Είναι νέοι από πέντε χώρες υποδοχής προσφύγων. Έμαθαν τι είναι κάμερα, εξοικειώθηκαν μαζί της και έβαλαν εικόνα και ήχο στις δικές τους εμπειρίες για την προσφυγική κρίση. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό ταξίδι με πάνω από 60 ιδιαίτερες ιστορίες που με τη γλώσσα του ντοκιμαντέρ καταγράφει το project Home new Home που συντονίζει ο κ. Κώστας Σπυρόπουλος. Το project βρίσκεται σε εξέλιξη, έχοντας ολοκληρώσει αυτή τη στιγμή το 60% του στόχου του, ενώ κάθε μέρα προστίθενται νέες ταινίες.
«Είναι ένα πρότζεκτ δηλώνει σε τηλεοπτική του συνέντευξη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ.Σπυρόπουλος για να καταγραφεί με αδιαμεσολάβητο τρόπο η αυθεντική ματιά, το συναίσθημα και οι αυθεντικές αντιδράσεις των ανθρώπων που πρωταγωνιστούν στην προσφυγική κρίση από την πλευρά των θυμάτων, των ανθρώπων που υποδέχονται πρόσφυγες, σε μια προσπάθεια να αποτυπωθούν οι πολλές διαφορετικές και αντιφατικές αλήθειες γύρω από αυτή την μεγάλη περιπέτεια». Τα νέα παιδιά θέλοντας να ξεφύγουν από την συμβατική εικόνα που έχει δημιουργηθεί γύρω από τους πρόσφυγες και μετανάστες εκπαιδεύτηκαν στην κινηματογραφική αφήγηση σε εντατικά σεμινάρια σε Ελλάδα, Τουρκία, Ιορδανία, Λίβανο και Παλαιστίνη από καταξιωμένους σκηνοθέτες και ακαδημαϊκούς σε σχολεία, Πανεπιστήμια και μέσα στους προσφυγικούς καταυλισμούς. Όλοι άρπαξαν την ευκαιρία για να δώσουν μια καινούρια αισθητική αλλά και μια συγκεκριμένη κοινωνικοπολιτική γραφή στην ίδια τους τη ζωή. Ο κ. Σπυρόπουλος επισημαίνει ότι οι ίδιοι οι πρόσφυγες όπως προκύπτει από την εμπειρία των σεμιναρίων έχουν «σιχαθεί» τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν δημοσιογραφικά την προσφυγική κρίση με κλισέ του τύπου, «πες μας πώς πέρασες με τη βάρκα;, πόσα πλήρωσες στους δουλέμπορους;, γιατί έφυγες;». Στις ερωτήσεις αυτές οι απαντήσεις είναι στο όριο του αυτονόητου, προσθέτει.
«Συναντήσαμε πρόσφυγες και εδώ και στη Σμύρνη», σημειώνει ο κ.Σπυρόπουλος, «που μας είπαν όχι άλλη εξιστόρηση της περιπέτειας μου όχι γιατί μόνο πληγώνομαι που την ξαναλέω αλλά εσείς οι δημοσιογράφοι και πολλοί κινηματογραφιστές μας έχετε κάνει να καταπιούμε μια κασέτα την οποία τώρα τον ήχο της και τα συναισθήματα που κουβαλάει τα σιχαινόμαστε».
Και πράγματι η δεσπόζουσα γραφή για τους πρόσφυγες και μετανάστες ανατρέπεται συχνά στις ταινίες όπως για παράδειγμα στην ταινία «Τρείς γυναίκες δύο χώρες μία γλώσσα», όπου η ταινία παρουσιάζει τις διαδρομές τριών νέων κοριτσιών, με συριακή καταγωγή, των οποίων οι ζωές διασταυρώθηκαν και διαμορφώθηκαν μέσα στο σχολικό περιβάλλον ενός Λυκείου στα Πατήσια, κοντά στην πλατεία Αμερικής. Πρόκειται για την Αμένη, που τώρα βρίσκεται στη Σουηδία, την Ιμάν με την οποία συνδέεται με φιλικούς δεσμούς και την αδερφή της Ιμάν, τη Σαλούα. Οι προσωπικές τους αφηγήσεις και οι εμπειρίες που οι ίδιες καταθέτουν παρουσιάζουν μια έκκεντρη ματιά στο προσφυγικό ζήτημα, καθώς αναδεικνύουν το θέμα των πολλών ταυτοτήτων τους, τον κεντρικό ρόλο της ελληνικής κουλτούρας και γλώσσας, τη φιλία, το χωρισμό και το ξανασμίξιμο. Αυτή τη φορά μέσω Skype. Είναι εντυπωσιακός στο Project ο διεθνής χαρακτήρας των Video και η συνεργασία από τόσο διαφορετικούς ανθρώπους διαφόρων χωρών και διαφορετικών συνηθειών.
«Στην αρχή», λέει ο κ.Σπυρόπουλος, «οι πρόσφυγες ήθελαν να κάνουν ταινίες με άλλους πρόσφυγες. Όμως στα σεμινάρια μέσω των συναντήσεων με τον εκπαιδευτή οι συναντήσεις έπαιρναν την μορφή μιας ψυχαναλυτικής συνάντησης, μιας εξομολόγησης, μιας εμβάθυνσης, μιας εξιστόρησης της περιπέτειας: αυτό είχε ως αποτέλεσμα να τους παροτρύνουμε να τους πούμε “πες τη δικιά σου ιστορία, σκηνοθέτησε εσύ το ντοκιμαντέρ για τη δικιά σου ιστορία και το βλέμμα σου στο σήμερα και στο μέλλον“».
Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα από τα σεμινάρια και την εκπαίδευση προέκυψαν και κάποια ταλέντα που δεν αποκλείεται να ακολουθήσουν και επαγγελματικά τη σκηνοθεσία και τη δημιουργία ντοκιμαντέρ. Πάντως το Project HOME new HOME φιλοδοξεί μετά την ολοκλήρωση του να ταξιδέψει από τον Σεπτέμβριο σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και να αποτελέσει και μια ευκαιρία εκπαιδευτικής κατεύθυνσης πέρα από τις κλασικές δημόσιες προβολές των ταινιών και κοινωνικής συζήτησης που θα προκαλέσουν που είναι ο βασικός στόχος.
«Πρώτα από όλα χάρη στη συνεργασία που έχουμε με το Υπουργείο Παιδείας τονίζει ο κ. Σπυρόπουλος οι ταινίες θα διατεθούν σε όλο το εκπαιδευτικό δίκτυο στην Ελλάδα. Για να δούμε πώς αυθεντικά η κοινωνία προσεγγίζει το ζήτημα. Για να δούμε ότι αυτός ο καυγάς που έχει γίνει στην Ελλάδα, για το αν θα κάτσουν τα παιδιά στα ίδια θρανία με τα προσφυγόπουλα που ευτυχώς έχει καταλαγιάσει, δεν έχει βάση. Το ίδιο το Project δείχνει παιδιά από την Συρία που βρέθηκαν σε Λύκεια στο κέντρο της Αθήνας, Αφγανούς που με τα ελληνικά τους δείχνουν πώς αυτή η χώρα μεγαλώνει και αναπτύσσεται. ‘Αρα θα είναι μια χρήσιμη εμπειρία και από την πλευρά της πληροφόρησης».
Ας σημειωθεί τέλος ότι το Project πραγματοποιείται με τη συνεργασία του ΟΠΑΝΔΑ, του προγράμματος “ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ” του δήμου Αθηναίων, με αποκλειστικό δωρητή το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, της Περιφέρειας Αττικής, καθώς και με την υποστήριξη του Goethe Institut.
Χορηγός επικοινωνίας είναι το ΑΠΕ- ΜΠΕ, υπό την αιγίδα της Ειδικής Γραμματείας Επικοινωνίας για το Προσφυγικό.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου