τους σύμφωνα με το Σύνταγμα, τους υπάρχοντες νόμους και διαταγές; Πόσο επηρεάζουν την αποστολή τους οι πολιτικές παρεμβάσεις;»
Τέτοια καυτά ερωτήματα υπάρχουν διάχυτα στον ελληνικό λαό και πηγάζουν από την αυξανόμενη αβεβαιότητα για την αξιοπιστία της άμυνας της χώρας έναντι των εξωτερικών κλιμακούμενων απειλών, καθώς και της εσωτερικής τάξης και ασφάλειας από τους εσωτερικούς υβριδικούς κινδύνους.
Αυτό βέβαια που καθίσταται ολοφάνερο τελευταία, είναι το γεγονός ότι όλα γίνονται με βάση πολιτικές εντολές που λαμβάνουν οι υψηλόβαθμοι αξιωματικοί των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας από τους πολιτικούς τους προϊσταμένους, εντολές που προκαλούν το περί εθνικής ασφαλείας αίσθημα του λαού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο λαός να αρχίζει να προβληματίζεται έντονα με τους θεσμούς της άμυνας της χώρας, εσωτερικής και εξωτερικής, γεγονός που αφαιρεί πόντους εμπιστοσύνης από αυτούς.
Να λοιπόν πιο συγκεκριμένα ερωτήματα:
Αποτελεί η «Συμφωνία των Πρεσπών» εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, η προστασία της οποίας είναι βασική αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων; Αν ναι, μήπως έχει αλλάξει η αποστολή τους; Προφανώς όχι.
Γιατί ο Στρατός ασχολείται με τους παράνομους μετανάστες και μάλιστα σπαταλά σημαντικά χρηματικά ποσά από τον ήδη προβληματικό προϋπολογισμό του; Προβλέπεται από την αποστολή του; Σαφέστατα όχι.
Αποτελούν οι δεκάδες χιλιάδες μουσουλμάνοι μετανάστες που βρίσκονται στα νησιά μας απειλή για την άμυνά τους, όταν ο εξ ανατολών εχθρός βρυχάται καθημερινά θέλοντας να μας κατασπαράξει; Τι γίνεται με το θέμα αυτό;

Γιατί η Αστυνομία επιτρέπει τους κάθε είδους εγκληματίες να καταστρέφουν τη χώρα όποτε θέλουν χωρίς να επεμβαίνει; Γιατί επιτρέπει την αύξηση της εγκληματικότητας με αποτέλεσμα ο Έλληνας πολίτης να μην αισθάνεται ασφαλής πλέον ούτε μέσα στο σπίτι του; Γιατί φέρεται με τόση βία στους διαμαρτυρόμενους πολίτες; Επιτρέπονται αυτά με βάση την αποστολή της τάξης και ασφάλειας και της προστασίας του πολίτη που πρέπει να παρέχει; Σαφώς όχι.
Γιατί το Λιμενικό Σώμα και η Αστυνομία επιτρέπουν τους παράνομους μετανάστες να εισέλθουν στη χώρα μας; Προβλέπεται από την αποστολή τους; Όχι βέβαια.
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις είναι προφανές ότι υπάρχει πολιτική παρέμβαση.
Προσωπικά όμως πιστεύω ότι δεν υπάρχει γραπτή πολιτική εντολή. Και αν υπάρχει, σαφώς θα απεμπολεί οποιεσδήποτε ευθύνες, αφού οι πολιτικοί έχουν μάθει ότι έχουν μόνο πολιτική ευθύνη, η οποία βέβαια (βάσει του γνωστού άρθρου του Συντάγματος που οι ίδιοι θέσπισαν), ουσιαστικά τους απαλλάσσει από οτιδήποτε ποινικά κολάσιμο προκύψει.
Έτσι η όλη ευθύνη βαρύνει τους «εν στολή υπηρετούντας»! Όσοι όμως υπεύθυνοι αξιωματικοί της αστυνομίας, του λιμενικού σώματος και των ενόπλων δυνάμεων εκτρέπονται της αποστολής τους κατόπιν πολιτικών εντολών και αισθάνονται ήσυχοι νομίζοντας ότι είναι καλυμμένοι, μάλλον «πλανώνται πλάνην οικτράν»! Φάρος είναι η αποστολή τους και για αυτήν θα δώσουν λόγο.
Στις Ένοπλες Δυνάμεις και στα Σώματα Ασφαλείας οι Αξιωματικοί δίνουν όρκο και σε κάθε θέση τους έχουν μια αποστολή. Αν αυτή η αποστολή δεν μπορεί να εκτελεστεί, τότε ο υπεύθυνος αξιωματικός αναφέρει ευθαρσώς στον προϊστάμενό του. Εάν η ενέργεια αυτή και πάλι δεν επιλύει το πρόβλημα, τότε απλά παραιτείται των καθηκόντων του.

Η χώρα καταστρέφεται απ’ άκρη σ’ άκρη, πνευματικά, ηθικά, πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά, εθνικά! Ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας. Και οι ευθύνες αυτές είναι πολύ βαριές!
Νίκος Ταμουρίδης Αντγος (ε.α)-Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ