Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2020

Οι αφανείς ήρωες των Χριστουγέννων




της Γιολάντας Τσαβδάρη

Διαβάζοντας τον χαρακτηρισμό «αφανείς ήρωες» οι περισσότεροι από τους αναγνώστες θα θεωρήσουν ότι πρόκειται για αυτούς που ασχολούνται με την φιλανθρωπία ή σχετικές δραστηριότητες. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν σκοπό να 



προσφέρουν αγάπη, φροντίδα, συντροφιά, αλλά και υλικά αγαθά σε άλλους που το έχουν ανάγκη. Αναμφίβολα οι άνθρωποι αυτοί δίκαια και στοχευμένα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν έτσι.
Ωστόσο, οι δικοί μου αφανείς ήρωες ανήκουν σε μια άλλη μερίδα ανθρώπων. Πρόκειται για αυτούς που εργάζονται τις ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, προκειμένου να σας προσφέρουν διασκέδαση, υπηρεσίες, ιατρική φροντίδα κτλ. Επιπλέον, είναι και αυτοί που περιμένουν πώς και πώς τις μέρες αυτές για να αδράξουν την ευκαιρία να δουλέψουν επιπλέον μεροκάματα προκειμένου να «βγάλουν τα σπασμένα» των νεκρών χρονικών περιόδων. Γίνεται λόγος όχι απλά για εργαζόμενους-εργαζόμενοι είμαστε όλοι άλλωστε-, αλλά για αυτούς που τα Χριστούγεννα ερμηνεύονται λίγο διαφορετικά στο εργασιακό τους πλαίσιο.
«Μπροστά από τα φώτα»

Για την κατηγορία αυτή δεν θα μπορούσε να μην γίνει αναφορά στους χώρους εστίασης, στα κέντρα διασκέδασης καθώς και στα εμπορικά καταστήματα. Τόσο οι εργοδότες, όσο και οι εργαζόμενοι στον τομέα αυτό ξέρουν πολύ καλά τι θα πει Χριστούγεννα, και ξεκινάνε ευθύς αμέσως από τα τέλη του Νοεμβρίου. Είναι τότε που καταφθάνουν έξω από τον χώρο εργασίας τεράστιες κούτες με Χριστουγεννιάτικα στολίδια. Και είναι τότε που αρχίζουν οι υπερωρίες των εργαζομένων. Υπερωρίες για την καθαριότητα πριν το στόλισμα, υπερωρίες για το στόλισμα και βεβαίως υπερωρίες για το ξεστόλισμα.



Οι εργοδότες μπαίνουν σε πολλά έξοδα ενόψει του Χριστουγεννιάτικου στολισμού και των επιπλέον υποχρεώσεων απέναντι στο προσωπικό τους. Ενώ, το άγχος και η αγωνία για το αν θα καταφέρουν να κάνουν τζίρο για να βγάλουν εις πέρας τις υποχρεώσεις τους, και στην τελική να σώσουν τις επιχειρήσεις τους, χτυπάνε κόκκινο. Από την άλλη πλευρά, οι εργαζόμενοι την περίοδο αυτή δουλεύουν υπερωρίες, χωρίς ρεπό, ενώ ο ρυθμός πλέον της εργασίας είναι πολύ γρήγορος και απαιτητικός λόγω της αυξημένης κίνησης. Παρ’ όλα αυτά οι άνθρωποι αυτοί θα πρέπει να είναι καλοντυμένοι και προσεγμένοι και πάντα με το χαμόγελο στα χείλη-παρά το γεγονός ότι πίνουν τα παυσίπονα δυο- δυο γιατί ο πόνος στα πόδια τους και στη μέση τους ξεπερνάει τον ανεχόμενο.

Πηνελόπη, σερβιτόρα σε καφέ-μπαρ: «Δεν υπήρχε λόγος να στολίσω το σπίτι μου εφόσον είμαι συνεχώς στη δουλειά. Ευτυχώς έχουμε μεγάλο δέντρο στο μαγαζί.»

Γιώργος, ιδιόκτητης νυχτερινού κέντρου διασκέδασης: «Από τον Σεπτέμβριο περιμένουμε τα Χριστούγεννα για να δουλέψουμε. Πάμε να σώσουμε την κατάσταση.»
«Πίσω από τα φώτα»

Υπάρχουν και κάποια επαγγέλματα όπου ο χώρος στον οποίο λειτουργούν οι εργαζόμενοι, δεν είναι απαραίτητα στολισμένος με Χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια, και το προσωπικό δεν υποχρεούται να είναι καλοντυμένο. Πρόκειται για επαγγέλματα που οι εργαζόμενοι των οποίων δεν καταλαβαίνουν Χριστούγεννα ή Πρωτοχρονιά. Γι’ αυτούς είναι ακόμα μια μέρα στη δουλειά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό του γιατρού ή του νοσηλευτή. Οι άνθρωποι αυτοί εργάζονται ανήμερα των αργιών προκειμένου να φροντίσουν εσένα ή κάποιον αγαπημένο σου που χρειάζεται ιατρική περίθαλψη. Ο φαρμακοποιός θα είναι εκεί για να σου πουλήσει τα φάρμακα που χρειάζεσαι και ο τραυματιοφορέας για να σε μετακινήσει (χτύπα ξύλο). Και αν είσαι ετοιμόγεννη και το μωρό βιάζεται να βγει για να προλάβει να πάρει δώρο από τον Άγιο Βασίλη; Ο Γυναικολόγος και οι μαίες θα είναι εκεί!
Αυτοί που προσφέρουν στο οικογενειακό σου τραπέζι

Επιπλέον, ο φούρναρης, αυτός που βλέπεις κάθε μέρα στη γειτονιά σου, κατά την περίοδο των εορτών αναγκάζεται να εργαστεί ίσως και τις διπλάσιες ώρες από όσο συνηθίζεται. Και αυτό γιατί; Γιατί εσύ θέλεις να αγοράσεις ψωμί για τρεις ημέρες και βέβαια μεγαλύτερης ποσότητας από άλλες φορές, καθώς θα το χρειαστείς για το εορταστικό τραπέζι. Κοντά στον φούρναρη βρίσκεται και ο ζαχαροπλάστης, ο οποίος καθημερινά ετοιμάζει αμέτρητες ποσότητες από μελομακάρονα, κουραμπιέδες και δίπλες για να μην χρειαστεί εσύ να μπεις στην κουζίνα, με αποτέλεσμα να έχεις περισσότερο ελεύθερο χρόνο να αξιοποιήσεις με την οικογένειά σου.


Κώστας, ζαχαροπλάστης: «Τα μελομακάρονα καλύτερα να τα παράγεις παρά να τα τρως . Μπορεί να δουλεύω πολύ, αλλά θα μου μείνουν στο τέλος επιπλέον χρήματα και όχι επιπλέον κιλά».

Και όταν έρχεται η ώρα για την εκδρομή στο χωριό, ή την επίσκεψη σε φιλικό σπίτι; Τότε ο υπάλληλος στο πρατήριο καυσίμων βρίσκεται στο πόστο του, περιμένοντας να σε εξυπηρετήσει. Και μόνο η ψυχούλα του ξέρει πόσο θα ήθελε να είναι στη θέση σου όταν σου εύχεται «Καλό δρόμο και καλά να περάσεις».

Αυτοί και πολλοί ακόμη εργαζόμενοι, δίκαια χαρακτηρίζονται ως «αφανείς ήρωες». Φυσικά κάθε επάγγελμα έχει τα θετικά του και τα αρνητικά του. Πολλοί από τους παραπάνω επέλεξαν το συγκεκριμένο επάγγελμα, άλλοι πάλι το ακολούθησαν από ανάγκη. Άλλοι από αυτούς είναι μόνοι τους και βρίσκουν συντροφιά στους πελάτες τους, ενώ άλλους στο σπίτι τους περιμένει η οικογένειά τους. Ο παρονομαστής όμως παραμένει ο ίδιος. Εργάζονται για να μπορέσεις εσύ να περάσεις πιο ξέγνοιαστα, πιο ευχάριστα και πιο ξεκούραστα τις ημέρες των εορτών. Γι’ αυτό μην γκρινιάξεις αν σου καθυστερήσει την παραγγελία σου και μην τον κακολογήσεις αν κάποια στιγμή δεν σου χαμογελάσει. Χαμογέλα του εσύ για να του δώσεις δύναμη να συνεχίσει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου