Ένας πληροφοριοδότης, ιατρός του Εθνικού Συστήματος Υγείας της Αγγλίας (NHS), ο οποίος επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του, ήρθε στη δημοσιότητα με ισχυρισμούς ότι τα νοσοκομεία του NHS δεν ήταν υπερπλήρη κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid-19, όπως αναφέρθηκε από τις αρχές και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης.
Ο πληροφοριοδότης επιβεβαίωσε επίσης ότι η ελάχιστη φροντίδα που δόθηκε καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας ισοδυναμούσε με αμέλεια και ότι η κυβέρνηση και τα αφεντικά του NHS ουσιαστικά έδωσαν εντολή στο προσωπικό να αφήσουν τους ανθρώπους να πεθάνουν ή σε ορισμένες περιπτώσεις να τους σκοτώσουν μέσω του προγράμματος “Φροντίδα στο τέλος της ζωής” και να χαρακτηρίσουν ψευδώς τους θανάτους ως οφειλόμενους στο Covid-19.
«Θυμάμαι ότι επισκέφθηκα μια ασθενή, μια γυναίκα στα 80 της χρόνια. Είχε κάνει μόνο μία προσωπική φυσιοθεραπεία και μία τηλεφωνική παρακολούθηση μετά από μία εγχείρηση ισχίου. Τη βρήκα ξαπλωμένη στα χάλια της πάνω σε μαξιλάρια ακράτειας, η αξιοπρέπειά της είχε αφαιρεθεί επειδή ήταν καθηλωμένη στο κρεβάτι με σταθερό περιστρεφόμενο πόδι, χωρίς να μπορεί να μεταφερθεί σε τουαλέτα. Η οικογένειά της ήταν εξαιρετικά αναστατωμένη».
Αυτό το άτομο που αναφέρεται ως Dr. John, έχει εργαστεί σε κέντρα μικροτραυματισμών και ασθενειών καθώς και σε ρόλο πρωτοβάθμιας περίθαλψης καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας.
Ο Dr. John ισχυρίζεται ότι “είδε αυτό το χάος να εξελίσσεται από την αρχή της πανδημίας” και ότι τα νοσοκομεία ήταν στην πραγματικότητα εξαιρετικά ήσυχα και σχεδόν άδεια κατά τη διάρκεια του πρώτου κλειδώματος.
«Συνήθιζα να βλέπω κατά μέσο όρο 20 ασθενείς την ημέρα, ο αριθμός αυτός έπεσε σε 1-2 ασθενείς κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown. Έχω δει ακόμη και μια ηλικιωμένη κυρία με τρομερά σπασμένα κόκαλα να έρχεται στο νοσοκομείο τρεις εβδομάδες μετά το ατύχημά της, καθώς φοβόταν πολύ μήπως κολλήσει τον κοροναϊό για να επισκεφθεί νωρίτερα το νοσοκομείο. Στο τέλος, ο πόνος νίκησε τον φόβο.»
«Έχω επίσης αξιολογήσει ανθρώπους με πόνους στο στήθος στα σπίτια τους, οι οποίοι δεν πήγαιναν για περαιτέρω αξιολόγηση, καθώς φοβόντουσαν τόσο πολύ “τον ιό” που προτιμούσαν να ρισκάρουν μια καρδιακή προσβολή παρά τη μόλυνση ή τη μοναξιά του να πάνε στο νοσοκομείο μόνοι τους».
Οι στατιστικές του NHS σίγουρα υποστηρίζουν τους ισχυρισμούς του Dr John.
Εξετάσαμε τα δεδομένα για την προσέλευση στα A&E κατά τους μήνες Απρίλιο (Lockdown 1) και Νοέμβριο (Lockdown 2) για το 2020 και τα συγκρίναμε με τον Απρίλιο και τον Νοέμβριο του 2018 και του 2019, τα οποία έδειξαν ότι η προσέλευση στα A&E κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown ήταν κατά 57% μειωμένη σε σχέση με το προηγούμενο έτος και η προσέλευση στα A&E κατά τη διάρκεια του lockdown 2 ήταν κατά 31% μειωμένη σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
2018 – Απρίλιος – 1.984.369 επισκέφθηκαν A&E / Νοέμβριος – 2.036.847 επισκέφθηκαν A&E
2019 – Απρίλιος – 2.112.165 επισκέφθηκαν A&E / Νοέμβριος – 2.143.505 επισκέφθηκαν A&E
2020 – Απρίλιος – 916,581 επισκέψεις σε A&E / Νοέμβριος – 1,485,132 επισκέψεις σε A&E
Αυτή η σημαντική πτώση της προσέλευσης υποδηλώνει ότι οι άνθρωποι φοβήθηκαν πολύ να επισκεφθούν το νοσοκομείο λόγω της προπαγάνδας φόβου που διαιωνίζεται από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης.
Επιπλέον, ο Dr. John περιγράφει επίσης πώς οι αλλαγές στις πολιτικές περίθαλψης οδήγησαν στο να μην λαμβάνουν οι ασθενείς την κατάλληλη παρακολούθηση, με αποτέλεσμα αρνητικά αποτελέσματα για τους ασθενείς και τις οικογένειές τους.
Αναφέρει ότι δεν γίνονταν οι συνήθεις επισκέψεις παρακολούθησης και οι γονείς αφαιρούσαν γύψους από τα σπασμένα άκρα των παιδιών τους, “τρέμω να σκεφτώ την κατάσταση ορισμένων από τα άκρα τους,”.
Ανέφερε επίσης ότι μια αλλαγή στις πολιτικές περίθαλψης οδήγησε μια γυναίκα 80+ ετών σε μόνιμη αναπηρία.
Περιγράφει ότι επισκέφθηκε έναν ηλικιωμένο ασθενή που είχε μόνο μία προσωπική παρακολούθηση από φυσιοθεραπευτή και μία μόνο παρακολούθηση μέσω τηλεφώνου μετά από εγχείρηση ισχίου. Τη βρήκε σε κατάκλιση, ανίκανη να μεταφερθεί σε τραπεζοκαθίσματα, με την αξιοπρέπειά της να έχει αφαιρεθεί.
“Θυμάμαι να επισκέπτομαι μια ασθενή, μια γυναίκα στα 80 της. Είχε κάνει μόνο μία προσωπική παρακολούθηση με φυσιοθεραπευτή και μία μόνο παρακολούθηση μέσω τηλεφώνου μετά από εγχείρηση ισχίου. Τη βρήκα ξαπλωμένη στα χάλια της πάνω σε μαξιλάρια ακράτειας, της είχε αφαιρεθεί η αξιοπρέπεια επειδή ήταν καθηλωμένη στο κρεβάτι με σταθερό περιστρεφόμενο πόδι, χωρίς να μπορεί να μεταφερθεί σε κομοδίνα. Η οικογένειά της ήταν εξαιρετικά αναστατωμένη”.
Η κατάρρευση του NHS δεν επηρέασε όμως μόνο τους ασθενείς του Dr John, αλλά και τον ίδιο προσωπικά, καθώς έχασε ένα μέλος της οικογένειάς του από καρκίνο κατά τη διάρκεια της υποτιθέμενης πανδημίας, εξαιτίας της μη παροχής της απαιτούμενης φροντίδας.
“Του δόθηκαν 7 χρόνια για να ζήσει με την ασθένειά του, άντεξε μόλις 1 χρόνο στο νέο σύστημα NHS.
“Έχω γίνει επίσης μάρτυρας της απόγνωσης των οικογενειών που βλέπουν τους δικούς τους συγγενείς να πεθαίνουν νωρίτερα από ό,τι θα έπρεπε λόγω της έλλειψης επαγγελματικής φροντίδας που θα έπρεπε να παρέχεται. Ήταν μια πολύ θλιβερή χρονιά κατά την οποία έγινα μάρτυρας της κατάρρευσης των υπηρεσιών υγείας.
“Έχω επίσης δει ασθενείς με εγκεφαλικό επεισόδιο να στέλνονται στο σπίτι τους χωρίς να τους παρέχεται καμία επακόλουθη φροντίδα. Γνωρίζω επίσης μια πολιτική διαλογής κατά την οποία το προσωπικό αναγκάστηκε να στείλει δυνητικά σοβαρά άρρωστους ανθρώπους στο σπίτι τους με την προϋπόθεση ότι θα τους τηλεφωνούσαν αν η κατάστασή τους επιδεινωνόταν”.
Οι ισχυρισμοί του Dr. John υποστηρίζονται από μια έκθεση της Επιτροπής Ποιότητας Φροντίδας που διαπίστωσε ότι το 34% του προσωπικού του NHS πιέστηκε να δώσει εντολές “Μη αναζωογόνησης” σε ασθενείς του Covid με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες. Η πολιτική αυτή οδήγησε σε άτομα με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες να αντιπροσωπεύουν 3 σε κάθε 5 θανάτους από το Covid σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ONS.
Αυτή η μαρτυρία ενός μέλους του προσωπικού του NHS υποδηλώνει ότι το κοινό έπεσε θύμα ψεύδους όσον αφορά την επίσημη αφήγηση ότι το NHS ήταν υπερφορτωμένο κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Επισημαίνει τον αρνητικό αντίκτυπο της παραπληροφόρησης και της προπαγάνδας του φόβου στην αντίληψη του κοινού για την κατάσταση, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να αποφεύγουν να αναζητήσουν ιατρική περίθαλψη από φόβο μήπως κολλήσουν τον ιό.
Επιπλέον, αναδεικνύει επίσης τον αρνητικό αντίκτυπο των αλλαγών στις πολιτικές περίθαλψης, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να μην λαμβάνουν την κατάλληλη φροντίδα παρακολούθησης και αρνητικά αποτελέσματα για τους ασθενείς και τις οικογένειές τους.
Γεγονός που υποστηρίζεται επίσης από ένα έγγραφο με το παρατσούκλι “Το έγγραφο του θανάτου”, το οποίο δημοσιεύθηκε από το NICE, έναν εκτελεστικό μη υπηρεσιακό δημόσιο οργανισμό, που χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας.
Καθώς και ένα βουνό αποδείξεων ότι η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου ενέκρινε την ουσιαστική “μαζική δολοφονία” ηλικιωμένων και ευάλωτων ατόμων με την ένεση Midazolam και στη συνέχεια είπε στο κοινό ότι το Covid-19 ήταν υπεύθυνο.
Μεταξύ 2 Μαρτίου και 12 Ιουνίου 2020, 18.562 κάτοικοι οίκων ευγηρίας στην Αγγλία πέθαναν με COVID-19, συμπεριλαμβανομένων 18.168 ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω, που αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 40% όλων των θανάτων με COVID-19 στην Αγγλία κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Ο αριθμός αυτός είναι σημαντικός αν αναλογιστεί κανείς ότι κατά την ίδια περίοδο καταγράφηκαν 28.186 “υπερβολικοί θάνατοι” σε οίκους φροντίδας στην Αγγλία, που αντιπροσωπεύουν αύξηση 46% σε σύγκριση με την ίδια περίοδο των προηγούμενων ετών.
Ορισμένες αποφάσεις και πολιτικές που υιοθετήθηκαν από τις αρχές σε εθνικό και τοπικό επίπεδο στο Ηνωμένο Βασίλειο παραβίαζαν τα δικαιώματα των ενοίκων των οίκων ευγηρίας στη ζωή, στην υγεία και στην απαγόρευση των διακρίσεων.
Σε αυτές περιλαμβάνονται:Μαζικές εξόδους από τα νοσοκομεία σε οίκους ευγηρίας (Mass discharges from hospital into care homes.)
Επιβολή οριζόντιων εντολών “Μην επιχειρήσετε αναζωογόνηση” (Do Not Attempt Resuscitation – DNAR) σε ενοίκους πολλών οίκων ευγηρίας σε όλη τη χώρα και περιορισμοί στην πρόσβαση των ενοίκων στο νοσοκομείο. (Imposition of blanket Do Not Attempt Resuscitation (DNAR) orders on residents of many care homes around the country and restrictions on residents’ access to hospital.)
Αναστολή των τακτικών διαδικασιών εποπτείας των οίκων φροντίδας από τον νόμιμο ρυθμιστικό φορέα, την Επιτροπή Ποιότητας Φροντίδας (CQC), και τον Διαμεσολαβητή Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Κοινωνικής Φροντίδας.
Αυτές οι ενέργειες των αρχών συνέβαλαν στον υψηλό αριθμό θανάτων μεταξύ των ενοίκων των οίκων ευγηρίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Αναφέρεται επίσης ότι η σοβαρή ασθένεια στο Covid-19 παρουσιάζει πνευμονία και συνοδευτική αναπνευστική ανεπάρκεια.
Ως εκ τούτου, τα τυπικά συμπτώματα περιλαμβάνουν δύσπνοια, βήχα, αδυναμία και πυρετό. Σημειώνεται επίσης ότι τα άτομα που υποφέρουν από επιδεινούμενη αναπνευστική ανεπάρκεια και δεν λαμβάνουν εντατική φροντίδα, αναπτύσσουν σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας με σοβαρή δύσπνοια.
Έχοντας αυτό κατά νου, εδώ είναι μια σημαντική προειδοποίηση που εφαρμόζεται στη μιδαζολάμη με την ευγενική χορηγία της Εθνικής Βιβλιοθήκης Ιατρικής των ΗΠΑ –
Η έγχυση μιδαζολάμης μπορεί να προκαλέσει σοβαρά ή απειλητικά για τη ζωή αναπνευστικά προβλήματα, όπως ρηχή, επιβραδυνόμενη ή προσωρινά σταματημένη αναπνοή που μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη εγκεφαλική βλάβη ή θάνατο. Θα πρέπει να λαμβάνετε αυτό το φάρμακο μόνο σε νοσοκομείο ή ιατρείο που διαθέτει τον εξοπλισμό που απαιτείται για την παρακολούθηση της καρδιάς και των πνευμόνων σας και για την ταχεία παροχή σωτήριας ιατρικής θεραπείας σε περίπτωση επιβράδυνσης ή διακοπής της αναπνοής σας. Ο γιατρός ή ο νοσηλευτής σας θα σας παρακολουθεί στενά μετά τη λήψη αυτού του φαρμάκου για να βεβαιωθεί ότι αναπνέετε σωστά.
Η προειδοποίηση αναφέρει ότι αυτό το φάρμακο θα πρέπει να χορηγείται μόνο σε νοσοκομείο ή ιατρείο που διαθέτει τον απαραίτητο εξοπλισμό για την παρακολούθηση της καρδιάς και των πνευμόνων του ασθενούς και την παροχή σωτήριας ιατρικής θεραπείας εάν χρειαστεί.
Τίθεται επομένως το ερώτημα γιατί το “Έγγραφο θανάτου” που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2020 δίνει εντολή στους γιατρούς να θεραπεύουν τους ασθενείς του Covid-19 που πάσχουν από μια ασθένεια που φέρεται να επηρεάζει το αναπνευστικό σύστημα με Μιδαζολάμη, ένα φάρμακο που επηρεάζει το αναπνευστικό σύστημα.
Ένα άλλο ερώτημα τίθεται ως προς το γιατί κατά τη διάρκεια του ίδιου μήνα η συνταγογράφηση εκτός νοσοκομείου για Midazolam ήταν διπλάσια από την ποσότητα που παρατηρήθηκε το 2019.
Αυτό εγείρει ανησυχίες σχετικά με την καταλληλότητα της θεραπείας που χορηγείται σε ασθενείς του Covid-19 σε σπίτια φροντίδας κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Η CQC, ένας θεσμοθετημένος φορέας που ανατέθηκε από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας, διενήργησε ειδική εξέταση των αποφάσεων για τη μη απόπειρα καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης (DNACPR) που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Η έρευνα διαπίστωσε στοιχεία για απαράδεκτες και ακατάλληλες αποφάσεις DNACPR που λαμβάνονταν καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας και αναφέρει ότι είναι πιθανό να εξακολουθούν να υπάρχουν περιπτώσεις ακατάλληλων αποφάσεων DNACPR.
Η έρευνα της CQC διαπίστωσε επίσης ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της “πανδημίας” δεν ακολουθήθηκε η εν λόγω καθοδήγηση, καθώς έλαβε από πολλές πηγές βαθιά ανησυχητικά στοιχεία ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID19 οι ανακοινώσεις DNACPR εφαρμόστηκαν με γενικό τρόπο σε ορισμένες κατηγορίες ατόμων από ορισμένους παρόχους φροντίδας, χωρίς καμία συμμετοχή των ατόμων ή των οικογενειών τους.
Σχεδόν το 10% των ατόμων που χρησιμοποιούν υπηρεσίες ή των οικογενειών που ανταποκρίθηκαν στην έκκλησή τους για την παροχή στοιχείων δήλωσαν στο Βρετανικό Ινστιτούτο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ότι είχαν βιώσει πίεση ή χρήση εντολών DNACPR.
Το 34% των ατόμων που εργάζονται στον τομέα της υγείας και/ή της κοινωνικής φροντίδας δήλωσαν ότι δέχονται πιέσεις για να θέσουν σε εφαρμογή DNACPR χωρίς να εμπλέξουν το άτομο.
Επιπλέον, το 71% των οργανώσεων υπεράσπισης και των ακτιβιστών δήλωσαν ότι βίωσαν να τίθενται εντολές DNACPR ή να ασκείται πίεση για να τις κάνουν χωρίς να συμμετέχουν στην απόφαση.
Σημειώνεται επίσης ότι αυτές οι εντολές DNACPR χρησιμοποιήθηκαν λανθασμένα ως δικαιολογία για την έναρξη της φροντίδας στο τέλος της ζωής.
Το Έγγραφο του Θανάτου
Το NICE ισχυρίζεται ότι είναι ένας ανεξάρτητος οργανισμός, αλλά στην πραγματικότητα κάθε άλλο παρά αυτό φαίνεται να είναι, μόλις εξετάσει κανείς τη δομή του. Σε αυτή τη σελίδα ΕΔΩ θα δείτε το απόσπασμα “Η δομή μας – Η δομή του οργανισμού και ο τρόπος με τον οποίο συνεργαζόμαστε με την κυβέρνηση“. Ακολουθώντας τον σύνδεσμο στη σελίδα “Η δομή μας” ΕΔΩ, και στη συνέχεια κάνοντας κλικ στο “Μάθετε περισσότερα για το πώς αναπτύσσουμε κατευθυντήριες γραμμές” μεταφέρεστε σε μια σελίδα ΕΔΩ από την οποία αναφέρεται σαφώς ότι “Τα θέματα παραπέμπονται στο NICE από τους ακόλουθους οργανισμούς”:Θέματα υγειονομικής περίθαλψης: NHS England
Θέματα δημόσιας υγείας: Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας
Θέματα κοινωνικής φροντίδας: Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας και Υπουργείο Παιδείας.
Ένα αντίγραφο του πλαισίου NICE βρίσκεται ΕΔΩ, το οποίο μπορείτε να διαβάσετε με την ησυχία σας. Όπως θα δείτε στη Ρήτρα 4.1 “Ο Υπουργός είναι υπόλογος στο Κοινοβούλιο για το σύστημα υγείας (ο “διαχειριστής” του), συμπεριλαμβανομένου του NICE”.
Όλες οι παραπάνω πληροφορίες δείχνουν ότι το NICE δεν είναι καθόλου ανεξάρτητο. Είναι σαφώς μέρος της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου, (το NICE χρηματοδοτείται και λογοδοτεί στο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας) και λειτουργεί ως υπηρεσία του NHS. Περαιτέρω, και είναι ανησυχητικό, δεδομένου ότι δεν φαίνεται να είναι ανεξάρτητος οργανισμός, η εμβέλεια του NICE είναι εξαιρετικά ευρεία, δεδομένου ότι οι οδηγίες του εφαρμόζονται όχι μόνο στα νοσοκομεία, αλλά και στα ιατρεία γενικής ιατρικής, στα σπίτια φροντίδας και στις κοινοτικές οργανώσεις, μαζί με άλλες, και επεκτείνονται διεθνώς.
Με όλα τα παραπάνω κατά νου, πρέπει να θέσουμε το ερώτημα “Είναι η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, μέσω του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας, υπεύθυνη με οποιονδήποτε τρόπο για την κατευθυντήρια γραμμή NG163 του NICE, η οποία οδήγησε στην άσκοπη θανάτωση των ηλικιωμένων και πιο ευάλωτων ατόμων του Ηνωμένου Βασιλείου, συνιστώντας τη χρήση μιδαζολάμης και οπιοειδών για τη “θεραπεία” του Covid 19;”.
Αυτό το έγγραφο είναι δύσκολο να βρεθεί. Αν το αναζητήσετε στον ιστότοπο του NICE, θα φτάσετε σε μια σελίδα που αναφέρει ότι η εν λόγω καθοδήγηση έχει επικαιροποιηθεί από την NG191, η οποία την αντικαθιστά. Δεν υπάρχει αντίγραφο της βιβλιοθήκης του NG163 για να το δείτε.
Η Clare Wills Harrison, δικηγόρος που αποκαλύπτει το σκάνδαλο Midazolam από το 2020, βρήκε το NG163 πριν από λίγο καιρό μαζί με πολλά άλλα έγγραφα που έχουν έρθει έκτοτε στο φως και είναι σχετικά με το θέμα της Midazolam. Είναι δίκαιο να πούμε ότι το NG163 έχει οδηγήσει άμεσα στη λανθασμένη χρήση ενός πρωτοκόλλου το οποίο η Clare και η ομάδα της αποκαλούν “το μονοπάτι του θανάτου”, και έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όπου η λέξη “μονοπάτι” εμφανίζεται σε οποιαδήποτε ιατρική σύσταση, αυτό αποτελεί συνήθως λόγο ανησυχίας.
Μπορείτε να διαβάσετε το NG163 κάνοντας κλικ ΕΔΩ
Όταν διαβάσετε το NG163, σημειώστε την ημερομηνία – 3 Απριλίου 2020. Αυτό συνέβη λιγότερο από 2 εβδομάδες μετά το κλείδωμα του Ηνωμένου Βασιλείου. Ακόμα και αν παραδεχτούμε ότι το NICE, μέσω της κυβέρνησης, εργαζόταν πάνω στις κατευθυντήριες γραμμές για τη θεραπεία από τον Ιανουάριο του 2020, όταν οι πρώτες αναφορές για το Covid 19 κυκλοφορούσαν σε όλο τον κόσμο, αυτό θα έδινε στο NICE μόνο 3 μήνες για να διαμορφώσει τις κατευθυντήριες γραμμές στο NG163. Είναι αδιανόητο ότι το NICE θα μπορούσε να έχει τα στοιχεία και τις πληροφορίες αποτελεσματικότητας σχετικά με τη χρήση της μιδαζολάμης και των οπιοειδών για τη θεραπεία της δύσπνοιας και του άγχους στο Covid 19, μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα.
Το NG163 αναφέρει σαφώς, ότι η Μιδαζολάμη δεν είχε άδεια κυκλοφορίας στο Ηνωμένο Βασίλειο για χρήση για τη δύσπνοια ή την ανησυχία κατά την ημερομηνία δημοσίευσής του. Εάν συνταγογραφούνταν για τα ίδια, θα θεωρούνταν επομένως ότι χρησιμοποιείται εκτός ετικέτας. Μια παρουσίαση PowerPoint που δημιουργήθηκε από την Clare Wills Harrison (δείτε εδώ) εξηγεί τις πρόσθετες απαιτήσεις που τίθενται σε οποιονδήποτε συνταγογραφεί ένα φάρμακο εκτός επισήμανσης. Θα πρέπει επίσης να λάβετε υπόψη σας τη συνεπή άρνηση των υγειονομικών υπηρεσιών του Ηνωμένου Βασιλείου να επιτρέψουν τη συνταγογράφηση εκτός ετικέτας άλλων φθηνών αντι-ιικών φαρμάκων για τη θεραπεία του Covid.
Πηγή
Το GMC ρυθμίζει τους γιατρούς στο Ηνωμένο Βασίλειο. Καθορίζουν πρότυπα, τηρούν μητρώο, διασφαλίζουν την ποιότητα της εκπαίδευσης και διερευνούν καταγγελίες.
Στις 14 Απριλίου το GMC εξέδωσε μια “Κοινή δήλωση: Συνταγογράφηση με βάση την κοινότητα για συμπτώματα COVID-19” ( “Joint statement: Community-based prescribing for COVID-19 symptoms”) την οποία μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ.
Η κοινή δήλωση υποστηρίζει αναντίρρητα την καθοδήγηση του NICE στο NG163 –
Πηγή
Πηγή
Η δικηγόρος Clare Wills Harrison μίλησε λεπτομερώς με τον Dr Bryan Ardis για το “Έγγραφο θανάτου” και άλλα στο παρακάτω βίντεο
Είναι αρκετά σαφές, από τα στοιχεία που παρέχονται από το προσωπικό του NHS που καταγγέλλει, τους δικηγόρους που διεξάγουν έρευνες και τις επίσημες κυβερνητικές εκθέσεις είναι ότι χάσατε πάνω από δύο χρόνια από τη ζωή σας λόγω ενός ψέματος.
Ένα ψέμα που περιελάμβανε τον πρόωρο τερματισμό της ζωής χιλιάδων και χιλιάδων ανθρώπων, για τους οποίους σας είπαν ότι πέθαναν από Covid-19.
Ένα ψέμα που συνεπάγεται τη διάπραξη ενός από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στη ζωντανή μνήμη.
Ένα ψέμα που απαιτούσε τρία πράγματα: φόβο, τη συμμόρφωσή σας και ένα φάρμακο γνωστό ως Midazolam.
Ο πληροφοριοδότης επιβεβαίωσε επίσης ότι η ελάχιστη φροντίδα που δόθηκε καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας ισοδυναμούσε με αμέλεια και ότι η κυβέρνηση και τα αφεντικά του NHS ουσιαστικά έδωσαν εντολή στο προσωπικό να αφήσουν τους ανθρώπους να πεθάνουν ή σε ορισμένες περιπτώσεις να τους σκοτώσουν μέσω του προγράμματος “Φροντίδα στο τέλος της ζωής” και να χαρακτηρίσουν ψευδώς τους θανάτους ως οφειλόμενους στο Covid-19.
«Θυμάμαι ότι επισκέφθηκα μια ασθενή, μια γυναίκα στα 80 της χρόνια. Είχε κάνει μόνο μία προσωπική φυσιοθεραπεία και μία τηλεφωνική παρακολούθηση μετά από μία εγχείρηση ισχίου. Τη βρήκα ξαπλωμένη στα χάλια της πάνω σε μαξιλάρια ακράτειας, η αξιοπρέπειά της είχε αφαιρεθεί επειδή ήταν καθηλωμένη στο κρεβάτι με σταθερό περιστρεφόμενο πόδι, χωρίς να μπορεί να μεταφερθεί σε τουαλέτα. Η οικογένειά της ήταν εξαιρετικά αναστατωμένη».
Αυτό το άτομο που αναφέρεται ως Dr. John, έχει εργαστεί σε κέντρα μικροτραυματισμών και ασθενειών καθώς και σε ρόλο πρωτοβάθμιας περίθαλψης καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας.
Ο Dr. John ισχυρίζεται ότι “είδε αυτό το χάος να εξελίσσεται από την αρχή της πανδημίας” και ότι τα νοσοκομεία ήταν στην πραγματικότητα εξαιρετικά ήσυχα και σχεδόν άδεια κατά τη διάρκεια του πρώτου κλειδώματος.
«Συνήθιζα να βλέπω κατά μέσο όρο 20 ασθενείς την ημέρα, ο αριθμός αυτός έπεσε σε 1-2 ασθενείς κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown. Έχω δει ακόμη και μια ηλικιωμένη κυρία με τρομερά σπασμένα κόκαλα να έρχεται στο νοσοκομείο τρεις εβδομάδες μετά το ατύχημά της, καθώς φοβόταν πολύ μήπως κολλήσει τον κοροναϊό για να επισκεφθεί νωρίτερα το νοσοκομείο. Στο τέλος, ο πόνος νίκησε τον φόβο.»
«Έχω επίσης αξιολογήσει ανθρώπους με πόνους στο στήθος στα σπίτια τους, οι οποίοι δεν πήγαιναν για περαιτέρω αξιολόγηση, καθώς φοβόντουσαν τόσο πολύ “τον ιό” που προτιμούσαν να ρισκάρουν μια καρδιακή προσβολή παρά τη μόλυνση ή τη μοναξιά του να πάνε στο νοσοκομείο μόνοι τους».
Οι στατιστικές του NHS σίγουρα υποστηρίζουν τους ισχυρισμούς του Dr John.
Εξετάσαμε τα δεδομένα για την προσέλευση στα A&E κατά τους μήνες Απρίλιο (Lockdown 1) και Νοέμβριο (Lockdown 2) για το 2020 και τα συγκρίναμε με τον Απρίλιο και τον Νοέμβριο του 2018 και του 2019, τα οποία έδειξαν ότι η προσέλευση στα A&E κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown ήταν κατά 57% μειωμένη σε σχέση με το προηγούμενο έτος και η προσέλευση στα A&E κατά τη διάρκεια του lockdown 2 ήταν κατά 31% μειωμένη σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
2018 – Απρίλιος – 1.984.369 επισκέφθηκαν A&E / Νοέμβριος – 2.036.847 επισκέφθηκαν A&E
2019 – Απρίλιος – 2.112.165 επισκέφθηκαν A&E / Νοέμβριος – 2.143.505 επισκέφθηκαν A&E
2020 – Απρίλιος – 916,581 επισκέψεις σε A&E / Νοέμβριος – 1,485,132 επισκέψεις σε A&E
Αυτή η σημαντική πτώση της προσέλευσης υποδηλώνει ότι οι άνθρωποι φοβήθηκαν πολύ να επισκεφθούν το νοσοκομείο λόγω της προπαγάνδας φόβου που διαιωνίζεται από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης.
Επιπλέον, ο Dr. John περιγράφει επίσης πώς οι αλλαγές στις πολιτικές περίθαλψης οδήγησαν στο να μην λαμβάνουν οι ασθενείς την κατάλληλη παρακολούθηση, με αποτέλεσμα αρνητικά αποτελέσματα για τους ασθενείς και τις οικογένειές τους.
Αναφέρει ότι δεν γίνονταν οι συνήθεις επισκέψεις παρακολούθησης και οι γονείς αφαιρούσαν γύψους από τα σπασμένα άκρα των παιδιών τους, “τρέμω να σκεφτώ την κατάσταση ορισμένων από τα άκρα τους,”.
Ανέφερε επίσης ότι μια αλλαγή στις πολιτικές περίθαλψης οδήγησε μια γυναίκα 80+ ετών σε μόνιμη αναπηρία.
Περιγράφει ότι επισκέφθηκε έναν ηλικιωμένο ασθενή που είχε μόνο μία προσωπική παρακολούθηση από φυσιοθεραπευτή και μία μόνο παρακολούθηση μέσω τηλεφώνου μετά από εγχείρηση ισχίου. Τη βρήκε σε κατάκλιση, ανίκανη να μεταφερθεί σε τραπεζοκαθίσματα, με την αξιοπρέπειά της να έχει αφαιρεθεί.
“Θυμάμαι να επισκέπτομαι μια ασθενή, μια γυναίκα στα 80 της. Είχε κάνει μόνο μία προσωπική παρακολούθηση με φυσιοθεραπευτή και μία μόνο παρακολούθηση μέσω τηλεφώνου μετά από εγχείρηση ισχίου. Τη βρήκα ξαπλωμένη στα χάλια της πάνω σε μαξιλάρια ακράτειας, της είχε αφαιρεθεί η αξιοπρέπεια επειδή ήταν καθηλωμένη στο κρεβάτι με σταθερό περιστρεφόμενο πόδι, χωρίς να μπορεί να μεταφερθεί σε κομοδίνα. Η οικογένειά της ήταν εξαιρετικά αναστατωμένη”.
Η κατάρρευση του NHS δεν επηρέασε όμως μόνο τους ασθενείς του Dr John, αλλά και τον ίδιο προσωπικά, καθώς έχασε ένα μέλος της οικογένειάς του από καρκίνο κατά τη διάρκεια της υποτιθέμενης πανδημίας, εξαιτίας της μη παροχής της απαιτούμενης φροντίδας.
“Του δόθηκαν 7 χρόνια για να ζήσει με την ασθένειά του, άντεξε μόλις 1 χρόνο στο νέο σύστημα NHS.
“Έχω γίνει επίσης μάρτυρας της απόγνωσης των οικογενειών που βλέπουν τους δικούς τους συγγενείς να πεθαίνουν νωρίτερα από ό,τι θα έπρεπε λόγω της έλλειψης επαγγελματικής φροντίδας που θα έπρεπε να παρέχεται. Ήταν μια πολύ θλιβερή χρονιά κατά την οποία έγινα μάρτυρας της κατάρρευσης των υπηρεσιών υγείας.
“Έχω επίσης δει ασθενείς με εγκεφαλικό επεισόδιο να στέλνονται στο σπίτι τους χωρίς να τους παρέχεται καμία επακόλουθη φροντίδα. Γνωρίζω επίσης μια πολιτική διαλογής κατά την οποία το προσωπικό αναγκάστηκε να στείλει δυνητικά σοβαρά άρρωστους ανθρώπους στο σπίτι τους με την προϋπόθεση ότι θα τους τηλεφωνούσαν αν η κατάστασή τους επιδεινωνόταν”.
Οι ισχυρισμοί του Dr. John υποστηρίζονται από μια έκθεση της Επιτροπής Ποιότητας Φροντίδας που διαπίστωσε ότι το 34% του προσωπικού του NHS πιέστηκε να δώσει εντολές “Μη αναζωογόνησης” σε ασθενείς του Covid με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες. Η πολιτική αυτή οδήγησε σε άτομα με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες να αντιπροσωπεύουν 3 σε κάθε 5 θανάτους από το Covid σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ONS.
Αυτή η μαρτυρία ενός μέλους του προσωπικού του NHS υποδηλώνει ότι το κοινό έπεσε θύμα ψεύδους όσον αφορά την επίσημη αφήγηση ότι το NHS ήταν υπερφορτωμένο κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Επισημαίνει τον αρνητικό αντίκτυπο της παραπληροφόρησης και της προπαγάνδας του φόβου στην αντίληψη του κοινού για την κατάσταση, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να αποφεύγουν να αναζητήσουν ιατρική περίθαλψη από φόβο μήπως κολλήσουν τον ιό.
Επιπλέον, αναδεικνύει επίσης τον αρνητικό αντίκτυπο των αλλαγών στις πολιτικές περίθαλψης, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να μην λαμβάνουν την κατάλληλη φροντίδα παρακολούθησης και αρνητικά αποτελέσματα για τους ασθενείς και τις οικογένειές τους.
Γεγονός που υποστηρίζεται επίσης από ένα έγγραφο με το παρατσούκλι “Το έγγραφο του θανάτου”, το οποίο δημοσιεύθηκε από το NICE, έναν εκτελεστικό μη υπηρεσιακό δημόσιο οργανισμό, που χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας.
Καθώς και ένα βουνό αποδείξεων ότι η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου ενέκρινε την ουσιαστική “μαζική δολοφονία” ηλικιωμένων και ευάλωτων ατόμων με την ένεση Midazolam και στη συνέχεια είπε στο κοινό ότι το Covid-19 ήταν υπεύθυνο.
Μεταξύ 2 Μαρτίου και 12 Ιουνίου 2020, 18.562 κάτοικοι οίκων ευγηρίας στην Αγγλία πέθαναν με COVID-19, συμπεριλαμβανομένων 18.168 ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω, που αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 40% όλων των θανάτων με COVID-19 στην Αγγλία κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Ο αριθμός αυτός είναι σημαντικός αν αναλογιστεί κανείς ότι κατά την ίδια περίοδο καταγράφηκαν 28.186 “υπερβολικοί θάνατοι” σε οίκους φροντίδας στην Αγγλία, που αντιπροσωπεύουν αύξηση 46% σε σύγκριση με την ίδια περίοδο των προηγούμενων ετών.
Ορισμένες αποφάσεις και πολιτικές που υιοθετήθηκαν από τις αρχές σε εθνικό και τοπικό επίπεδο στο Ηνωμένο Βασίλειο παραβίαζαν τα δικαιώματα των ενοίκων των οίκων ευγηρίας στη ζωή, στην υγεία και στην απαγόρευση των διακρίσεων.
Σε αυτές περιλαμβάνονται:Μαζικές εξόδους από τα νοσοκομεία σε οίκους ευγηρίας (Mass discharges from hospital into care homes.)
Επιβολή οριζόντιων εντολών “Μην επιχειρήσετε αναζωογόνηση” (Do Not Attempt Resuscitation – DNAR) σε ενοίκους πολλών οίκων ευγηρίας σε όλη τη χώρα και περιορισμοί στην πρόσβαση των ενοίκων στο νοσοκομείο. (Imposition of blanket Do Not Attempt Resuscitation (DNAR) orders on residents of many care homes around the country and restrictions on residents’ access to hospital.)
Αναστολή των τακτικών διαδικασιών εποπτείας των οίκων φροντίδας από τον νόμιμο ρυθμιστικό φορέα, την Επιτροπή Ποιότητας Φροντίδας (CQC), και τον Διαμεσολαβητή Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Κοινωνικής Φροντίδας.
Αυτές οι ενέργειες των αρχών συνέβαλαν στον υψηλό αριθμό θανάτων μεταξύ των ενοίκων των οίκων ευγηρίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Αναφέρεται επίσης ότι η σοβαρή ασθένεια στο Covid-19 παρουσιάζει πνευμονία και συνοδευτική αναπνευστική ανεπάρκεια.
Ως εκ τούτου, τα τυπικά συμπτώματα περιλαμβάνουν δύσπνοια, βήχα, αδυναμία και πυρετό. Σημειώνεται επίσης ότι τα άτομα που υποφέρουν από επιδεινούμενη αναπνευστική ανεπάρκεια και δεν λαμβάνουν εντατική φροντίδα, αναπτύσσουν σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας με σοβαρή δύσπνοια.
Έχοντας αυτό κατά νου, εδώ είναι μια σημαντική προειδοποίηση που εφαρμόζεται στη μιδαζολάμη με την ευγενική χορηγία της Εθνικής Βιβλιοθήκης Ιατρικής των ΗΠΑ –
Η έγχυση μιδαζολάμης μπορεί να προκαλέσει σοβαρά ή απειλητικά για τη ζωή αναπνευστικά προβλήματα, όπως ρηχή, επιβραδυνόμενη ή προσωρινά σταματημένη αναπνοή που μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη εγκεφαλική βλάβη ή θάνατο. Θα πρέπει να λαμβάνετε αυτό το φάρμακο μόνο σε νοσοκομείο ή ιατρείο που διαθέτει τον εξοπλισμό που απαιτείται για την παρακολούθηση της καρδιάς και των πνευμόνων σας και για την ταχεία παροχή σωτήριας ιατρικής θεραπείας σε περίπτωση επιβράδυνσης ή διακοπής της αναπνοής σας. Ο γιατρός ή ο νοσηλευτής σας θα σας παρακολουθεί στενά μετά τη λήψη αυτού του φαρμάκου για να βεβαιωθεί ότι αναπνέετε σωστά.
Η προειδοποίηση αναφέρει ότι αυτό το φάρμακο θα πρέπει να χορηγείται μόνο σε νοσοκομείο ή ιατρείο που διαθέτει τον απαραίτητο εξοπλισμό για την παρακολούθηση της καρδιάς και των πνευμόνων του ασθενούς και την παροχή σωτήριας ιατρικής θεραπείας εάν χρειαστεί.
Τίθεται επομένως το ερώτημα γιατί το “Έγγραφο θανάτου” που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2020 δίνει εντολή στους γιατρούς να θεραπεύουν τους ασθενείς του Covid-19 που πάσχουν από μια ασθένεια που φέρεται να επηρεάζει το αναπνευστικό σύστημα με Μιδαζολάμη, ένα φάρμακο που επηρεάζει το αναπνευστικό σύστημα.
Ένα άλλο ερώτημα τίθεται ως προς το γιατί κατά τη διάρκεια του ίδιου μήνα η συνταγογράφηση εκτός νοσοκομείου για Midazolam ήταν διπλάσια από την ποσότητα που παρατηρήθηκε το 2019.
Αυτό εγείρει ανησυχίες σχετικά με την καταλληλότητα της θεραπείας που χορηγείται σε ασθενείς του Covid-19 σε σπίτια φροντίδας κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Η CQC, ένας θεσμοθετημένος φορέας που ανατέθηκε από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας, διενήργησε ειδική εξέταση των αποφάσεων για τη μη απόπειρα καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης (DNACPR) που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Η έρευνα διαπίστωσε στοιχεία για απαράδεκτες και ακατάλληλες αποφάσεις DNACPR που λαμβάνονταν καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας και αναφέρει ότι είναι πιθανό να εξακολουθούν να υπάρχουν περιπτώσεις ακατάλληλων αποφάσεων DNACPR.
Η έρευνα της CQC διαπίστωσε επίσης ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της “πανδημίας” δεν ακολουθήθηκε η εν λόγω καθοδήγηση, καθώς έλαβε από πολλές πηγές βαθιά ανησυχητικά στοιχεία ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID19 οι ανακοινώσεις DNACPR εφαρμόστηκαν με γενικό τρόπο σε ορισμένες κατηγορίες ατόμων από ορισμένους παρόχους φροντίδας, χωρίς καμία συμμετοχή των ατόμων ή των οικογενειών τους.
Σχεδόν το 10% των ατόμων που χρησιμοποιούν υπηρεσίες ή των οικογενειών που ανταποκρίθηκαν στην έκκλησή τους για την παροχή στοιχείων δήλωσαν στο Βρετανικό Ινστιτούτο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ότι είχαν βιώσει πίεση ή χρήση εντολών DNACPR.
Το 34% των ατόμων που εργάζονται στον τομέα της υγείας και/ή της κοινωνικής φροντίδας δήλωσαν ότι δέχονται πιέσεις για να θέσουν σε εφαρμογή DNACPR χωρίς να εμπλέξουν το άτομο.
Επιπλέον, το 71% των οργανώσεων υπεράσπισης και των ακτιβιστών δήλωσαν ότι βίωσαν να τίθενται εντολές DNACPR ή να ασκείται πίεση για να τις κάνουν χωρίς να συμμετέχουν στην απόφαση.
Σημειώνεται επίσης ότι αυτές οι εντολές DNACPR χρησιμοποιήθηκαν λανθασμένα ως δικαιολογία για την έναρξη της φροντίδας στο τέλος της ζωής.
Το Έγγραφο του Θανάτου
Το NICE ισχυρίζεται ότι είναι ένας ανεξάρτητος οργανισμός, αλλά στην πραγματικότητα κάθε άλλο παρά αυτό φαίνεται να είναι, μόλις εξετάσει κανείς τη δομή του. Σε αυτή τη σελίδα ΕΔΩ θα δείτε το απόσπασμα “Η δομή μας – Η δομή του οργανισμού και ο τρόπος με τον οποίο συνεργαζόμαστε με την κυβέρνηση“. Ακολουθώντας τον σύνδεσμο στη σελίδα “Η δομή μας” ΕΔΩ, και στη συνέχεια κάνοντας κλικ στο “Μάθετε περισσότερα για το πώς αναπτύσσουμε κατευθυντήριες γραμμές” μεταφέρεστε σε μια σελίδα ΕΔΩ από την οποία αναφέρεται σαφώς ότι “Τα θέματα παραπέμπονται στο NICE από τους ακόλουθους οργανισμούς”:Θέματα υγειονομικής περίθαλψης: NHS England
Θέματα δημόσιας υγείας: Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας
Θέματα κοινωνικής φροντίδας: Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας και Υπουργείο Παιδείας.
Ένα αντίγραφο του πλαισίου NICE βρίσκεται ΕΔΩ, το οποίο μπορείτε να διαβάσετε με την ησυχία σας. Όπως θα δείτε στη Ρήτρα 4.1 “Ο Υπουργός είναι υπόλογος στο Κοινοβούλιο για το σύστημα υγείας (ο “διαχειριστής” του), συμπεριλαμβανομένου του NICE”.
Όλες οι παραπάνω πληροφορίες δείχνουν ότι το NICE δεν είναι καθόλου ανεξάρτητο. Είναι σαφώς μέρος της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου, (το NICE χρηματοδοτείται και λογοδοτεί στο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας) και λειτουργεί ως υπηρεσία του NHS. Περαιτέρω, και είναι ανησυχητικό, δεδομένου ότι δεν φαίνεται να είναι ανεξάρτητος οργανισμός, η εμβέλεια του NICE είναι εξαιρετικά ευρεία, δεδομένου ότι οι οδηγίες του εφαρμόζονται όχι μόνο στα νοσοκομεία, αλλά και στα ιατρεία γενικής ιατρικής, στα σπίτια φροντίδας και στις κοινοτικές οργανώσεις, μαζί με άλλες, και επεκτείνονται διεθνώς.
Με όλα τα παραπάνω κατά νου, πρέπει να θέσουμε το ερώτημα “Είναι η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, μέσω του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας, υπεύθυνη με οποιονδήποτε τρόπο για την κατευθυντήρια γραμμή NG163 του NICE, η οποία οδήγησε στην άσκοπη θανάτωση των ηλικιωμένων και πιο ευάλωτων ατόμων του Ηνωμένου Βασιλείου, συνιστώντας τη χρήση μιδαζολάμης και οπιοειδών για τη “θεραπεία” του Covid 19;”.
Αυτό το έγγραφο είναι δύσκολο να βρεθεί. Αν το αναζητήσετε στον ιστότοπο του NICE, θα φτάσετε σε μια σελίδα που αναφέρει ότι η εν λόγω καθοδήγηση έχει επικαιροποιηθεί από την NG191, η οποία την αντικαθιστά. Δεν υπάρχει αντίγραφο της βιβλιοθήκης του NG163 για να το δείτε.
Η Clare Wills Harrison, δικηγόρος που αποκαλύπτει το σκάνδαλο Midazolam από το 2020, βρήκε το NG163 πριν από λίγο καιρό μαζί με πολλά άλλα έγγραφα που έχουν έρθει έκτοτε στο φως και είναι σχετικά με το θέμα της Midazolam. Είναι δίκαιο να πούμε ότι το NG163 έχει οδηγήσει άμεσα στη λανθασμένη χρήση ενός πρωτοκόλλου το οποίο η Clare και η ομάδα της αποκαλούν “το μονοπάτι του θανάτου”, και έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όπου η λέξη “μονοπάτι” εμφανίζεται σε οποιαδήποτε ιατρική σύσταση, αυτό αποτελεί συνήθως λόγο ανησυχίας.
Μπορείτε να διαβάσετε το NG163 κάνοντας κλικ ΕΔΩ
Όταν διαβάσετε το NG163, σημειώστε την ημερομηνία – 3 Απριλίου 2020. Αυτό συνέβη λιγότερο από 2 εβδομάδες μετά το κλείδωμα του Ηνωμένου Βασιλείου. Ακόμα και αν παραδεχτούμε ότι το NICE, μέσω της κυβέρνησης, εργαζόταν πάνω στις κατευθυντήριες γραμμές για τη θεραπεία από τον Ιανουάριο του 2020, όταν οι πρώτες αναφορές για το Covid 19 κυκλοφορούσαν σε όλο τον κόσμο, αυτό θα έδινε στο NICE μόνο 3 μήνες για να διαμορφώσει τις κατευθυντήριες γραμμές στο NG163. Είναι αδιανόητο ότι το NICE θα μπορούσε να έχει τα στοιχεία και τις πληροφορίες αποτελεσματικότητας σχετικά με τη χρήση της μιδαζολάμης και των οπιοειδών για τη θεραπεία της δύσπνοιας και του άγχους στο Covid 19, μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα.
Το NG163 αναφέρει σαφώς, ότι η Μιδαζολάμη δεν είχε άδεια κυκλοφορίας στο Ηνωμένο Βασίλειο για χρήση για τη δύσπνοια ή την ανησυχία κατά την ημερομηνία δημοσίευσής του. Εάν συνταγογραφούνταν για τα ίδια, θα θεωρούνταν επομένως ότι χρησιμοποιείται εκτός ετικέτας. Μια παρουσίαση PowerPoint που δημιουργήθηκε από την Clare Wills Harrison (δείτε εδώ) εξηγεί τις πρόσθετες απαιτήσεις που τίθενται σε οποιονδήποτε συνταγογραφεί ένα φάρμακο εκτός επισήμανσης. Θα πρέπει επίσης να λάβετε υπόψη σας τη συνεπή άρνηση των υγειονομικών υπηρεσιών του Ηνωμένου Βασιλείου να επιτρέψουν τη συνταγογράφηση εκτός ετικέτας άλλων φθηνών αντι-ιικών φαρμάκων για τη θεραπεία του Covid.
Πηγή
Το GMC ρυθμίζει τους γιατρούς στο Ηνωμένο Βασίλειο. Καθορίζουν πρότυπα, τηρούν μητρώο, διασφαλίζουν την ποιότητα της εκπαίδευσης και διερευνούν καταγγελίες.
Στις 14 Απριλίου το GMC εξέδωσε μια “Κοινή δήλωση: Συνταγογράφηση με βάση την κοινότητα για συμπτώματα COVID-19” ( “Joint statement: Community-based prescribing for COVID-19 symptoms”) την οποία μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ.
Η κοινή δήλωση υποστηρίζει αναντίρρητα την καθοδήγηση του NICE στο NG163 –
ΠηγήΠηγή
Η δικηγόρος Clare Wills Harrison μίλησε λεπτομερώς με τον Dr Bryan Ardis για το “Έγγραφο θανάτου” και άλλα στο παρακάτω βίντεο
Είναι αρκετά σαφές, από τα στοιχεία που παρέχονται από το προσωπικό του NHS που καταγγέλλει, τους δικηγόρους που διεξάγουν έρευνες και τις επίσημες κυβερνητικές εκθέσεις είναι ότι χάσατε πάνω από δύο χρόνια από τη ζωή σας λόγω ενός ψέματος.
Ένα ψέμα που περιελάμβανε τον πρόωρο τερματισμό της ζωής χιλιάδων και χιλιάδων ανθρώπων, για τους οποίους σας είπαν ότι πέθαναν από Covid-19.
Ένα ψέμα που συνεπάγεται τη διάπραξη ενός από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στη ζωντανή μνήμη.
Ένα ψέμα που απαιτούσε τρία πράγματα: φόβο, τη συμμόρφωσή σας και ένα φάρμακο γνωστό ως Midazolam.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου