Ο κάμπος της Άρτας είναι μια περιοχή υψηλής και υγιούς παραγωγικότητας, που δυστυχώς μέχρι σήμερα, δεν έχει αξιοποιηθεί στο έπακρο.
Έχουμε το καλύτερο κλίμα, έδαφος, γεωθερμία και πλούσιο υδροφόρο ορίζοντα και για χρόνια παραμένουν ανεκμετάλλευτα. Γιατί; Γιατί δυστυχώς οι πολιτικοί μας δεν τόλμησαν, δεν απαίτησαν να υπάρξει στρατηγικός σχεδιασμός για την αγροτική παραγωγή.
Γιατί άφησαν τους αγρότες να θεωρούν τις επιδοτήσεις εισόδημα και μάλιστα εισόδημα χωρίς κόπο. Και για χρόνια ίσως κι εκείνοι βολεύονταν, «εθίστηκαν» στην επιδότηση και την αγρανάπαυση.
Πάνε όμως αυτά. Ανάπτυξη και χρήματα στην τσέπη του αγρότη δεν θα έρθουν, αν δεν γίνουν επενδύσεις. Ο αγρότης για να πετύχει και να έχει μια βιώσιμη αγροτική εκμετάλλευση, θα πρέπει να τολμήσει, να δοκιμάσει νέες μεθόδους, να αναβαθμίσει το προϊόν του, να καινοτομήσει. Να παράγει ποιοτικά προϊόντα και μεγαλύτερες ποσότητες, ώστε να πετύχει καλύτερες τιμές και οικονομίες κλίμακος.
Και σ’ αυτή την προσπάθειά του χρειάζεται την βοήθεια της πολιτείας.
Η επένδυση στην ανάπτυξη της υπαίθρου και η στήριξη του αγροτικού εισοδήματος είναι τώρα περισσότερο αναγκαία από ποτέ και θα πρέπει να αποτελέσει εθνική στρατηγική, ώστε ο πρωτογενής τομέας να συνδράμει στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας με παράλληλη ενδυνάμωση των ελληνικών αγροτικών εκμεταλλεύσεων.
Θα πρέπει να υποστηριχθεί η αγροτική μας παραγωγή, μέσω παροχής κινήτρων και χρηματοδοτικών εργαλείων για την ανάπτυξή της, καθώς και η προώθηση της εξωστρέφειας των επιχειρήσεων και η προβολή των παραγόμενων προϊόντων.
Πως, όμως έχει η κατάσταση; Στο 2018, περί τα 20.000, υψηλής παραγωγικότητας, στρέμματα στον κάμπο της Άρτας δεν είναι ηλεκτροδοτούμενα. Οι αγρότες χρησιμοποιούν ακόμη γεννήτριες πετρελαίου για να αρδεύσουν τα χωράφια τους. Η επέκταση του δικτύου της ΔΕΗ, θα πρέπει να γίνει εδώ και τώρα, με πρώτη προτεραιότητα τον εξηλεκτρισμό του κάμπου της Άρτας.
Το έργο μπορεί να χρηματοδοτηθεί είτε από τη ΔΕΗ, που ειδικά στην Άρτα έχει εξοικονομήσει τόσα πολλά από την εκμετάλλευση των φραγμάτων, είτε από Ευρωπαϊκά κονδύλια.
Ταυτόχρονα, απαιτείται στοχευμένη μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης πετρελαίου και της τιμής ηλεκτρικής ενέργειας για τους αγρότες και σωστή διαχείριση των υδάτινων πόρων.
Επίσης, θα πρέπει να δοθούν ισχυρά οικονομικά κίνητρα για την εγκατάσταση συστημάτων αυτοπαραγωγής, μέσω προγράμματος εγκατάστασης φωτοβολταϊκών συστημάτων από αυτοπαραγωγούς αγρότες, για την κάλυψη ιδίων αναγκών τους, με εφαρμογή ενεργειακού συμψηφισμού (net-metering) και την αξιοποίησή του με στόχο τη μείωση του ενεργειακού κόστους των καταναλωτών ηλεκτρικής ενέργειας.
Για να προσελκύσουμε τις επενδύσεις θα πρέπει, μεταξύ άλλων, να αυξηθεί η παραγωγικότητα και δυστυχώς οι μικροί κλήροι δεν βοηθούν. Όπως έχω ξαναπεί, ο αναδασμός της καλλιεργήσιμης γης προς όφελος συγκεκριμένων προϊόντων, με κριτήρια ανταποδοτικότητας, θα αποτελούσε λύση ώστε να μην μένουν αναξιοποίητες καλλιεργήσιμες εκτάσεις και να αυξηθεί η παραγωγή.
Επίσης, θα πρέπει να εξεταστεί η χρήση δημοσίων εκτάσεων, που είτε θα μπορούν να μισθωθούν μακροχρόνια, είτε να παραχωρηθούν έναντι ενός μικρού τιμήματος στους αγρότες και κτηνοτρόφους.
Έχουμε ποιοτικά αγροτικά προϊόντα, που δυστυχώς διακινούνται χύμα στην αγορά και φθάνουν στον προορισμό τους με άλλη προέλευση, άλλη ετικέτα και χωρίς καμία προστιθέμενη αξία για τον παραγωγό.
Οι αγρότες θα πρέπει να συνεργαστούν και δημιουργήσουν συνεργατικά- συνεταιριστικά σχήματα ή ομάδες παραγωγών για να πετύχουν οικονομίες κλίμακος και τα προϊόντα τους να γίνουν αναταγωνιστικά. Να δουν την ενασχόληση με τη γεωργία ως επιχείρηση, να επενδύσουν στην καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες και να διακινούν επώνυμα προϊόντα ώστε να τους ανταμείβουν εισοδηματικά.
Δεν μπορεί να αφήνουν ακόμη και σήμερα την τύχη τους στους μεσάζοντες, οι οποίοι κερδοσκοπούν σε βάρος τους. Δεν μπορεί τα «καρτέλ» των δήθεν εμπόρων, που εμφανίζονται κατά την περίοδο συγκομιδής, να επιβάλλουν τους δικούς τους νόμους και κανόνες της αγοράς.
Δεν μπορεί ο παραγωγός να πουλάει 50-55 λεπτά το ακτινίδιο και στο ράφι να φτάνει στο 1,5 – 2 ευρώ το κιλό και αντίστοιχα 20 λεπτά το πορτοκάλι και στους καταναλωτές να πωλείται 80λεπτά - 1 ευρώ το κιλό. Έτσι δεν εξοικονομούν ούτε το κόστος καλλιέργειας.
Επίσης, θα πρέπει να προσελκύσουμε σοβαρούς επενδυτές στην χυμοποίηση. Παλιά υπήρχαν στην Άρτα πέντε χυμοποιία, υπήρχε εισόδημα στον τόπο. Θα πρέπει να βρούμε τρόπο να προωθήσουμε το χυμό πορτοκαλιού.
Σημειώνεται, πως σύμφωνα με τους ειδικούς, οι ποικιλίες που διαθέτουμε είναι οι καλύτερες ποιοτικά για την παραγωγή χυμού και οι επιχειρήσεις του κλάδου τις προτιμούν έναντι άλλων.
Ο τόπος μας είναι ευλογημένος από το θεό και προικισμένος από τη φύση. Αποδεδειγμένα παράγει ποιοτικά προϊόντα. Θα πρέπει επιτέλους, να τον εκμεταλλευτούμε.
Κι σ’ αυτή την προσπάθεια, οι αγρότες δεν πρέπει να είναι μόνοι τους. θα πρέπει να σταθεί αρωγός η τοπική αυτοδιοίκηση φροντίζοντας για υποδομές (αρδευτικό, χωροθέτηση παραγωγικών ζωνών, εξηλεκτρισμό, προσβάσεις κ.ά.) και φυσικά το κράτος υποστηρίζοντας την αγροτική μας παραγωγή, μέσω παροχής κινήτρων και χρηματοδοτικών εργαλείων για την ανάπτυξή της, καθώς και την προώθηση της εξωστρέφειας των επιχειρήσεων και προβολή των παραγόμενων προϊόντων.
* Ο Χρήστος Παπάζογλου είναι πολιτικός μηχανικός και τέως πρόεδρος του Επιμελητηρίου Άρτας
maxitisartas.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου