Οι ευθύνες της Γερμανίας – του Κώστα Αργυρού

Η ανακοίνωση, την περασμένη εβδομάδα, μιας επιστημονικής έρευνας η οποία αποδεικνύει ότι ομοναδικός κερδισμένος των τελευταίων ετών της κρίσης ήταν ουσιαστικά η Γερμανία έφερε ξανά στο επίκεντρο της συζήτησης το ζήτημα των ευθυνών της μεγαλύτερης οικονομικής δύναμης της
Ευρώπης για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ολοι οι κορυφαίοι αναλυτές από τις στήλες των «Financial Times» έως του «der Spiegel» στέκονται σε αυτό το θέμα και συμφωνούν στην ουσία. Το Βερολίνο θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη να ηγηθεί της Ευρώπης χωρίς να τη διαλύσει.

Η ανησυχία που έχει προκαλέσει η πόλωση που δημιουργεί στη Βρετανία το δημοψήφισμα για το Brexit είναι φυσιολογικό να αναδεικνύει ακόμα εντονότερα αυτή τη γερμανική υποχρέωση. Ανεξάρτητα από το τι θα αποφασίσουν οι Βρετανοί την ερχόμενη Πέμπτη, η πατρίδα τους θα είναι πολύ διαφορετική. Και σίγουρα διχασμένη.

Αυτό δεν είναι ευχάριστο σε καμιά περίπτωση, όπως έδειξε να καταλαβαίνει και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στη σχετική του τοποθέτηση αυτή την εβδομάδα. Ακόμα και εκτός Ευρωζώνης η Βρετανία μέσα στην Ε.Ε. ήταν ένα στήριγμα του Βερολίνου στους χειρισμούς για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Αυτό το στήριγμα ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε κατέστησε παραπάνω από σαφές ότι δεν θέλει να απωλέσει.

Τα τελευταία χρόνια η σχέση του Μεγάλου Νησιού με τη μεγάλη οικονομική δύναμη ήταν σίγουρα στενότερη απ’ ό,τι εκ πρώτης όψεως φαινόταν.­ Αυτό έχει να κάνει αφενός με τον τρόπο που Λονδίνο και Βερολίνο προσεγγίζουν την οικονομία. Αλλά σίγουρα και με την εξασθένηση του γαλλογερμανικού άξονα, που οφείλεται στα μεγάλα προβλήματα της «Grande Nation».

Το πρόβλημα που μέχρι τώρα έχει δείξει ότι αδυνατεί να χειριστεί η Γερμανία είναι ακριβώς αυτό. Δεν έχει κάποια χώρα ως αντίβαρο της ισχύος της, τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Η κυβέρνηση του Βερολίνου δείχνει συχνά αμήχανη όταν βλέπει ότι το βάρος των αποφάσεων μέσα στην Ε.Ε. πέφτει κυρίως επάνω της. Από τη μία μοιάζει να το επιδιώκει με την ασκούμενη έως τώρα πολιτική ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητάς της, από την άλλη δείχνει να το φοβάται όταν πρέπει να λάβει αποφάσεις που θεωρεί ότι δεν θα είναι εύπεπτες στο εσωτερικό της χώρας.

Το γεγονός ότι σε περίπου έναν χρόνο η χώρα θα έχει εθνικές εκλογές θα επιδεινώσει το πρόβλημα. Ειδικά τώρα που φαίνεται ότι και εκεί οι ακραίες φωνές ενισχύονται σημαντικά. Η Άνγκελα Μέρκελ μπορεί να προσπαθήσει να μεταθέσει πάλι σημαντικές αποφάσεις. Αυτό δεν την απαλλάσσει ωστόσο από τις ιστορικές της ευθύνες. Το περιβόητο και διαχρονικό ερώτημα «περισσότερη ή λιγότερη Ευρώπη» θα απαντηθεί κυρίως στο Βερολίνο.

Του Κώστα Αργυρού, δημοσιεύτηκε στην “Είδηση” (EuroView) και στο 28europe.blogspot.gr

thefaq.gr