Καθώς πλησιάζουμε ολοταχώς πλέον προς την 21η Μαΐου, τα …ψιλά γράμματα του εκλογικού συστήματος αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη σημασία για τη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος. Κι επειδή μάλιστα αυτές οι εκλογές θα διεξαχθούν, για πρώτη φορά με την απλή αναλογική, ο ρόλος τους ενδέχεται να αποδειχθεί ακόμη πιο καθοριστικός.
Σε γενικές γραμμές, όλοι γνωρίζουμε ότι για τον αριθμό των βουλευτικών εδρών και εν τέλει για την απόκτηση τη μη της πολυπόθητης αυτοδυναμίας από το πρώτο κόμμα μια κρίσιμη παράμετρος έχει να κάνει και με το ποσοστό των κομμάτων που μένουν εκτός Βουλής.
Γιατί όμως τούτη τη φορά η συγκεκριμένη παράμετρος μπορεί να παίξει ρόλο – κλειδί; Επειδή ακριβώς με πολύ μεθοδικό, είναι η αλήθεια, τρόπο η ηγεσία της ΝΔ κάνει ο,τι μπορεί για να «εργαλειοποιήσει» το θυμό και την αγανάκτηση μεγάλης μερίδας του εκλογικού σώματος αλλά προς όφελός της. Κι αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή…
Σε συνδυασμό με όλα όσα έγιναν και το προηγούμενο διάστημα -με τις γνωστές τροπολογίες, την απόφαση του Α Τμήματος του Αρείου Πάγου και τους αποκλεισμούς κομμάτων κλπ- αναμένεται να κλιμακωθεί τις επόμενες ημέρες η προσπάθεια για «διάχυση» της δυσαρέσκειας προς όσο γίνεται περισσότερες κατευθύνσεις. Πολύ απλά δηλαδή η ΝΔ, που εξακολουθεί να θεωρεί ότι θα είναι πρώτο κόμμα, από κάθε ψήφο που πηγαίνει σε (οποιοδήποτε) εντός Βουλής κόμμα βγαίνει χαμένη. Σε οποιοδήποτε εκτός Βουλής, βγαίνει κερδισμένη…
Μπορεί να ακούγεται -και να είναι- αντιφατικό, αλλά αυτό αποτελεί και μια πραγματικότητα που πλησιάζοντας προς τις κάλπες ο ψηφοφόρος θα την βρει μπροστά του. Με άλλα λόγια, όσο πιο «θυμωμένος» είναι ο πολίτης, τόσο περισσότερο η ηγεσία της ΝΔ ποντάρει στο να πάει να ψηφίσει κάποιο από τα πιο «αντικυβερνητικά» κόμματα, είτε αυτή η ψήφος λογίζεται ως αντισυστημική είτε όχι. Κι αυτό άλλωστε με βάση την ψυχολογία των εκλογικών αναμετρήσεων είναι ένα σημαντικό δίλημμα: Ο θυμός μπροστά στην κάλπη οδηγεί συχνά και στην ανάλογη επιλογή ψήφου.
Σε αυτά λοιπόν τα «ψιλά γράμματα», για όποιον θέλει να τα εξειδικεύσει λίγες ημέρες πριν από τις κάλπες, μπορεί να γνωρίζει ότι για κάθε 1% των ψήφων που πηγαίνει σε κόμμα εκτός Βουλής, το πρώτο κόμμα (που με βάση τις δημοσκοπήσεις ελπίζει ότι θα είναι η ΝΔ) «κερδίζει» σχεδόν κι από μια έδρα, ενδεχομένως και κάτι παραπάνω…
Πρακτικά αυτό σημαίνει λοιπόν ότι στις ερχόμενες εκλογές, που θα γίνουν με την απλή αναλογική, όσο μεγαλύτερο είναι αυτό το εκτός Βουλής άθροισμα τόσο ευκολότερα η ΝΔ θα μπορεί να «πλησιάσει» (με το ίδιο ποσοστό) τις έδρες που για τον δεύτερο γύρο θα θέλει για αυτοδυναμία…
ο κοριος
press-gr.com
Σε γενικές γραμμές, όλοι γνωρίζουμε ότι για τον αριθμό των βουλευτικών εδρών και εν τέλει για την απόκτηση τη μη της πολυπόθητης αυτοδυναμίας από το πρώτο κόμμα μια κρίσιμη παράμετρος έχει να κάνει και με το ποσοστό των κομμάτων που μένουν εκτός Βουλής.
Γιατί όμως τούτη τη φορά η συγκεκριμένη παράμετρος μπορεί να παίξει ρόλο – κλειδί; Επειδή ακριβώς με πολύ μεθοδικό, είναι η αλήθεια, τρόπο η ηγεσία της ΝΔ κάνει ο,τι μπορεί για να «εργαλειοποιήσει» το θυμό και την αγανάκτηση μεγάλης μερίδας του εκλογικού σώματος αλλά προς όφελός της. Κι αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή…
Σε συνδυασμό με όλα όσα έγιναν και το προηγούμενο διάστημα -με τις γνωστές τροπολογίες, την απόφαση του Α Τμήματος του Αρείου Πάγου και τους αποκλεισμούς κομμάτων κλπ- αναμένεται να κλιμακωθεί τις επόμενες ημέρες η προσπάθεια για «διάχυση» της δυσαρέσκειας προς όσο γίνεται περισσότερες κατευθύνσεις. Πολύ απλά δηλαδή η ΝΔ, που εξακολουθεί να θεωρεί ότι θα είναι πρώτο κόμμα, από κάθε ψήφο που πηγαίνει σε (οποιοδήποτε) εντός Βουλής κόμμα βγαίνει χαμένη. Σε οποιοδήποτε εκτός Βουλής, βγαίνει κερδισμένη…
Μπορεί να ακούγεται -και να είναι- αντιφατικό, αλλά αυτό αποτελεί και μια πραγματικότητα που πλησιάζοντας προς τις κάλπες ο ψηφοφόρος θα την βρει μπροστά του. Με άλλα λόγια, όσο πιο «θυμωμένος» είναι ο πολίτης, τόσο περισσότερο η ηγεσία της ΝΔ ποντάρει στο να πάει να ψηφίσει κάποιο από τα πιο «αντικυβερνητικά» κόμματα, είτε αυτή η ψήφος λογίζεται ως αντισυστημική είτε όχι. Κι αυτό άλλωστε με βάση την ψυχολογία των εκλογικών αναμετρήσεων είναι ένα σημαντικό δίλημμα: Ο θυμός μπροστά στην κάλπη οδηγεί συχνά και στην ανάλογη επιλογή ψήφου.
Σε αυτά λοιπόν τα «ψιλά γράμματα», για όποιον θέλει να τα εξειδικεύσει λίγες ημέρες πριν από τις κάλπες, μπορεί να γνωρίζει ότι για κάθε 1% των ψήφων που πηγαίνει σε κόμμα εκτός Βουλής, το πρώτο κόμμα (που με βάση τις δημοσκοπήσεις ελπίζει ότι θα είναι η ΝΔ) «κερδίζει» σχεδόν κι από μια έδρα, ενδεχομένως και κάτι παραπάνω…
Πρακτικά αυτό σημαίνει λοιπόν ότι στις ερχόμενες εκλογές, που θα γίνουν με την απλή αναλογική, όσο μεγαλύτερο είναι αυτό το εκτός Βουλής άθροισμα τόσο ευκολότερα η ΝΔ θα μπορεί να «πλησιάσει» (με το ίδιο ποσοστό) τις έδρες που για τον δεύτερο γύρο θα θέλει για αυτοδυναμία…
ο κοριος
press-gr.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου