Σβήνει η ελληνική αμυντική βιομηχανία. Σε λίγο δεν θα μπορούμε να φτιάξουμε ούτε σφαίρα και σε μία κρίση με την Τουρκία θα εξαρτόμαστε πλήρως από τη Γερμανία ή άλλες χώρες για να γεμίσουμε τα G-3 και....να πάμε στη μάχη. Αυτές οι χώρες άλλωστε και ειδικά το Βερολίνο συνέβαλαν με την επιβολή των μνημονίων στον αφοπλισμό των ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων για να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα.
Χθες, έγινε γνωστό πώς εξέπνευσε χωρίς να κατατεθεί καμία προσφορά η διορία εκδήλωσης ενδιαφέροντος στο πλαίσιο της πρόσκλησης ενδιαφέροντος του δεύτερου διαγωνισμού που προκηρύχθηκε στην αρχή του μήνα από τον εκκαθαριστή (Ernst & Young) για την πώληση της ΕΛΒΟ.
Και ο πρώτος διαγωνισμός είχε κηρυχθεί άγονος, παρότι είχαν καταθέσει προτάσεις για την εξαγορά της ΕΛΒΟ, δύο εταιρίες. Η γερμανικών συμφερόντων Krauss-Maffei Wegmann GmbH & Co. KG και νοτιοαφρικανικών συμφερόντων (Paramount Group). Ούτε αυτές οι δύο χώρες δεν επανήλθαν στον διαγωνισμό και πλέον η μόνη λύση είναι να μπει υπό κρατικό έλεγχο η ΕΛΒΟ.
Τί σημαίνει όμως κρατικοποίηση της ΕΛΒΟ αν πραγματικά γίνει και δεν ξεπουληθεί η επιχείρηση για ένα κομμάτι ψωμί; Πως θα παίρνει κυρίως δουλειές του Δημοσίου και συγκεκριμένα των Ένοπλων Δυνάμεων χωρίς ιδιαίτερες προοπτικές για δουλειές από το εξωτερικό, προκειμένου να καταστεί βιώσιμη και να διατηρήσει ή να αποκτήσει την τεχνογνωσία της. Όχι γιατί δεν μπορεί, αλλά γιατί η ιστορία έχει αποδείξει πώς κρατικές εταιρείες απαξιώθηκαν και δεν ενδυναμώθηκαν.
Αυτό συμβαίνει με τα ΕΑΣ και την ΕΑΒ σήμερα. Τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα έχουν απαξιωθεί πλήρως και από εκεί που θα λάμβαναν μεγάλες δουλειές (υποτίθεται πώς το εργοστάσιο στο Αίγιο θα μπορούσε να γίνει κέντρο κατασκευής των ρωσικών Καλάσνικοφ) δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα. Οι τελευταίοι τεχνίτες συνταξιοδοτούνται, τα μηχανήματα καταστρέφονται, όπως και η γραμμή παραγωγής.
Η προσπάθεια που έγινε τα τελευταία χρόνια να εξελιχθεί η κατασκευή σφαιρών και οβίδων φαίνεται να πέφτει στο κενό. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε εξέλιξη ένα με δύο συμβόλαια και από εκεί και μετά κανείς δεν ξέρει τί θα συμβεί. Να σημειωθεί ωστόσο πώς τα ΕΑΣ είναι ένας από τους βασικούς προμηθευτές του Ελληνικού Στρατού όσον αφορά στις σφαίρες για τον οπλισμό των στρατιωτικών. Τί θα συμβεί αν κλείσουν; Ποιος θα προμηθεύει τον Ε.Σ. με σφαίρες;
Η ίδια σχεδόν κατάσταση και στην ΕΑΒ. Η αμυντική βιομηχανία που έχει τεράστιες δυνατότητες και θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ισχυρή δύναμη στην ευρύτερη περιοχή εξακολουθεί να λειτουργεί με «κομμένα τα φτερά». Διαθέτει πολυάριθμο προσωπικό, αλλά το εξειδικευμένο είναι πολύ μικρότερο αριθμητικό από το διοικητικό προσωπικό.
Αποτέλεσμα των ρουσφετιών τα προηγούμενα χρόνια που προσλάμβαναν διοικητικούς και προσπαθούσαν να φέρουν σε πέρας το έργο της ΕΑΒ με εργολάβους. Αυτό τελείωσε και πλέον έμειναν στην βιομηχανία οι διοικητικοί να πληρώνονται και οι ελάχιστοι τεχνικοί και μηχανικοί να μην μπορούν να φέρουν σε πέρας τις συμφωνίες που έχουν υπογραφεί.
Δεν μιλάμε μόνο για τις συμφωνίες με την Πολεμική Αεροπορία, που σχεδόν είναι πάντα εκπρόθεσμες, αλλά και με άλλες επιχειρήσεις τους εξωτερικού. Το ανεκτέλεστο έργο της ΕΑΒ είναι εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ και το βασικό πρόβλημα είναι η έλλειψη προσωπικού. Κανείς δεν έχει ασχοληθεί με το θέμα και η κορυφαία ελληνική αμυντική βιομηχανία πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Κάνουμε δώρο έτσι στους Τούρκους που προσελκύουν ολοένα και περισσότερους πελάτες.
Να μην μιλήσουμε για τα Ναυπηγεία. Όλα «βουλιάζουν». Οι προηγούμενες κυβερνήσεις (για να μην τα ρίξουμε όλα στο ΣΥΡΙΖΑ αν και έχει επίσης ευθύνες για το γεγονός ότι δεν έχει αναλάβει καμία πρωτοβουλία) κατάφεραν τα πολλά υποσχόμενα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, λόγω και της τεράστιας δεξαμενής που διαθέτουν και άρα των μεγάλων δυνατοτήτων τους να τα απαξιώσουν και να τα ερημώσουν.
Τα Ναυπηγεία Ελευσίνας λειτουργούν με τον «αναπνευστήρα», ενώ αυτά το Πέραμα και στο Νεώριο έχουν πλέον ισοπεδωθεί. Μια χώρα με τον μεγαλύτερο στόλο εμπορικών πλοίων στον κόσμο, με ένα μεγάλο και ισχυρό Πολεμικό Ναυτικό και τεράστια ναυτική παράδοση έχει καταφέρει να μην έχει Ναυπηγεία. Να δούμε που και πώς θα επισκευάζονται τα πλοία τα επόμενα χρόνια και που θα ναυπηγηθούν νέα αν απαιτηθεί.
Η ελληνική αμυντική βιομηχανία, η οποία θα μπορούσε λόγω της τεχνογνωσίας να γίνει όχημα για την ώθηση της οικονομίας καταρρέει χρόνο με το χρόνο. Η κατάσταση μοιάζει πλέον να είναι μη αναστρέψιμη. Και σε αυτό έχουν ευθύνη όλες οι κυβερνήσεις χωρίς να εξαιρείται και η σημερινή του ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που έδινε υποσχέσεις και ελπίδες που αποδείχθηκαν φρούδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου