Ο πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου, Michael Rubin, σε ένα άρθρο του στο National Interest, εξηγεί γιατί η Τουρκία δεν πρέπει πλέον να θεωρείται ένας σημαντικός σύμμαχος του NATO.
Με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου στην Ουάσιγκτον, όπου συζήτησε με τον Αμερικανό ομόλογό του Άντονι Μπλίνκεν για το ζήτημα των μαχητικών αεροσκαφών F-16, ο Rubin σκιαγραφεί το σκεπτικό του Πενταγώνου σχετικά με τις σχέσεις ΗΠΑ – Τουρκίας.
«Η λογική του Λευκού Οίκου έχει δύο διαστάσεις. Πρώτον, θέλει να δελεάσει την Άγκυρα να απορρίψει τις αντιρρήσεις για την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Δεύτερον, οι σύμβουλοι ασφαλείας του Μπάιντεν υποστηρίζουν ότι η Τουρκία είναι ένα σημαντικό μέλος του ΝΑΤΟ επειδή έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό ανδρών στη συμμαχία μετά τις ΗΠΑ», γράφει.
Ωστόσο, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι κάνουν λάθος και στις δύο περιπτώσεις. Οι ΗΠΑ δεν πρέπει να υποκύψουν στους τουρκικούς εκβιασμούς και δεν πρέπει να επιτρέψουν στην Άγκυρα να διαταράξει τις βασικές λειτουργίες της συμμαχίας. Ακόμη και να δοθούν τα F-16 στην Τουρκία για να άρει τις αντιρρήσεις της για την διεύρυνση του NATO, μπορεί να τις επαναδιατυπώσει μετά την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας, φέρνοντας σε δύσκολη θέση ολόκληρο τον θεσμό.
Η Τουρκία έχει 355.000 ενεργούς άνδρες υπό τα όπλα. Συγκριτικά, η Γαλλία έχει λίγο περισσότερους από 200.000 ενεργούς στις ένοπλες δυνάμεις της και το Ηνωμένο Βασίλειο έχει μόλις λιγότερους από 200.000. Αν συμπεριλάβουμε το σύνολο των στρατιωτικών, δηλαδή και τις εφεδρικές δυνάμεις και τους παραστρατιωτικούς, η Τουρκία φέρνει σχεδόν 900.000 άνδρες στην εξίσωση.
Η Τουρκία δεν προσφέρει στις αποστολές του NATO
Αυτό όμως που έχει σημασία, σύμφωνα με τον Rubin, δεν είναι ο συνολικός αριθμός δυνάμεων της κάθε χώρας, αλλά το ποσοστό συμμετοχής τους στις επιχειρήσεις του NATO. Μια χώρα μπορεί να έχει 100.000 άνδρες, αλλά αν η πολιτική ηγεσία δεν είναι διατεθειμένη να συνεισφέρει έστω και πέντε τοις εκατό σε μια αποστολή του ΝΑΤΟ, τότε το συνολικό μέγεθος είναι άσχετο.
Με άλλα λόγια: Εάν η Τουρκία υπόσχεται 5.000 στρατιώτες, αλλά η Πολωνία προσφέρει 10.000, τότε είναι σωστό να υποστηρίξουμε ότι η Τουρκία είναι πιο σημαντική για τη συμμαχία;
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Επιχείρηση Υποστήριξης Εξυγίανσης του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν τον Φεβρουάριο του 2021. Οι ΗΠΑ συνεισέφεραν 2.500 στρατιώτες, ενώ η Τουρκία μόλις 600, λιγότερους από την Ιταλία, τη Ρουμανία, τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, ακόμη και τη Γεωργία που δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ.. Και, ακόμη σε περιπτώσεις που η συνεισφορά της Τουρκίας ήταν μεγαλύτερη, συχνά χρησιμοποιούσε τις δυνάμεις της για αποστολές πέρα από τις παραμέτρους του ΝΑΤΟ.
Με βάση τη δική του προσωπική εμπειρία, ο Rubin αναφέρει ότι στην Καμπούλ και ενώ η Τουρκία συμμετείχε στην αποστολή του NATO, υπήρχαν διαφημιστικές πινακίδες μακριά από τα κεντρικά γραφεία της Συμμαχίας που προωθούσαν διμερείς διπλωματικές σχέσεις Τουρκίας-Αφγανιστάν και επιχειρηματικούς δεσμούς που δεν βασίζονται στις αρχές του ΝΑΤΟ αλλά στην ισλαμική αλληλεγγύη.
«Η Τουρκία δεν είναι τόσο ζωτικής σημασίας όσο ήταν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου όταν ήταν κράτος πρώτης γραμμής με τη Σοβιετική Ένωση, συνέβαλε στον πόλεμο της Κορέας και είχε δυτικό προσανατολισμό. Ήρθε η ώρα να ανακαλέσουμε την μπλόφα της Τουρκίας», καταλήγει ο πρώην Αμερικανός αξιωματούχος.
onalert.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου