By Blade Runner
Aς ξεκινήσουμε με την εμβολιαστική κατάσταση των Ελλήνων. Τουλάχιστο μία (1) δόση έκαναν 7.541.632 συμπολίτες μας, ποσοστό 70,4%. Δύο (2) δόσεις έκαναν 7.094.507 συμπολίτες μας, ποσοστό 66,2%.
Περίπου 450.000 συμπολίτες μας που έκαναν την 1η δόση αποφάσισαν να μην προσέλθουν για τη 2η δόση ή κάποιοι από αυτούς έκαναν το μονοδοσικό. Όπως και νάχει κυκλοφορούν ανάμεσά μας 450.000 συμπολίτες μας οι οποίοι επέλεξαν να κάνουν μόνο ένα τρύπημα και δεν προσήλθαν για το επόμενο.
Αυτούς τους ανθρώπους καλά θα κάναμε να τους γνωρίζαμε έναν προς έναν για να μας εξηγήσουν τι τους έκανε να μην επιστρέψουν για τη 2η δόση. Αυτοί οι συμπολίτες μας τους οποίους κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει ως ανεμβολίαστους είναι μια υπολογίσιμη ομάδα ανθρώπων-όχι μόνο αριθμητικά αλλά και κατά κάποιο τρόπο πνευματικά.
Έσπευσαν να εμβολιαστούν με μία δόση εμβολίου και 450.000 δεν επέστρεψαν για τη 2η. Έχει σημασία να γνωρίζουμε γιατί αυτοί οι άνθρωποι που δοκίμασαν ένα τρύπημα δεν επέστρεψαν για το δεύτερο.
Την ενισχυτική 3η δόση έκαναν για την ώρα 3.934,769 συμπολίτες μας ποσοστό 36,7%. Με περίπου 4 εκατ. συμπολίτες μας πλήρως εμβολιασθέντες με δύο δόσεις θα κάνουμε ένα μικρό διάλλειμμα ώστε να μην κουράζεται πολύ και το μυαλό μας.
Δημήτρης Καμπουράκης για Τζόκοβιτς> Καλά του κάνανε
Δημήτρης Καμπουράκης για Κέννεντυ> Είδες τι παθαίνουν τα παιδιά σπουδαίων οικογενειών; Γίνονται ηλίθια…Χα,χα,χα…
Στο μεταξύ τόσο η Pfizer όσο και η Moderna προαναγγέλουν μία σειρά ειδικών τρυπημάτων για τη μετάλλαξη Omicron και τις επόμενες μεταλλάξεις οι οποίες έχουν συστηθεί ήδη στο επικεφαλής της Pfizer o οποίος αφού συναντήθηκε μαζί τους, μάς ενημέρωσε ότι για να απαλλαγούμε από αυτές (τις προσεχείς) θα πρέπει να εμβολιαζόμαστε για τα επόμενα 10 χρόνια.
Εάν λάβουμε υπόψη μας ότι σήμερα κυριαρχεί η Οmicron που έχει εξαφανίσει υποτίθεται τη Delta γύρευε τι είδους πάρτυ καυτών μεταλλάξεων θα ζήσουμε οι οποίες θα μπερδεύονται γλυκά με την εποχική γρίπη η οποία απαιτεί το δικό της ετήσιο εμβόλιο.
Μετά τις επιλογές των 4 εκατ. συμπολιτών μας και τις παρεμβάσεις του Μήτσου Καμπουράκη θα παραλείψουμε, τουλάχιστον σ΄αυτή εδώ την ανάρτηση, να αναφερθούμε στις αντίστοιχες παρατηρήσεις του Θοδωρή Βασιλακόπουλου γιατί η αναφορά και μόνο του ονόματός του προκαλεί δέος στο πληκτρολόγιό μας.
Πάμε να δούμε στη συνέχεια γιατί 3 παρεμβάσεις από 3 διαφορετικά παγκόσμια οχυρά της ιατρικής εναντιώνονται στην υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού χωρίς τα χωρατά της εγχώριας τηλεοπτικής Ku Klux Klan (ιδιαίτερα το τελευταίο) αλλά με τη σοβαρότητα και την επιχειρηματολογία που απαιτούν οι θέσεις για μία ιατρική πράξη που καλείται να αντιμετωπίσει έναν αγνώστου προελεύσεως ιό. Για μία επιλογή ζωής-τίποτε λιγότερο- η οποία σε βάζει μάλιστα σε ένα τούνελ αγνώστου αριθμού επαναληπτικών τρυπημάτων.
Το BMJ (British Medical Journal) είναι ίσως το ιατρικό περιοδικό με τη μεγαλύτερη επιρροή και το πλέον ευρέως διαβασμένο στον κόσμο.
Κορυφαίοι καθηγητές ανέβασαν στο BMJ μια επείγουσα επιστολή σύμφωνα με την οποία> Τα στοιχεία δεν δικαιολογούν τους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς, όλοι θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα επιλογής μετά από πλήρη ενημέρωση.
Αγαπητέ συντάκτη,
Ως γιατροί και επαγγελματίες υγείας, πολλοί από τους οποίους εργαζόμαστε στο NHS, στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αγγλίας, θα θέλαμε να εκφράσουμε την αντίθεσή μας στο να επιβάλλεται ο εμβολιασμός κατά της SARS-CoV-2 για οποιαδήποτε ομάδα ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων των εργαζομένων στον τομέα της υγείας και της φροντίδας. Συμφωνούμε με την επιτροπή της Βουλής των Λόρδων ότι τα στοιχεία είναι ανεπαρκή για να δικαιολογήσουν αυτό το μέτρο, αλλά η κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο δεν φαίνεται να ακούν και τα υποχρεωτικά εμβόλια για το προσωπικό του NHS φαίνεται πιθανό να εγκριθούν σε νόμο αυτή την εβδομάδα.
Δεν αμφισβητούμε ότι η covid-19 μπορεί να είναι (και ήταν) μια επικίνδυνη μόλυνση και συμφωνούμε ότι τα εμβόλια είναι αποτελεσματικά σε πολλές περιπτώσεις. Ωστόσο, υπάρχει σημαντική αβεβαιότητα σχετικά με την αποτελεσματικότητα των εμβολίων κατά του κορωνοϊού, για ορισμένες σοβαρές βραχυπρόθεσμες επιπλοκές και για έλλειψη δεδομένων ως προς τις μακροπρόθεσμες βλάβες. Σε αυτήν την κατάσταση, είναι επιτακτική ανάγκη οι άνθρωποι να είναι σε θέση να κάνουν μια πλήρως ενημερωμένη επιλογή για το αν θα εμβολιαστούν ή όχι.
Είναι ευρέως αποδεκτό ότι οι τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές είναι το μόνο μέσο παροχής αξιόπιστων δεδομένων σχετικά με την αποτελεσματικότητα των ιατρικών παρεμβάσεων, επειδή τα δεδομένα παρατήρησης υπόκεινται σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Ωστόσο, οι τυχαιοποιημένες δοκιμές των εμβολίων κατά του κορωνοϊού διήρκεσαν για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και είχαν τη δυνατότητα να παρέχουν στατιστικά στοιχεία για την πρόληψη των «συμπτωματικών λοιμώξεων», όχι για την πρόληψη της λοίμωξης από μόνη της, της νοσηλείας ή του θανάτου. Οι δοκιμές δεν παρείχαν επίσης δεδομένα σχετικά με το εάν τα εμβόλια μειώνουν τη μετάδοση ή όχι, θέματα που τελικά έπρεπε να μάθουμε με τον δύσκολο τρόπο, μέσω πραγματικών στοιχείων όπως η ταχεία εξάπλωση των παραλλαγών της Delta και τώρα της Omicron.
Τα αποτελέσματα από τις τυχαιοποιημένες δοκιμές εμβολίων που δημοσιεύθηκαν μέχρι στιγμής έδειξαν ότι τα εμβόλια ήταν αποτελεσματικά στη μείωση των συμπτωματικών λοιμώξεων για μερικές εβδομάδες. Η μέση διάρκεια παρακολούθησης ατόμων στην πρώτη αναφορά από τη δοκιμή της Pfizer, στην οποία βασίστηκε η αδειοδότηση, ήταν μόνο 46 ημέρες, για παράδειγμα. [1]
Η πρόσφατη αναφορά σε δεδομένα από άτομα που συμμετείχαν στη δοκιμή για έως και 6 μήνες αποκάλυψε ότι η μέση συνολική διάρκεια παρακολούθησης για το πρωταρχικό αποτέλεσμα της διπλής τυφλής δοκιμής ήταν 3,6 μήνες για όσους έλαβαν το εμβόλιο και 3,5 μήνες για όσους έχει χορηγηθεί εικονικό φάρμακο. [2]
Επιπλέον, μόνο το 7% των συμμετεχόντων παρέμεινε στην πραγματικότητα στη διπλή τυφλή δοκιμή για 6 μήνες. [3]
Τα δεδομένα του πραγματικού κόσμου δεν συνάδουν με τα αποτελέσματα της δοκιμής, με υψηλούς αριθμούς κρουσμάτων σε διπλά εμβολιασμένα άτομα που αναφέρθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο [4] και το Ισραήλ [5], για παράδειγμα. Αυτό υποδηλώνει ότι είτε ότι η αποτελεσματικότητα των εμβολίων εξαφανίζεται γρήγορα ή/και ότι υπήρξε μεροληψία στις αρχικές δοκιμαστικές διαδικασίες, πιθανώς λόγω άρσης τυφλότητας που προκαλείται από αντιδράσεις εμβολίου [6] ή άλλες διαδικαστικές ανωμαλίες. [7]
Τα ίδια δεδομένα παρατήρησης υποδηλώνουν ότι τα εμβόλια μπορεί να μειώσουν την εισαγωγή στο νοσοκομείο και τον θάνατο λόγω μόλυνσης από τον κορωνοϊό, αλλά, ελλείψει δεδομένων από τυχαιοποιημένες δοκιμές, είναι δύσκολο να είμαστε σίγουροι, καθώς άγνωστοι παράγοντες μπορεί να ωθήσουν τα δεδομένα προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.
Το πιο ανησυχητικό είναι ότι η τρίτη και η τέταρτη «ενισχυτική» λήψη δεν έχουν δοκιμαστεί σε καμία τυχαιοποιημένη δοκιμή και άλλα δεδομένα σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της χορήγησης περαιτέρω δόσεων είναι πενιχρά.
Με άλλα λόγια, τα δεδομένα για το μόνο αποτέλεσμα που έχει ελεγχθεί σωστά σε τυχαιοποιημένες δοκιμές, την πρόληψη των περιπτώσεων με δύο εμβολιασμούς, φαίνονται αναξιόπιστα, πιθανώς λόγω ταχέως υποχωρούμενων επιπτώσεων ή άλλων παραγόντων, και άλλα αποτελέσματα και διαδικασίες δεν έχουν διερευνηθεί σε τυχαιοποιημένες δοκιμές, δηλαδή δεν υπάρχει καμία ασφαλής απόδειξη.
Όσον αφορά την ασφάλεια των εμβολίων, είναι σαφές ότι εμφανίζονται σπάνιες αλλά σοβαρές και δυνητικά θανατηφόρες ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως θρόμβωση και μυοκαρδίτιδα, [8] και ότι χρειάστηκαν μήνες για να εντοπιστούν. Οι μακροπρόθεσμες βλάβες θα είναι δύσκολο να εντοπιστούν λόγω της μικρής διάρκειας των τυχαιοποιημένων δοκιμών και θα γίνουν εμφανείς μόνο τα επόμενα χρόνια.
Επίσης, δεν υπάρχουν δεδομένα για ομάδες που μπορεί να επηρεαστούν ιδιαίτερα αρνητικά από το εμβόλιο, όπως εκείνες που κινδυνεύουν από αυτοάνοσες διαταραχές, και υπάρχουν λίγα δεδομένα για τις ανεπιθύμητες ενέργειες των αναμνηστικών εμβολιασμών, κάτι που είναι σημαντικό, δεδομένου ότι υπάρχει εδώ και καιρό ανησυχίες ασφαλείας σχετικά με την επαναλαμβανόμενη έκθεση στην τεχνολογία mRNA. [9]
Επομένως, τα επαναλαμβανόμενα αναμνηστικά εμβόλια αντιπροσωπεύουν σωρευτικό κίνδυνο για μη δοκιμασμένο όφελος.
Για νεαρές ηλικιακές ομάδες, στις οποίες η σχετιζόμενη με την Covid νοσηρότητα και θνησιμότητα είναι χαμηλή και για εκείνες που έχουν ήδη λοίμωξη από covid 19 και φαίνεται να έχουν μακροχρόνια ανοσολογική μνήμη, [10] οι βλάβες από τη λήψη ενός εμβολίου είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα υπερβαίνουν τις οφέλη, όπως και ότι ο στόχος της μείωσης της μετάδοσης σε άλλα άτομα υψηλότερου κινδύνου δεν έχει αποδειχθεί με ασφάλεια. [11]
Ο σεβασμός της αυτονομίας και της σωματικής ακεραιότητας των ανθρώπων βρίσκεται στο επίκεντρο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ιατρικής δεοντολογίας και τα δεδομένα που είναι διαθέσιμα επί του παρόντος για τα εμβόλια δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση την υπέρβαση αυτών των σημαντικών αρχών.
Απαιτείται περισσότερη έρευνα καλής ποιότητας και πρόσβαση στα υπάρχοντα δεδομένα από τις δοκιμές εμβολίων προκειμένου οι άνθρωποι να λάβουν πλήρως ενημερωμένες αποφάσεις σχετικά με το εάν θα λάβουν αυτά τα εμβόλια ή όχι. [12]
Ο εξαναγκασμός των ατόμων να κάνουν εμβόλια κατά του κορωνοϊού, είτε μέσω της απειλής νομικών κυρώσεων είτε, στην περίπτωση εντολών για επαγγελματικές ομάδες, στερώντας τους ανθρώπους από τη διαβίωση και τη σταδιοδρομία τους, δεν δικαιολογείται λόγω της επικρατούσας αβεβαιότητας σχετικά με τα συνολικά οφέλη από τα εμβόλια, τη δυσμενή αναλογία κινδύνου-οφέλους για πολλές ομάδες και, κυρίως, την έλλειψη στοιχείων για τις μακροπρόθεσμες βλάβες.
1. Polack FP, Thomas SJ, Kitchin N, et al. Safety and Efficacy of the BNT162b2 mRNA Covid-19 Vaccine. N Engl J Med 2020;383(27):2603-15. doi: 10.1056/NEJMoa2034577 [published Online First: 2020/12/11]
2. Thomas SJ, Moreira ED, Jr., Kitchin N, et al. Safety and Efficacy of the BNT162b2 mRNA Covid-19 Vaccine through 6 Months. N Engl J Med 2021;385(19):1761-73. doi: 10.1056/NEJMoa2110345 [published Online First: 2021/09/16]
3. Doshi P. Does the FDA think these data justify the first full approval of a covid-19 vaccine? British Medical Journal 2021 23rd Aug 2021. https://blogs.bmj.com/bmj/2021/08/23/does-the-fda-think-these-data-justi….
4. UK Health Security Agemcy. COVID-19 vaccine surveillance report: Week 48. 2021
5. Goldberg Y, Mandel M, Bar-On YM, et al. Waning Immunity after the BNT162b2 Vaccine in Israel. New England Journal of Medicine 2021;385:e85. doi: DOI: 10.1056/NEJMoa2114228
6. Doshi P. Pfizer and Moderna’s “95% effective” vaccines—we need more details and the raw data. British Medical Journal 2021 4th Jan 2021. https://blogs.bmj.com/bmj/2021/01/04/peter-doshi-pfizer-and-modernas-95-… (accessed 10th Dec 2021).
7. Thacker PD. Covid-19: Researcher blows the whistle on data integrity issues in Pfizer’s vaccine trial. British Medical Journal 2021;375:n2635. doi: doi.org/10.1136/bmj.n2635
8. Mevorach D, Anis E, Cedar N, et al. Myocarditis after BNT162b2 mRNA Vaccine against Covid-19 in Israel. New England Journal of Medicine 2021;385:2140-49. doi: 10.1056/NEJMoa2109730
9. Garde D. Lavishly funded Moderna hits safety problems in bold bid to revolutionize medicine. STAT News 2017 10th Jan 2017. https://www.statnews.com/2017/01/10/moderna-trouble-mrna/ (accessed 12th Dec 2021).
10. Dan JM, Mateus J, Cato Y, et al. Immunological memory to SARS-CoV-2 assessed for up to 8 months after infection. Science 2021;371:(6529):eabf4063. doi: 10.1126/science.abf4063
11. Singanayagam A, Hakki S, Dunning J, et al. Community transmission and viral load kinetics of the SARS-CoV-2 delta (B.1.617.2) variant in vaccinated and unvaccinated individuals in the UK: a prospective, longitudinal, cohort study. Lancet Infect Dis 2021 doi: 10.1016/S1473-3099(21)00648-4 [published Online First: 2021/11/11]
12. Tanveer S, Rowhani-Farid A, Hong K, et al. Transparency of COVID-19 vaccine trials: decisions without data. BMJ Evid Based Med 2021 doi: 10.1136/bmjebm-2021-111735 [published Online First: 2021/08/11]
Ομάδα Ερευνητών του Johns Hopkins μετά από μελέτη εκφράζει τις ενστάσεις της για τον εμβολιασμό των παιδιών
Μια ομάδα ερευνητών του Johns Hopkins λοιπόν ανέφερε ότι αφού μελέτησαν μια ομάδα περίπου 48.000 παιδιών, βρήκαν μηδενικούς θανάτους COVID μεταξύ υγιών παιδιών, αλλά τα Κέντρα Ελέγχου Νόσων (Centers for Disease Control) δεν ενδιαφέρονται.
By Audrey Unverferth
July 21, 2021
Ο Dr. Marty Makary είναι ειδικός στην ιατρική και καθηγητής στη Ιατρική Σχολή Johns Hopkins, στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Bloomberg και στη Σχολή Carey Business School. Η ερευνητική του ομάδα «συνεργάστηκε με το μη κερδοσκοπικό οργανισμό FAIR Health για να αναλύσει περίπου 48.000 παιδιά κάτω των 18 ετών που είχαν διαγνωστεί με Covid σε δεδομένα ασφάλισης υγείας από τον Απρίλιο έως τον Αύγουστο του 2020».
Αφού μελέτησε περιεκτικά δεδομένα για χιλιάδες παιδιά, η ομάδα «βρήκε μηδενικό ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ των παιδιών χωρίς προϋπάρχουσα ιατρική πάθηση όπως η λευχαιμία». Αντί να αναγνωρίσει αυτήν την επιστημονική πραγματικότητα, ο Makary λέει ότι το CDC συνεχίζει να χρησιμοποιεί «αστεία στοιχεία» για να ωθήσει το εμβόλιο COVID στα παιδιά.
Όπως σημείωσε ο Makary στο Wall Street Journal, οι επιπτώσεις της έρευνας της ομάδας του είναι τεράστιες. «[Εάν η έρευνά μας] ισχύει, έχει σημαντικές επιπτώσεις για υγιή παιδιά για το εάν χρειάζονται δύο δόσεις εμβολίου», λέει ο Makary.
Σε τελική ανάλυση, «Η Εθνική Ένωση Εκπαίδευσης [National Education Association] συζητά αν θα παροτρύνει τα σχολεία να απαιτήσουν εμβολιασμό πριν επιστρέψουν στο σχολείο αυτοπροσώπως. Πώς μπορούν αυτοί ή όλοι να συζητήσουν το ζήτημα χωρίς τα σωστά δεδομένα; ”
Η ερώτηση του Makary είναι προφανής, αλλά όχι λιγότερο επίκαιρη. Ο Makary λέει ότι οι διογκωμένοι αριθμοί θανάτου COVID συνεχίζουν να διορθώνονται και να «αναθεωρούνται προς τα κάτω».
Ωστόσο, αντί να καταπολεμήσει τη θεσμική δυσπιστία με επιστημονικά δεδομένα και συζητήσεις, ο Makary λέει ότι το CDC αποφεύγει τη διαφάνεια και την αυστηρή έρευνα. O Makary επέκρινε το CDC υποστηρίζοντας ότι «φουσκώνει τους νοσοκομειακούς και θανάτους από Covid και δεν εξετάζει εάν πρέπει να γίνει ο εμβολιασμός των νέων». Σύμφωνα με τον Makary αυτό το πρόβλημα είναι συστημικό.
Υποστηρίζει ότι «ένας τεράστιος αριθμός κυβερνητικών πολιτικών οδηγιών και ιδιωτικών πολιτικών όσο αφορά τον εμβολιασμό των παιδιών εξαρτώνται από ένα αμφισβητήσιμο σημείο δεδομένων. Το CDC ισχυρίζεται ότι 335 παιδιά κάτω των 18 ετών πέθαναν με διάγνωση COVID στο αρχείο τους. Ωστόσο, ο Makary αναφέρει ότι, “το CDC, το οποίο απασχολεί 21.000 υπαλλήλους, δεν έχει ερευνήσει κανένα θάνατο για να μάθει αν ο Covid-19 τον προκάλεσε ή αν αφορούσε προϋπάρχουσα ιατρική πάθηση.”
«Χωρίς αυτά τα δεδομένα, η Συμβουλευτική Επιτροπή για τις Πρακτικές Ανοσοποίησης του CDC [CDC Advisory Committee on Immunization Practices] αποφάσισε τον Μάιο ότι τα οφέλη του εμβολιασμού δύο δόσεων υπερτερούν των κινδύνων για όλα τα παιδιά 12 έως 15 ετών», σημειώνει ο Makary.
«Έχω γράψει εκατοντάδες ιατρικές μελέτες με κριτές, και δεν μπορώ να σκεφτώ κανέναν συντάκτη περιοδικών που θα αποδεχόταν τον ισχυρισμό ότι 335 θάνατοι προήλθαν από ιό χωρίς δεδομένα για να δείξουν εάν ο ιός ήταν τυχαίος ή αιτιώδης και χωρίς ανάλυση σχετικών παράγοντων κινδύνου όπως η παχυσαρκία. “
Σύμφωνα με τον Μάκαρι, το CDC αψηφά τους κανόνες ιατρικής έρευνας, διαδίδοντας έναν «αστείο» ισχυρισμό χωρίς επαρκή έρευνα ή διαφάνεια. Και αυτό δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Ο Makary δείχνει ότι είναι μέρος ενός μοτίβου.
Ο διευθυντής του CDC Rochelle Walensky ισχυρίζεται ότι 200 νοσηλεία παιδιών και ένας θάνατος μπορεί να αποφευχθεί για τέσσερις μήνες εάν εμβολιαστούν ένα εκατομμύριο έφηβοι. Ο Makary δεν πείστηκε. Λέει ότι η έκθεση Covid για εφηβική νοσηλεία του CDC, όπως και ο αριθμός των θανάτων της, δεν διακρίνει στον ιστότοπο εάν ένα παιδί νοσηλεύεται για τον Covid ή με τον Covid.”
Αυτό είναι ένα πρόβλημα, επειδή υπάρχει μια προφανής διαφορά μεταξύ αυτών των κατηγοριών ασθενών. Τα νοσοκομεία συχνά εξετάζουν τους ασθενείς για COVID ως θέμα ρουτίνας, ακόμη και αν δεν υπάρχει τίποτα που να υποδηλώνει ότι έχουν μολυνθεί από τον ιό. Για τις μετρήσεις του Walensky, ο Makary υποστηρίζει: «Ένα ασυμπτωματικό παιδί που έχει θετικά αποτελέσματα μετά από τραυματισμό σε ατύχημα με ποδήλατο θα θεωρηθεί ως« Covid νοσηλεία ».”
Ο Makary λέει ότι οι αναξιόπιστες αναφορές του CDC δεν σταματούν εκεί. Προσθέτει ότι, “Το CDC μπορεί επίσης να καταγράφει [-] δεδομένα σχετικά με τις επιπλοκές του εμβολίου.” Το CDC βασίζει την ανάλυση κινδύνου-οφέλους για τον εμβολιασμό όλων των παιδιών σε ποσοστά επιπλοκών από τη βάση δεδομένων του Συστήματος Αναφορών Ανεπιθύμητων Εμβολίων (Vaers). Ωστόσο, ο ίδιος υποστηρίζει ότι αυτή η βάση δεδομένων αποτελείται από αυτοαναφερόμενα, ανεπεξέργαστα δεδομένα που «δεν έχουν επαληθευτεί και πιθανώς υποεπιβάλλουν ανεπιθύμητα συμβάντα».
Όλα αυτά είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου των ελλείψεων στα δεδομένα και την ανάλυση του CDC, λέει ο ερευνητής. “Μέχρι σήμερα, το CDC εξακολουθεί να μην τεκμηριώνει καθημερινά νέες νοσηλείες για ασθένεια COVID. Αντ ‘αυτού, αναφέρει το διογκωμένο ποσοστό νοσηλείας για κάθε ασθενή που έχει θετικά αποτελέσματα για τον ιό. Και ενώ το CDC ωθεί το εμβόλιο στους Αμερικανούς, ο Makary λέει ότι ο οργανισμός φαίνεται ότι δεν ενδιαφέρεται να ανακαλύψει ποσοστά φυσικής ανοσίας.
-Αντί να επιδιώκουν τη διαφάνεια, το CDC και άλλες μεγάλες οντότητες αποφεύγουν την επιστημονική έρευνα και φιμώνουν εκείνους που τολμούν να υποβάλουν ενοχλητικές ερωτήσεις: Ο επιδημιολόγος του Χάρβαρντ Martin Kulldorff μου είπε ότι απομακρύνθηκε από την ομάδα εργασίας της συμβουλευτικής επιτροπής για την ασφάλεια των εμβολίων Covid αφού εξέφρασε μια διαφορετική γνώμη », σημειώνει ο Μάκαρι.
Το CDC και η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των Η.Π.Α. που εγκρίνει τα εμβόλια απασχολούν 39.000 άτομα, αλλά κρίσιμα επιστημονικά δεδομένα εξακολουθούν να αποσιωπούνται και να μην λαμβάνονται υπόψη, σημειώνει ο Makary. Προτιμούν να βασίζονται σε «μη επαληθευμένα δεδομένα», «Το CDC ή η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων πρέπει να αναθέσουν ταχέως στους γιατρούς να ερευνήσουν κάθε μία από τις χιλιάδες επιπλοκές εμβολίου που αναφέρθηκαν στον Vaers». Σύμφωνα με τα ευρήματα του Makary, ο οργανισμός θα πρέπει επίσης να επανεκτιμήσει τους ισχυρισμούς του σχετικά με τη θνησιμότητα και τη νοσηλεία παιδιών.
Το CDC δεν είναι η μόνη οντότητα της οποίας τα δόγματα αναιρούνται από αυτά τα ευρήματα. Ενώ η ομάδα του Makary κατέγραψε μηδενικούς θανάτους COVID για υγιή παιδιά, τα παιδιά σε ολόκληρη τη χώρα εξακολουθούν να υποφέρουν από δρακόντειες εντολές μάσκας και άλλους περιορισμούς που επιβάλλονται με βάση την πεποίθηση ότι το COVID είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τα παιδιά.
Και τέλος πάμε να δούμε ένα ακόμη άρθρο-παρέμβαση κατά της υποχρεωτικότητας των εμβολίων στον αγαπημένο ιστότοπο των Εβραίων της Διασποράς tabletmag.com.
To Koυρδιστό Πορτοκάλι αναδημοσιεύει σήμερα 6 Ιανουαρίου 2022, το άρθρο-καταπέλτης κατά του εμβολιασμού των παιδιών της Jenin Younes στον αγαπημένο ιστότοπο των Εβραίων της Διασποράς tabletmag.com.
Τα χρόνια προτού η COVID-19 αλλάξει δραματικά το πολιτικό μας τοπίο, ο αριθμός των γονιών σε ολόκληρη τη χώρα που αμφισβητούσαν την αναγκαιότητα των συνηθισμένων παιδικών εμβολιασμών τραβούσε την προσοχή των μέσων ενημέρωσης. Σε αυτούς τους Αμερικανούς, που χλευάζονταν επειδή διαλαλούσαν επιστημονικά ατεκμηρίωτες θεωρίες, όπως η σύνδεση των εμβολίων με τον αυτισμό, αποδίδονταν ο υποτιμητικός χαρακτηρισμός «αντι-vaxxers» και σχεδόν ποτέ δεν λαμβάνονταν σοβαρά υπόψη, παρά μόνο ως απειλή.
*Βy Jenin Younes/tabletmag
Τώρα με τα εμβόλια για την COVID, που είναι προσβάσιμα στο ευρύ κοινό, έχει ξεσπάσει ψυχρός πόλεμος μεταξύ εκείνων που πιστεύουν ότι σχεδόν όλοι πρέπει να τα κάνουν και εκείνων που θεωρούν ότι ο εμβολιασμός είναι μια προσωπική ιατρική διαδικασία που απαιτεί πιο εξατομικευμένη αξιολόγηση κινδύνου.
Οι υποστηρικτές των γενικών εντολών για τα εμβόλια κατά της COVID προσπάθησαν να εμπλέξουν αυτούς που επιμένουν στην ατομική αξιολόγηση κινδύνου με τους αντιεμβολιαστές από ιδεολογία. Αν και υπάρχει κάποια επικάλυψη μεταξύ των δύο, πολλοί άνθρωποι που δεν σκέφτηκαν ποτέ ξανά να ανοσοποιήσουν τα παιδιά τους κατά της ιλαράς, της παρωτίτιδας και της ερυθράς, διστάζουν να κάνουν την ένεση στα παιδιά τους με μια πειραματική ιατρική λύση σε έναν ιό που συνιστά αμελητέα απειλή για εκείνα. Πράγματι, η καλύτερη εκτίμηση του CDC για το ποσοστό θνησιμότητας από μόλυνση για άτομα ηλικίας 0-19 ετών είναι 0,00002, που σημαίνει ότι το ποσοστό επιβίωσης για αυτήν την ηλικιακή ομάδα είναι 99,998%.
Ποτέ στην αμερικανική ιστορία δεν ζητήθηκε από τους μαθητές να εμβολιαστούν με σκευάσματα που δεν είχαν ήδη υποβληθεί σε δοκιμές ασφαλείας για χρόνια, συνήθως τουλάχιστον για μια δεκαετία. Ούτε έχουμε απαιτήσει από τα παιδιά να λαμβάνουν εμβόλια για ασθένειες που αποτελούν πρωτίστως κίνδυνο για ενήλικες ή ηλικιωμένους. Μέχρι σήμερα επίσης, δεν έχουν διεξαχθεί μελέτες σχετικά με τις επιπτώσεις των εμβολίων κατά της COVID στο 38% περίπου των παιδιών που έχουν αποκτήσει φυσική ανοσία.
Ωστόσο, μόλις το εμβόλιο Pfizer/BioNTech έλαβε Άδεια Χρήσης Έκτακτης Ανάγκης από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ για το εύρος ηλικιών 5-11, στα τέλη Οκτωβρίου, ένας αριθμός πόλεων και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων επέβαλαν τους εμβολιασμούς για αυτήν την ομάδα παιδιών ή κήρυξαν επικείμενες αυτές τις απαιτήσεις.
Αξιωματούχοι από το San Fransisco ανακοίνωσαν ότι στις αρχές του 2022 η πόλη σκοπεύει να απαιτήσει από τα μικρά παιδιά να επιδείκνύουν την απόδειξη εμβολιασμού τους προκειμένου να εισέλθουν σε χώρους δημόσιας στέγασης. Ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Bill de Blasio, επέβαλε τις ίδιες απαιτήσεις για παιδιά ηλικίας 5-11 ετών. Το Krieger Schechter, ένα ιδιωτικό σχολείο στο Maryland και το Berkeley-Carroll του Brooklyn της Νέας Υόρκης, απαιτούν τώρα από μαθητές που ξεκινούν από την ηλικία των 5 ετών να εμβολιαστούν κατά της COVID.
Η Σχολή Μπαλέτου στο Κέντρου Lincoln έχει επίσης επιβάλει μια εντολή εμβολιασμού που περιλαμβάνει μαθητές έως 6 ετών. Σε μια από τις πιο περίεργες προσπάθειες μαζικού εμβολιασμού, η πόλη της Νέας Υόρκης προσφέρεται να πληρώσει στα παιδιά 100 $ για να κάνουν το εμβόλιο (μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη διεύθυνση email ενός γονέα για να εξαργυρώσουν τη δωροκάρτα Visa). Δεδομένου ότι η παχυσαρκία και ο διαβήτης είναι δύο από τους σημαντικότερους παράγοντες κινδύνου για νοσηλεία παιδιατρικών ασθενών με COVID, είναι βαθύτατα ειρωνικό το γεγονός ότι ο de Blasio ενθάρρυνε τα παιδιά να φανταστούν πόσες καραμέλες μπορούν να αγοράσουν με 100 δολάρια.
Οι υποστηρικτές της εντολής για υποχρεωτικούς εμβολιασμούς συνήθως επισημαίνουν τον κατάλογο των απαιτήσεων για μαθητές σχολείου, μαζί με μια υπόθεση του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 1905, Jacobson v. Μασαχουσέτης, για να υποστηρίξουν την πεποίθησή τους ότι οι εντολές εμβολίων κατά της COVID είναι νόμιμες. Ωστόσο, υπάρχουν κρίσιμες διαφορές μεταξύ των μακροχρόνιων απαιτήσεων εμβολιασμού στα σχολεία και των νέων εντολών εμβολίων για την COVID, που σχετίζονται με τη φύση της εν λόγω ασθένειας, τη διάρκεια του χρόνου που έχουν δοκιμαστεί τα εμβόλια και τη νομική κατάσταση των εμβολίων.
Το καθεστώς των εμβολίων της Pfizer/BioNTech στις ΗΠΑ για παιδιά ηλικίας 5 έως 11 ετών είναι ένα πιθανό πεδίο για αντιδικίες. Το 2004, σύμφωνα με το άρθρο 564 του νόμου περί τροφίμων, φαρμάκων και καλλυντικών (21 U.S.C. § 360bbb-3), το Κογκρέσο επέτρεψε στον FDA να χορηγεί άδειες έκτακτης ανάγκης ώστε οποιοσδήποτε Αμερικανός, σε προσωπική έκτακτη ανάγκη, να μπορεί να επιλέξει εάν θα ερευνήσει ή όχι δυνητικά σωτήριες θεραπείες που δεν έχουν περάσει από το πλήρες καθεστώς των δοκιμών. Με άλλα λόγια, η νομική βάση για τις συγκεκριμένες άδειες είναι θέμα του ατομικού δικαιώματος πρόσβασης σε πειραματικές θεραπείες και όχι του δικαιώματος της κυβέρνησης να επιβάλλει τέτοιες θεραπείες. Τα συγκεκριμένα προϊόντα έκτακτης ανάγκης, εξ’ ορισμού, δεν έχουν ακόμη αποδειχθεί ασφαλή και αποτελεσματικά σύμφωνα με τα πρότυπα του FDA.
Πράγματι, το Κογκρέσο έχει αναγνωρίσει ότι οι Αμερικανοί δεν πρέπει να εξαναγκάζονται να λαμβάνουν ιατρικά προϊόντα που δεν έχουν κριθεί ασφαλή και αποτελεσματικά από την ομοσπονδιακή υπηρεσία που έχει την εξουσία να αποφασίζει για αυτά. Ο ίδιος ομοσπονδιακός νόμος που εγκρίνει τα προϊόντα έκτακτης ανάγκης απαιτεί επίσης, μεταξύ άλλων, να ενημερώνονται οι πιθανοί αποδέκτες τέτοιων φαρμάκων «για την επιλογή να αποδεχτούν ή να αρνηθούν τη χορήγηση του προϊόντος, για τις συνέπειες, εάν υπάρχουν, της άρνησης χορήγησης του προϊόντος, και των εναλλακτικών λύσεων για το προϊόν που είναι διαθέσιμα και των οφελών και των κινδύνων τους».
Με μια απλή ανάγνωση, τα άτομα έχουν θεσμοθετημένο δικαίωμα να «αρνούνται τη χορήγηση» ενός εμβολίου που έχει εγκριθεί μόνο για χρήση έκτακτης ανάγκης. Η σύνταξη της συγκεκριμένης αναφοράς δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι το Κογκρέσο ήθελε να επισημάνει ότι τέτοια προϊόντα θα έπρεπε να λαμβάνονται χωρίς εξαναγκασμό ή πίεση. Μία πόλη ή ένα σχολείο που απαγορεύει την πρόσβαση των παιδιών στην εκπαίδευση, τις εξωσχολικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες, όλες ζωτικής σημασίας για τη γνωστική και συναισθηματική τους ανάπτυξη, παραβιάζει τόσο το γράμμα όσο και το πνεύμα του καταστατικού.
Ορισμένοι υποστηρικτές των εντολών εμβολιασμού επισημαίνουν μια γνωμοδότηση του Ιουλίου 2021 που συντάχθηκε από το Office of Legal Counsel (OLC), μια επιτροπή του Υπουργείου Δικαιοσύνης, που συμβουλεύει τον πρόεδρο και όλους τους άλλους φορείς της εκτελεστικής εξουσίας. Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση του OLC, οι λήπτες εμβολίων στις ΗΠΑ χρειάζεται (μόνο) να ενημερωθούν ότι έχουν το δικαίωμα να αρνηθούν ή να αποδεχτούν τη χορήγηση ενός προϊόντος. Ωστόσο, ισχυρίζεται το OLC, το καταστατικό δεν αποκλείει την εξάρτηση της δημόσιας ή ιδιωτικής απασχόλησης από την λήψη ενός προϊόντος έκτακτης ανάγκης.
Με άλλα λόγια, η οντότητα που χορηγεί το εμβόλιο πρέπει να σας ενημερώσει ότι έχετε το δικαίωμα να το αρνηθείτε, αλλά αν το κάνετε, ο εργοδότης σας μπορεί να σας απολύσει, η σχολική σας περιφέρεια μπορεί να μεταφέρει ή να αναστείλει τη φοίτηση των παιδιών σας και ο δήμαρχος μπορεί να σας αποκλείσει από τη δημόσια ζωή. Μια τέτοια ανάγνωση κοροϊδεύει την έννοια της ενημερωμένης συναίνεσης και δεν μπορεί να είναι αυτό που εννοούσε το Κογκρέσο.
Το OLC αναγνώρισε, σιωπηρά, το παράλογο της ερμηνείας του όταν αναγνώρισε ότι η «ανάγνωσή του… δεν εξηγεί πλήρως γιατί το Κογκρέσο δημιούργησε ένα σύστημα στο οποίο οι πιθανοί χρήστες του προϊόντος θα ενημερώνονταν ότι έχουν “την επιλογή να το αποδεχτούν ή να το αρνηθούν”». Ούτε εξήγησε πλήρως γιατί το καταστατικό επιτρέπει ρητά στον πρόεδρο να παραιτείται της εντολής του μόνο από τη συγκατάθεση, μετά από ενημέρωση, για άτομα του στρατού. Εάν το καταστατικό σήμαινε να επιτρέψει την υπέρβαση της ενημερωμένης συναίνεσης και για όλους εκτός του στρατού, θα το ανέφερε.
Η πιο προφανής εξήγηση για την περίεργη ερμηνεία του OLC του καταστατικού των ΗΠΑ είναι η ανάγκη υποστήριξης της πολιτικής πεποίθησης ότι οι εντολές εμβολίων είναι η μόνη διέξοδος από την πανδημία, ανεξάρτητα από τη νομιμότητα ή την αποτελεσματικότητά τους. Ορισμένα δικαστήρια, συμπεριλαμβανομένου ενός ομοσπονδιακού περιφερειακού δικαστηρίου στην Indiana και ενός άλλου στο Texas, έχουν αποδεχθεί κάποια εκδοχή της ερμηνείας του καταστατικού από τo OLC, και πιθανότατα για παρόμοιους λόγους (αν και δεν δεσμεύονται από τις απόψεις του OLC). Ωστόσο, δεν υπάρχει νομικό προηγούμενο για την επιβολή εμβολίων στις ΗΠΑ για οποιονδήποτε εκτός του στρατού. Σίγουρα δεν υπάρχει ιστορικό να γίνει κάτι τέτοιο για τα παιδιά.
Ο λόγος για τον οποίο κανένας ενήλικος ενάγων δεν είχε την ευκαιρία να αμφισβητήσει τις εντολές εμβολιασμού σε αυτή τη βάση είναι ότι το εμβόλιο της Pfizer, Comirnaty, έχει λάβει πλέον την πλήρη έγκριση του FDA.
Η ρήτρα υπεροχής του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών υπαγορεύει ότι οι ομοσπονδιακοί νόμοι υπερισχύουν έναντι των αντικρουόμενων πολιτειακών και τοπικών νόμων και κανονισμών. Έτσι, οποιαδήποτε εντολή εμβολίου κατά της COVID, που επιβάλλεται από πολιτείες ή τοπικές κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων σχολείων ή πανεπιστημίων, δεν μπορεί να σταθεί στα δικαστήρια.
Ενώ το επιχείρημα της ρήτρας υπεροχής δεν ισχύει όταν αμφισβητούνται εντολές που επιβάλλονται από ιδιωτικά ιδρύματα (επειδή δεν δεσμεύονται από τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων με τον ίδιο τρόπο που δεσμεύεται από την κυβέρνηση), αυτές οι οντότητες θα πρέπει να αντιμετωπίσουν αγωγές αδικοπραξίας εάν προϋποθέτουν τη λήψη ενός εμβολίου έκτακτης ανάγκης για την πρόσβαση στην εκπαίδευση και σε άλλα αγαθά και υπηρεσίες. Το ίδιο ισχύει και για οποιονδήποτε υποστεί παρενέργειες από ένα εμβόλιο.
Οι γονείς μπορούν επίσης να διεκδικήσουν συνταγματικές αξιώσεις για λογαριασμό των παιδιών τους, εάν τα δημόσια σχολεία επιβάλλουν απαιτήσεις υποχρεωτικού εμβολιασμού για την COVID ή εάν οι πόλεις απαιτούν απόδειξη εμβολιασμού για πρόσβαση σε χώρους δημόσιας στέγασης. Η 9η και η 14η Τροποποίηση του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών προστατεύουν το δικαίωμα των ατόμων, τόσο των παιδιών όσο και των ενηλίκων, στη σωματική ακεραιότητα και στο να αρνούνται την περιττή ιατρική περίθαλψη.
Η υπόθεση Jacobson v. Μασαχουσέτης αναφέρεται συχνά για να υποστηρίξει την πρόταση ότι ένα δικαστήριο πρέπει να αξιολογήσει τις εντολές εμβολιασμού χρησιμοποιώντας αυτό που είναι γνωστό ως αναθεώρηση ορθολογικής βάσης, η οποία ισχύει όταν τηρείται η δέουσα διαδικασία και δεν διακυβεύονται τα θεμελιώδη δικαιώματα. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει, ότι η κυβέρνηση χρειάζεται μόνο να αποδείξει ότι έχει έννομο συμφέρον και ότι υπάρχει εύλογος δεσμός μεταξύ αυτού του συμφέροντος και του νόμου που θεσπίστηκε για την εκπλήρωσή του.
Μέχρι στιγμής, τα δικαστήρια έχουν διαπιστώσει ότι εφόσον η κυβέρνηση μπορεί να υποδείξει μια ιστοσελίδα CDC που ισχυρίζεται, για παράδειγμα, την κατωτερότητα της φυσικής ανοσίας σε σχέση με εκείνη που προκαλείται μέσω του εμβολιασμού (ανεξαρτήτως προέλευσης ή ακρίβειας), ικανοποιείται μια ορθολογική αναθεώρηση βάσης. Στην πράξη, οι περισσότεροι νόμοι και κανονισμοί αντέχουν σε ορθολογική αναθεώρηση βάσης.
Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον αυστηρό έλεγχο, ο οποίος τίθεται σε εφαρμογή όταν η κυβέρνηση παραβιάζει ένα θεμελιώδες δικαίωμα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, πρέπει να αποδείξει ότι έχει επιτακτικό συμφέρον και ότι ο νόμος είναι στενά προσαρμοσμένος για να ανταποκρίνεται σε αυτό το συμφέρον.
Ο ενάγων σε εκείνη την υπόθεση ήταν ένας Αμερικανός υπουργός με σουηδική καταγωγή που αψήφησε έναν κανονισμό του Συμβουλίου Υγείας της πόλης του Κέμπριτζ η οποία απαιτούσε από τους κατοίκους να εμβολιαστούν κατά της ευλογιάς διαφορετικά θα αντιμετώπιζαν πρόστιμο 5 δολαρίων, που ισοδυναμεί με περίπου 150 δολάρια σήμερα. Το ότι ο Jacobson θα μπορούσε να πληρώσει εφάπαξ πρόστιμο αντί να χάσει τη δουλειά του ή να αποκλειστεί από την κοινωνία έρχεται σε μεγάλη αντίθεση με τις τρέχουσες εντολές εμβολίων για την COVID.
Απορρίπτοντας τον ισχυρισμό του Jacobson ότι ο κανονισμός της πόλης παραβίαζε τα δικαιώματά του βάση της 14ης Τροποποίηση, το δικαστήριο έκρινε ότι ήταν μια κατάλληλη άσκηση της αστυνομικής εξουσίας του κράτους υπό το πρίσμα του κινδύνου που ενέχει για την κοινότητα το ξέσπασμα της ευλογιάς, η οποία «απειλούσε την ασφάλεια όλων». Πράγματι, η ευλογιά σκότωσε περίπου το 30% των μολυσμένων ανθρώπων και δημιούργησε σοβαρά προβλήματα υγείας σε χιλιάδες άλλους. Η καταστροφική συνέπεια της νόσου σε όλες τις ηλικιακές ομάδες συνυπολογίστηκε στον βαθμό ελέγχου που χρησιμοποίησε το δικαστήριο για την αξιολόγηση της συνταγματικότητας του κανονισμού.
Παραμερίζοντας το γεγονός ότι ο Jacobson προηγήθηκε της ανάπτυξης της ορθολογικής αναθεώρησης της βάσης, την οποία διατύπωσε επίσημα το δικαστήριο τη δεκαετία του 1930, ο εν λόγω κανονισμός είχε επικαλεστεί την εξουσία της κρατικής αστυνομίας από το νομοθετικό σώμα. Το δικαστήριο δήλωσε ότι αρνήθηκε να «αψηφήσει τη βούληση των αρχών που συγκροτήθηκαν, ενεργώντας καλή τη πίστη για όλους, υπό τη νομοθετική κύρωση του κράτους». Μέχρι στιγμής, οι περισσότερες εντολές εμβολίων στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εκδοθεί με ομοσπονδιακό εκτελεστικό διάταγμα ή έχουν διατυπωθεί από εργοδότες, δεν έχουν ελεγχθεί από την πολιτειακή νομοθετική διαδικασία, την ταυτόχρονη λογοδοσία και τη δέουσα διαδικασία. Η εμπλοκή του νομοθέτη απαιτεί συνήθως τη συμβολή από διάφορες πηγές με ανόμοιες γνώσεις και εμπειρίες.
Ωστόσο, κατά την περίοδο της υπόθεσης Jacobson, οι διαφυλετικοί γάμοι ήταν ακόμα παράνομοι σε πολλές πολιτείες και οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα ψήφου σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Η ίδια υπόθεση αναφέρθηκε επίσης ως νομικό επιχείρημα για να δικαιολογήσει την περιβόητη υπόθεση του 1927, Buck v. Bell, κατά την οποία το Ανώτατο Δικαστήριο επικύρωσε έναν πολιτειακό νόμο που επέτρεπε τη στείρωση των ψυχικά ασθενών γυναικών.
Έχοντας σαν βάση τις υποθέσεις Jacobson και Buck, τα δικαστήρια πήραν αποφάσεις για μια σειρά υποθέσεις αναγνωρίζοντας τη σημασία της σωματικής αυτονομίας και ακεραιότητας, συμπεριλαμβανομένης της υπόθεσης Cruzan v. Υπουργείου Υγείας του Μιζούρι, του 1990 («η αρχή ότι ένα αρμόδιο άτομο έχει συνταγματικά προστατευμένο δικαίωμα ελευθερίας στην άρνηση ανεπιθύμητης ιατρικής θεραπείας μπορεί να συναχθεί από τις προηγούμενες αποφάσεις μας») και της Washington v. Glucksberg, του 1997 («το δικαίωμα άρνησης ανεπιθύμητης ιατρικής θεραπείας [είναι] τόσο ριζωμένο στην ιστορία, την παράδοση και την πρακτική μας που απαιτεί ειδική προστασία σύμφωνα με τη 14η τροποποίηση»).
Είναι αλήθεια ότι καμία περίπτωση δεν υποστηρίζει ρητά ότι ο αυστηρός έλεγχος θα έπρεπε να ισχύει για ορισμένες ή όλες τις εντολές εμβολίων. Ωστόσο, κανένα προηγούμενο δεν εμποδίζει τα δικαστήρια να κρίνουν ότι, υπό το πρίσμα των σύγχρονων αντιλήψεων της προσωπικής αυτονομίας και της σωματικής ακεραιότητας, οι εντολές εμβολίων για την COVID πρέπει να επανεξετάζονται μέσω του φακού του αυστηρού ελέγχου.
Υπό τις παρούσες συνθήκες, οι κυβερνήσεις πιθανώς δεν θα είναι σε θέση να αποδείξουν ότι οι υπάρχουσες εντολές είναι στενά προσαρμοσμένες προκειμένου να επιφέρουν σε ένα επιτακτικό συμφέρον. Αρχικά, η κυβέρνηση δεν έχει επιτακτικό συμφέρον να εμβολιάσει αναγκαστικά άτομα με φυσική αποκτηθείσα ανοσία (λόγω ανάρρωσης από λοίμωξη COVID), επειδή κάτι τέτοιο δεν τους καθιστά μικρότερη απειλή για τους άλλους από ό,τι ήδη είναι. Ούτε η επιστήμη έχει καταλήξει στο αν τα εμβόλια που έχουμε τώρα μειώνουν ή αποτρέπουν τη μετάδοση. Από την άποψη της κοινωνικής επιστήμης και της δημόσιας υγείας, οι εντολές εμβολιασμού φαίνονται αντιπαραγωγικές, καθώς τείνουν να κάνουν τους ανθρώπους περισσότερο σκεπτικιστές παρά λιγότερο, μια αρχή που συνήθιζαν να κατανοούν οι υποστηρικτές της δημόσιας υγείας.
Σε ό,τι αφορά τα παιδιά, ιδιαίτερα εκείνα με φυσική επίκτητη ανοσία, η κυβέρνηση απλά δεν μπορεί να επιδείξει επιτακτικό ενδιαφέρον να τα αναγκάσει να λάβουν εμβόλιο κατά της COVID. Σε αυτό επίσης το σημείο μπορεί και πρέπει να τονιστεί ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουμε εμβολιάσει ποτέ παιδιά για να προστατεύσουμε τους ενήλικες, μια πρόταση που είναι ηθικά και νομικά αμφίβολη.
Για τα παιδιά από οικογένειες έντονα θρησκόληπτες, η 1η παρέχει μια άλλη νομική οδό μέσω της οποίας αμφισβητούνται οι εντολές εμβολιασμού. Οι θρησκευτικές εξαιρέσεις χορηγούνται από τις εντολές εμβολίων κατά της COVID με σχετικά μεγάλη συχνότητα. Μια χιονοστιβάδα αιτημάτων θρησκευτικής εξαίρεσης μπορεί να ωθήσει αυτούς που τις δικάζουν να χορηγήσουν λιγότερες, αλλά τα δικαστήρια έχουν καταστήσει σαφές ότι τέτοιες αρνήσεις θα αξιολογούνται σύμφωνα με το αυστηρό πρότυπο ελέγχου, θέτοντας σε πλεονέκτημα όσους έχουν πιθανή θρησκευτική εξαίρεση.
Ελπίζω ότι οι νομικές προκλήσεις σε αυτές τις εντολές εμβολίων, ιδιαίτερα όσες απευθύνονται σε παιδιά, θα έχουν νόημα. Την ίδια στιγμή, το γεγονός ότι αυτή η μάχη δίνεται στις δικαστικές αίθουσες είναι αποκαρδιωτικό. Σε μια δημοκρατία, το ερώτημα εάν οι γονείς πρέπει να υφίστανται καταναγκαστική πίεση για να δώσουν στα μικρά παιδιά τους ιατρική θεραπεία που δεν έχει δοκιμαστεί μακροπρόθεσμα είναι ένα ζήτημα που δεν πρέπει να διευθετηθεί από δικηγόρους και δικαστές. Αλλά αυτό είναι το αποτέλεσμα της πολιτικοποίησης της ιατρικής και της επιστήμης, μια διαδικασία που ξεκίνησε σχεδόν αμέσως μόλις ξεκίνησε η πανδημία.
*Jenin Younes is litigation counsel at the New Civil Liberties Alliance
A father holds his daughter’s hand as she receives a COVID-19 vaccine at a clinic at Park Lane Elementary School in Darby, Pennsylvania, November 2021Pete Bannan/MediaNews Group/Daily Times via Getty Images
Φυσικά πάνω από 7 εκατ. συμπολίτες μας -όπως ήταν φυσικό- εμπιστεύθηκαν τον Μήτσο Καμπουράκη γιατί είναι πολύ κουραστικό να ερευνούν, να μελετούν, να έχουν ερωτηματικά, ενστάσεις, φυσική οξυδέρκεια και αμφιβολίες. Ευχόμαστε η επιλογή τους να τους βγει σε καλό…
Δείτε ΕΔΩ
https://kourdistoportocali.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου